Woensdag 26 Maart 2025

[lady jane]

spike heet dat tegenwoordig bij de jeugd, maar smash klinkt beter he

[Amalia]

Op 26-3-2025 om 18:30 zei karin123:

Klopt niets van. Belachelijk psychologisch gelul.

Misschien toch eens proberen serieus over na te denken op een moment dat je minder verongelijkt bent.

[karin123]

10 uur geleden zei Amalia:

Misschien toch eens proberen serieus over na te denken op een moment dat je minder verongelijkt bent.

Heb ik al vaak gedaan en kom steeds tot dezelfde conclusie. Maak van verongelijkt maar woede. Hoe meer ik erover nadenk des te meer woede ik krijg. Dus dat doe ik niet meer. En ik word enorm verdrietig en dan loop ik elke dag te janken. Heb ik ook niets aan. Ik ben een hsp'er en heb mijn hele leven al teveel gevoeld.

Van mezelf kan ik zeggen dat ik te vertrouwen ben, 100%! En eerlijk! Niet meesmuilend met de rest omdat je er dan niet meer bij hoort.

Zal een paar voorbeelden noemen.

Woekerpolis, je vertrouwt op iemand die ervaring heeft, 5 miljoen mensen zijn erin getrapt. Puur winstbejag, zoals alles. Een hele ernstige overgang (de huisarts geloofde niet dat dat allemaal kon). In een burn-out belandt. Kon werkelijk nog geen 10 meter lopen. Zes jaar lang met de kop onder de kraan, 2 waaiers en een nat shirt aan in bed. Ik kreeg geen hormonen van hem. Daardoor nog steeds bang voor de zomer. En dat was nog maar 1 onderdeel. Ik werd steeds angstiger. Medicijnen gekregen, tot drie keer toe, die het alleen maar beroerder maakten. Meneer de ha wist het niet meer en stuurde mij naar een psych. Die was alleen met haar telefoon bezig. Had je niets aan. Ondertussen dik aan de pammetjes vanwege angst. Wilde er vanaf en liet mij opnemen op de PAAZ. Daar weer andere medicatie gekregen en kon geen stap meer verzetten en zag alles wazig. Afgebouwd werd er niet. Na een week man gebeld, haal mij hier weg. Kwam er lopend in en in een rolstoel weer uit. Daar is ook bloed opgestuurd om te kijken welke medicatie ik kon verdragen. Cyp-enzymen, was kwijtgeraakt en werd niet opnieuw gedaan. Heel grappig allemaal!

Al jaren aan de bank gebonden thuis. Jaar later heb ik mij laten opnemen op de crisisafdeling psychiatrie:) Ik wilde van de pammen af en durfde dat niet meer alleen. Daar werd de oxazepam direct omgezet in diazepam (werkt langer) en ik werd mij toch een potje bang. Bleek dat diazepam bij mij niet werkt en er alleen slap van werd. Ik snapte er allemaal niets meer van en dat beangstigde mij nog meer. Waar ik zelf was wist ik allang niet meer! Voor die angst kreeg ik weer andere medicatie en kon niet meer denken, totaal debiel in mijn hoofd en begon te stampen op de vloer met lopen. Werd er dood en doodmoe van. Daar ging voor de rest ook van alles fout. Na weken naar huis en ik was weer opgebrand, moest ook 3x per dag aan tafel om te eten. Kon eigenlijk niet want ben hsp en aan het afbouwen. Maar NIEMAND luisterde!

Naar Tactus door verwezen en Mediant. Moest omdenken, wat niet kon omdat ik niet kon denken. Ik snapte er niets van en de mensen daar ook niet. Weer een cyp-enzym test laten doen en daar kwam uit dat ik veel medicatie niet mocht hebben, eindelijk! Al die tijd dus flink onder de verkeerde drugs gezeten, bedankt! Heb soms iets afgebouwd  en dan werd het licht buiten heel helder, de wereld leek wel van goud. Mijn lichaam en geest zijn alle kanten opgedonderd en daardoor was ik mezelf helemaal kwijt!

Baan had ik opgezegd net voor de burn-out omdat ik voortdurend ergens heen moest en dat niet meer trok. Maar NIEMAND luisterde! Van die verkeerde medicatie heb ik zwart op wit gekregen omdat ik bewijs wilde hebben!

Kan niet meer werken, teveel trauma's aan overgehouden!

Dit is nog maar de verkorte versie.

Als ik de ha nodig heb vraag ik het via de assistente. Wil hem zo min mogelijk zien.

Er zijn nog veel meer dingen gebeurd, men zei dat ik een boek moest schrijven hierover.

En daarom vertrouw ik alleen nog op honden. Zij zijn altijd eerlijk en oprecht. Als een hond vals is is het ALTIJD de schuld van de mens.

 

 

 

 

 

 

[Claudius]

In de verslavingskliniek voeren ze vanaf ergens in April een algemeen rookverbod in over heel het grondgebied van de kliniek. Bij velen gaat een alcoholverslaving hand in hand met een rookverslaving. En ze komen niet naar daar voor een rookverslaving. Ik vrees dat de rookverslaafden het "kot" nog gaan afbreken. 

[Yana]

Wat ontzettend naar allemaal @karin123. Die vreselijke angst en (zgn) burnout en hersenen die niet meer functioneren kan kennelijk allemaal door gebrek aan oestrogeen en progesteron (en testosteron) komen. Er zijn op facebook een paar groepen waar mensen zich met bio-identieke hormoonsuppletie bezighouden. Daar lees je veel meer verhalen van vrouwen die niet meer kunnen werken door dit soort ellende. Het is inderdaad niet makkelijk om in NL een arts te vinden die het voor wil schrijven (omdat de richtlijnen achterhaald zijn en ze leren dat er bijwerkingen zijn, wat totaal niet blijkt te kloppen). Er wordt in die groepen veel internationaal onderzoek gedeeld en je vindt er ook info over artsen die wél op een goede manier begeleiden (die moet je wel met een lantaarntje zoeken). Er zijn veel vrouwen die weer helemaal opbloeien als ze eenmaal de juiste dosering te pakken hebben. Dat zou toch geweldig zijn!

Misschien weet je dit allemaal al, maar mocht je het nog niet weten...

[Rodha]

Op 28-3-2025 om 17:17 zei karin123:

Heb ik al vaak gedaan en kom steeds tot dezelfde conclusie. Maak van verongelijkt maar woede. Hoe meer ik erover nadenk des te meer woede ik krijg. Dus dat doe ik niet meer. En ik word enorm verdrietig en dan loop ik elke dag te janken. Heb ik ook niets aan. Ik ben een hsp'er en heb mijn hele leven al teveel gevoeld.

Van mezelf kan ik zeggen dat ik te vertrouwen ben, 100%! En eerlijk! Niet meesmuilend met de rest omdat je er dan niet meer bij hoort.

Zal een paar voorbeelden noemen.

Woekerpolis, je vertrouwt op iemand die ervaring heeft, 5 miljoen mensen zijn erin getrapt. Puur winstbejag, zoals alles. Een hele ernstige overgang (de huisarts geloofde niet dat dat allemaal kon). In een burn-out belandt. Kon werkelijk nog geen 10 meter lopen. Zes jaar lang met de kop onder de kraan, 2 waaiers en een nat shirt aan in bed. Ik kreeg geen hormonen van hem. Daardoor nog steeds bang voor de zomer. En dat was nog maar 1 onderdeel. Ik werd steeds angstiger. Medicijnen gekregen, tot drie keer toe, die het alleen maar beroerder maakten. Meneer de ha wist het niet meer en stuurde mij naar een psych. Die was alleen met haar telefoon bezig. Had je niets aan. Ondertussen dik aan de pammetjes vanwege angst. Wilde er vanaf en liet mij opnemen op de PAAZ. Daar weer andere medicatie gekregen en kon geen stap meer verzetten en zag alles wazig. Afgebouwd werd er niet. Na een week man gebeld, haal mij hier weg. Kwam er lopend in en in een rolstoel weer uit. Daar is ook bloed opgestuurd om te kijken welke medicatie ik kon verdragen. Cyp-enzymen, was kwijtgeraakt en werd niet opnieuw gedaan. Heel grappig allemaal!

Al jaren aan de bank gebonden thuis. Jaar later heb ik mij laten opnemen op de crisisafdeling psychiatrie:) Ik wilde van de pammen af en durfde dat niet meer alleen. Daar werd de oxazepam direct omgezet in diazepam (werkt langer) en ik werd mij toch een potje bang. Bleek dat diazepam bij mij niet werkt en er alleen slap van werd. Ik snapte er allemaal niets meer van en dat beangstigde mij nog meer. Waar ik zelf was wist ik allang niet meer! Voor die angst kreeg ik weer andere medicatie en kon niet meer denken, totaal debiel in mijn hoofd en begon te stampen op de vloer met lopen. Werd er dood en doodmoe van. Daar ging voor de rest ook van alles fout. Na weken naar huis en ik was weer opgebrand, moest ook 3x per dag aan tafel om te eten. Kon eigenlijk niet want ben hsp en aan het afbouwen. Maar NIEMAND luisterde!

Naar Tactus door verwezen en Mediant. Moest omdenken, wat niet kon omdat ik niet kon denken. Ik snapte er niets van en de mensen daar ook niet. Weer een cyp-enzym test laten doen en daar kwam uit dat ik veel medicatie niet mocht hebben, eindelijk! Al die tijd dus flink onder de verkeerde drugs gezeten, bedankt! Heb soms iets afgebouwd  en dan werd het licht buiten heel helder, de wereld leek wel van goud. Mijn lichaam en geest zijn alle kanten opgedonderd en daardoor was ik mezelf helemaal kwijt!

Baan had ik opgezegd net voor de burn-out omdat ik voortdurend ergens heen moest en dat niet meer trok. Maar NIEMAND luisterde! Van die verkeerde medicatie heb ik zwart op wit gekregen omdat ik bewijs wilde hebben!

Kan niet meer werken, teveel trauma's aan overgehouden!

Dit is nog maar de verkorte versie.

Als ik de ha nodig heb vraag ik het via de assistente. Wil hem zo min mogelijk zien.

Er zijn nog veel meer dingen gebeurd, men zei dat ik een boek moest schrijven hierover.

En daarom vertrouw ik alleen nog op honden. Zij zijn altijd eerlijk en oprecht. Als een hond vals is is het ALTIJD de schuld van de mens.

 

 

 

 

 

 

9 uur geleden bewerkt door Rodha

[karin123]

@Yana

Dat de hersenen niet meer functioneerden kwam meer door de medicatie die ik kreeg. Ik weet dat de overgang dat ook kan doen. Dit was heftiger. Kon niets onthouden en alleen nog simpele spelletjes doen. Kon ook niet lezen, ik begreep niets. Bij een opname om van de pammen af te komen kreeg ik Olanzapine, bedoelt voor iemand met een psychose, die ik niet had en niet heb gehad. En ik ben al heel gevoelig voor medicatie.

De ha die ik heb weet totaal niets van de overgang. Hij gelooft niet in al die klachten. Ik heb na jaren wel hormonen gekregen en heb ze twee jaar geslikt, wat een rust:) Bio identieke hormonen ken ik ook. Ik ben er nu gelukkig doorheen, maar vergeten doe ik het nooit. Heb zelf de hormonen afgebouwd.

Dank je wel voor je reactie!

 

 

[karin123]

@Rodha

Jij ook al! Medicatie kan hele rare dingen met je doen. Bij afbouwen van pammen wordt normaal alles omgezet naar diazepam omdat die langer werken. Alleen werkte het bij mij op de spieren en niet op de angst. Klopt wat je broer zegt. En als alles dan in 1x wordt omgezet naar iets dat niet werkt, weet je niet meer waar je het zoeken moet. Dan ben jij ook door de hel gegaan. En je snapt er niets van op dat moment. Nu ben ik dokter in de pammetjes:) onderhand.

Ben nu uit de burn-out maar het blijft oppassen. Teveel dingen achter elkaar doen is een valkuil, vooral met mensen in de buurt. Hoop dat jij ook uit je burn-out bent! En dat de rest ook beter aan het worden is!

Er was 1 vrouw bij het GGZ, hier noemen ze dat mediant, de laatste, die mij heeft kunnen overhalen om langzaam te stoppen met de olanzapine (want ik durfde niets meer te veranderen). Het was een sprong in het duister. Totaal opgedraaid op straat lopen en de wereld leek van goud. Heb het doorgezet, had niets meer te verliezen. Ze dachten ook dat ik 1 of andere vorm van autisme had. Zij beeldde van alles uit en ik moest raden wat dat was. Zij was degene die wel interesse had en echt haar best deed. Ben haar ooit nog eens tegengekomen en heb haar bedankt voor alle inzet. Nu al jaren andere medicatie die de trauma's bedekken en mij minder gevoelig maken toz van alles. Ben daar heel erg blij mee.

Probleem in deze tijd is dat je geen andere huisarts meer krijgt, ze zitten allemaal vol. Anders zou je dat nog kunnen proberen.

Dank je wel voor je lieve berichtje! Wens jou ook het allerbeste.

Oh ja, ken je de film The Green Mile? Het is al een oudje. Daar speelde een grote neger in mee, John Coffey. Hij zat in de dodencel en vond dat helemaal niet erg, hij wilde graag dood. De hele dag voelde hij de ellende van de hele wereld. Hij kon dat niet meer verdragen. Zo voelde mijn leven ook vanaf kinds af aan.