Nieuwe stap, bang hartje

[Lily03]

Op 10-11-2023 om 16:51 zei Vamos86:

Hey Lilly, ik ben nieuw hier maar herken me wel in jou verhaal. Ben ook maandag gestopt. Weet dat 1 glas hier ook weer leidt tot 2 3 4 5 6 etc en ook altijd als ik niet lekker in me vel zit. Hopelijk houdt je het deze week wel vol! Gaat het deze week beter als vorige week? Ga je nog opnieuw naar de huisarts voor het bloedonderzoek?

Hoi @Vamos86 gisteren terug een slechte dag gehad. Grrr. Naar mijn gevoel heb ik deze ochtend écht de knop omgedraaid. Ik moet, het is klaar nu. Mijn grootste triggers zijn overprikkeling van de kinderen (te druk, te luid, na een lange werkdag), spanningen met de partner, honger, algemeen slecht in vel zitten. Ik probeer me terug te herpakken. Luister heel veel naar podcasts in de auto. Ik ben er alvast actief mee aan de slag aan het gaan. Dag per dag. 

[Lily03]

ik probeer mezelf op te rakelen deze ochtend. Het is klaar. Zware kater na gisteren. Met mijn partner lekker gaan eten, met een 2tal wijntjes. Supergezellig. Had net beloofd niet meer stiekem te drinken in het begin van de week. Er waren minder spanningen de laatste dagen. Doe ik het bij thuiskomst van het restaurant dus toch. Zo kwaad op mezelf...het beterde niet naar de avond toe. Veel spanningen tussen mijn ouders (al jarenlang); kwade conversaties waar ik bij probeer tussen te komen.
Mijn moeder ondertussen al in redelijk beschonken toestand. Mijn vader die zich er dood aan ergert. Ze heeft terminaal kanker en hij is zo ontzettend boos op haar. 'ze heeft het zelf gezocht'. Mijn moeder zit er mentaal helemaal door. Mijn vader leeft al jarenlang niet het leven dat hij heeft willen leven. Ze waren beter vele jaren geleden gescheiden. Ik heb dat ook als kind zeker 1000'en keren tegen hen gezegd. Het mocht niet baten. Beiden bleven ze in die keuze staan om geen beslissing te nemen. Hij kon/wou de kinderen (ons) niet in de steek laten. Ik zei gisteren: 'ik zou het niet kunnen, jarenlang, dag in dag uit, op die manier in hetzelfde huis te moeten leven'. Zei hij: ik ben al lang dood. Dat hakte er zoooo hard in. Pfff, daardoor echt wel eroverheen gegaan gisteren. Gehuild heb ik, voor zijn ziel, voor de treurnis, het verdriet. 
Ontzettende spijt natuurlijk vandaag. Maar ergens heb ik ook zoiets van: nee, ik wil dit écht niet! Er moet meer uit het leven te halen zijn. Ik weet dat ik zijn aanleg voor depressie heb en mijn moeders aanleg tot het maar door gaan, en het zich niet goed voelen verdoven met alcohol... de knop moet om. Voor mezelf. Voor mijn kinderen. Voor mijn partner. Voor mijn ouders. Het moet.

[Mariann]

Nou doe het dan en leg de verantwoordelijkheid niet bij anderen neer! Het is heel simpel, je neemt de eerste gewoon niet. En dan kan er nog zoveel aan de hand zijn aan spanningen, maar die neem je niet.

Is dit leuk en gemakkelijk om te doen, nee!! Dat zegt niemand. Eenmaal in je systeem dat je niet drinkt kun je waarschijnlijk de spanningen veel beter aan of in ieder geval kun je ermee omgaan ipv ze weg te drinken, dat helpt niet echt toch? Sorry voir mijn directheid, maar smoesjes helpen niet, ga ervoor! Ik gun het je.

[Rudo]

Op 1-11-2023 om 13:00 zei Brugal:

Dag twee van bijna (1 glas) geheelonthouding. Pff. Ik ben enorm moe. Gisteren uitgeput om 22:30 naar bed gegaan (normaal rond 01:00 uur). Veel dromen en dromen en ik werd pas om 09:30 wakker.

Ook een vreemd wazig gevoel in mijn hoofd. 

De eerste dag/dagen zijn er zeker altijd ontwenningsverschijnselen. ik denk dat ik er na een dag of 5 nu vanaf ben maar het niet meer trillen en niet meer zweten en iets beter slapen voelt wel geweldig. Hoe is het nu met jou ?

[Rudo]

Op 2-11-2023 om 20:39 zei Lily03:

Dag 6, of moet ik zeggen dag -1…zucht. Morgen had dag 7 moeten worden. Vrees dat het dag 0 wordt . Vandaag niet goed bezig geweest, totaal niet. Gisteren was een drukke dag met de kids, wat overprikkeld, slaap al dagen bijna niet, rare dromen, vermoeid, wat ik ook doe. Lichaamsbeweging, gezond eten, vitamines slikken, bezig blijven om cravings aan te gaan, indien het te heftig wordt een 0.0 drankje… pff. Vandaag in opruimmodus toch weer gezwicht. Maakt het allemaal net iets fijner, haalbaarder… waar was die roze wolk waar ze het over hebben bij het volledig stoppen? Heb vandaag weer kleine bergen verzet en een hele fijne tijd gehad vnv met mijn dochter door dat glaasje waardoor ik terug enthousiasme vond ondanks mijn vermoeidheid… zucht. Nog een lange weg te gaan

En toch vind ik je stoer. Ten eerste dat je hulp zoekt en met ons je ervaringen wilt delen. Zo'n groot probleem HOEF je ook niet perse in 1 dag op te lossen. Dat mag in stapjes en kost waarschijnlijk gewoon tijd. Maar in je hoofd ben je er aktief mee bezig en is goed. Bij jou klinkt het ook dat er wel wat aanwijsbare redenen zijn waardoor de drempel laag is; de drukke dag, het slechte slapen, de rare dromen. In mijn geval, waren dat de GEVOLGEN van het drinken. Als je het nog even vol houdt, dan MOETEN die ontwenningsverschijnselen over gaan en wordt je vrolijker, positiever en gaat het slapen iets beter (nog niet perfect). Maak je nu niet te druk om dat ene glaasje; niet iedereen hoeft geheelonthouder te worden. Maar probeer dat ene glaasje er geen 3 of 5 of 7 te laten worden. Yes you can ;-) Fijne avond en tot spreeks. 

[Lily03]

@Marianngeeft niet, bedankt voor je eerlijkheid. Ik heb misschien inderdaad wel een grote schop onder mijn kont nodig. Ik weet dat ik me niet in die slachtofferrol van de situatie mag plaatsen, maar mijn leven zelf in handen nemen. Vanavond nog maar eens volledig droog de nacht in. Onder het motto: 3e keer, goede keer. 

[Wijntjeminder]

@Lily03

Hey daar, wat ben je aan het stuiteren! Het lijkt wel alsof je van jezelf niet mag slagen op weg naar jouw doel. Zoals je vertelt zit je leven vol met hobbels, enorm diep verdriet en teleurstelling. Allemaal zaken waar je iets mee wilt doen, maar waar begin je? Het klinkt plausibel om daar al jouw excuses voor op te werpen om geen weerstand aan de alcohol te kunnen bieden. Probeer het eens om te draaien: door te blijven drinken wordt niets van al jouw problematiek verbeterd. Sterker nog, je blijft hangen waar je gisteren, eergisteren en vorige week bent gebleven. Je kracht zal daardoor niet toenemen, alleen afbrokkelen. Dus je zult altijd blijven drinken!

Het zou je beter helpen als je die vicieuze cirkel weet te doorbreken. Elke dag dat je niet drinkt word je een beetje sterker en krijg je meer vertrouwen dat je het écht kan laten. Totdat je voldoende dagen, weken, maanden niet hebt gedronken. Zowel in je hoofd als fysiek sterker geworden. En met een helder hoofd kun je beter weerstand bieden aan wat er vanuit jouw omgeving bij je binnenkomt. Je kunt betere keuzes maken als je hoofd helder is. Je doorziet zaken beter als je hoofd helder is. Je voelt ook beter waar je behoefte aan hebt als je hoofd helder is. Toe, zet je schrap! Als het per ongeluk tot een drankje komt, laat het dan daarbij! Kom op dame, doe het!

[Lily03]

Goed de nacht doorgekomen, dag 2. Kom op!
Gisterenavond kort lontje naar de kinderen toe (al waren ze het ook echt wel even aan het uithangen), en ik had nog veel werk op de plank (want ja, met de kater overdag niet zo productief geweest op het werk, schuldgevoel, werk inhalen), hond diende nog uitgelaten te worden. Mijn hoofd heeft dan precies geen overzicht meer en dat worden dat precies allemaal bergen. Het is één van mijn triggers. Teveel taken tegelijkertijd, hmm. Maar het is me gelukt! Dit klinkt voor mezelf belachelijk als ik het zo schrijf, en dan denk ik ook: wat ben je toch hard rock bottom gegaan. Dat je moet trots zijn om een avond/nacht niet aan het drinken te gaan. Want dat was wel mijn modus operandi de laatste maanden/jaren. Thuiskomen, wijntje bij het koken, om de drukte van koken, kinderen, huiswerk, etc aan te kunnen. Hehe, even ontspannen na een lastige dag. Waar het vroeger bij 1 of 2 wijntjes bleef, werden dat de laatste maanden gemiddeld een halve fles tot 2/3 van een fles. En dan was ik nog flink geweest. Uitschieters met 's ochtends een kater wegdrinken, zucht... ik ben er niet trots op. Beginnen andere dingen te drinken zoals vodka, gin,... alleen maar omdat ik geen wijn meer in huis haalde zodat ik niet kon drinken. Maar dan domweg toch die craving te groot was en dronk wat er maar ook in huis was. Mijn partner heeft een gincollectie staan wat in mijn geval op dit moment toch ook een grote uitdaging is. 

[Fem82]

Herkenbaar Lily. Ik heb ook periodes gehad dat ik niks in huis haalde maar dan toch teveel zucht had en dan maar de sterke drank van man dronk. En dan weer allerlei smoesjes of capriolen uithalen om dat te verbloemen. Het is zo schaamtevol en ik vraag me ook echt heel vaak af hoe het ooit zo ver heeft kunnen komen. Ben namelijk ook lange tijd een ‘normale’ drinker geweest. 

[lady jane]

best wel veel "normale" drinkers komen hier terecht.
Drank doet dat, voor ons soms "ongemerkt".
we wennen aan hoeveelheden, zijn onmatig, het duurt soms langer
om dat roesje te voelen, en na dat roesje is de rem weg.
En ons brein geeft de boodschap ; nog "eentje" dan.
om het af te leren,
ik heb het verdiend
ik ben nog niet ontspannen
wil nog niet naar bed
want dan kan ik misschien niet slapen
ik kan morgen toch blijven liggen
dan drink ik morgen niets...............
Tijd voor Els Noorlander!

[Lily03]

Op 17-11-2023 om 13:33 zei Fem82:

Herkenbaar Lily. Ik heb ook periodes gehad dat ik niks in huis haalde maar dan toch teveel zucht had en dan maar de sterke drank van man dronk. En dan weer allerlei smoesjes of capriolen uithalen om dat te verbloemen. Het is zo schaamtevol en ik vraag me ook echt heel vaak af hoe het ooit zo ver heeft kunnen komen. Ben namelijk ook lange tijd een ‘normale’ drinker geweest. 

@Fem82hoe ben je daar mee omgegaa? Is je man er ooit achter gekomen? en hoe heeft hij gereageerd?

[Lily03]

Lieve frummers,

ik moet even wat van me afschrijven. Heb wel schrik vanwege herkenbaarheid (daarom dat ik in het begin ook mijn naam had veranderd), maar het is me té lastig om hier nu even niet te schrijven. Ik had deze namiddag erg last van een craving. Na een beetje rusten en heel op het gemak een douche te nemen ging het over, voordat ik de kids terug van school diende te halen. Ik heb ook speciaal aandacht aan mezelf, beetje mooie kleren, wat make-up, je weet wel. Gewoon. Hoe **t je je ook voelt, dat helpt toch soms een beetje om niet het gevoel te hebben er verslonst bij te staan.

Best wel trots op mezelf dat ik mijn heftige emoties van vandaag zonder drank onder controle kreeg. Vandaag was mijn man (zoals wel vaker het geval is), amper thuis, even binnen en buiten. De tablet van mijn zoon laadt niet meer op, en hij speelt nu op de iPad van zijn vader. Waren we foto's aan het bekijken. Zie ik daar plots een mapje met mijn naam en 'alcohol' staan. Mijn hart begint te bonzen tot in mjin keel. Allemaal foto's en printscreens. Foto van een doos wijn die ik had verstopt, een glas in de kast, van voorgeschreven medicatie. Midden maart had ik mij op spoed aangemeld na een overdosis wijn in combinatie met slaappillen. Ik wilde écht niet meer. De aanleiding was een escalerende ruzie. Bij mij is er toen echt iets gekraakt, waarop ik mij dus aanmeldde. Nadien, bij terugkeer uit het ziekenhuis, is de drank pas echt een vorm van zelfmedicatie geworden. Ben ik het ook stiekem beginnen doen. Zijn er nog vele ruzies geweest en momenten dat ik het niet meer zag zitten, drank had gekocht in de winkel en gewoon even mij ergens parkeerde, niet meer weten waaraan en waaraf. Blijkt dat er nu allemaal printscreens gemaakt zijn van mijn locatie op die momenten. Van mijn wegvluchten, mijn zwarte gedachten... hij is een gans dossier beginnen aanleggen tegen mij, daar komt het op neer. Heb gans die map gewist, dus daar komt zeker nog bonje van.
Ik probeer op het goede pad te blijven, maar ik laat wel steken vallen. Ik ben er de laatste tijd sterk bewust mee bezig. En ik weet donders goed dat ik het zelf moet doen en niemand anders de schuld moet geven of excuses moet verzinnen, maar hebben jullie ervaring met partners die er op die manier mee omgaan? Het is totaal niet helpend, integendeel! En de onderhuidse woede, die bal die ik maar probeer onder water te houden met al die tijd, steeds met alcohol gedaan, maar die bal schiet nu terug keihard de hoogte in en weet NIET meer wat gedaan. Ik heb nu zooooveel trek, maar ik gun het mijn partner niet! Ik ben zo boos... maar misschien is dat niet terecht? Ik zie het niet meer helder. Sterk nodig aan een spiegel. Ik laat dit niet te lang staan, wegens schrik voor herkenning...

21 november 2023 bewerkt door Lily03
Herkenbaarheid

[Wijntjeminder]

@Lily03

Hey Lily, dit klinkt heel erg heftig! Natuurlijk maakt het je ontzettend boos! Kaart het meteen aan! Geen nachtje slaap over laten gaan want dat gaat waarschijnlijk toch niet goed lukken. Vraag hem wat zijn bedoeling is geweest hiervan. Neem geen genoegen met flauwe excuses! Zorg dat je sober bent als je het gesprek aangaat. Laat hem deze ronde in ieder geval niet winnen; blijf sober en ga het gesprek met hem aan!

 

[lady jane]

Natuurlijk heb je recht op boosheid nu. En dat je hem niet gunt weer te gaan drinken, kan even helpen om sterk te blijven hierin,
maar uiteindelijk is het omgekeerde motivatie. Zoek gauw weer je positieve motivatie die zal sterker zijn en gezonder voor jouzelf.
Wat mij persoonlijk erger lijkt is hoe waarschijnlijk je vertrouwen is beschaamd in hem. Dat je hier bij toeval achter komt.
En zoals je zelf schrijft, door iemand die zelf ook veel is gaan drinken.
Waarschijnlijk zullen jullie samen een heel belangrijk gesprek moeten gaan voeren. Hopelijk met een neutraal iemand daarbij? 
Jullie hebben samen kinderen, die verantwoordelijkheid heb je, ongeacht hoe het onderling tussen jullie wel of niet botert.
Drank helpt daar zeker niet bij. Ik wens je veel wijsheid en wat hulp hierbij

21 november 2023 bewerkt door lady jane

[Lily03]

@Wijntjeofmeer: ik ben volledig sober op dit moment. Ik denk niet dat ik het aankan om hem te woord te staan op dit moment. Hij zal het verdraaiien naar ik die zijn privacy schend, ik die zijn vertrouwen schend, ik die al meermaals gelogen heb over mijn hoeveelheden,... bedankt voor je snelle reactie 

[Lily03]

3 minuten geleden zei lady jane:

Natuurlijk heb je recht op boosheid nu. En dat je hem niet gunt weer te gaan drinken, kan even helpen om sterk te blijven hierin,
maar uiteindelijk is het omgekeerde motivatie. Zoek gauw weer je positieve motivatie die zal sterker zijn en gezonder voor jouzelf.
Wat mij persoonlijk erger lijkt is hoe waarschijnlijk je vertrouwen is beschaamd in hem. Dat je hier bij toeval achter komt.
En zoals je zelf schrijft, door iemand die zelf ook veel is gaan drinken.
Waarschijnlijk zullen jullie samen een heel belangrijk gesprek moeten gaan voeren. Hopelijk met een neutraal iemand daarbij? 
Jullie hebben samen kinderen, die verantwoordelijkheid heb je, ongeacht hoe het onderling tussen jullie wel of niet botert.
Drank helpt daar zeker niet bij. Ik wens je veel wijsheid en wat hulp hierbij

bedankt Lady Jane... het is ook dat hij bij escalaties al meermaals heeft gedreigd met een vechtscheiding,... 'we gaan NU naar de notaris'. Ja zo werkt het niet. Het is praktisch onmogelijk om iets rustig met hem te bespreken. Relatietherapie enkele malen geprobeerd, vond hij onzin. En ik herinner me je berichtje toen je zei 'alleen jij  bent verantwoordelijk, en je moet die opnemen'. ik weet dit écht, maar die woede is heel sterk bij mij. Maar eens vroeg gaan slapen. Hopelijk gaan de emoties wat gaan liggen.

 

[Wijntjeminder]

2 minuten geleden zei Lily03:

@Wijntjeofmeer: ik ben volledig sober op dit moment. Ik denk niet dat ik het aankan om hem te woord te staan op dit moment. Hij zal het verdraaiien naar ik die zijn privacy schend, ik die zijn vertrouwen schend, ik die al meermaals gelogen heb over mijn hoeveelheden,... bedankt voor je snelle reactie 

Natuurlijk zal hij de situatie omdraaien: omdraaien van de schuldlast. Niet jij, maar hij heeft in beginsel jouw privacy geschonden! Jij bent bij toeval daarop gestuit; je bent niet vanuit wantrouwen op zoek gegaan. Hij heeft wel vanuit wantrouwen jouw handel en wandel gedocumenteerd. Zoals Jane zegt: wat blijft er over van het vertrouwen? Hij heeft jouw vertrouwen geschaad. Laat hem je niet aanpraten dat het andersom is. Hij had je ook op de man af kunnen vragen waar je bent geweest, waarom je die zaken hebt verstopt. Als het vanuit betrokkenheid was geweest had hij het bespreekbaar gemaakt en zijn zorgen uitgesproken. Je gevraagd hoe hij je kon helpen ipv stiekem zaken documenteren.

[lady jane]

Die woede is oké. En tegelijk is dit juist niet het moment om de strijd met hem aan te gaan. Dan denk ik dat hij jouw emoties zal ge(mis)bruiken.
In woede zijn argumenten impulsief en weinig doordacht of sterk. En een vechtscheiding is vreselijk, ik heb er een achter de rug, die jaren duurde.
Die wens ik niemand toe. Maar als hij daarmee nu al dreigt, eerder dus al, dan zegt dat ook iets over hem. De aanval is de beste verdediging?(not)
Angst (wie weet). Maar hoe dan ook, het klinkt als chantage. En dat is misschien grootspraak? Ik ken hem niet dus weet het niet. Als jullie al relatie-
therapie hebben geprobeerd, dan is er ook al veel afgeketst neem ik aan. Misschien is er voor nu even geen oplossing. Dan even rust voor jou nu.
Ik weet niet of je in Ned. woont, maar er is een juridisch loket dat gratis adviseert. Een gratis proefgesprek bij een advokaat kan jou misschien ook
wat rust geven. Of anders via maatschappelijk/sociaal werk, gewoon voor jezelf even steun zoeken. Doe geen overhaaste dingen, maar dat zul je zelf
ook wel hebben bedacht. Je hebt nu een stukje inzicht verworven, ik zoudaar even goed de tijd voor nemen.

 

[Wijntjeminder]

9 minuten geleden zei Lily03:

Maar eens vroeg gaan slapen. Hopelijk gaan de emoties wat gaan liggen.

Als het je lukt te slapen is dit idd geen slecht plan. Altijd beter om een beetje afstand te nemen om helderder en vanuit de ratio het het gesprek te aan te gaan. Goed gedaan Lily! Zelfs dit heeft je dus NIET naar de fles doen grijpen. Zie je hoe je kracht naar boven komt nu je niet meer drinkt?!

[Lily03]

ik hoop het echt, dat ik sterk genoeg ben! en ik ben tegelijkertijd zo moe, zo moegevochten. Ik had veel verwacht van hem, maar dit niet. Of misschien wel de laatste maanden omdat ik het dan echt stiekem ben beginnen doen, maar 2 weken nadat ik uit de psychiatrie kwam?
Na jarenlang vechten voelt dit nu even als de laatste mokerslag in mijn gezicht. Misschien dat met slapen het morgen wel even anders voelt. Ik woon in Vlaanderen, maar we hebben hier ook wel de nodige diensten die ik kan bereiken. Eens inlichtingen nemen kan zeker geen kwaad. 

Super super hard bedankt 

[Maaike87]

Hoi Lily,

Ik las je draadje door, wat heftig wat je al hebt doorgemaakt en nu dit ook er nog bij.. Ik wilde even zeggen dat ik het echt heel sterk van je vind dat je niet bent gaan drinken vandaag, daar mag je echt trots op zijn! 
Ik hoop dat je een beetje kunt slapen vannacht en wil je veel sterkte wensen. Zorg goed voor jezelf 

[Maaike87]

Hoe gaat het met je?

[Lily03]

@Maaike87bedankt om te vragen! Ik was de nacht goed doorgekomen, maar ik was gisteren thuis en toch terug naar dat glas gegrepen. Gelukkig niet overmatig, maar toch. Grrr. Ik heb gisterenavond op een rustige manier getracht het gesprek aan te gaan, dat we beiden het vertrouwen in elkaar wat kwijt zijn. Dat ik hard mijn best doe om er aan te werken, maar dat het voorlopig nog met vallen en opstaan is. Dat ik hoop dat hij me daarin mee wil ondersteunen. Maar hij was er niet klaar voor om het gesprek aan te gaan, zat nog te veel in zijn woede naar mij toe over mijn stiekem gedrag. Het voelt wel een beetje alsof, nu hij echt een grote stok gevonden heeft om mee 'te slaan', mentaal dan, dat hij dat hard vastgrijpt om me te kwetsen. En ik wil dat héél graag wegnemen, maar juist die spanningen maken het niet evident om uit die vicieuze cirkel te geraken. 

In ieder geval, hij wou allesbehalve praten en heeft mijn poging kwaad afgeblokt. Ik heb voorgesteld, om in plaats van ambulante begeleiding, ik bv. ook een 2tal weken in detox kon gaan, als hij het dan toch als zo'n onoverkomelijk probleem ziet dat hij blokkeert op mij. Maar dat ik schrik had dat het zwaar zou zijn voor hem om 2 weken er alleen voor te staan met de kids. En eigenlijk wil ik gewoon echt even tijd kunnen maken om er volledig aan te werken, maar dan word ik afgestraft in 'het gaat hier ook echt alleen maar over jou, en ik moet me maar beredderen'. Ik vind het gewoon zo oneerlijk. Hij is zonder te verpinken, een week, weken, soms zelfs maanden weg voor het werk. Ik die een week of 2 weg ben om aan mezelf te werken, ho maar. Ik bekijk het maar. Op mezelf. Zonder steun van partner. Met verwijten en stilzwijgen en genegeer. Ik ben er dus nog niet uit. Komt wel ooit. Dag per dag.

[lady jane]

Maar Lily, ik ben bang dat jij precies hetzelfde doet. En zolang je drank gebruikt als excuus
neem je ook niet echt zelf verantwoording.

7 minuten geleden zei Lily03:

even tijd kunnen maken om er volledig aan te werken,

het woordje even, doet mij denken dat je wellicht te licht over denkt. Na die weken zijn jullie problemen en nog veel harder, want uitgesteld.
Misschien ben je niet echt aan goede raad toe, maar ga alsjeblieft voor jezelf hulp zoeken. De relatie redden is geen optie zolang jij niet sterker in je schoenen staat.
Jij gaat je partner niet veranderen. Jij moet sterker worden in welke omstandigheden ook. Daar plukken jij en je kinderen de vruchten straks van.
En misschien wel misschien niet kan dat goede invloed hebben op je partner, maar dat is iets dat jij niet in de hand hebt nu. Tijd voor gezond egoisme; tijd voor Lily.

[Wijntjeminder]

Hey Lily, het wordt er allemaal niet gemakkelijker op voor je, hè?! Als jullie niet kunnen praten geeft dit weinig perspectief om stapjes vooruit te kunnen maken. Zoals het op mij overkomt sta je er alleen voor. Het drinken is jouw probleem en daar zul je zelf dus een oplossing voor moeten vinden. Hoewel het jullie kinderen zijn die jullie samen hebben en samen verantwoordelijkheid voor dragen lijkt het alsof jouw partner dat anders ziet. Hij maakt je het verwijt onvoldoende rekenschap te nemen van hem en wat hij nodig heeft. Het lijkt erop dat hij zich tekortgedaan voelt. Heb je hem weleens gevraagd wát hij nodig heeft in jullie relatie? Wat wil hij met jou en het gezin?  

Jouw verlangen en motivatie iets aan jouw probleem te doen vindt klaarblijkelijk weinig steun bij hem. Wellicht zou hij je wel willen steunen, maar kan het gewoon niet opbrengen? Hij weet voor zichzelf wellicht niet hoe zijn vertrouwen in jou te herstellen. En het gekke is, dat vertrouwen van hem kan jij alleen herstellen! Door te laten zien dat je het meent niet te willen drinken. Door niets meer stiekem te doen. Vergeet die stok die hij heeft gevonden! Zorg ervoor dat die stok door de tijd door houtworm wordt verteerd. Dat kun jij!

Je zegt naar een detoxkliniek te willen voor twee weken en dat hij zich daar dus tegen verzet vanwege het feit dat hij niet twee weken alleen voor de kinderen kan/wil zorgen. Aan zijn instelling kun je niets veranderen, maar je hoeft je er niet door te laten weerhouden! Als jij de overtuiging hebt dat een opname voor jou gaat werken dan zou je alles uit de kast moeten halen om dit te bewerkstelligen! Je zou kunnen overwegen om je ouder(s) twee weken bij jullie thuis voor de kinderen te laten zorgen. Grote kans dat jouw partner het daar niet mee eens is, maar daar heeft hij dan mi weinig over te zeggen. Natuurlijk is het ook zijn huis, maar daar gaat het nu even niet om. Waar het om gaat is het algemeen belang van jullie gezin. Om jullie gezamenlijke welzijn. Het is niet fair om het neer te zetten als een “egoïstisch” verlangen van jou! Vraag hem of hij een betere oplossing kan bedenken. Je zou er ook voor kunnen kiezen om de kinderen door de week bij een vriendje/vriendinnetje/neefjes/nichtjes te laten logeren en in het weekend thuis bij pappa. Het gaat maar om twee weken/weekenden! Ik denk niet dat dit beschadigend zal zijn voor de kinderen. De voortdurende spanning en gebrek aan harmonie thuis heeft een veel grotere impact op hen. Onderschat ook niet de gevolgen op hun ontwikkeling van een moeder die voortdurend onder hoge spanning staat! Of een moeder die emotioneel niet beschikbaar is omdat haar hoofd overloopt van de zorgen. 

Wat ik mij nog afvraag is hoe je het zou hebben opgelost als je een baan had waarbij jij regelmatig op een andere locatie zou moeten werken. Als jij voor je werk regelmatig naar het buitenland zou moeten? Welke vorm van opvang zou je dan voor de kinderen kunnen inzetten? Ik begrijp dat de zorg voor de kinderen onder jouw verantwoordelijkheid valt en dat jij dus daar een oplossing voor dient aan te dragen?