Willem

[Willy92]

Hoi Allemaal,

Ik heb me vandaag aangemeld bij dit forum. Ik hoop hier mensen te vinden om in moeilijke tijden af en toe een praatje te kunnen maken. Vanaf mijn 18e ben ik begonnen met studeren en daarbij kwam ook de nodige drank kijken. Binnen een paar jaar dronk ik iedere dag en had ik niet door dat dit een probleem voor me was. Ik wist wel dat het niet goed was en dat minderen het beste zou zijn maar dacht dat ik alles onder controle had. Hoe ik het gedaan heb weet ik niet maar ik heb mijn studie afgerond en ben gaan werken. De problemen werden eigenlijk alleen maar groter en na 1.5 jaar was mijn probleem zo groot dat ik alles bij elkaar loog op mijn werk, wat me uiteindelijk mijn baan gekost heeft. Ik dronk toen 2 flessen wijn of vergelijkbaars in andere alcohol per dag. Met behulp van mijn ouders, vriendin en vrienden ben ik in september 2018 (was toen 28) voor het eerst gestopt met drinken. Na een aantal (zware) terugvallen lukt het nu sinds 25 januari 2019 om niet meer te drinken. Toen ik stopte had ik nooit gedacht zo ver te komen.

Ik heb sinds januari (net nadat ik stopte) een leuke baan en heb mijn leven weer aardig op de rit. De moeilijke momenten blijven en de schaamte van alles wat ik heb gedaan lijkt ook niet minder te worden. Het lijkt alsof het voor iedereen inmiddels vanzelfsprekend is dat alles goed gaat terwijl ik er zelf erg veel moeite mee heb. Mensen zeggen tegen me dat ik nu al zo lang niet drink en dat ik zo'n goed leven heb dat het nu toch wel makkelijk moet zijn maar zo ervaar ik dit zelf eigenlijk niet. Deze week ben ik voor het eerst bewust met de trein naar mijn werk gegaan omdat ik er niet genoeg op vertrouwde dat ik de dag door zou komen zonder drank en dus nog met de auto naar huis zou kunnen. Het is me gelukkig wel gelukt. Toen ik dronk had ik schijt aan alles en heb ik zo veel mensen pijn gedaan, ik wil hier absoluut niet naar terug en voel me hier nog steeds zo vreselijk over en toch blijft die drang maar bestaan.

Het voelt fijn om mijn verhaal een keer op te schrijven. Als iemand er behoefte aan heeft om er verder over door te praten of als ik iets voor iemand kan betekenen die misschien minder ver in het proces van stoppen is dan sta ik daarvoor open. 

Groet,

Willem

 

[Bob]

Welkom Willem. Fijn dat je dit forum hebt gevonden.

Ik herken dat verhaal van studie=drank en daarna blijven doorgaan ook uit mijn eigen eigen leven, alleen ben ik veel langer doorgegaan en ging het bij mij wat geleidelijker naar de dagelijkse hoeveelheden die jij noemt. Inmiddels ben ik al wel ruim 3,5 jaar gestopt en dat bevalt me nu prima. De drang is bij mij inmiddels helemaal weg. Bij jou nog niet na bijna een jaar stoppen, lees ik. Dat zal iets met mindset te maken hebben en misschien kun je hier als je wat rondleest ideeën vinden hoe je daar ook nog vanaf zou kunnen komen. Succes in elk geval.

[bumperjim]

Welkom! Ja als je studeert heb je geen flauw idee van de risico's, daar is het bij mij ook begonnen fout te gaan. Veel sterkte. 

[Lonster]

O wauw, over 10 dagen ben je dus al een jaar gestopt met alcohol. Wat vervelend dat je nog zo'n nare nasmaak hebt van je verleden, en dat de drang er nog regelmatig is. Goed dat je verhaal opschrijft. Je vindt hier vast herkenning.

[maartje]

Welkom Willem. Al bijna een jaar gestopt! Goed dat je je aanmeldt op dit forum, zeker omdat je inmiddels al wat ervaring hebt met stoppen, en Zeker ook omdat de verslaving zich zo nu en dan weer even keihard laat zien. 

Liefs, maartje 

[Myle]

Welkom.

Ik herken je verhaal voor een deel. Vooral het nog relatief 'jong' zijn. 

Dat betekent alleen geen vrijbrief.

De vanzelfsprekendheid zou ik niet zo nauw nemen, trouwens. 

Sterkte. En hou jezelf sterk.

20 januari 2020 bewerkt door Myle
woord

[Willy92]

Even een update mijn mijn kant, geen idee of iemand daar behoefte aan heeft maar het is fijn om het te schrijven. Ik heb eind januari mijn jaar zonder alcohol gehaald. En sindsdien ook niet gedronken. Ik merk dat ik steeds meer begin te denken dat ik het best aan zou kunnen om heel gedoseerd, bijvoorbeeld 1x per maand, weer een biertje te kunnen drinken op een terras. Heeft een van jullie ervaring met stoppen en het daarna weer proberen. Ik ben bang dat ik terug val in mijn oude gedrag en dat wil ik absoluut niet. Aan de andere kant blijf ik een speciaalbiertje een van de lekkerste dingen vinden (denk ik, ben de smaak een beetje kwijt) en zou het met sociaal misschien ook kunnen helpen.

[lady jane]

Hallo Willy,
jazeker is het fijn als je updates geeft,
mensen lezen hier soms alles, soms selectief,
maar er is altijd iemand die leest en er iets uit haalt wat
helpend is. En zoals je schreef, het schrijvan an sich is al helend voor jezelf
dus win win situatie

Ik kan geen links meer plaatsen maar als je Els Noorlander googlet, kom je bij
een verhelderend filmpje van ongeveer 30 minuten, waar je denk ik veel aan kunt
hebben als antwoord op jouw vraag.
En de ervaringsdeskundigen hier hebben ook wat te zeggen, meer uit eigen beleving.
Een enkeling kan wat jij schrijft, de meesten realiseren zich het risico.
Soms moet je dat risico nemen, om te de conclusie te komen wat jou voedt.
Bij mijzelf kon het niet. Na 7 maanden kon ik een poosje wel (op wilskracht)
een poos weel matig drinken, maar ik begon weer te sjoemelen met de afspraken
met mezelf. En uiteindelijk dronk ik méér dan voor die lange stop.
Ik was 55 toen voor mij de knop echt om kon en nu taal ik niet meer naar drank.
Mijn leven is nu zo aangenaam, voor mij zou het niets toevoegen.
Voor iedereen kan dat anders liggen. En wat het voor jou gaat worden, dat is jouw pad.
Ik hoop dat het een mooi pad wordt!