Voorstellen

[Klaske]

Zo, het is weer jouw draadje @Nietmeer

Wat een discussie's hier 

[Nietmeer]

Ja Klaske we gaan gewoon weer verder waar ik gebleven was. Blijkbaar werkt mijn geschrijf uitnodigend om ook te schrijven en dat is prima. 

[Nietmeer]

Misschien ben ik te openhartig denk ik nu opeens

[Nietmeer]

Lang geleden dat ik op mijn draadje heb geschreven. Na dat laatste gediscussieer had ik er even niet zo zin in. Het voelde ook allemaal zo open en bloot. Ik heb gemerkt dat ik zowiezo niet meer echt persoonlijk ben in mijn reacties op het forum, en vooral niet zoveel meer over mezelf schrijf. Waar ligt dat dan aan? Deels doordat ik me er niet altijd even veilig bij voel, kwetsbaar voel. Anderzijds doordat ik me wat aan het verschuilen ben de laatste tijd en niet goed weet wat ik daar dan mee wil.

Ik doe eigenlijk al de goede dingen voor mezelf behalve dat ik om de zoveel tijd een uitglijder maak. Gemiddeld 2 of 3 keer per maand, en een uitglijder kan ik het dan niet eens noemen want ik kies er bewust voor om te drinken. Het is moeilijk om maat te houden dan en drink meestal teveel. Daarna ook altijd wel spijt en weer terug in het regime van gezond en goed zorgen voor mezelf. Ik kies zo’n moment wel als ik me goed voel en ik drink niet thuis maar in gezelschap van vrienden die op de hoogte zijn van mijn verhaal.

Ik heb er al veel over nagedacht, en los van dat er redenen zijn om te willen drinken is mijn conclusie dat ik het proces waarin ik zit even stil zet. Misschien wil ik teveel en gaat het allemaal te snel? Weet het niet zo goed.

Ik wil er wel graag open over zijn anders slaat mijn aanwezigheid op het forum nergens meer op. (Behalve dat ik wel veel heb aan het meelezen met anderen). Maar ik wil niet steeds een heel drama maken als ik gedronken heb, dat voelt als misbruik maken van de energie van anderen op dit forum en dat wil ik niet.

Definitief besluiten om nooit meer te drinken dat durf/wil ik nog niet, hoewel ik geregeld enk dat dat wel de beste keuze zou zijn.

[Nietmeer]

Dat opnieuw beginnen valt dan nog mee. Maar uiteindelijk is het niet de oplossing.

[Yana]

Definitief besluiten om helemaal niet te drinken dat durf/wil je nog niet en 2 of 3 keer per maand drink je teveel.
Wat nou als je je  voorneemt om die 2 of 3 x per maand wel te drinken maar niet te veel?
Dat voelt misschien minder beangstigend en als het goed gaat is alles prima toch?

[kruidenthee67]

Hoi Nietmeer,

Ik waardeer je openheid enorm. Dank. 

Ik kan me goed voorstellen dat je geen zin hebt in discussie...het is jouw pad, jouw keuze. En als je je daar goed bij voelt is dat goed. Maar er wringt wat...

In je introductie lees ik dat je zeker een probleem hebt met alcohol. Je drinkt bewust zeg je nu. Maar, wel te veel. Dus als je begint heb je geen controle meer. Je drinkt om het proces te stoppen, dus om iets niet te voelen. En je het beangstigt je om helemaal niet meer te drinken. Dan zou ik niet willen stellen dat er niets mis is met een paar keer in de maand stevig drinken. Het lijkt me een heel groot risico dat het vroeg of laat uit de hand loopt. 

Niet meer, nooit meer..dat is niet te overzien. Maar zou je een periode kunnen afspreken met jezelf om niet meer te drinken? En kijken hoe dat gaat.?

En Nietmeer, jij mag altijd schrijven en delen wat je bezighoudt. Delen is helen. Hulp kan alleen maar als de ander weet wat jij nodig hebt.

 

 

[Nietmeer]

Jullie hebben natuurlijk allemaal helemaal gelijk laat ik dat voorop stellen.

ik moet er nog even wat mee puzzelen. Wil zeker niet weer terugvallen in de oude dranksleur. Er zitten zeker ook nog dingen in de weg die nog niet helemaal zo duidelijk zijn. Gebrek aan...bepaalde dingen zoals levensvreugde? Doelen misschien? Ben toch een wat somber persoontje en nog niet helemaal hersteld van burn- out. Wil dat graag sneller maar dat lukt natuurlijk niet.

Ik kom hier zeker nog op terug.

[Extranaut]

Het kan maar zo snel gaan als we aankunnen. 

Wel is het belangrijk door gesprek, therapie of eenders wat het aan te pakken. Want zolang je dat niet aanpakt zal de drempel naar gebruik altijd laag blijven. Persoonlijk vind ik gebruiken niet het ergste, maar iets wegdrinken maakt het onverwerkte alleen maar erger. Ik stond telkens depressiever als voorheen op waardoor ik in een vicieuze cirkel belandde. 

Een burnout is niet te onderschatten, ik voel dat nog en ben nu al 3 jaar thuis. Maar ik ben daardoor ook een ervaring rijker, als ik ooit terug werk zal ik me niet belangrijk maken op het werk. Werken om te leven en nooit meer andersom

sterkte

[Lika]

Ik heb jaren gedacht dat ik een gebrek aan (intrinsieke) levensvreugd had. Nu na mijn burnout (ongeveer een half jaar hersteld) en bijna twee jaar zonder alcohol en sigaretten blijk ik toch een intrinsieke levensvreugd aan te hebben geboord....ik heb hem wel!

Hou je taai!

 

[Extranaut]

Dat is ook natuurlijk naargelang wat je meemaakte. 

Levensvreugde wordt niet bepaald door te stoppen met gebruiken. Niet dat ik wil trollen ofzo, maar dat is gewoon mijn eerlijk gedacht. Ik werkte bij een bedrijf waar ik ploegbaas werd en ze vroegen telkens meer. Omdat ik na tijd genoeg had hield men overuren achter en toen stopte ik. Ik kon natuurlijk geen uitkering krijgen omdat ik zelf stopte. Toen werkte ik als interim van 6h tot dikwijls 21h, maar omdat ik interim was recupureerde men mijn dagen door dagen als werk in te vullen op stempeldagen. Is meer dan een dubbel verlies. Want overuren zijn betaakd aan 150% terwijl stempeldagen maar ongeveer 50% uitbetaald worden. 

ik weet niet hoe het in Nederland is, maar hier is het systeem zo rot dat werken niet meer loont. Ik ben in totaal meer dan 10000 euro kwijt terwijl ik de pleuris uit mijn lijf werkte. Nooit meer, dat zeg ik hier en nu. Ik loop zulke burnout nooit meer tegemoet. Hier zegt men: “het zijn de zotten die werken.” Ik begreep die uitspraak nooit tot het mij overkwam. Volgens mij gebruikt het systeem mensen gewoon op tot ze een burnout hebben.

Niet alles is te wijten aan gebruik. Stoppen met gebruiken maakt die situatie niet anders.

[Nietmeer]

Bedankt voor de reacties.

Het gekke is dat ik best humor heb en ook erg makkelijk het leuke en fijne van dingen en mensen kan zien. Daarnaast kan ik intens van een fijn moment genieten. Voor anderen die mij niet goed kennen ben ik een vrolijke sterke persoon. Al die twijfel speelt zich vooral binnen in mij af. En de laatste jaren ook veel leegte. Veel gebeurt en flink uitgeput geraakt van het werk, ver van mezelf af komen te staan.

Nu nog steeds beperkte energie en dat vind ik lastig om te accepteren.

Het begin van het stoppen met drinken gaf snel veel positieve resultaten en een euforie waardoor ik zeer gemotiveerd raakte. Het doorgaan op de lange termijn valt me dus moeilijker dan gedacht. Naast rust, reinheid en regelmaat en een gezonde leefstijl zit ik nog met veel onopgevulde leegheid naast me op de bank. En vraag me af waar mijn passie is gebleven, mijn moed, mijn speelsheid en brutaliteit?

Ben ik al drinkend vergeten dat ik in een andere levensfase ben beland? Of al in de rouw omdat de zomer langzaam verdwijnt en het mijn geliefde buiten zijn en zwemmen met zich mee neemt?

Heb nog steeds behoefte me terug te trekken.

Kan nog steeds niet goed nadenken, mijn gedachten zijn stroperig en lopen vast in dezelfde kringetjes.

Drinken zal me daar zeker niet bij helpen en dat weet ik ook..

 

[Extranaut]

Herkenbaar.

werk je nu nog? Ik zou ook graag van iemand vernemen hoe dat niet gebruiken werkt op de lange termijn. Hier werkt dat ook niet, wordt alleen maar erger.

[Nietmeer]

Ik ben mijn werk langzaam aan het opbouwen en dat vind ik heel fijn. Ik heb leuk werk en fijne collega’s dus dat maakt dat ik graag dat lijntje behoud. Werken is voor mij ook bevredigend en vervullend, maar wel belangrijk dat daarnaast ook nog een leven kan bestaan.

Tja en ik ken mijn gevoeligheden en ervaringen in het leven en gebeurtenissen die mij hebben gevormd tot de persoon die ik nu ben.

Veel dingen zijn niet te veranderen en het gaat er denk ik vooral om dat ik het er kan laten zijn en gewoon een beetje kan leven zo als ik het kan. Dat klinkt heel eenvoudig en gewoon maar dat is moeilijker dan ik graag zou willen.

Ik heb niet zoveel eisen maar af en toe een gat in de lucht kunnen springen zou leuk zijn....

[Nietmeer]

Loslaten dat is wat ik heeeeeeeel moeilijk vind.

Voor mij de hoge school in (sociale) vaardigheden.

Eigenlijk kan ik niet tegen mijn verlies, verlies van wat dan ook...

[Rosee]

4 uur geleden zei Nietmeer:

Bedankt voor de reacties.

Het gekke is dat ik best humor heb en ook erg makkelijk het leuke en fijne van dingen en mensen kan zien. Daarnaast kan ik intens van een fijn moment genieten. Voor anderen die mij niet goed kennen ben ik een vrolijke sterke persoon. Al die twijfel speelt zich vooral binnen in mij af. En de laatste jaren ook veel leegte. Veel gebeurt en flink uitgeput geraakt van het werk, ver van mezelf af komen te staan.

Nu nog steeds beperkte energie en dat vind ik lastig om te accepteren.

Het begin van het stoppen met drinken gaf snel veel positieve resultaten en een euforie waardoor ik zeer gemotiveerd raakte. Het doorgaan op de lange termijn valt me dus moeilijker dan gedacht. Naast rust, reinheid en regelmaat en een gezonde leefstijl zit ik nog met veel onopgevulde leegheid naast me op de bank. En vraag me af waar mijn passie is gebleven, mijn moed, mijn speelsheid en brutaliteit?

Ben ik al drinkend vergeten dat ik in een andere levensfase ben beland? Of al in de rouw omdat de zomer langzaam verdwijnt en het mijn geliefde buiten zijn en zwemmen met zich mee neemt?

Heb nog steeds behoefte me terug te trekken.

Kan nog steeds niet goed nadenken, mijn gedachten zijn stroperig en lopen vast in dezelfde kringetjes.

Drinken zal me daar zeker niet bij helpen en dat weet ik ook..

 

Zo voel ik me ook nog steeds bij vlagen. Maar t wordt beter.

[IJsvogel]

Ik ook Zo lang verdoofd en aangepast dat ik mezelf kwijt ben geraakt. 

[Nietmeer]

Bedankt Knakker, een biggetje vind ik super leuk, wel benieuwd wat de hond en de katten daarvan vinden. Waarschijnlijk wordt het dringen op de bank en waar moet ik mijn leegte dan laten?? Haha goede oplossing. Varkens zijn zowiezo toffe dieren, slim em grappig maar ze worden wel heel groot.

Medeleven voelt best fijn.

[Lika]

Ik herken veel hoor en die levensvreugd die ik nu dan meen te herkennen, betekent niet dat ik steeds gaten in de lucht spring, noch dat ik nooit meer down ben. Integendeel... Maar het is van een andere orde. Moeilijk uit te leggen. Denk dat het met verantwoordelijkheid nemen en keuze hebben te maken heeft. Zoiets..

[Nietmeer]

Ja Lika dat is ook zo. Er zijn nog wel wat keuzes te maken voor mij. Er zijn er ook al wel een paar gemaakt dat wel, maar soms gaat het me niet snel genoeg. En andere momenten gaat het weer te snel. Voor nu laat ik het maar een beetje over me heen komen. Tot op zekere hoogte want ik houd me vast aan de progressie die ik geboekt heb. Het woord doseren is in alles overduidelijk een sleutelwoord.

[Nietmeer]

Even een update.

Het gaat redelijk rustig de laatste tijd. Nuchter zijn en blijven lukt nu al weer anderhalve maand goed en ik kan de momenten van trek goed weerstaan.

Daarnaast worstel ik wat met het dagelijks leven, soms verlies ik maar ik win ook wel eens wat. En af en toe ben ik gewoon tevreden met hoe het gaat en dat is fijn.

Ik spreek geen termijnen met mezelf af, dat werkt niet zo goed bij mij. Ik doe het steeds dag voor dag.

9 november 2018 bewerkt door Nietmeer

[kruidenthee67]

Fijn Niet meer.

Ik durf inmiddels wat verder te kijken...maar ook voor mij blijft het dag voor dag...dat is te overzien. En vandaag, nu is waar het gebeurt.

[Rosee]

Fijn om te lezen @Nietmeer.