Donderdag 26 april 2018

[Jannigje]

Herkenbaar wat je schrijft @kruidenthee67. Ergens moet er in jezelf een “weten” ontstaan, maar Hoe kom je daar? Ik heb het meegemaakt met stoppen met roken, na meerdere “gelukte” stoppogingen begon ik toch weer, tot ik op een bepaald moment wist: nu is het genoeg, ik wil niet meer. Mijn eigen gezondheid bleek nooit reden genoeg te zijn geweest, maar willen zingen was dat opeens wel. Ik weet zeker dat ik nooit meer zal roken omdat ik het absoluut niet meer wil

Voor drinken ligt het voor mij iets anders, daarin is voor mij de keuze wel duidelijk, maar de drijfveer is iets anders. Ik zou wel willen dat ik zo nu en dan een glas zou kunnen drinken, maar dat kan ik niet, dus is het beter voor mij om niet meer te drinken. Die keuze (zelfbescherming) heb ik kunnen maken, ik hoef er niet meer over na te denken en dat geeft rust.

Maar hoe kom je daar inderdaad, hoe wordt een keuze echt jóu of mijn keuze, er is geen standaard draaiboek voor helaas. 

 

[MarQ]

@kruidenthee67 , heel mooi omschreven en de waarheid als een koe

maar als ik voor mezelf mag spreken ik heb naast het probleem 

met de alcohol ook serieuze psychische klachten die mij ernstig

in de problemen kunnen brengen en dat maakt de valkkuil veel

grote en het eeuwig durende gevecht langer en zwaarder want ben nu

eenmaal geneigd snel mn kop te laten hangen en te vluchten en

dan alles wat ik heb opgebouwd in no time de vernieling in te helpen ..........

[Gast]

1 minuut geleden zei kruidenthee67:

'Een mens lijdt het meest, van het lijden dat hij  vreest'.

Brrr...dacht ik dan altijd...jahaaa...zal wel....en toch..ja dat is what happens...angst om de angst.

Dat is er nu niet aan de hand. Ik heb dinsdag met d ha een afspraak over d medicatie. Ook de pijnmedicatie. De tramadol vind ik erg vervelend, morfine wil ik niet ( meer), en er zijn dagen dat ik niet zo goed weet hoe ik die door moet komen. Niet vanwege angst, wel vanwege pijn. Alcohol was een pijndemper. Maar dat wil ik al helemaal niet meer. Soms kan ik echt niet uit de voeten , zoals daarom van de week toch overdag tramadol, maar dat heeft erg veel en nare Bijwerkingen. Dat is wat er nu in alle hevigheid speelt. 

[kruidenthee67]

Klopt Jannigje...het is inderdaad een soort weten..ik beschrijf het als 'besluit'. Hier wordt ook vaak de bodem van de put genoemd.  Na mijn laatste uitglijder, het gesprek wat volgde na mijn opbiechten aan partner, was mijn bodem. En dat ging over 'vertrouwen'...ik werd geraakt in mijn 'waarde'. En zelfrespect. Een spiegel waar ik in keek, een hele duidelijke grens die ik voelde. Overgave, niet meer strijden..hulp aanvaarden. Vandaar ook steeds mijn woorden, zelluf doen, niet alleen...jaren gedacht dat ik het zelf wel kon 'oplossen'.  Maar ook het besluit het leven te willen leven, met zijn mooie en minder mooie kanten. In mijn groep zei iemand: als je drinkt zet je je leven uit. En zo was het. Ik deed alsof ik leefde, naar buiten, maar van binnen stond ik uit. 

26 april 2018 bewerkt door kruidenthee67

[kruidenthee67]

Ja, allemaal onze eigen worstelingen en strijd, hoogte- en dieptepunten, angsten en pijnen...en toch...drank voegt niks toe

[Gast]

Weten en een besluit. Inderdaad. Na 5 maart wist ik dat dat de bodem was. De put. Kennelijk nodig die erg geraakt te hebben. Inderdaad zet je je leven uit met drank. 

[Gast]

1 minuut geleden zei kruidenthee67:

Ja, allemaal onze eigen worstelingen en strijd, hoogte- en dieptepunten, angsten en pijnen...en toch...drank voegt niks toe

Inderdaad! Drank voegt nooit iets toe. Never nooit

[kruidenthee67]

En nu ga ik stofzuigen...dat moet ook gebeuren 

[Lars]

Ik zit al een tijdje niet lekker in mijn vel. Dat bouwt op bij mij. Gisteren de bekende druppels. Psycholoog die mij niet begrijpt voor mijn gevoel. Het heugelijke bericht dat mijn ex gaat trouwen. Ja en? Weet niet doet verdomd zeer. Kinderen blij zij blij iedereen blij behalve ik. Dan ga ik hangen in mijn gevoel. Ben ik zielig en dan is er voor mijn gevoel op dat moment maar 1 oplossing. Al hoewel het is natuurlijk niet een oplossing. Ze zullen het hier accepteren als ik een dag dronken ben maar als het langer duurt absoluut niet dan zullen ze maatregelen nemen en dan? Tijdelijk weer ergens anders heen weer van voor af aan beginnen? Aan de andere kant ik ben niet heel snel dronken misschien nu wel. Dus kan best wat verbloemen al heeft de omgeving het toch sneller door dan je denkt. Du het beste is maar gewoon de eerste niet nemen. Vind het wel een strijd want wat dan? Me nog maar lekker lang kloten voelen? Als ik dan 1 dag... pff stomme dilemma s

[kruidenthee67]

Ja precies, dat is zwaar je weet wel allemaal Lars!!! 

Maar nooit een excuus om te drinken. Dat is geen dillema, wel 'verslaafden denken'. Absoluut geen oplossing voor jouw pijn. En, o zo herkenbaar 

Ja, het beste is hoe dan ook de eerste niet nemen...voelen wat er te voelen valt. Niet meer en niet minder. En hoe lang je je dan klote voelt? Tja...tot je de situatie kunt 'accepteren'? Sterkte man! En een dikke knuffel

 

[kruidenthee67]

Is dat makkelijk? Neuh...maar als je dat kunt, als het weer over is, dan heb je een stap gezet Lars...weer een stap vooruit.

[Gast]

@spirit, veel succes

@Lars, sterkte man, en vooral kalmte gewenst om te ( gaan) aanvaarden wat je niet kunt veranderen. 

Ennuh, we nemen geen van ons hier die eerste, oke? 

Ik stond nog ingelogd. Ochtend doorgekomen, zo met een uurtje naar de reva, en dan is deze dag ook weer grotendeels voorbij. Komt goed. Inderdaad allemaal onze strijd en worstelingen, ik weet het. En tja, niet elke dag is een fijne of goede dag, ook dat weet ik. Dus hendelen met hoe het zich voordoet. Ik leer. Gaat lichamelijk belabberd nog maar geestelijk een pietsie beter, tja... Accepteren van feiten vind ik soms nog herl moeilijk. Ik loop erg  slecht vandaag, dus maar meer en hele korte stukjes buiten doen met het hondje. Lang leve stok, rollator enzo. 

@Bor, ook jij sterkte. Compliment hoe je dit Oppakt.

[Gast]

14 minuten geleden zei Bor:

Neuh....ik liet me pakken, meeslepen en zelfs triggeren.

Dit was er eentje uit de oude doos.

Dat snap ik, maar je herpakte heel gauw. En dat vind ik mooi om te lezen

En ook hoe de steun op het forum dan werkt. Ik schreef vanmorgen  geheel ten onrechte  bozig dat het een doffe boel hier was vanmorgenvroeg. Dat heb ik vrij snel verwijderd. Was geheel ten onrechte en te wijten aan een rotbui van mij dus! Bij mij door weer niet accepteren van feiten, van mindere dagen of strijd enzo. 

[Lars]

Het is niet dat ik het haar niet gun juist wel zeker na bijna 30 jaar met mij. Wat een zelfkennis  Het doet gewoon zeer voor mezelf en ja ik weet het dankbaar zijn dat je daar woont lekker veel hulp krijgt enzovoort. Maar het is geen keuze nooit niet. Ik haat het leven vaak 

[Jannigje]

3 uur geleden zei Lars:

Ik zit al een tijdje niet lekker in mijn vel. Dat bouwt op bij mij. Gisteren de bekende druppels. Psycholoog die mij niet begrijpt voor mijn gevoel. Het heugelijke bericht dat mijn ex gaat trouwen. Ja en? Weet niet doet verdomd zeer. Kinderen blij zij blij iedereen blij behalve ik. Dan ga ik hangen in mijn gevoel. Ben ik zielig en dan is er voor mijn gevoel op dat moment maar 1 oplossing.

Lieve @Lars, voor mij is er een groot verschil tussen pijn en verdriet voelen en zielig zijn. Het lijkt me heel pijnlijk en verdrietig voor jou, ik kan me heel goed voorstellen dat jij er kapot van bent. Het is pijnlijk en ook confronterend. Pijn en verdriet zijn voor mij heel anders dan zielig zijn. In “zielig zijn” zit voor mij een sterk oordeel, een. Veroordeling van jezelf/mijzelf. Alsof je een opstandig kind zou zijn.

Dat is voor mij niet zo met pijn en verdriet, dat zijn echte emoties, moeilijk maar wel echt. En wat mij betreft volkomen begrijpelijk, het lijkt mij heel moeilijk. En dat staat voor mij volledig los van iemand wel of niet iets gunnen. Daar gaat het denk ik niet over.

Voor jou 

Enne........ niet doen he! 

[Jannigje]

Ha @Bor 

[Lars]

Hoe je het ook went of keert ben wel bijna 30 jaar met haar getrouwd geweest. Nogmaals ik gun haar wel een fijne vent maar zou me zelf ook meer gunnen nee dat klinkt raar. Bedoel hoe je het ook went of keert ik ben bijna 61 en ik kan nooit meer zelfstandig wonen dat is best hard maar dat zal ik moeten accepteren. Dat is soms lastig nog. Ook hou ik steeds de boot af om met jeugd trauma bezig te gaan. Ik durf niet ben er bang voor maar heb er dan ook weer last van. Ben ingewikkeld en nee @hub je problemen los je niet op met drank hooguit een paar uur verdoving als die uitgewerkt is dan zijn de problemen er nog. 

[Jannigje]

Lars het is ook doodeng om met die trauma’s aan de slag te gaan, ik spreek helaas ook uit ervaring. Als ik jou een beetje “ken” wil jij misschien te grote stappen maken? Kun je / durf je heel voorzichtig te beginnen? Kleine stapjes, heel voorzichtig? Ik heb de wijsheid niet in pacht, maar ik gun je zo dat je wat meer rust in het hoofd en hart krijgt.

En de realiteit van het feit dat je nooit meer zelfstandig kunt wonen is hard, keihard. Kan me alleen maar proberen voor te stellen hoe moeilijk dat voor je moet zijn. Moeilijk om te accepteren, dat snap ik wel. 

[Lars]

Ik denk het wel @Jannigje dat heb ik met meer dingen. Op de dagopvang bijvoorbeeld. Niet beginnen met iets makkelijks meteen groot en moeilijk het is ook dat ik mezelf bewijzen wil van ik kan nog wel wat 

[Senna33]

4 uur geleden zei spirit:

Dagpact:

Kohtje

MarQ

Lars

Captcha

Spirit

Senna33

 

Hoi allen, 

Sorry een latertje vandaag mijn naam op het dagpact. Ik ga straks Grieken, dat eerste kleine glaasje ouzo als welkoms drankje neem ik gewoon. Met mezelf afgesproken niet binnens huis te drinken en dat gaat goed. Mijn laatste wijn op een terras is zaterdag as weer drie weken geleden. 

Lars wat verdrietig, en zeker als er kinderen in het spel zijn. Maar het gaat zeker beter worden hoor. 

Bor, mijn oudste woont bij mijn ex, bijna twintiger. Ik neem het ruim, maar zeg maar bijna 18. Ex en ik kunnen totaal niet door een deur. Mijn dochter is zonder mijn toestemming gewoon naar het buitenland gegaan voor een vakantie vorig jaar. Het schijnt te kunnen. Ze staat wel niet onder ots of iets dergelijks. Maar ik keurde het gewoon niet goed, omdat hun relatie nog maar in het prille begin was. Ik was bóós! Op mijn ex, maar ook op haar. Gewoon omdat ze doet waar ze zin in heeft. 

[Quinn]

Dagpact:

Kohtje

MarQ

Lars

Captcha

Spirit

Senna33

Bor

 

@Senna33 Sorry hoor, misschien ben ik gek, maar waarom zet je jezelf op het dagpact, terwijl je in hetzelfde bericht aangeeft straks een glas ouzo te gaan drinken? 

@Lars het is heftig en dat is okee. Het betekent niet dat je het ex niet gunt, maar dat het veel in jou losmaakt en oproept.

@Bor knuffel.

[Gast]

@lars, je zwelgt in je eigen deprimerende verhalen. Het is helemaal nergens te laat voor maar je zal het zelf moeten doen. Ik lees hier bijna alleen nog en schrijf niet zoveel maar als ik elke dag door de paginas scroll lees ik zoveel geklaag van je. Het kleinste hoofdpijntje moet benoemd worden. Er is elke dag wel wat en als er niks is word er wel wat gevonden. Probeer eens een beetje om te denken.

[Senna33]

Yep jij hebt gelijk ! Ik schreef het, en dacht het later 

excuus! Ik verander het

[Kohtje]

13 minuten geleden zei jopie:

[...]..net toen ik "haar" in mijn armen zou trekken realiseerde ik dat ik mijn gebit niet in had. Je zal t maar dromen. Brrr.

't Zal maar écht zo zijn... brrr.. dat van dat gebit dan, hè?

 

[Senna33]

52 minuten geleden zei Quinn:

Dagpact:

Kohtje

MarQ

Lars

Captcha

Bor