Voorstellen aan jullie en een vraag over AA

[Sensitief]

Hoi Captha,

Wat ontzettend naar voor je. Ik begrijp dat je verscheurd wordt door verdriet. Ik kan mij voorstellen dat dit heel pijnlijk is. Hoe oud zijn je kinderen? Heel goed dat je gestopt bent met drinken. Het beste wat je kunt doen is goed voor jezelf zorgen en daardoor in je kracht komen. Ik kan mij voorstellen dat er een moment gaat komen dat jij jouw verhaal en je gemis aan je kinderen kan vertellen. Ik geloof in karma ... Heel veel sterkte en een knuffel voor jou

[Captcha]

Dank je.

Het verdriet went. Komt soms met vlagen en verdwijnt dan zachtjes. Voor mezelf zorgen is het belangrijkste nu. En het enige waar ik vat op heb.  Het moeilijkste is om te gaan met het grote gat in me. Dat eerst gevuld was met zorgen voor mijn kinderen. Zij kwamen op de 1e plaats.

Eenzaam in onszelf zijn we allemaal. En ik heb die basale eenzaamheid jarenlang opgevuld met zorgen voor anderen. 

Zorgen voor mezelf is best lastig. Wat wil ik echt? Wat vind ik leuk? Over passies heb ik het niet meer, die zijn eruit gesleten in het proces van gezin - kinderen - alleen. 

Zielig ben ik niet, dat stadium gepasseerd. ik ben degene die mijn zaken op kan pakken, die gaat uitzoeken wat de waarde van mijn leven nu is.

En hopelijk komt er een moment dat een kind zich weer even openstelt voor mij.

God geef mij de kracht om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen, moed om te veranderen wat ik kan veranderen en de wijsheid om tussen deze 2 onderscheid te maken.

Nu, hoppa, fysiek aan het werk om me niet te overspoelen met gevoelens waarmee ik nu niets kan.

[kruidenthee67]

[bumperjim]

Oh jee Captcha ik wist niet dat dit er allemaal achter zat achter je bericht van geen antwoord op slaap lekker. Wat vreselijk voor je.

maar blijf hoop houden. Het is weinig origineel wat ik zeg maar ik weet zeker dat je kinderen op een gegeven moment terug naar je toe komen. Dat kan niet anders, hersenspoeling of niet. Vroeger of later. Als ze maar weten waar/hoe je te bereiken bent  

 

[Sensitief]

Als ik de langdurige stoppers mag geloven komt de zelfzorg, bewustwording, het geluk vinden in de kleine dingen, gepassioneerd zijn voor iets ook weer tevoorschijn. 

Stapje bij stapje. Eerst maar die troep uit je lichaam, daarna kom je steeds dichterbij jezelf. Hou vol

[Lika]

De zelfzorg, geluk in kleine dingen, bewustwording: ze komen. Niet vanzelf, maar in mijn geval, ik mediteer en lees en oefen en oefen en oefen.  Plan alles heel bewust en begin te durven voelen. Maar dat ben ik. In een totaal andere situatie dan jij. 

Hoe je je situatie beschrijft .... het doet me veel. Ik kan me voorstellen dat accepteren het moeilijkste en enig mogelijke is dat je nu kunt doen. En goed voor jezelf zorgen. Dat is belangrijk. Als ze toch contact opnemen, ben je er klaar voor. 

 

 

[Captcha]

Ja, ik tracht zo goed mogelijk voor mezelf te zorgen. Steeds assertiever, steeds meer op een goede en duidelijk wijze zeggen wat ik bedoel. M'n huis is vandaag weer verder opgeruimd. Morgen nog een ronde. Kamer van dochter is een plaatje. Een echte grote-meid-kamer. Ze heeft echter nog nooit er geslapen.

Mijn kinderen komen niet uit zichzelf, helaas @bumperjim. Alle contactkanalen zijn afgesloten. Ik kan ze simpelweg niet horen, niet lezen, niet spreken.

Zoon is 17, dochter 15. Ze hebben beiden hoog IQ. Dat zegt niets over hun perceptie van mij, van wat ze gehersenspoeld krijgen.

Vandaag weer een poging gedaan zoon te bellen. Voicemail. Daarna heb ik nog harder opgeruimd. Dus wel positief...pffff  Ik word er niet meer boos om. Soms nog wel verdrietig. Hoort bij het leven. Als het verdriet maar geen woede/frustratie of andere ellendige emoties wordt. Met verdriet kan ik omgaan, op een gezonde manier, vaak, niet altijd.

Mijn kinderen zitten zo dicht in mijn hart.

Ik sta op het punt behandeld te worden voor complexe PTSS. Allicht staat dit op de eerste plaats.

Hun niet-reageren is niet alles, er is meer, veel meer, gerelateerd aan hen. Kan het hier niet schrijven.

Dank jullie voor het meelezen, je antwoorden, tips 

 

[Smaragd]

Captcha, heb veel respect voor jouw verhaal en doorzettingsvermogen! Fijn dat je dit deelt al is het natuurlijk hartverscheurend. Blijf idd goed voor jezelf zorgen zoals nu dan ben je er klaar voor als ze naar jou toe komen want dat gaat ooit gebeuren! Misschien wel sneller dan je denkt. Hou je goed.

[Klaske]

Captcha, bedankt dat je dit deelt, wat een moeilijke situatie... Als ik je verhaal lees, en hoe jij er mee omgaat, geeft het mij weer een schop onder mijn kont om door te zoeken naar de zin van mijn leven. 

Zijn er, behalve die ene vriend, nog mensen waar je steun bij kan vinden? 

Wens je veel moed en kracht om door te zetten, je bent een topper!!

[Pytje]

[Sensitief]

Pittig! Goed dat je je laat behandelen. Hoe zijn je kinderen emotioneel ontwikkeld?

Ik heb ook een lastige ex, met depressief narcistisch gedrag. Zijn gedrag heeft mij er uiteindelijk toe geleid om te scheiden. Ik vond het niet meer veilig voor de kinderen. Mijn oudste heeft letterlijk gezegd dat zij zich niet veilig voelt bij hem. Sinds eind januari hebben we te maken met Jeugdzorg en gelukkig staat die aan mijn kant en zien ze daar zijn gedrag. 

Jij hebt de kinderen opgevoed en liefde gegeven. Vader kan nog zo hersenspoelen, maar zij vergeten dat niet. Nu zijn het pubers en zijn vooral met zichzelf bezig. Er komt een moment dat ze op eigen benen staan en zich los gaan maken van hun vader. Dan gaan ze op zoek naar de liefde van hun moeder

[Rosee]

[lady jane]

PTSS therapie en drank gaan absoluut niet samen
zelfzorg en therapie wel

ik hoop dat je de goede keuzes maakt voor jezelf meis.

updateje hier?