Voorstellen aan jullie en een vraag over AA

[Lika]

De zelfzorg, geluk in kleine dingen, bewustwording: ze komen. Niet vanzelf, maar in mijn geval, ik mediteer en lees en oefen en oefen en oefen.  Plan alles heel bewust en begin te durven voelen. Maar dat ben ik. In een totaal andere situatie dan jij. 

Hoe je je situatie beschrijft .... het doet me veel. Ik kan me voorstellen dat accepteren het moeilijkste en enig mogelijke is dat je nu kunt doen. En goed voor jezelf zorgen. Dat is belangrijk. Als ze toch contact opnemen, ben je er klaar voor. 

 

 

[Captcha]

Ja, ik tracht zo goed mogelijk voor mezelf te zorgen. Steeds assertiever, steeds meer op een goede en duidelijk wijze zeggen wat ik bedoel. M'n huis is vandaag weer verder opgeruimd. Morgen nog een ronde. Kamer van dochter is een plaatje. Een echte grote-meid-kamer. Ze heeft echter nog nooit er geslapen.

Mijn kinderen komen niet uit zichzelf, helaas @bumperjim. Alle contactkanalen zijn afgesloten. Ik kan ze simpelweg niet horen, niet lezen, niet spreken.

Zoon is 17, dochter 15. Ze hebben beiden hoog IQ. Dat zegt niets over hun perceptie van mij, van wat ze gehersenspoeld krijgen.

Vandaag weer een poging gedaan zoon te bellen. Voicemail. Daarna heb ik nog harder opgeruimd. Dus wel positief...pffff  Ik word er niet meer boos om. Soms nog wel verdrietig. Hoort bij het leven. Als het verdriet maar geen woede/frustratie of andere ellendige emoties wordt. Met verdriet kan ik omgaan, op een gezonde manier, vaak, niet altijd.

Mijn kinderen zitten zo dicht in mijn hart.

Ik sta op het punt behandeld te worden voor complexe PTSS. Allicht staat dit op de eerste plaats.

Hun niet-reageren is niet alles, er is meer, veel meer, gerelateerd aan hen. Kan het hier niet schrijven.

Dank jullie voor het meelezen, je antwoorden, tips 

 

[Smaragd]

Captcha, heb veel respect voor jouw verhaal en doorzettingsvermogen! Fijn dat je dit deelt al is het natuurlijk hartverscheurend. Blijf idd goed voor jezelf zorgen zoals nu dan ben je er klaar voor als ze naar jou toe komen want dat gaat ooit gebeuren! Misschien wel sneller dan je denkt. Hou je goed.

[Klaske]

Captcha, bedankt dat je dit deelt, wat een moeilijke situatie... Als ik je verhaal lees, en hoe jij er mee omgaat, geeft het mij weer een schop onder mijn kont om door te zoeken naar de zin van mijn leven. 

Zijn er, behalve die ene vriend, nog mensen waar je steun bij kan vinden? 

Wens je veel moed en kracht om door te zetten, je bent een topper!!

[Pytje]

[Sensitief]

Pittig! Goed dat je je laat behandelen. Hoe zijn je kinderen emotioneel ontwikkeld?

Ik heb ook een lastige ex, met depressief narcistisch gedrag. Zijn gedrag heeft mij er uiteindelijk toe geleid om te scheiden. Ik vond het niet meer veilig voor de kinderen. Mijn oudste heeft letterlijk gezegd dat zij zich niet veilig voelt bij hem. Sinds eind januari hebben we te maken met Jeugdzorg en gelukkig staat die aan mijn kant en zien ze daar zijn gedrag. 

Jij hebt de kinderen opgevoed en liefde gegeven. Vader kan nog zo hersenspoelen, maar zij vergeten dat niet. Nu zijn het pubers en zijn vooral met zichzelf bezig. Er komt een moment dat ze op eigen benen staan en zich los gaan maken van hun vader. Dan gaan ze op zoek naar de liefde van hun moeder

[Rosee]

[lady jane]

PTSS therapie en drank gaan absoluut niet samen
zelfzorg en therapie wel

ik hoop dat je de goede keuzes maakt voor jezelf meis.

updateje hier?