Zondag 12 november 2017

[Reacher]

1 uur geleden zei lieve:

-VandaAgpacT-

 

Lars

Rosa

Lisette

Kohtje

herstel

harald

Francoise 

Bor

Reacher

 

[Antoinnette]

Dank je wel Reacher, ik hoop het ook. Eind van de maand is hij jarig, hoop dat hij dan weer thuis is.

[Sowhat]

Suikertje kun je niet het ziekenhuis bellen voor informatie over je zoon? Je bent tenslotte zijn.vader.

[Antoinnette]

Ik weet het Sowhat, ik overleg morgen even met begeleidster, die er ook alles van weet, wat te doen. Ik weet ook niet welk ziekenhuis hij ligt momenteel.

[Gast]

Ik heb eigenlijk ook een beetje een lastige dag, niet dat ik met drank bezig ben, maar gewoon zo een sombere zondag. Zou van alles moeten doen hier in huis maar komt niets uit mijn handen. Zeurt de drank bij jou Bor?

[Gast]

arme wij.. inderdaad zo een saaie triestige zondag. Hoewel de zondag eigenlijk beter is dan de maandag. dan is het weer werken. Wat vervelend Bor, waar moet hij aan worden geopereerd? Ook in de 70 zeker hé jouw vader?

[rapilos]

Een hele goede middag allemaal,

Tja, wat een donkere dag he
Daar wordt geen mens vrolijk van
Ook geen wandel weer helaas

Waar moet je vader aan geopereerd worden Bor ?
Wel een beetje zorgelijk zeker, want begreep dat zijn gezondheid ook nogal fragiel is ?

[Gast]

Nee niet doen.. maar ik heb die drankduivel ook al ff op de schuur zien loeren naar me

[Antoinnette]

Sterkte mensen, ook deze dag is zo weer voorbij 

[Yvonne]

Manisch-depressief weer hier: het ene moment een zonnetje en vijf minuten later stort het.... 
Ik vind dat donkere weer eigenlijk best fijn: lekker lampjes en waxinelichtjes aan, lekker gezellig binnen.... 

 

[rapilos]

Nou Sterkte ermee Bor

Wat ben je weer heerlijk positief Yvonne
Tovert een glimlach op mijn gezicht 

 

[rapilos]

Hier is het trouwens al twee uur geleden dat de zon even scheen
Het lijkt wel nacht binnen
Maar goed, kaarsje aan, gezellig maken..
Mag om 18.00 weer lekker werken trouwens

En vanochtend bezoek gehad, van iemand die wel wandelmaatje wil worden voor af en toe op zondag
En als het goed klikt op den duur misschien eens een weekje op vakantie samen
Alleen, is ook maar alleen tenslotte

Trouwens, inderdaad, met dit weer had ik ook vaak behoefte aan sloten wijn
Op het ogenblik taal ik er niet naar gelukkig
 

[Gast]

Ai Bor dat is een hele boterham. Mijn vader is ook een "zeker geen" alcoholist. Alleen zijn dochter heeft een probleem en zij mag NOOIT meer drinken. Houden we ook lekker discreet hoor ahum.

Eigenlijk is het ook gezellig weer.. maar toch misschien komt het gewoon ook besef dat de zondag al weer bijna voorbij is

 

[Gast]

Ja snap ik Bor, maar je kunt er weinig aan doen hé. Maar dat is natuurlijk ook gemakkelijk gezegd hé.

[Gast]

Ik mag van niemand drinken, mensen houden mij wat dat betreft goed in de gaten. En jouw partner dan Bor, mag je van hem drinken?

[Kohtje]

Net een middagje op de koffie geweest bij m'n jongste broer en m'n (na een hersenbloeding zwaar gehandicapte) schoonzus.
Lekker gelachen, lekker de familieroddels weer even de revue laten passeren.. kom daar altijd op de één of andere manier
vrolijker vandaan dan dat ik er naar toe ga.
In elk geval is het altijd weer zo dat ik al m'n zegeningen in dit leven weer even helder voor ogen krijg. En die zijn er genoeg..

[Gast]

Ieder die t vandaag om wat voor reden dan ook lastig heeft: sterkte. Klopt suiker. Deze dag gaat ook voorbij. 

[Gast]

Hij drinkt zelf ook misschien? Hier is gewoon geen drank meer in huis en zal er ook nooit meer inkomen, tenzij bezoek natuurlijk. Het totaal verbieden door de omgeving heb ik misschien wel nodig. Is dat niet vreselijk moeilijk als er drank in huis is en je hebt een zwak moment?

[Kohtje]

Sinds drinken voor mij niet meer verboden is vind ik er niks meer an...
Klinkt schijnheilig..........

 

..........en dat is het ook.

Tuurlijk ging het niet zó simpel. Maar het was wel zo dat toen ik hoorde dat ik best mocht drinken maar dat er op elk gebied
consequenties aan vast zitten (sociaal, medisch etc..) ik het anders ging 'zien'. Ik leerde inzien dat, buiten het lichamelijk verslavende deel,
drinken voor mij niets anders was dan m'n verantwoordelijkheden in dit leven die iedereen heeft dus ik ook, uit de weg gaan.
Toen ik (opnieuw) leerde m'n verantwoordelijkheden onder ogen te zien en te aanvaarden had ik voor mezelf de deur geopend om
na de lichamelijk ergste afkick van hooguit drie dagen de moed te verzamelen om dingen anders aan te pakken en te doen. Waardoor
ik de (zwakke) keuze van verdoven niet meer als vanzelfsprekend maakte. Eindelijk leerde ik de kern begrijpen van
het als dooddoener aanvoelende zinnetje: 'drank lost niets op..' Ik heb moeten leren, en leer nog steeds: problemen zijn er om
opgelost te worden. Door mezelf, en vaak met hulp. Dat levert meer op dan 'problemen zijn er om de rug toe te keren'.

[Gast]

Ik geloof er niets van dat als men mij zou zeggen 'je mag gerust weer drinken hoor', of 'drink anders af en toe wat' dat dat zou lukken bij mij. Natuurlijk de enige die echt kan zeggen dat ik niet moet drinken ben ik zelf. Daarbij heb ik dat al jaren geleden voordat het uit de hand liep natuurlijk wel geprobeerd. Maar soms wilde ik wel eens dat ik het niet aan zoveel mensen had gezegd. Mijn problemen de rug toe keren doe ik allang niet meer, dat deed ik door te drinken. Niets oplossen of proberen verwerken, gewoon verdoven.

[Lars]

Maar je stopt toch uiteindelijk voor je zelf. 

[Gast]

Mooi deze discussie, helpend. 

[Gast]

Pfff, effe moeilijk. 

[Gast]

Getver ja. Heb de pannetjes opstaan. Maar brrr 

[Gast]

Kohtjes bericht was een goeie voor mij. Even tot me laten doordringen.