jowan Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 Afleiding zoeken..... Dat klinkt in mijn oren op wat ik deed toen ik nog zoop. Problemen, moeilijkheden en drempels omzeilen, wegdrukken, verdringen, verdrinken. Voor mij loste dat helemaal niks op, sterker nog, mijn problemen werden steeds groter. Vergelijk het met een grote pompoen (het wordt nu eenmaal herfst..). Als die overbodig is kan je hem meteen het beste oppakken en in de kliko deponeren. Als je daar een paar weken mee wacht, wordt die zacht en begint te 'lekken' en valt uit elkaar. Een grote zooi. Mijn problemen leken daar op: ze werden groter en onhandelbaarder en leverden steeds meer opruimwerk op naarmate ik langer wachtte om ze 'op te ruimen'. Ik leerde tijdens mijn herstel de koe bij de horens te vatten, kop d'r veur, niet er om heen, maar er door heen. Niet uitstellen, maar aanpakken. Uitstellen lijkt me ook bij het domein van verslaving te horen. Vroeger als kind probeerde men me dat al te leren: er moet gewerkt worden en niet alleen de vrolijke pretkant opgezocht worden. Dat sloeg destijds bij mij niet aan. Dat beklijfde pas na een klinische opname in een afkickkliniek. Ik beheers dat spelletje overigens nog steeds niet helemaal, hoor. Vaak moet mijn omgeving of mijn sponsor er me nog steeds op wijzen dat ik de problemen moet aanpakken; niet omzeilen en niet uitstellen. Dat op zich is al een hele verbetering: weten welke weg ik dien te bewandelen. Vroeger deed ik maar wat zonder dat ik erover nadacht, zonder te weten wat ik deed. Zover mijn €0,02 Kohtje reageerde hierop 1
bolletje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 Toine. Op tijd rust nemen, en toch veel bewegen en warm houden.
jowan Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 Ik reageerde niet op iets speciaals, maar in het algemeen, een opstapeling van een paar dagen. Als actief verslaafde had ik grote moeite, was het me onmogelijk, het leven te nemen en te accepteren zoals het zich aandiende. Ik had steeds wat te zeiken, moest het manipuleren, anderen manipuleren, en als dat niet lukte middelen zoeken en innemen om het in ieder geval voor mezelf buiten te sluiten en te verdoven. Of me te buiten gaan aan andere externe factoren: op reis, geld uitgeven, me in amoureuze avonturen storten of nog andere ongein. Als ik het maar niet hoefde te voelen en mee te maken. Als er maar afleiding was. Als het maar om de hete brei heen draaide. Niet het probleem aankijken en er mee gaan zitten, durven te voelen wat het me doet en ervaren dat ik t'och mogelijkheden in mezelf heb om er, misschien met veel moeite, toch mee om te kunnen gaan. Dat, juist dat maakt me vrij, los van externe bronnen en middelen om mijn leven te kunnen leven. Ik kreeg bij de geboorte alles al mee, maar leerde vanaf het begin af aan ook om daar geen gebruik van te maken. Ik ben nu op de weg terug. Zoals een paar dagen geleden toen Suikertje een band aan het plakken was en ik suggereerde: neem een nieuwe, niet moeilijk doen. Dat was mijn oude ik. Dat leer ik dan hier weer van een paar simpele zinnetjes die over een onbenullige fietsband lijken te gaan. De man heeft gelijk: er door heen en niet er om heen. bumperjim reageerde hierop 1
Kohtje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 19 minuten geleden zei Sheila: Het ging in dit geval om afleiding zoeken om het 'weekendgevoel' te weerstaan, niet voor de problemen. Bij problemen werkt dat uiteraard niet. Sheila, als je afleiding moet zoeken om het 'weekendgevoel' te weerstaan dan lijkt het mij dat je een probleem hebt met dat weekend. Dan zou het zoeken naar wat het probleem is en proberen dáár een oplossing voor te vinden misschien langduriger resultaat opleveren dan nu alleen wat afleiding zoeken. Werken aan je herstel, heet dat. Niet proberen dit moment 'door te komen' maar NU investeren in je toekomst.
Kohtje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 O, nog even een vervolgje op m'n berichtje van gisteren... Die sensor die onderhuids wordt aangebracht en 90 dagen werkt wordt het hem nog niet voor mijn vrouw.. Er is nog té weinig over bekend en er is een goed alternatief dat ook vergoed wordt door de zorgverzekering, een sensor die wordt opgeplakt (met een klein naaldje uiteraard) en die via een app op de telefoon is af te lezen en alarm geeft in geval van snelle stijging of daling van de bloedsuikerwaarde. Deze sensor werkt langer dan die ze nu zo af en toe (vakantietijd) koopt en is net zo betrouwbaar. Al met al was gisteren een zeer informatieve en nuttige avond. In het stadion van FC. Twente... hahaha... wist niet eens meer hoe een voetbalstadion er in het echt uitzag... (behalve de Arena in Amsterdam, maar dan alleen concerttechnisch gezien...)
Kohtje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 Sheila, dat weet ik, maar je reageerde in je bericht indirect op bumperjim. Je haalde een bericht van jowan aan...
Kohtje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 Bor is weer eens bozig... is er iets, meis?
bumperjim Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 (bewerkt) 9 minuten geleden zei Sheila: Het gaat niet om mij.... Ik reageerde op Jim. Ik heb helemaal geen drang meer, geen behoefte. Yeah it's me... het is een gewoonte die er al 20 jaar in zit om door de week 110% te geven en als het dan vrijdagavond is dan "moet" dat gevierd worden en de stress wegggedronken. maar dat was vroeger 29 september 2017 bewerkt door bumperjim Sophie60 reageerde hierop 1
fleurtje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 19 minuten geleden zei Bor: Nee vooral geen afleiding zoeken in een theepot. Gewoon het hele weekend op de bank blijven zitten janken en staren naar de bierfles voor je neus die je zooooo dorstig maakt. Maar je mag er alleen naar kijken, aankomen niet. Er dwars doorheen, dat helpt. Je zegt wat ik dacht
fleurtje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 Alleen stond die bierfles er ni in mijn hoofd maar miss is t een metafoor en dan klopt t weer wel. Alsjemenou...straks breekt mijn klomp.....lekker
Kohtje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 Bolletje, ik 'vergeet' helemaal te reageren op jouw onheilsbericht van gistermiddag.. moest even zoeken wat er aan de hand was. Heel veel sterkte, zowel voor jou als voor je broer. Gatsie, dit soort berichten zijn nou net de berichten waar ik zelf ook steeds banger voor word. Hoe ouder je wordt, hoe reëler de kans dat je zo'n bericht over je naasten (zowel wel als niet familie) krijgt.. Leek vroeger zo'n 'ver van m'n bed show' maar de neus wordt steeds meer op de feiten gedrukt...
fleurtje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 Ik kocht Jezus. Nu ja, zijn beeltenis... Mooi vintage model. Verre van gelovig hier dus gewoon ter decoratie. Dochter kreeg bijna iets aan haar kriek. Ik liet hem dan ook net zien toen ze op t toilet zat.
Sowhat Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 Ik ben al langer bezig op het pas van nuchter zijn,en dat kost mij eigenlijk geen moeite meer. Net zoals ik er nu helemaal niet meer naar taal om na mijn uitglijer van maandag weer aan te beginnen. Ik ben als eens 10 en 7 jaar zonder drank geweest en toen heb ik bewust gekozen om weer eens wat te drinken,dat was geen goed idee. Toen is het bingen op mijn pad gekomen,ben heel blij dat deze maandag uitglijer éénmalig was. De zaken die ik in mijn leven heb meegemaakt zijn niet erger dan die van een ander,en is feitelijk bezien ook niet eens zo heel veel. Iedereen heeft ouders die gestorven zijn,of krijgen hier nog mee te maken. Wij zijn nu eenmaal sterfelijk. Maandag was voor mij teveel emoties,woede en verdriet,en over mijn grenzen heengegaan. Het nuchtere leven bevalt mij prima,al heel lang,dat ga ik niet opgeven,
fleurtje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 Ik ga kastanjes rapen. Met dochter. Niet omdat ze t wil maar omdat ze t moet Laters
Kohtje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 Hondjes... laten we ze dankbaar zijn. Katten waarschijnlijk ook, maar we hebben al 25 jaar geen kat meer. Heb er nog wel warme herinneringen aan. En misschien zelfs ook schildpadden... heb ik nooit gehad. En, zeker weten, parkietjes... Nog even dit: afleiding zoeken is natuurlijk goed. Maar je wilt toch niet de rest van je leven blijven hangen in afleiding zoeken? Ik niet tenminste.. niet in de zin van afleiding zoeken om maar niet te (hoeven) drinken.. ik ben blij dat m'n drang om te drinken weg is. In mijn geval (!!!) weggenomen door zelfonderzoek, niet door afleiding. Zoek af en toe wel afleiding om de verveling tegen te gaan, maar vind die afleiding dan vaak in: 'schop onder de kont en doen wat je niet wilt doen', waarmee meestal de oorzaak van verveling is weggenomen.
bolletje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 17 minuten geleden zei Kohtje: Bolletje, ik 'vergeet' helemaal te reageren op jouw onheilsbericht van gistermiddag.. moest even zoeken wat er aan de hand was. Heel veel sterkte, zowel voor jou als voor je broer. Gatsie, dit soort berichten zijn nou net de berichten waar ik zelf ook steeds banger voor word. Hoe ouder je wordt, hoe reëler de kans dat je zo'n bericht over je naasten (zowel wel als niet familie) krijgt.. Leek vroeger zo'n 'ver van m'n bed show' maar de neus wordt steeds meer op de feiten gedrukt... Dank je Kohtje. Ja klopt we gaan dit meer en meer horen maar wat ik probeer te doen is tegen mezelf zeggen, wat weet ik nu? De situatie is kritiek maar wel stabiel. Een klein lichtpuntje. Hoe hij hier uit komt weet niemand dus het kan ook mee vallen. Dus ik probeer niets in te vullen, niet negatief te denken en gewoon afwachten. Maar dat is niet zo makkelijk.
Kohtje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 Meer kun je ook niet, bolletje. Nee, niet makkelijk maar meer kun je écht niet...
lady jane Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 5 minuten geleden zei Francoise: Aan de trap of iets gaan hangen zo dat je vrij van de grond komt . En diclofenac 50 mg minstens 3x per dag en masgbeschermers Dat hangen is erg goed, als er een zenuw bekneld zit kan die los. Diclofenac schijnt kanker te kunnen veroorzaken, en dempt de pijn, dan heb je geen waarschuwingssignalen meer, het is geen ontsteking dus als het alleen om de pijn gaat, een lichtere pijnstiller als paracetamol beter. Zelf gebruik ik warmtepleisters, warmtecreme, zodat de spieren ontspannen, en een rode warmtelamp werkt ook goed. sterkte voor die ouwe Toine! En Bolletje, je bent lekker Mindfull bezig, mooi om te lezen♥
Kohtje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 15 minuten geleden zei Bor: Nou, dat lijkt me niet zo"n strak plan voor die ouwe van Toine...aan de trap gaan hangen. @toine; Ga anders maar even met hem naar de dokter. die vind ik dan wel weer leuk... of ik 't er mee eens ben weet ik niet eens als ik dan ook het antwoord van lady jane er achteraan lees, maar ik vind 'm wél leuk...
lady jane Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 ik ken nogal wat mensen met rugklachten en die gaan voor en na de volley allemaal aan de rekken hangen, schijnt echt goed te helpen, en kan geen kwaad hoor, alleen of je zo'n plek thuis hebt? Sommige mannen (mijn zoon ook) hebben zo stang die je tussen de deur sponningen kunt klemmen en die kunnen je hele gewicht wel houden, misschien een idee om die aan te schaffen.
bumperjim Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 1 uur geleden zei Bor: Nee vooral geen afleiding zoeken in een theepot. Gewoon het hele weekend op de bank blijven zitten janken en staren naar de bierfles voor je neus die je zooooo dorstig maakt. Maar je mag er alleen naar kijken, aankomen niet. Er dwars doorheen, dat helpt. Ik zie wel wat je bedoelt. Maar weet je, ik heb het uitgemaakt met bier. En ik ga niet het hele weekend voor haar foto zitten janken. Ik heb wel meer te doen. En als ik bier tegenkom bij de supermarkt dan zeg ik gewoon hallo Sophie60 en jowan reageerden hierop 2
Kohtje Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 9 minuten geleden zei Bor: Maar wel levenslang blijven hangen in een of ander, continue terugkerend stappenplan/ zelfhulpprogramma? * Nee Bor is niet boos, en (ver)oordeeld niks of niemand. Deze vraag is echt een oprechte vraag van mij* Bor, ik denk dat jij, en menig ander, denkt dat een stappenplan of zelfhulpprogramma een levenslange molensteen om je nek is. Ik spreek uiteraard alleen namens mezelf. Ik ervaar het geenszins zo. Ja, ik geef toe, ik was een tijdje 'onuitstaanbaar' wat betreft het 12-stappen programma. Ik zeg niet dat ik nu niet meer onuitstaanbaar ben, maar het 12-stappen programma heeft voor mij z'n diensten bewezen en ik heb het nu zogezegd los kunnen laten. Niet dat ik nu anti ben of dat ik er niks meer mee doe.. ik ga nu m'n eigen weg weer, wél met wat ik geleerd heb. Ik kan het een beetje vergelijken met 'Aap-Noot-Mies'. Ik ben nog van een generatie die m.b.v. dit "leesplankje" heeft leren lezen. Tja, zul je dan misschien zeggen, dan kun je niet veel meer vertellen dan dat Mies (de kat) een muis vangt en dat Jet dat zielig vindt maar Wim juist weer geweldig.. Maar dat Teun met z'n Aapje voor vertier zorgt en dat alles weer koek en ei is... Aap, noot, mies was slechts een oefening om begrijpend te leren lezen. Ik kom af en toe die woorden nog wel eens tegen, maar m'n leesvaardigheid is wel wat verder gegaan dan de vocabulaire van deze 'leesmethode'. Zo zie ik de 12 stappen ook. Ze geven me een basis om de rest van m'n leven op voort te borduren. Of ik nou wel of niet meetings blijf bezoeken, of ik nou wel of niet dagelijks het gebed van Kalmte, Moed en Wijsheid opzeg, of ik nou wel of niet nauw samenwerk met een sponsor, of ik nou wel of niet betrokken ben bij mijn "leesplankje", die basis neem ik de rest van m'n leven mee. 't Mooie vind ik nu dat er na die basis een regenboog aan mogelijkheden is om daar mee om te gaan. Soms ontstaat daardoor zelfs onder de zgn. 12-stappen-gangers weer onenigheid, maar ook onenigheid hoort bij het menselijk bestaan. Leve de onenigheid. Alleen dát brengt ons verder en verder en verder.. soms door een moeras van vertraging, maar uiteindelijk verder. Wat ik dus zeggen wilde: het stappenplan keert continue terug maar is ook aan persoonlijke groei onderhevig dus niet zo star als de 'beginregels' doen vermoeden. Sowhat reageerde hierop 1
toine Geplaatst 29 september 2017 Rapport Geplaatst 29 september 2017 Vaders zat de hele ochtend kreunend op zijn kamer en kon zich amper bewegen en kon al zeker de trappen naar beneden niet trekken. Na wat Paracetamol en de belofte dat er vanavond mosselen worden gegeten, kwam hij net een stuk minder kreunend en bijna met een glimlachje op zijn gezicht naar beneden hihi. Lage pijngrens zullen we maar zeggen......
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden