-
Aantal bijdragen
54.671 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
-
Gewonnen dagen
347
Soort bijdrage
Profielen
Forums
Kalender
Alles door lady jane geplaatst
-
Haha Reacher, ik geloof dat ik op wel meer punten een buitenbeentje ben, dus ik weet niet hoe het voor anderen is, maar ik slaap echt uren op dit matje. Al vanaf de 1e keer. Ik ging er de eerste jaren heel voorzichtig via mijn zij op mijn elleboog omhoogduwend af. Tegenwoordig zet ik mij af (!) vanaf de onderrug, vrij snel en pijnloos, en meteen een buikspieroefening dus. Dan trek ik het matje weg en zzzzzzzzzzzzz gewoon verder. Oefening baart (slaap)kunst moet je maar denken, dus nog ff volhouden meis. succes!
-
misschien heb je iets aan dit stukje Lars, en er is nog veel meer over te lezen (en ervaren) natuurlijk; https://www.verheijdenconsult.nl/blog/fake-it-till-you-make-it
-
we kruisten met schrijven Bor natuurlijk mag jij aan je moeder denken, maar ik denk niet dat dat aan toont dat moed houden niet werkt.
-
ik heb ook genoeg mensen zien gaan die de moed wel hadden opgegevenb, wat is je punt nou Bor? Ik beweer niet dat je garanties hebt als je de moed niet op geeft Bol ook niet zoals ik haar lees. De strekking is dat alles open is en je je eigen keuzes maakt.
-
Klopt, dinnetje Bol♥ vanmiddag nog in de laatste pot volley; we stonden 8 punten achter en mijn maten gaven op, ik baalde als een stekker en heb alleen de woorden geef niet op gezegd en er kan nog van alles gebeuren, we wonnen met 2 punten verschil een paar minuten later. 1 maat bedankte me net per mail, want gaf toe dat hij op had gegeven. Simpel voorbeeldje natuurlijk, en een potje ballen dat gaat nergens over, maar de basisprincipes met hoe jij in het leven staat zijn dezelfde. Ik heb grote bewondering voor jou.
-
irritaties horen ook bij het leven meis, en zo lang we hier allemaal op terug durven komen, en onze lessen blijven leren, mogen we het allemaal op onze eigen manier en tempo doen, met respect voor de ander die dat ook mag. En we blijven mensen/menselijk, gelukkig.
-
wow Alicia wat heerlijk oogsten nu al he!
-
Bol het was alles. Verdriet en pijn, oud gemis. Maar ook 2 oud-kollega's waar ik destijds ook bevriend mee was, dus ik stond er niet alleen voor. Zou ik iemand hebben meegenomen, dan had ik deze kans weer niet gehad, lekker herinneringen samen ophalen, paar km na afloop samen opgelopen naar de trein, en vooruit ook mee omgereisd omdat het zo gezellig was. Ik droom me rot weer, maar word wakker in een fijne stemming en cirkels voelen weer nog ronder dan ze al waren.♥
-
en hardlopen in de regen kan zo maar het begin zijn van leren te dansen in de regen♥
-
Zonde, maar blijkbaar nodig. Mijn terugval heeft ook jaren geduurd. En in de jaren ben ik gaan jojo-en met minderen, stoppen en "inhalen". Stoppers lijken soms op "bekeerden" in het geloof. Willen anderen behoeden, helpen en stiekem hun ego strelen door daar een rol in te hebben gespeeld. Zal niet voor iedereen gelden hoor, maar zo heb ik het soms wel ervaren bij mezelf. Misschien zelfs, als oud katholiek, mijn penetentie doen voor de zondige jaren? En bij mij was het ook dat ik graag iets terug wil geven aan een forum dat zo vreselijk veel heeft betekend voor mijzelf. Als moeder zijnde vond ik ik het ook altijd erg lastig om mijn kinderen hun eigen "fouten" te laten en zien maken. Maar daar hebben zij wel recht op, net als ikzelf. Pelle, ik denk dat je een keuze mag maken. Als je die 3 maanden probeert om te ruilen voor 1 jaar, kan er angst komen, maar misschien ook rust (daarna?). Het is vergelijkbaar met rouwen. Je bent een (schijn)vriend verloren in alcohol, en bij bepaalde gelegenheden mis je hem. èn je merkt dat het niet echt een vriend was. Sterker nog hij haalde niet het beste in je boven, dus had slechte invloed op je. Nu ben je bezig je eigen vriend te worden. Dat kost tijd. Ook een soort van omgekeerd rouwproces. Afscheid nemen van wie je was en welkom heten wie je wordt.(vanbinnen ooit al was ook, met nu wat littekens erbij). Rouwen wordt ook vaak een jaar gemiddeld voor gegeven, dan heb je alles 1 x meegemaakt, zonder. En sommigen hebben langer nodig, anderen minder, het is maar een gemiddelde en wie is gemiddeld? Maar ook fysiek is dat jaar belangrijk. Het schijnt dat de drank pas dan echt op celniveau, dus in alle organen enz, weg is. Zal geen toeval zijn misschien? Ik geloof erg in holisme. Alles is met alles verbonden. Als stoppers irritatie oproepen bij minderaars (of goede voornemens om te minderen) gaat het altijd ook daar iets in beweging zetten. Vaak: ik zal ze wel eens laten zien. Maar soms ook; laat ik er open voor staan, dat wat er gebeurt oké is. Het doet altijd iets. En de tijd zal het leren wat er uit komt. Andersom heb ik ook, nog steeds, soms te dealen met irritaties, ongeloof, weinig vertrouwen, in de minderaars. ons kent ons he. En ook de realiteit dat op een forum als dit er maar erg weinig zijn. De meesten blijven inderdaad weg, om welke reden dan ook. Anderen willen niet triggeren met hun succesvol minderen, of laten het open, voor wat de toekomst brengt. Eigenlijk heeft vergelijken weinig zin, maar we doen het allemaal van tijd tot tijd.
-
LJ betekent eigenlijk lazy-jane (niet verder vertellen) die wat sadistische trekjes kan uitleven en zelf slapend rijk wordt van jullie slapeloos zijn
-
Klopt Had. Gelukkig is er wel veel liefde om alles wat oneerlijk voelt samen te dragen. En ergens is het mooi als er om je gerouwd wordt (als je dan toch dood moet). Geen pijn, geen aftakeling of ziektebed. Een lichte longinfectie, longembolie, dood. Een stoere Fries in de kracht van zijn leven net voor zijn pensioen uit het leven gerukt. Geniet jij maar extra van het jouwe♥
-
Als ik jullie lees vind ik dit een nadeel van ons forum; iedereen bedoelt het goed, en lijkt te weten wat goed is voor Lars. Dan volgen er projecties en suggesties die nog wel eens gevaarlijk verwarrend kunnen zijn. En beetje eng als die zo maar opgevolgd worden vind ik dat. Lars, misschien is het mogelijk een second opinion te halen? Extra info, neutrale mensen, misschien een nieuw onderzoek, verslavings-ervaring erbij te halen? Impulsief besluiten n.a.v. schrijfsels hier lijkt me niet het juiste voor je. Je gaat besluiten voor iets groots misschien en de rest van je leven heeft dat invloed. Je bent kwetsbaar (en misschien erg be invloedbaar in deze kwetsbaarheid). Geen idee of je dochter het goed aanvoelt, maar ze is geen puber meer, kent jou beter dan wij hier, en ook al kan ze niet objectief zijn, ze houdt wel van je en wil het beste voor jou (en haarzelf en haar kinderen). Ik wens je veel wijsheid en kracht om voor jou het juiste te doen. En het heeft geen haast! Neem je tijd! Heel veel kleine stapjes kunnen wel eens een betere basis vormen dan 1 hele grote.
-
luister maar naar zuster Fleurtje Bollewops die weet het heel goed (voor een ander)
-
14.45 u Bol. Mijn zus wilde wel mee, maar dit is goed zo. Waarschijnlijk komen er ook wel mensen van vroeger en anders maar niet. Er is daar genoeg liefde voor iedereen en rouwen doe je toch vanbinnen alleen, en van buiten samen dan.
-
thnx Suiker zal, net als jij tevreden zijn als deze dag mijn "boodschap" zonder stress is overgekomen. Mooi om met kleine dingen tevreden te leren zijn, dat is waar het in wezen om gaat denk ik, niet om de grote prestaties die belangrijk worden gemaakt. tevreden kan ook geluk zijn.
-
gewoon gewoon Lika niks gewoon, heel bijzonder toch?
-
Vanmiddag Bol. Zie er best tegen op ook. En dochter speelt een belangrijke wedstrijde dan in Enkhuizen waar ik erg graag bij had willen zijn. Maar ze zei volley is er elke week, dit kun je maar een keer doen. Wijze meid die meid van mij♥
-
echt begrafenisweer ook
-
ha Bol, ja hoor slapen doe ik prima gelukkig en jij?
-
ha Jannig
-
goeiemorgen frummers, harder werken voor minder geld Raps, dan doe je jezelf te kort en bevestigt de politiek dat de bezuinigingen terecht waren (en er misschien nog meer afgeroomd kan worden) Zorg maar liever voor jezelf zodat je dit werk ook vol kunt houden meis.
-
en dan heb ik het niet eens over drank, hoe groot die verleiding dan wel wordt als je in je uppie worstelt.
-
Lars, ik wil niet bot overkomen, maar uit alles wat ik lees, ben je echt nog niet toe aan zelfstandig wonen. En samenwonen is gedoemd te mislukken als je dat nu al zou overwegen. Je wilt deze nieuwe relatie toch niet ook riskeren? Overgave, weet je nog, toen je hier pas was schreven ook diverse mensen je dat al. Het is het moeilijkste wat er is, want eerst moet je dan accepteren dat je het echt niet alleen kunt en de hulp aanvaarden, maar er ook veel werk in stoppen, om het te laten slagen. Dit betekent echt kiezen voor jezelf. Dat lees ik nog steeds niet bij je. En ik gun het je zo. Maar het vergt dus lange termijndenken. En korte termijnen zijn makkelijker (lijkt het). Dus eigenlijk mindfull andersom nu.♥
