Ik ken het madeleine, zeker die schaamte ook.
maar als je bedenkt dat eten en drinken in die
grenzeloze maten staat voor iets anders dan is
het niet iets om je voor te schamen, maar iets om aan te werken straks.
Ik vergelijk mijn nu vreetbuien, met het proberen te vullen van een bodemloze
put. En dat gat, heeft bij mij te maken met vroeger, ik weet inmiddels wel
met welke dingen het te maken heeft en kan daar mee verder.
Ik ben aan het oefenen in discipline om ook met minder een tevreden
gevoel te creeren en dan doe ik daarnaast iets voor mezelf wat me wel voedt
(geen eten of drinken dus) en wat toch fijn is.