lady jane

74,0

NPO3: Tina Turner kleine grootse vrouw

jemig ja, een angststoornis je hele leven beheersen, wat triest idd. en wat zwaar voor jou/jullie om dat te moeten verduren, je kunt niets echt doen he. Hopelijk krijgt hij een klik met die psych, want dan is het een opsteker dat hij niet alleen van zijn ouders hulp kan verwachten. Mijn zoon is ook op die manier aan zijn app gekomen, binnen 2 maanden stuurde hij zijn pers. begeleider weg en deed het zelf. En dat gaat goed dus. sterkte.

goeiemooiemorgen frummers Is hij gestorven of nog terminaal? 70 leek altijd zo oud, maar nu denk ik meteen; veel te jong nog........ En zo zittend aan dat bed, denk je dan niet: wat zou hier allemaal aan vooraf zijn gegaan @Oskar? Interesse verloren, dat klinkt zo simpel. Maar misschien schrijf je het expres wel een beetje lichter.

33 minuten geloof ik, maar 2 x kijken is best aan te raden. waarom noem je je 28 days als je je niet in de AA kunt vinden, vroeg ik me af. Het is de titel van een erg goede film, die juist over de AA gaat. En buiten dat, welkom hier, voor mij bleek dit de plek die de knop naar stoppen om hield.

en voor hoe lang ben je nu (weer) genezen?

De maatschappij? Ik lees vaker dat jij pijn hebt om hoe anderen met jou omgaan @Francoise en ik denk ook dat je er hoog gevoelig op reageert. Mijn zoon deed dat ooit ook en toen had hij het erg zwaar. Tegenwoordig kan hij er anders mee omgaan, maar leuk zal het nooit worden. In een gesprek hierover zei hij ooit dat hij zo graag "normaal" wilde zijn. En dat gaat m nooit worden. Want wat is normaal? Een gemiddelde van iedereen die zelf ook met issues worstelt? Hij is wie hij is. Mijn hart bloedt soms als ik zie hoe zijn anders zijn hem beperkt. In opleiding, werk en eenzaamheid. Want dat stuk eenzaamheid kwam hij hard tegen toen zijn structuur weg was. Hij zag er toen ook slecht uit. Momenteel leeft hij zoals het hem past. En hij ziet er erg goed uit, ook met die capuchon op. En hij verwacht blijkbaar van niemand begrip. Hij heeft zichzelf geaccepteerd. Hoe het later weer wordt, weet niemand. Maar ik ben er wel meer gerust op dat hij het redt. Hoe gaat dat met jouw zoon @Francoise? Is hij tevreden met zijn leven? Hij is ook van een andere generatie, en wij kunnen ook van hen leren he.

goeiemooiemorgen @Yvonne en de nog komende frummers van vandaag lekker, een straf bakkie, dat zal smaken........

voor mij is onbegrip niet echt een punt. Ik begrijp er zelf vaak ook niets van. Argumenten en theorieen helpen mn zoon niet. Acceptatie (tolereren soms) wel. Ik ben jaren lid geweest van de NVA, heb lotgenotengroep gedvolgd voor ouders/partners van..... maar autisme is voor iedereen anders. Het gaat erom ermee om te leren gaan, zo optimaal mogelijk. Net als heel veel dingen, ziekten, omstandigheden, enz enz Mensen zeggen soms, ik begrijp het, maar bedoelen dat ze meeleven, willen troosten, er zijn. Of dat ze net als ik, moeilijk om kunnen gaan met machteloosheid. Zeg dat dan maar. Maar voor jullie kan het dus ook anders zijn.

kun je zien hoe je je zelf voor de gek houdt hier? Het staat haaks op wat je wilt met je leven en dat van je gezin. Ikzelf heb de jeugdjaren van mijn kinderen op exact dezelfde manier doorgesleept, steeds falen in goede voornemens, en elke keer weer geloven/hopen/bidden dat het die keer zou lukken. Bij mij hielp maar 1 ding, in een keer stoppen en die knop om houden. Nog geen dag spijt van gehad. Blijf maar veel hier als je echt geen prof. hulp wilt. Zelf maar niet alleen!

goeiemorgen frummers

Wat een zalig weer, waarempel een beetje verbrand, want geen zonnebrandolie mee.

Jullie hebben allebei gelijk en een beetje ongelijk. Ik heb natuurlijk een korte versie hier neergezet. We hebben wel degelijk uitgelegd dat hij die capuchon nodig heeft en al 17 jaar draagt. Ik heb hem sinds zijn 13e niet zonder gezien. Maar ik aarzelde om het woord autisme te noemen en zoon voorkwam dat ook. Hij heeft recht op privacy en is erg kwetsbaar op zijn "anders"zijn. Maar ik heb wel verteld dat we daar al jaren komen. We hebben beide obers eigenlijk altijd en die waren ook nu niet het probleem. Achteraf had ik naar de manager kunnen vragen, maar ik heb me naar mn zon geschikt. En dat zou ik zo weer doen. Van een tafel vol hoodies is nooit sprake geweest en mijn zoon doet geen vlieg kwaad.

welkom terug Amanda, je kunt zelf B1/Thiamine kopen bij de apotheek om iets van ondersteuning te hebben, beter zou zijn de stap naar prof. hulp te aanvaarden, elke drempel die je neemt is er één en de slagingskans is nu eenmaal groter als je het niet allemaal in je uppie hoeft te doen. Maar jouw pad = jouw keuze natuurlijk en als het werkt dan werkt het. Zet m op!

goeiemooiemorgen frummers

Dat heb ik al gezegd, ook rustig. Ik heb nu een klacht ingediend via de cons.bond, die nemen contact op en zullen hopelijk meer serieus genomen worden. Excuses is voldoende, we zullen er niet meer heen gaan.

dat stelde ik voor (vroeger had hij een medische verklaring vd psych bij zich voor bijv. NS, maar die heeft hij nooit hoeven te gebruiken, ik had geinstrueerd altijd oogcontact te maken bij controles) Maar dat wil hij dus niet. En ik kreeg geen kans iets echt uit te leggen. De vrouw had duidelijke orders vd manager zoals ik het begreep.

https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=even+tot+hier+hooligans

vergeet je "Even tot hier" vermomming dan niet

Ik heb me naar zoons wens geschikt @Pytje maar voor mezelf is het nog niet rond.

stoppen slaan door bij sommigen hier denk ik, over dat woordje makkelijk

goeiemooiemorgen frummers Met mij gaat het ook goed @VM1, hoe ouder hoe meer mn leventje kalmpjes door suddert Alhoewel gisteren ik even flink van mn a propos gebracht ben. In het Griekse restaurant waar ik al jaren kom met zoon, die vanwege autisme al 17 met een capuchon loopt, werden we eerst gewoon naar een tafel gebracht, iets te drinken en besteld, toen we nog bezig waren aan de salade vooraf, kwam iemand vragen of die af mocht, en helaas dat is niet bespreekbaar, het is zijn veiligheid. En dus werden we vriendelijk verzocht de zaak te verlaten. Ik ben al een poosje niet zo flabbergasted geweest. Mocht van zoon niet in diskussie, hij kon het zien als een soort van transactie, wij voldeden niet aan hun (nieuwe???) regels. Ik was in staat ruzie te maken of over zijn autisme te praten daar, maar snapte dat ik zoon daar geen goed mee zou doen. Dus we kregen voor de drankjes een rekening, en op ons "gemak" die sla en drankjes genuttugd en zijn vertrokken. Ik kan er nog niet over uit. Hij mag ook niet bij de media markt komen. Blijkbaar associeren ze zo iemand met een crimineel? Ik wist er wel van, maar het gisteren ten diepste de vernedering plaatsvervangend gevoeld, hij zelf bleef kalm. En al wandelend kwamen we bij een plekje waar hij, als maaltijdbezorger, een gratis pizzapunt kreeg, en hebben daar onze eerste vegan pizza gegeten. En dat werd een positieve tegenhanger. Maar het blijft heel ongemakkelijk, en ik ga nooit meer onbevangen naar de griek ben ik bang. De bedienende vrouw zelf was er net zo ongemakkelijk onder als wij trouwens, die werd blijkbaar door haar manager gestuurd (of een klant had geklaagd?) Onbegrijpelijk en onaanvaardbaar zo voelt het nog steeds.