lady jane

ik zie wel eens van die FB filmpjes, waarin kindjes voor het eerst hoen of zien. Dat zijn van die instant halleluja momenten, heel vertederend, maar het geeft dus maar een deel van het verhaal. Mini kon waarschijnlijk ook al niets horen toen ze nog in jouw buik zat, dus letterlijk elk geluid is nieuw. Dat moet wel haast al overweldigend zijn. Ze kent dus niet het verschil tussen veilig en onveilig. Mist de basisveiligheid die wij wel hadden toen we geboren werden en heeft ook al een poos geleefd zonder geluiden. En ze miste die niet, want onbekend. Maar wat een wonder ook, dat dit al mogelijk is. Wat gaat dat een verschil uitmaken en wat mooi dat ze al verbanden legt, het voelen al geleerd heeft en die kombi maakt naar de wamachine toe. En die app. toelaat, want het levert al iets op, dankjewel @niks.

dat sloeg op alle klussen die Ronel meteen wilde aanpakken. beetje kromme taal komt bij mij vaker voor, zo gaan mijn gedachten ook. (en toevallig zijn klussen de enige dingen waar ik wel maat bij kan houden)

beter? het is goed zoals het is 100 dagen, prachtig toch?

het rose wolkgevoel, euforie idd, is een heerlijk gevoel. het mag erbij horen en duurt niet eeuwig. net als je energiepeil om van alles aan te pakken. Geniet ervan en bewaar voor elke dag wat, het hoeft niet meteen op. Zo probeer ik het nu ook met een zak drop Lukt niet altijd, de lekkerste gaan meestal wel op, maar de dag(en) erna zijn de mindere toch nog lekkerder dan geen drop. Het alles of niks gevoel ken ik gelaas nog steeds, maar we hebben zelf invloed en verantwoordelijkheid om er mee om te gaan zoals we eigenlijk vaak wel willen. Dus geniet er lekker van zolang het duurt. En geniet vooral ook van die kleine positieve dingen die nu ook op je pad komen

Goeiemooiemorgen, de was wappert maar ik kwam pas 1/2u geleden mijn bed uit. Zie ik iemand hier al om 4 uur wakker verschijnen, pfffft. Filmpje net ook gezien, veel rose tinten, in skandinavie zijn dat toch veel meer groen en blauwe tinten? Jopie geniet er daar misschien wel van nu.

Goeiemooiemorgen frummers gisteren in regen en hagelbuien gefietst echt waterkoud

Weekpact 26-2-23 Fonny Bol Jane

Ronel, ooit was ik ongeveer ook zoals jij nu. Andere omstandigheden, ander drankmisbruik, maar in de basis hetzelfde. Dacht niet meer echt dat ik zonder kon. Tot ik een keer een van mijn nog "heilige" regels had overtreden en daarmee gekonfronteerd werd via dochter (13). De dag erna, met kater, wilde ik wel dood. Maar ja als moeder piep je er niet echt tussenuit vond ik (gelukkig nog). Ik wist dat zij elk moment met drank/drugs en de rest, ging kennismaken, want verslaafd aan foute vriendin. Voor haar kon ik wel stoppen, want hield zielsveel meer van haar dan van mezelf. En nu ging het wel, hield ik vol, en was ergens zo opgelucht ook. Na therapie mindfulness gedaan en me steeds meer bewust geworden om in het hier en nu te gaan leven. Wat ooit fout was en ging even parkeren tot ik het aan kon met verwerken verder te gaan. Eerst de nadruk op nuchter blijven en mezelf terugvinden. Ik vond het forum via de online training van Tactus hier en voor het eerst realiseerde ik me dat er velen waren zoals ik. Ik was dus niet slecht en ik zag aan wat anderen schreven hoe ikzelf was blijven hangen in mijn slachtofferschap. Ik was jaren lang via drank mijn verantwoordelijkheden uit de weg gegaan en geloofde inmiddels dat ik ze ook niet aan zou kunnen. Maar dat kon ik wel. Ook naar dochter toe toen die heftiger ging puberen. Ik werd eindelijk het voorbeeld waarvan ik niet dacht dat ik het nog in me had. En dat was heus niet alleen oogsten, ik kom nog steeds stress/problemen en zorgen tegen, maar heb mezelf nu niets meer te verwijten en doe wat ik kan. Van anderen heb ik me al heel snel niets aangetrokken en of men het aanvoelde? dat de knop om was? Niemand deed moeilijk. Ze verbaasden zich, zullen erover geroddeld hebben misschien? Ik weet het niet. Een enkele keer vroeg men iets, meer niet. En de 2 keer dat mij drank in handen werd geduwd (door vreemden op recepties) heb ik dankjewel gezegd en het glas op een tafel. De 2e keer durfde ik te zeggen, heeft U ook iets feestelijks zonder alcohol? En dat kreeg ik toen. Zo simpel bleek het. Waarschijnlijk omdat ikzelf inmiddels zeker was. Ik hoef niet mee, dank U.

arrogantie? ik denk dat dat je overlevingsgedachte isen dat die iets heel erg toedekt; onzekerheid, minderwaardigheidskomplex? Jij weet vast wel wat. Je toont je moeder de ene kant, maar gaat dood aan de kant die niet mag zijn. Schaamte en schuld. Boeken vol zijn erover geschreven. Ik lees nergens een echte keus. Je bent geen slecht mens, je bent een wanhopig en eenzaam mens. Terwijl het zo anders kan zijn, zo jammer dit.

welkom @Ronel, weet je, wat ik hier ook schrijf, het dekt nooit precies wat ik voel als ik jouw verhaal lees. Maar woorden is waar we het mee moeten doen hier, anders zou ik je n flinke hug geven en even weg laten kruipen in 2 sterke armen. Ik herken wat je schrijft van vroeger. Je bent dus niet je gedrag. Ja het is stom, al dat drinken, drank is eerder je vijand dan je vriend geworden, en ja het kan anders, ook bij jou. Gelukkig heb je die 13 maanden ook in je systeem, herinnering, dus je weet hoe sterk je ook kunt zijn! En zoals je nu schrijft, kan het dus alleen maar beter worden. Maar dan moet je wel aan het werk. Je partner wil niet op deze manier met je verder, jijzelf ook niet, dat zijn er al twee dus. Je kinderen tellen ook mee, die hebben recht op een moeder die opkrabbelt en leert van haar verslaving. Het is dus de hoogste tijd om te erkennen dat je professionele hulp nodig hebt. Praten met je huisarts, de h.a.ondersteuner, een verslavingsarts, de mensen van Tactus hier, Jellinek, AA en ga maar door, er zijn echt mensen die jou kunnen ondersteunen. En wij hier als ervaringsmensen ook. Je moet het zelf doen, maar het hoeft niet alleen, is een van de vele uitdrukkingen van ons forum. En delen is helen is er ook zo een. Dus als het schrijven je opluchtte, ga hier dan ook mee door. Maar hef die eenzaamheid op. Drank maakt echt veel kapot, en jij kunt definitief besluiten die eerste niet te nemen. elke dag weer, per uur met een kookwekker desnoods. Hier komen kan een goede stap worden mits jij er vervolg aan geeft. Wij lopen niet weg. actie dus!

74,4

welkom @Brt, wat een verhaal en wat doen we onszelf soms aan he. Ik hoop dat je het deze keer wel volhoudt en je mind niet meer gelooft als er ooit weer gedachtes aan het kan wel, komen. De rem is kapot zeggen mensen hier en het is maar weinigen gelukt weer terug naar "matig"/ sociaal terug te keren. Fijner is het als je het punt van: ik hoef niet meer bereikt, dat gaf mij persoonlijk zoveel meer rust dan drank ooit gaf. houd vol dus en lekker veel schrijven en lezen op dit forum dan maar. Helpt vaak beter dan meds erbij halen. toitoitoi

dat zou kunnen, ik ken je niet maar de meesten die hier komen hebben dat meestal hebben we al veel geprobeerd op onszelf het fijne hier is dat lotgenoten niet oordelen/wel (h)erkennen maar wat mij zorgen baart is sterke drank het kan voor iedereen anders zijn natuurlijk

de knop laat zich nooit forceren. als ie om is is ie om, zo simpel was dat voor mij (en ook ik kende de periodes die jij beschrijft hoor, heb jaren lopen modderen, ook met grote 0 periodes) maar op de een of andere manier komt jouw schrijven me wat ongeloofwaardig over je komt hier om iets te veranderen als mensen je iets aandragen geef je meteen weerwoord je hebt gewoon een flink drankprobleem en daar wil je vanaf toch? ook zonder meteen met de billen bloot kun je de diepte in met problemen en meestal komen er dan meer dingen, helpers, en inzichten op je pad die je helpen echt wezenlijk te veranderen het gaat nu denk ik meer om de moed hebben en in het diepe te springen klopt dat? geen woorden maar daden dus.

drank nemen zou je oolk teveel zijn, en kosten.

welkom Kraan, meestal bedoelen wij probleemdrinkers aanleiding, maar zeggen oorzaak, want dan lijkt het alsof we dus reden hebben om teveel te drinken. toen ik stopte duurde het nog best lang eer ik dat door had. Ik had er ook belang bij dat niet door te hebben, want ergens was ik er nog niet aan toe om echt te stoppen. Maar de oorzaak zit meestal dieper en die ontdek je pas als je aan het werk gaat met jezelf. Je schrijft niet veel te merken als je best veel sterke drank op hebt. Wat zou je willen merken? Een hoge tolerantie is niet een verdienste, of iets om trots op te zijn. Het is hooguit een giga valkuil. Gelukkig kom je hier niet voor niets en hopelijk niet als eendagsvlieg. Wat zou jou kunnen helpen/uitdagen om de Kraan eens een jaartje dicht te laten? Kijken wat er dan verandert en nog te onderzoeken valt?

goeiemooiemorgen frummers

Lieve Dhen; wat draagt jouw boompje mooi haar vruchten bij 14 jaar oogsten! Gefeliciteerd! en Jannigje

h Yo, fijn je weer even hier tegen te komen

en ook relativeren kun je weer omdenken meestal als je iets omdraait is het net zo waar als de oorspronkelijke gedachte mijlpalen en rituelen, feestdagen, zelfs de commerciele geven plezier, structuur, houvast en zorg en liefde uiten naar elkaar allemaal dingen die, hoe je er ook over mag denken erg belangrijk zijn ik geef er meestal niet om als ze commercieel zijn maar de pacten hier zijn best belangrijk voor mij en anderen hier en als het eens minder gaat, dan zijn er teleurstellingen (en die maken de feestelijkheden weer extra waardevol) and so on, and so on..........

goeiemooiemorgen frummers

dus die gaan naar de visite, want bonbons en op de kilokiller, das vloeken in de (kath.) kerk

lenteweer laat mijn leven lichter lijken

goeiemooiemorgen frummers een beetje een korte, kom maar net op gang nog