dhen

Geloven in dat het ooit beter wordt. Jaren heb ik mij aan dat soort illusies vastgehouden. Ik had immers niks anders dan dromen, illusies, fantasie en hoop. Drinken is dan lekker, de roes van de roze bril de roes van ach het wordt wel eens beter. Maar het werd niet beter, want ik zat te wachten of anderen veranderden, ik was toch lief, ik had daar toch wel recht op, ik verdiende toch wel wat beters. Totdat ik besloot nuchter te worden en te stoppen met slachtoffer zijn, te stoppen met valse hoop, dromen en fantasie. Te stoppen met alles wat niet waar is voor waar aan te zien omdat ik zo graag wilde dat iets waar zou worden. De nuchtere wereld leek harder, weg roze bril, weg fantasie, weg dromen en illusies, zelf van de hoop bleef niet veel over. Brrrr harde wereld die nuchtere wereld. Maar in die nuchtere werkelijkheid zag ik dat het bij mij lag, wat ik kan veranderen. Ik hoefde niet meer te wachten totdat m’n moeder of vader eindelijk eens lief werden of dat of die vriendje of die of die. Het komt niet van buiten het ligt niet bij een ander. Ik hoefde alleen maar, nou ja alleen maar, te stoppen met drinken, stoppen met de roes, stoppen met hopen dat iets waar zou worden wat niet waar is en stoppen met schuldgevoel, stoppen met mezelf waardeloos te vinden. Wat overbleef was m’n ontnuchterende zelf, de naakte waarheid dat niet iedereen altijd het beste met me voorhad, dat er egoïstische mensen rondlopen die alleen hun eigen belang voor ogen hebben. Dat ik onbewust net zo goed kan eisen, dwingen, menen recht te hebben op. Nuchter probeer ik alleen te kijken naar wat er is, wat werkelijk is, niet hoe ik vind dat iets zou moeten zijn. Voordelen zijn dat mijn gevoel voor eigen waarde en tevreden of gelukkig zijn niet meer bij een ander ligt. Hoe ik me voel is afhankelijk van wat ik zelf doe, m’n afhankelijkheid ligt niet meer bij die ander. Vind iemand me lief of ok dan is dat fijn, vind iemand dat niet is dat niet mijn probleem en niet mijn schuld of wel maar dan erken ik die ook. Voordeel is ook dat ik ruimte kreeg om verleden te verwerken, alles wat mij ooit was aangedaan, overkomen, meegemaakt heb of zelf gedaan en wat ik liever negeerde kwam en komt nog steeds langzaam naar boven. Maar nu ben ik beter in staat om mijn aandeel hierin te zien, afhankelijk opstellen vroeg om afhankelijk te blijven, als slachtoffer opstellen vroeg om slachtoffer blijven. Nergens hierin was ik, zoals iemand fraai zegt, de architect van mijn leven, ook al hield ik mezelf voor dat ik dat wel deed. Maar ik liet mij leven door anderen, door omstandigheden en door verslaving. Door mijn aandeel hier in niet te zien, mijn verantwoording niet te nemen, deed ik mezelf te kort en was ik niet eerlijk naar mezelf en daarmee ook die ander. Nu heb ik dit zelf veel meer in de hand, in elke situatie kies ik zelf wat ik daarmee doe. Het verleden en het heden vloeit langzaam samen tot mij, tot 1 geheel. Ik ben dat alles met alle fraaie en minder fraaie eigenschappen die ik mag hebben. Boven alles voel ik mij vrij hierin, vrij om te kiezen, vrij om nog bang te zijn, vrij om lief te hebben, vrij om te voelen, denken, vragen en de vrijheid om risico te nemen en de vrijheid om dit alles te beseffen. Dit vind ik niet allemaal even gemakkelijk, het is nogal eng om al die vrijheden te mogen hebben en gaan benutten, maar ik vind het wel lollig meestal. Al die nepvrijheden die ik zocht in ik mag zuipen, ik mag leven zoals ik wil, ik mag dit verlangen van jou, jajahaha, ik werd alleen maar meer slaaf. Wat een dwaas om daarin m’n vrije leven te bevechten. Pas toen ik stopte met al dat gedonder ontdekte ik de kracht die ik verspilde aan de verkeerde strijd.

Tina, van harte :present: ik heb er alle vertrouwen in dat je zo doorgaat mooie opening Sha, een mooie kracht heb je gevonden in jezelf

Originally posted by: Tine Het gaat goed met mij. Geen trek, als het de kop op steekt, meteen wegduwen! Ik wil die rommel niet meer in mijn lijf!!!! Ik wil groeien, geen slachtoffer zijn, volwassen worden! Geen schuldgevoel, iedereen en mezelf voorop recht aan kijken. HEERLIJK!! quote> Deze quote ik ff, houden zo, gaat goed

moeders op afstand houden, pffff hou er maar eens tegen in de hoek meppen is ook niet de oplossing toch

bolletje, heftig verhaal idd

Hier wat familiepuinhoop,een zus van me gaat scheidden na ruim 20 jaar huwelijk, man krijgt de schuld en m’n moeder werkt daar nogal aan mee om die schuld vooral bij hem te leggen. Bij mij een hoop gemixte emoties omdat een en ander volgens mij veel meer voortkomt uit onze jeugd dan bij haar huwelijk. Maar goed krijg er geen trek meer van, wel wat verdrietig, ontkennen en eigen aandeel afschuiven wat ze doet, raakt me hierin.

BB

Des te beter dan, Ans. Hoe positiever in het leven hoe meer kans om van een verslaving af te kunnen komen, denk ik.

tsss Jane, wat een brutale apen

Leuk, dat je dat boek aan het lezen bent, Ans. Ik twijfelde ook of ik het nou wel of niet zou zeggen, maar het is voor sommigen misschien geen motivatie om te willen stoppen, dus meende toch even te moeten waarschuwen. Gezien het personage zeg je, daar moet ik wel om lachen, is ze zo veel erger dan jezelf was ? Ik herkende toch wel wat dingen waarvan ik dacht: oeeeeepps

Een waarschuwing misschien, de hoofdpersoon in het boek stopt uiteindelijk niet met de drank. Wel was het voor mij een confrontatie van, lijk ik daar op, wordt ik ook zo Ik heb het in april gelezen en uiteindelijk 10 maanden later in februari besloot ik te stoppen na wat minderen gekwakkel

bij thema's ook, lekker dan

boekendraadje staat weer bovenaan bij "tips en adviezen"

even naar boven

Dit is dat boek: "Hannah kent de smaak van het paradijs. Het smaakt zoet als de huid van haar minnaar, het smaakt als iedere borrel die ze ooit heeft gedronken, het blijkt echter altijd maar van korte duur. Nu ze bijna veertig is en nog steeds met lege handen staat, begint het zelfs Hannah op te vallen dat haar leefstijl niet eindeloos vol te houden is. Haar vrienden zijn nogal vreemd, haar lichaam is niet meer zo betrouwbaar. Robert lijkt haar het soort liefde te kunnen geven dat ze begrijpt, maar waarschijnlijker is dat ook hij een symptoom is van de ziekte waarvan ze zou moeten genezen."

Jeannet, ik ken het boek alleen van recensies, niet het boek zelf, ik heb wel boeken van Geurtz gelezen, diverse andere boeken en de start van denken over mijn alcoprobleem begon bij het boek van: A.L. Kennedy : De smaak van het paradijs

Leuke actie, Jeannet, om dat boek bij je huisarts af te geven

nu een trap onder m'n kont want zo doe ik niet wat ik vandaag moet doen

snoep mooi dat het gelukt is om de fles dicht te laten sowhat, gezien, het is ok,

Tjemig AR ben jij even goed op dreef toch zit je een beetje scheef met die getallen want dat niet meer lallen is over drie maanden al weer 3 jaar niet te geloven toch waar maar ik vind je een dappere krijger op nieuwjaarsdag de koude zee in als tijger steeds ga je er weer voor er komt veel op je pad toch zet je door daar heb ik veel respect voor niet de moed laten zakken maar zeggen hee luister hoor ik wil van die drank af en dat is niet laf laat die tijger maar brullen soms met om je heen dat flauwekullen

De echte sint daar doen we hier niet aan die heeft hier nooit echt bestaan wel kennen we een sint Nikolaos, beschermer van zeelieden geen pakjes maar wel een veilige terugkeer naar huis bieden thuiskomen is soms een beladen woord want waar is thuis, waar is dat oord zoekend, dwalend, grenzen verleggen, ik heb het nooit geweten soms wel gedacht, nou dit voelt als thuis komen, echt waar, zeker weten dit land deed dat met mij, maar na een paar jaar, bleek ik toch ver van huis Het lag niet aan het land, ver weg of dichtbij maar het vreemde, de vreemdeling zat in mij al drinkend raakte ik steeds verder van mij drinkend in dit mooie land, dacht ik, ik ben vrij maar ik dreef steeds verder weg, dobberend op de zee ik stopte met drinken, schrok me rot van de afkick, en vond adb Adb is geen sinterklaas, zoete koek of met de roe, krijg je niet zo snel maar ik kreeg wel te horen, je bent een alcoholist, echt wel nuchter leven werd dus de moraal geen simpel verhaal maar langzaam maar zeker werd het minder raar geen borrel, alleen m’n nuchtere zelf, stond klaar soms vind ik die leuk, soms denk ik rare meid maar niet verzopen, niet zoekgeraakt, niet meer kwijt elke keer weer komt er wat van mij boven water wie ik ben, wie ik was, zonder dagelijkse kater thuis is waar ik ben en wat ik met m’n leven doe en ik kan naar veel kanten toe ik hoef alleen maar te durven dus pak je kladden en lurven wacht niet op sinterklaas wordt alcohol de baas

Snoepje, je kan waarschijnlijk zoals de meesten van ons, niet drinken, maar ik kan bv niet op m’n kop staan en ik kan ook niet drinken en ik kan niet, noem maar op, heel veel niet, toch heb ik geen andere keus dan dat te accepteren en te doen wat ik wel kan, daar voel ik me ook een stuk happyer bij om te doen wat ik wel kan.

Snoep die fles is maar een dom ding, lach m uit of gooi m het raam uit. Maak je zelf niet wijs dat die fles je iets kan bieden, dat heeft ie nooit werkelijk gedaan en zal het nu ook niet gaan doen. Niet strijden, de fles is het niet waard, jij en je leven wel

mooi Myriam, van harte :present:

Ans, van harte met je eerste week, mooi