dhen

Lytse en Gunn, gefeliciteerd

Originally posted by: borretje Quote; The battle begins, mensen! Bij mij ook Jeannet. Dag 12 hier en het is nu strijd, ja.quote> Jeannet, Bor ook deze dag gaat voorbij, zelfs zonder drank probeer niet te hard te vechten, je geeft die drank dan iets groots maak m klein, die drank is niks op wat je zelf bent, toch

Ik heb die docu gezien via link ncrv gemist. Wat mij trof was dat die vrouw dacht, nou stoppen met drank en de emotie komt wel terug bij hem. Ze schrok toen ze hoorde dat het probleem na 2 maanden niet drinken nog lang niet over is. Dat die man waarschijnlijk nog jaren nodig heeft om er emotioneel een beetje uit weg te komen.

korrelatie of deze: Text

boerenkool en struik doen het allebei niet, de een heb ik verzopen en de ander laten uitdrogen, vrees ik :$ nu weer ff braaf aan het werk

jeannet wauw alvast van te voren een garantie voor antwoord, das lief

Ans, je bent lekker doortastend bezig zo te lezen, mooi

Jeannet, ik vind dat niet beantwoorden van sommigen ook wel onbeleefd. Schrijf je een heel stuk voor iemand en krijg je geeneens antwoord. Maar ik laat het inmiddels wel bij die ander, het is zijn of haar gedrag en daar mag diegene dan lekker zelf over nadenken waarom hij/zij dat doet.

Hee een jarige BamBam, ik denk bij die naam nog steeds aan een tijgervelletje en een grote knots, maar dat zal ongetwijfeld aan mij liggen. Hoe dan ook, kalm aan met die knots, iets is sneller stuk dan weer heel

aha de zeisman

Jan1000, mooi verhaal

precies om 0.27

Snoep van harte met je eerste jaar, fijn om te lezen dat je doorgaat met niet-drinken. Je angst om te drinken is ook je durf om niet te drinken, als verslaafde vind ik dat daar meer lef voor nodig is omdat je de weg van vluchten afsluit. Wat zich opent is de weg van de realiteit, maar die kan je voor een gedeelte zelf bepalen, vind ik. Het verschil is dat je het met drinken niet in de hand hebt en zonder drinken wel. Ik wens je toe dat je dit het komende jaar mag vinden, de zin, jouw zin en plezier in nuchter leven. :present::present:

hoi Bol ach beter uitzicht zonder het riet misschien ?

Soothe, volgens mij buig je niet meer met het riet maar heb je gewoon die hele bos riet weggekapt

mooi

Akelei, ik vind het mooi dat je dat noemt het cirkelgedrag, ik betrapte mezelf en soms nog er ook elke keer op. Het helpt me om gewoon tegen mezelf te zeggen: stap uit die cirkel, nu weg er van. Wat jij ook doet, even afstand nemen en kijken en veranderen. Soms is die verandering dan ook niet wat ik wil, maar door er naar te kijken wat voor mij binnen die verslavingscirkel (meestal destructief gedrag) valt of wat ik als normaal gezond gedrag (niet destructief) zie, zag ik wel de patronen in m’n leven en dat het destructieve gedrag van me al veel ouder was dan al m’n drankjaren. Fijn om je weer te lezen btw

Hoi Gunn, ik ben met een schuldgevoel grootgetrapt, altijd was er schuld, dat ik bestond, dat m’n ma ziek was, dat ze ongelukkig was, dat pa me moest slaan en weet ik veel meer, en voor God was ik ook vast en zeker de grootste zondaar die op aarde rondliep. Al die keren dat ik me zonden op papier moest zetten en dan de angst, had ik wel de juiste zonden op papier gezet, welke straf ging er volgen. Schuld en angst, nooit het recht op mezelf, op mijn gevoel en willen. Had ik boven mijn vader nog eens een onzichtbare vader, die ook alles verkeerd vond wat ik deed ? Verslaving leek het antwoord op vrij willen zijn, het is een ontsnapping niet waar ? Maar het bleken nepvrijheden. Eigenlijk is het geen vrijheid maar verzet, verzet uit angst (niet kunnen) voor het vrij zijn. Verklaarbaar waarom verslaving me dus steeds vaster zette in mezelf, hoe harder op zoek hoe meer angst hoe meer behoefte. Het proces na de verslaving, is voor mij, een proces van innerlijke vrijheid zien terug te krijgen, een innerlijke vrijheid die niet om verslaving vraagt, omdat die dat niet nodig heeft. Vrijheid gaat niet samen met angst, schuld, boete. Dat is wat ik geloof en waarmee ik ook geloof in de liefde die Jezus, maar ook Boeddha enz. probeerde te verkondigen, maar helaas zo vaak verkeerd wordt opgevat en uitgevoerd, een recht wat die uitvoerende niet heeft. Maar nu mag ik mijn innerlijke vrijheid hebben/zijn/leven en hoef die niet meer af te wijzen zoals het mij verboden werd en die is bevrijdender dan elke verslaving die ik heb gehad. Gunn je zegt: mij is feitelijk de dood aangezegd, dat snap ik, maar jij hebt de keus of jij je die zelf blijft aanzeggen of probeert af te werpen. Het is hun aanzegging niet die van jou.

Snoep, wat doe jij er aan om de puinhoop die achter je drinken ligt op te ruimen ? Voor mij zou alleen stoppen met drinken een nachtmerrie zijn geweest, simpel omdat ik die puinhoop die er onder zat zonder drank nauwelijks of niet aan kon. Door puin te ruimen kan ik het wel aan, ben ik het leven leuker gaan vinden en zie ik mogelijkheden voor mijn toekomst. Het is voor mij zeker 15 jaar geleden dat ik zo positief in het leven sta als nu. Waarmee ik wil zeggen dat wat mij betreft opmerkelijke verandering van hoe in het leven te staan wel degelijk mogelijk is, zelfs uitzichtloze situaties kunnen veranderen. Het hoeft absoluut niet zo te blijven als je denkt, mits je maar, nuchter en eerlijk, wat gaat doen aan achterliggende problemen. Bang zijn hierin vind ik heel logisch, denk dat iedereen bang is voor het zwarte gat, de beerput, voor de zooi in ons zelf en de angst hiervoor. Ik was het in ieder geval wel en soms is er nog een bang stemmetje. Maar de echte verlammende angst ging weg toen ik zag dat er achter het zwarte gat liefde is van mij, voor mij. En wat ik zeker geloof is dat er achter de angst, waar je helaas door heen moet, voor iedereen houden van zichzelf, zien dat er liefde is van en voor jou en liefde voor het leven is weggelegd. Gun dit jezelf alsjeblieft, probeer een greintje geloof te hebben dat het kan, dat het mogelijk is, je bent het waard.

we zijn lief fijne avond

Ik weet het niet Marjo, ik liet mij ook wel eens in de .... ...... totdat ik zelfs daar weer verder in ging totdat ik bij de pijn in mij kwam en begreep dat ik die pijn was geworden en dat toch niet wilde zijn. Jaren later ging ik aan de zuip totdat ik die fles werd er zat geen wezenlijk verschil meer tussen de leegte van de pijn het zogenaamde genot of de leegte van de fles, ik was leeg, ik was op. Nu is er meer al is het goed verstopt zo af en toe, denk dat ik dit liever heb, voor mij wezenlijker. Ik verfoei de troep niet, wel de leegte die het mij bracht. Leef yep maar hoe is een keus

Alles wat ik ooit heb gedaan of gebruikt en elk risico wat ik heb genomen, ik kon alles in m’n verslaving, werkelijk of in m’n fantasie. Ik was vrij van elke maatschappelijke norm, ik was een vrije vogel die kon vliegen waarheen ik maar wilde. Totdat ik begreep dat ik eigenlijk alleen maar zielig fladderde omdat ik niet werkelijk m’n innerlijke vleugels durfde uit te slaan, veels te bang dat ik dat niet kon. Het is veel spannender om de grenzen van m’n eigen kunnen te verleggen om te ontdekken wat ik nuchter kan om te ontdekken wie ik dan kan zijn. Het vergt ook meer moed, in mij iets wezenlijks veranderen waarvan ik dacht dat het onmogelijk was omdat ik altijd dacht, zo kan ik niet zijn. Een mooi 2012 of wat je er maar van wilt maken

Ik kom even piepen om iedereen een goed uiteinde te wensen en dat je van 2012 iets maakt wat de moeite voor je waard is. Hier druk met werk, de feestdagen glijden min of meer langs me heen en dat vind ik prima. Ik ben redelijk tevreden over 2011 al heb ik niet alles kunnen doen wat ik wilde. Gevalletje van zevenmijlslaarzen willen terwijl de acceptatie zal moeten liggen bij m’n gewone dagelijks stappers. Het zij zo, wel zin in 2012 waar ik op deze ingeslagen weg van langzaam maar gestage groei door hoop te gaan. Hoop alleen dat het wat vlotter gaat allemaal of ik leer nog wat meer geduld hebben misschien, wie weet