Musashi

@Oskar het was zeer zeker niet discriminerend bedoeld hoor! Ik merk dat ik nogal hard geneigd ben om mezelf te verantwoorden/ verdedigen mbt de zorgfunctie. En, misschien uit gemakzucht, relateer ik dit meer aan mijn vrouw-zijn, zonder exclusiviteit! En ja goh gender vs geslacht hè. Ik zou de wereld wel eens willen zien met mannen onder invloed van de vrouwelijke hormonendans. (CFr mannengriep) Feest gegarandeerd

Ja maar de privacy is maar één aspect ervan. Het gaat er ook over dat iedereen kan reageren. In het echte leven ben je toch ook selectief over wat je met wie deelt? Hier is het echt voor iedereen, als een open wonde die door jan en alleman wat kan opengekrabd worden. Voor mij is het alleszins zoeken naar een balans tussen muurtje opbouwen/ afbreken. Ook in het echte leven…

Goeie morgen! Ik wil graag de dageraad openen omdat mijn dag al een uurtje of zo begonnen is en ik mezelf er aan wil herinneren dat dit nooit oftewel nooit had mogelijk geweest moest ik nog drinken. De enige toestand waarop ik dan dit uur haalde (if any) was helemaal straalbezopen, en dus niet ‘al’ wakker maar ‘nog’ ‘wakker’. Hip hip mezelf en leve de lente want daar zijn we deze maand ook aan toe! aanvulling: uitzondering is natuurlijk vroeg op staan voor je baby/ kind maar dat telt niet mee want dan heeft een vrouw immers superpowers.

Goeie morgen! Want dat is het voor mij al . Nieuw leven en zo hè. Soit, ik denk hier al een paar dagen over na (ook het laatste oo quinn’s en ezels draadje sluit zich hier wat bij aan) volgens mij zou de vraag niet misstaan op het stellige stellingendraadje. Houdt de openbaarheid van het forum de diepgang tegen? In zijn algemeenheid reflecteert dit de vraag of iets wat aan het oppervlak komt per definitie oppervlakkig is? Of ligt het aan het type publiek (alcoholisten zonder rem, ook niet in commentaren en (giftige) reacties? En/ of Is het hier (nog) veilig genoeg om je diepste zielenroesen bloot te leggen met kans op overspoeling, niet begrepen of gekwetst te worden? ik weet niet of de stelling stellig genoeg is en/ of goed genoeg geformuleerd om opgenomen te worden? (Het is nl nog ontzettend vroeg )

Lief! @Quinn het raakt me echt. Ik lees nog wel (vaak) en kan vele concrete redenen/ aanleidingen zoeken waarom ik niet schrijf, reageer of iets anders. Maar dat dient verder tot niets. Samenvatting is een soort ondraaglijke overbodigheid van mijn bestaan denk/ voel ik. Ik zoek geen medelijden of dramatiek maar dat zijn de woorden die me te binnen schieten. Ik drink niet maar dat voelt helemaal niet (meer) als een prestatie/ overwinning of iets anders goed. Het is gewoon zo. Nu vind ik gewoon wel weer nieuwe redenen om mezelf stom te vinden. En overbodig dus…stom he!

Sterkte @bolletje met je verlies

@Bob zeer zeker! Misschien voor 2023? nee, het is een boutade maar het klopt wel: niet vergeten genieten van het onderweg zijn. Genieten niet uitstellen tot de eindbestemming bereikt is! Voor mij betekent dit concreet: loslaten dat het perfect moet. Niet wachten tot het perfect is. Imperfect kan ook ook mooi, goed, fijn, leuk,..,zijn. Misschien zelfs beter. Niet vastpinnen op de imperfecties maar oog hebben voor wat wel goed is. Focus.

Tem 2020 met alcohol ik wankel dus ik drink ik worstel dus ik drink ik wiebel dus ik drink 2021 jaar 1 zonder alcohol ik wankel ik worstel ik wiebel ik drink niet dus ik mediteer 2022 jaar 2 zonder alcohol ik wankel dus ik drink niet ik worstel dus ik drink niet ik wiebel dus ik drink niet ik drink niet dus ik mediteer ik drink niet dus ik creëer

Ach @Artemis maak het niet groter dan het is (spreek ik ook tegen mezelf). Het was gewoon een kleine woordspeling op de woorden van bumperjim, niet meer dan dat. Uiteraard ben ik iedereen hier, en zeker ook jou ih bijzonder, heel dankbaar voor de steun. Vandaag drink ik niet. Stom hè dat het zo rot voelt nu. Een bad een dekentje een theetje.

Dank je @lady jane ik moest even twee keer nadenken maar het toont me Idd in real life hoe ik (soms) vast zit in mijn eigen (negatieve) perspectief van de realiteit/ waarheid. Lange weg te gaan. Breath in breath out Musashi, nieuw jaar nieuwe kansen. Dankbaar voor al wat is

Dank je @Reacher dat kan er zeker ook nog wel mee te maken hebben. **had veel meer geschreven maar wil de goeie sfeer hier niet verpesten** hip hoi dus!

Waarom gooi je mij eraf @Roberto? Ik denk je dat het mss per ongeluk is maar ik word er eigenlijk wel heel kregelig van omdat het me momenteel veel moeite kost om er op te staan. Ik vertik het dan ook om het zelf te verbeteren!

Ik wankel vandaag dus ik drink niet. (All credits to bumperjim) En ik trakteer met taart (in thee-thema!) Hipperdepip voor alle jarigen en niet-drinkers!

Dankjewel iedereen! Ik vier vandaag dat het me gelukt is, dat zeker! De voorbije 2 dagen lag ik in bed met migraine en ik geef toe dat ik het heel moeilijk had. De gedachten dat het even goed (of beter) een kater geweest was, waarom doe ik het als het me ‘dit’ oplevert, etc… Ja ik zat wel (even) heel diep ja…vandaag gaat het wat beter, maar ik wankel, eerlijk gezegd…het is ook mijn echte verjaardag dus de vraag of champagne zou kunnen waait ook door mijn hoofd. Ik hoor graag bevindingen/ motivaties over langer dan een jaar stoppen want kan wel een extra duwtje gebruiken geloof ik…

Goeie morgen, Vandaag nog een laatste familiefeest en dan zijn we er weer voor even vanaf. Ik wil toch even kwijt dat ik het heel bijzonder vind om zonder (verstopte) kater aan de feestdis te zitten. Anderzijds snap ik mijn man (die eigenlijk nooit drinkt) veel beter dat het irritant wordt als iedereen dronken wordt. Leuk om dan samen nuchter naar huis te kunnen en vooral dus ook vroeg te kunnen opstaan en nog iets te hebben aan je dag, los van de feesten. Ik geniet zelf nu ook heel bewust van de 12 heilige nachten. Fijne feesten nog voor iedereen en alvast een prettig eindejaar!

@denbelg ik zie je berichtje nu pas, als ik het had gezien had ik eerder gereageerd want ik had de eerste weken/ maanden ook vooral last van moeheid. Tot zeker 3 maanden na het laatste glas, waar ik op echt wel verbaasd over was…na drie maanden ging het geloof ik wel wat beter. Ik ben nu bijna een jaar gestopt en voel me frisser dan ooit. Ik heb zelfzorg op de eerste plaats gezet dit jaar dus luisteren naar je lichaam ipv er tegen in te gaan! Als je moe bent, ga je rusten, zo simpel kan het zijn. Alternatieve gezonde drankjes hebben geloof ik wel geholpen in het herstel, thee en zelfgemaakte citrus-drankjes, die gaven/ geven mij wel de nodige boosts. Hold on, het wordt echt beter! Succes en sterkte, ook jij kan dit!

@jopie ik bewonder je wel om dat koudwater zwemmen. Mag ik je daarover iets vragen? Ik probeer dat nl ook te oefenen na de sauna. Maar ik geraak niet verder dan armen, benen en hoofd. Vooral omdat ik schrik heb voor hartstilstand (wat je wel hoort van mensen die in koud water vallen). Is dat een reële angst? En zo ja, wat kan je doen om dat te voorkomen? Het tintelende gevoel (achteraf) is heerlijk en iets in mij schreeuwt om dat met hele lijf ook te voelen…

Ja natuurlijk! Maar voor mij gaat het hier om een symboliek of manier te zoeken/ vinden om je eigen wonden te helen. Je wonden verzorgen met een gouden randje ipv heel je hart/ zelf bij het oud vuil te zetten. Die wonden zijn ‘onzichtbaar’ en hoe kan je die helen? Het ‘veruiterlijken’ ervan met een ‘gescheurd’ plaatje is dan slechts een symbool van iets dat al kapot was… zoiets zie ik er in…of…dat zou het voor mij (kunnen) betekenen…

Ook de narcist was daar een krak in! Maar, wat ik ook geleerd heb/ ingezien dit jaar is vooral hoe je zelf ook dat schuldgevoel ‘aanvaardt’. Uit loyaliteit naar de ouders, de ouders zijn heilig, zij moeten gevrijwaard blijven. Het schuldgevoel praat het kind zich aan (zet het kind in zijn systeem) net om de ouders te kunnen ‘vrijpraten’. En dat mechanisme zet zich verder door…maar dat je het ooit aanvaard hebt, betekent ook dat je er ook zelf voor kan kiezen om dat niet (meer) te doen.

Moest hier ook wat over nadenken…maar dat lijkt me net het doel wel ja. En het is een symbolische oefening…men neme een plaatje van iets dat in jouw leven kapot gemaakt is…vb in mijn geval een foto van een gelukkig gezin…dat werd voor mij kapot gemaakt dus dat doe ik na in de symboliek (=ik scheur het plaatje kapot) maar dan vul je de barsten op met goud…je heelt het…en het plaatje wordt nu nog mooier want het schittert…ik maak nu mijn eigen gezin vol liefde en zorg…mijn plaatje/ gezin is nog mooier dan het oorspronkelijke doorsnee gezin want ik zie ten minste mijn gouden randje…elke dag… althans…zo zou de oefening er voor mij dus kunnen uitzien…

Ik probeer dat door de pijn nu toe te laten ipv weg te stoppen of mezelf hiervoor te veroordelen…doorvoelen en dan heel lief en mild zijn voor mijn lieve kleine ikje. Troostende woorden voor mezelf en bevestigen dat grote ik de kleine ik in bescherming zal nemen…dat kleine ik verdrietig en boos mag zijn om wat er gebeurd is…maar voorbij is voorbij dus kleine ik bevestigen dat grote ik zal opkomen voor kleine ik…en grote ik zal de toekomst zelf in handen zal nemen en kleine ik geen speelbal ( meer ) laten zijn van anderen…kleine ik is vanaf nu veilig bij grote ik… als ik het zo lees/ schrijf lijkt het alsof ik een dubbele persoonlijkheid heb vooral in meditaties haal ik de kleine ik naar de oppervlakte om alles te mogen doorvoelen van pijn en verdriet en dan komt grote ik erbij voor de troost en bevestiging… Ik lijk zo toch wat los te komen van de pijn, het neemt minder plek in, wordt minder hard, gaat meer stromen ipv zich vast te zetten… het is een traag proces want dat verdriet en pijn blijft precies maar komen… toch heb ik de indruk dat het be-vrij-dend ah werken is..,traag maar gestaag…geduld en (zelf)zorg