Descartes33

Ik kwam laatst wel op een interessante, negatieve ervaring. Vroeger dronk ik vrijwel elke dag, en veel. Voor werkdagen minder, maar in het weekend tot de blackout. Sinds twee jaar zijn de tussenpozen veel langer, vaak weken of maanden helemaal niets, totdat dan de bekende ´terugval´ komt. Wat ik me laatst realiseerde is dat ik (en ik lees dat hier soms ook bij anderen) als ik weer begin nog steeds drink zoals ik elke dag dronk, dat betekent: veel. 10, 20, 30 eenheden. Maar de tolerantie die ik vroeger had is weg, die verdwijnt na enkele weken of maanden. Ik ben echt compleet vernietigd, en dat is ook de reden dat ik sindsdien vaak de volgende ochtend weer door ga, simpelweg omdat de vernietiging na één avond zo groot is dat ik dat alleen maar kan herstellen met meer drank. Voor mij is dit een helder inzicht. Het lichaam wil helemaal geen drank meer, het went razendsnel aan een abstinent leven. Maar de geest, die drinkt alsof al die nuchtere maanden niet gebeurd zijn en geen verandering hebben teweeggebracht. Het kan gewoon niet meer. En daarom komen die binges: door door doordrinken want dat is de enige manier om eruit te komen, i.e. het punt te bereiken dat je echt niet meer kán. En bij komt dat na een dag of vier, en dat is het weer klaar. Door dit zo op te schrijven wordt het bijna praktisch, om niet te gaan drinken.

Goedemorgen. Ik heb een hekel aan maandpacten. Drink vandaag niet of drink nooit niet meer. Dan aan het einde van de maand ‘we zijn er bijna’ om vervolgens weer opnieuw te beginnen. En dat moet dan allemaal beschreven worden? En ik vind dat coachende irritant, die inhoudsloze ongerichte positiviteit. Met inspirerende plaatjes. Het zal wel nodig zijn maar ik kan er he-le-maal niks mee. Gelukkig is er dan de dagdraad die ik altijd leuk vind om te lezen. Dus fijn om hier weer te zijn.

86,2

Vervelend @Fabienne1985. Op instanties moet je niet volledig vertrouwen. Tegen mij zeiden ze ook vaak - eigenlijk - ‘het gaat nog te goed met je’. En alcoholisme is echt iets wat je zelf moet oplossen, dat is de kern. Natuurlijk heb je hulp nodig, en die kan echt onmisbaar zijn, maar jij moet het tenslotte doen, ook na evt. opname of therapie of AA. Ik gebruik zelf Antabuse, waarbij je niet kunt drinken. Ik heb dat nodig omdat ik anders voortdurend zit te twijfelen over drinken en dan wint het verlangen vaak. Maar Antabuse werkt alleen als je het consequent en in volle overtuiging neemt. Ik neem die pil ‘s avonds en schrijf elke avond kort op waarom. Dat werkt want dan hoef ik er de volgende dag niet aan te denken. Zodra ik niet meer kan opschrijven waarom ik hem neem weet ik dat er iets aan de hand is en dan trek ik aan de bel. @Lieke7777 kan je ook goed vertellen over Antabuse en hoe dat bij haar helpend is geweest. Ik wens je veel kracht. Dit is niet iets wat je in een keer oplost. De koers is krachtig en verandert alleen maar als je steeds, met kleine aanpassingen, dingen die voor jou werken, de goede richting in blijft sturen. En op een dag merk je wellicht dat je minder hoeft bij te sturen, en weet: dit hoeft niet meer. Ik ben los, ik ben meer mezelf geworden, ik ben vrij. En daarvan zijn een paar mooie voorbeelden te vinden op dit forum.

Ik eet vanavond een stoommaaltijd. Dat doe ik altijd als mijn vriendin weg is want ik vind het niet leuk om alleen voor mezelf te koken. Nu vind ik het altijd ongezellig als ze weg is. Maar die stoommaaltijden zijn zo goed dat ik van ‘t weekend vroeg: ‘ga je nog weg deze week?’

86

Goedemorgen allemaal. Wat lekker dat de wereld nog steeds besneeuwd is, maakt het allemaal toch wat romantischer, alsof je in de Alpen zit te thuiswerken.

85,3

86,3

Goedemorgen. Is toch wel de moeite Cleo. Klein printertje aanschaffen en een mooi fotoboek hebben wij aangeschaft. Is heerlijk om af en toe in te kijken, terugzien wat je allemaal in de maalstroom van de voortgang van de tijd vergeet. Wij halen vandaag mijn verjaardag nog even in omdat ik de hele week in de kreukels lag.

Hartverwarmend om jullie te lezen, dat je je toch nog zo kunt verdiepen in een traject dat steeds hopelozer lijkt. Doet me goed. Pittig nachtje achter de rug. Kon natuurlijk niet slapen. Ergens om vijf uur belandde ik in een soort limbo waar ik steeds de meest gedetailleerde problemen op werk probeerde op te lossen, en daar schrok ik steeds weer uit wakker. Heb een plannetje gemaakt. Ik ga gebruik van Antabuse weer opstarten, dat is de enige zekerheid dat ik niet drink. En dan mijn motivatie voor het gebruik daarvan monitoren zodat ik kan merken als die motivatie weg gaat, dan is het over het algemeen snel klaar. Verder ga ik de problemen die het leven in het algemeen me oplevert eens rustig aanpakken. Hoe is me nog een beetje onduidelijk maar alcohol speelt daar geen rol meer in.

84,6

Elke keer als ik drink wordt die zelfhaat een beetje groter. Het is inderdaad een doodlopende weg. Ik sta stil in mijn emotionele ontwikkeling. Ik scoorde lager op een iq-test vorig jaar dan toen ik 18 was. Dat is dus wat drank met je doet. Ik zit al jaren niet lekker in mijn hoofd. Enfin nu is het zaak om weer op te krabbelen.

Nee ik ben gisteren gestopt, dus dat is beter. Ik ben inderdaad een beetje aan het zeuren. Ik heb heel lang gedronken tegen angst. Nu doe ik het vooral uit depressie. Werkt natuurlijk niet want dan krijg je dit. Ik doe het vooral uit zelfhaat. Ik walg van mezelf en kom daar niet uit. Ik ben dat door hier te schrijven wel beter gaan zien.

Ik hou niet van mezelf. Ik probeer het medelijden te beperken hoor. Lig in de kreukels. Met elke terugval verlies ik een beetje moed. gelukkig lees ik hier veel succesverhalen. Ik ga er weer mee aan de slag.

Ik ben deze week 34 geworden. Tijd om opnieuw te beginnen dus. Ik zit wel muurvast in dit patroon. Die ijzeren wil om te drinken. Wakkerworden ik en meteen naar de super. Het is zo’n krachtig gevoel. Heb het nu stopgezet, ik kon niet meer. Dankje voor je reactie Lika, jij inspireert me.

Nee ik heb een fijne psycholoog, maar ik moet het wel zelf doen. Ik ben wel erg gevoelig, daarom vond ik AA lastig. Ik moet gewoon weer aan de slag en accepteren. Ik vind het echt heel lastig.

Dankje Jane. Ik heb inderdaad de neiging om dicht te klappen als het ‘goed’ gaat. En op de achtergrond gaat het dan fout. We praten wel veel maar zij is ook doormoe. Ik krijg door hier te schrijven en te lezen wel een beter beeld van mijn probleem. Nu nog in de praktijk brengen. De poezen zijn ook in de war, die snappen het niet meer. Nu maar weer een beetje contact met ze maken.

Ik ben inderdaad vorig jaar naar wat meetings geweest. Merkte dat het me zwaar viel. Stap 1 lukt sowieso al niet. Werd ook verdrietig van veel verhalen, ik schiet liever in de ontkenning. Misschien is dat een fout. Antabuse is inderdaad een goed medicijn voor mij. Ben ermee gestopt omdat ik angstig was en de uitweg van drank zocht.

Met de antabuse ben ik een paar weken geleden gestopt. Om te kunnen drinken en vooral omdat ik het wilde opgeven. Ik heb de moed niet echt meer. Medelijden heeft ze wel maar er is ook nog veel liefde. Ze is heel sterk. Ik vind het wel vreselijk dat alcohol zo’n thema is geworden tussen ons. Daarom vind ik het fijn om hier te komen. En ja ik ben vreselijk moe. Ik slaap sowieso al slecht maar de afgelopen dagen was echt ellende. Nu ga ik weer beter worden.

Nee als ze dit van tevoren had geweten.. Het nadeel van deze binges is dat je niet zoveel kunt doen, ja de eerst niet nemen. Je moet dus vooral iets laten. Ik heb al zoveel geprobeerd, therapie, terugvalpreventie, maar het blijft hardnekkig bestaan. Vind het ook niet leuk om dit hier steeds te melden maar ik denk dat het voor mij goed is.

Wat omschrijf je dat mooi Yana. Bij mij voelt de wanhoop als onrechtvaardig dus ik vecht ertegen. Drank voelt als een passende uitingsvorm, gewoon een vlucht. Ik merkte dat de afgelopen dagen, elke slok maakte alles een beetje beter. Totdat het niet meer ging, durfde niet meer naar buiten. Ik heb een heel groot probleem en het lukt me niet dat aan te pakken. Ik stort me in mijn werk om na een tijdje zo gestresst te raken dat er paniek ontstaat. Ik moet dat beter monitoren maar voor nu heb ik geen enkele hoop.

Ik herinner me nog de dag dat ik overdag ging drinken. Dat was een maandag in 2017. Ik had een kater en me ziekgemeld en om het gevoel weg te nemen nam ik een pilsje. De rest van de dag sliep ik. Dat heb ik nooit terug kunnen draaien, het gewoon bij de avond houden. Toen ontstonden de episodes van dagenlang tot ik echt niet meer kon.

Je mag wel een stukje kater lenen hoor. Nee dit is geen kater, ik ben echt vergiftigd. Heb ook niet geslapen, vooral zitten roken, eindeloos veel sigaretten. Ik ga zo maar eens een kopje thee zetten.

Dat klinkt goed. Als ik niet drink doe ik ook fijne dingen, goede dingen. Ik weet niet waarom het deze week niet lukte. Ik ben het gewoon maar gaan accepteren, zelfs dit soort detoxen. Mijn hele lichaam is gebroken, ongeschoren rooie kop.