karin123

Hallo Lynn en Bolletje. Wat lief van je Bolletje dat je dat doet voor die mensen terwijl het jou zelf niets oplevert. Ik ben ook benieuwd welke keuze je gemaakt hebt, kaarten of schilderen? Heb gisteren ook het hok en de gang stof gezogen naar de Action geweest en bos plus in de avond nog rondje hondje.

Wilhelmina ik woon ook in de stad en ook vaak lawaai. Niet veel last van de buren gelukkig. Daarom lijkt het mij ook zo fantastisch om in de bossen te wonen helemaal alleen, dan neem ik twee honden. Ik hoop dat jouw dag ook beter is dan die van gister

Goede morgen allemaal. Weer bang voor de dag of ik het allemaal wel aan kan en of mijn lichaam niet te uitgeput is. Wat ik wel weet is dat ik hier wil wonen.

Goede morgen Bolletje en iedereen. Ik kon niet in slaap komen, als ik slaap dan dondert het wel door. Bolletje zoals ik je heb gelezen de afgelopen maanden kies je voor het schilderen. Volgens mij heb je de keus allang gemaakt Het leven is te kort om iets te doen wat je minder leuk vind als je de keuze hebt. Ik zeg ga voor het schilderen dan slaap je waarschijnlijk ook beter. Ik ga zoals elke dag vandaag weer naar het bos met man en hond dan komen we de Deerhound weer tegen en dat wordt ravotten met die twee. Zij zijn daar ook altijd op hetzelfde tijdstip. Fijne dag Bolletje. Heb gisteravond gratis winterlaarzen opgehaald van Marktplaats. Veel klagen er op het alcohol forum over het niet kunnen plaatsen van dingen, ik heb er geen last van. Doe het vanaf mijn laptop.

@Wilhelminatop gedaan.

Lieve Wilhelmina ondanks alles is het toch heel goed dat je weer kunt huilen, ik heb dat ook en laat het gewoon gaan. Wat heb jij ook veel mee moeten maken meisje, wat erg. Schrijf maar van je af, het werkt echt merk ik. Voor jou

Goede morgen iedereen. Ja Bolletje ik kon mij ook niet meer ontspannen en wist niet meer wat dat was. Precies wat je zegt, controle verlies. Och tjemig Bolletje dat verhuizen verschrikkelijk en wat fijn dat je al zo lang een eigen stekje hebt Ja ja en ja Bolletje ik ben ook nog steeds heel erg kwaad. Ik heb toen alles al opgeschreven en jaren later weggegooid toen ze in een verzorgingshuis zat. Ik heb geprobeerd haar te vergeven en liefde toe te zenden in gedachten maar de kwaadheid wint telkens weer, ik kan haar niet vergeven hoezeer ik het ook probeer. Ik zal 1 voorbeeld noemen, het is een klein iets maar dat deed ze dus telkens weer. Mijn vader was in de keuken en ze deed het altijd als hij er niet was of het niet hoorde en ze bood haar broer een koekje aan en daarna zette ze de trommel weer op de tafel zonder mij er 1 aan te bieden, heel onbeschoft. En zo deed ze het met alles heel geniepig zoals een vrouw kan doen en dat 5 jaar lang. Haar dochter zag ze ook al 15 jaar niet meer dat moet ook een reden hebben die ze nooit heeft verteld. Mijn vader heeft het haar vaak gevraagd maar kreeg geen fatsoenlijk antwoord. Het luchtte inderdaad wat op. Fijn dat je weer goed hebt geslapen Bolletje, warmte in bed is waardeloos ik weet er alles van. @Wilhelminaen @Pluisje53ik hoop dat jullie ook een betere dag hebben Nogmaals bedankt Bolletje en Lynn dat jullie dat even bij mij naar boven hebben gehaald

Hallo @Lynn46graag gedaan hoor, jij ook bedankt voor jouw verhaal. Ik herken er heel veel in toch wel. Angst voor ziekte vooral. Heb een hele tijd rond gelopen met een voorhoofdsholte ontsteking en ik dacht dat het een hersentumor was. Durfde niets aan mijn ouders te vertellen en heb er maanden mee rond gelopen. Eindelijk verteld en antibiotica gekregen en het ging over, dom he. Maar het nodigde mij niet uit om er over te praten want bij ons thuis werd er nooit gepraat, het was altijd stil en ik wilde mijn ouders niet lastig vallen. Ik had geen angst voor mensen e.d.. Verder heb ik nooit veel angsten gehad alleen voor ziekte. Dat begon toen echt met de overgang. Die angst die jij omschrijft herken ik zeer zeker die heb ik jaren lang gehad en nog maar in iets mindere mate. Echt pure doodsangst elke dag weer, elk moment. Niet te harden. Het zwaard van Damocles hing voortdurend boven mijn hoofd, precies zoals jij het omschrijft. En dan, net wat jij zegt, komen die doemgedachten erbij en je kunt niets positiefs meer zien. Alles dreigt door het putje te gaan. Bij mij ging het precies zoals jij omschrijft in die drie dingen die je opnoemt. Maar het begon allemaal met de overgang. Als ik hormonen had gekregen was het anders gelopen en had ik die hitte en extreme opvliegers niet gehad. Een paar jaar later toch gekregen, twee jaar geslikt en alle hitte en opvliegers waren weg. Wat een verademing, zo kon het dus ook. Ik las toen veel op de site van vrouw en overgang en die raden het allemaal af omdat je die tijd zou moeten inhalen als je weer stopte. Ik durfde dus niet meer te beginnen en heb het toch gedaan. Ik heb niets in hoeven te halen later. Het was dus allemaal gezwam. Ik heb mij gewoon heel bang laten maken voor hormonen terwijl ik het zo nodig had. Met de groeten van de huisarts Ik doe ook een aantal dingen zoals naar het bos gaan e.d.. Ook met angst als metgezel. Maar ik heb zulke rare dingen met mijn lichaam meegemaakt en dat zit nog steeds in mijn geheugen. Als ik naar het hondenveld ging of bos dan voelde ik zoveel angst dat de energie helemaal weg liep en mij totaal leeg voelde en trillen als een gek en daardoor nog meer angst. En zo ging het maar door bij elk ding dat ik deed tot dat het bij alles zo was. Of ik lag in bed en had het gevoel door het matras heen te vallen zo bang. Gauw eruit springen en kijken of ik nog kon lopen. Enz. enz. Wat fijn dat bij jou de AD ook goed werkt. Ik moet nog even zien hoeveel mg bij mij het beste werkt, ben er nog mee bezig. Dank Lynn nogmaals voor jouw verhaal.

Goede morgen Bolletje. Ik weet dat je angsten niet kan wegdrukken Bol. De angst is eigenlijk begonnen bij mijn overgang toen ik 43 was door die gigantische opvliegers die ik had. En de enorme hitte die ik jaren lang heb gehad en daardoor ontzettend bang ben geworden voor de zomers. Als ik ging afwassen dan vlogen de opvliegers alweer door mijn lichaam. Op een gegeven moment durfde ik niet meer in de keuken te komen en buiten als het te warm was al helemaal niet meer. Ik ging met natte haren en een nat t shirt aan het bed in jaren lang want ik kreeg geen hormonen van de huisarts. De tuin werd een probleem want dat was altijd in de zomer en fietsen ging al helemaal niet meer. In 2010 moest ik naar de bank vanwege nalatenschap van mijn oom en ik fietste langs bomen en had een fles water en zwart shirt aangetrokken met een natte handdoek om mijn nek. Ik kwam aan en viel bijna flauw van de hitte. Op de weg terug heeft mijn vader het water over mijn hoofd gegooid en shirt zodat ik weer naar huis kon. Ik trok het gewoon niet meer. En de Huisarts vond het best hoezeer ik ook smeekte. Met de vorige hond liep ik van boom naar boom om maar niet in de zon te hoeven lopen. En zo zijn er nog vele voorbeelden. En die angst voor de zomer is er nog steeds en heeft zich uitgebreid tot alles. Ben toen ook in een burn out beland in 2014 en kon helemaal niets meer geen kopje meer opbeuren en zo langzamerhand ben ik bang geworden voor mijn eigen lichaam omdat ik er niet meer op kon vertrouwen. En dat is nog steeds zo. Ook door de Olanzapine die ik heb gehad deed mijn lichaam raar maar dat wist ik helemaal niet dat het door die medicatie kwam. Ook kon ik niet meer denken. Dat kwam allemaal terug toen ik van de medicatie af was en de vrouw die bij ons thuis was begreep niet dat ze mij zolang die medicatie hadden gegeven want ze zag het verschil. Ik ben toen overal bang voor geworden en stopte mezelf onder de pammetjes dat hielp ook tegen de hitte. Zo is eigenlijk de gegeneraliseerde angststoornis begonnen, het is er langzaam ingeslopen. De laatste jaren therapie gehad, CGT, waar ik maar deed wat ze wilden en ik werd er niet wijzer van want niets veranderde. Ik deed alles wat ze zeiden en het hielp niets. Als degene die bij mij thuis kwam vroeg waar we het over hadden gehad dan wist ik het niet meer en dat vond ze ook heel raar. Maar ik deed wel alles wat ik van hen moest doen. Heb dus al die jaren niet kunnen verwerken omdat ik niet kon nadenken. Heb nu alles stop gezet omdat ik het zelf wil doen. De hulp was ook veel te veel. Werd op een gegeven moment helemaal knetter als die lui weer kwamen, ze begrepen mij niet en ik mezelf niet meer omdat ik een leeg omhulsel was geworden met een lichaam dat raar deed. Ik voelde al die jaren ook niets meer, was totaal vlak. In de afgelopen 10 jaar zijn ook 3 ooms en 1 tante overleden en de laatste twee kon ik niet bij zijn omdat ik al zo ziek was en heb dat ook niet kunnen verwerken omdat ik onder de verkeerde pillen zat. Dat komt de afgelopen maanden ook allemaal naar boven. En de vriendin van mijn vader die mij van 2011 tot 2015 heeft gepest, dat is mij ook niet in de koude kleren gaan zitten. Ze was jaloers op alle vrouwen zelfs die op t.v.. Ze is nu dement en zit in een verzorgingshuis en mijn vader gaat daar drie keer per week naar toe en heeft nooit gezien wat ze deed met mij en toen de bom een keer barstte toen zei hij dat ik het verkeerd zag. En ik wist dat hij het nooit ging zien. Iedereen zag het maar hij niet. Ik ben niet iemand die ruzie zoekt, nooit geweest, daar ben ik te zachtaardig voor, ik wil geen ruzie. Toen de bom was gebarst stelde mijn vader voor er over te praten en bij ons te komen. Ik had het veel te lang voor me gehouden. Ze deed het altijd als hij er niet bij was of heel zachtjes fluisterend. Ze ontkende gewoon alles en dat wist ik van tevoren al. Ze had hem helemaal ingepakt en verwend. Ik was zo blij dat toen mijn moeder overleden was hij niet meer alleen was, dat was een zorg minder en dan krijg je dit. Maar gelukkig heb ik er nu geen last meer van omdat ik haar niet meer zie. Ik merk nu ik dit opschrijf dat het meer met me doet dan ik had gedacht, zit hier in tranen omdat het niet eerlijk is. Ik kan niet tegen liegen en oneerlijk zijn. Door de Olanzapine kon ik ook niets voelen voor onze hond de eerste 2 en half jaar, dat is sinds maart pas gekomen toen ik er vanaf was. Van huis uit ben ik katholiek maar we deden er weinig aan. Mijn eerste vriend waarmee ik van mijn 15de tot 26ste ben geweest was bezig met Transcendente Meditatie daar begon het mee en ik werd de New Age wereld ingetrokken en vergat mezelf. Heb ik vijf jaar mee samen gewoond. Hij liep achter alle sektes aan en we aten Macrobiotisch en de koelkast werd gebruikt voor handdoeken en theedoeken. Op een gegeven moment zaten er twee mannen in oranje gewaden bij ons in de flat en ik werd daar niet goed van. Hij is ook naar India geweest en had het licht gezien. Ik ben toen bij hem weggegaan en dat vond hij niet leuk want hij was de koning en wist alles. Een soort narcist. Daarna in een gat gevallen omdat ik WEER mezelf moest uitvinden, wie was ik ? Wat wilde ik? Waarvoor ben ik hier? Heb altijd het gevoel gehad niet hier op aarde te horen. Ik geef niets om materialisme, ik word er niet blij van. Het is de natuur die trekt en veel alleen zijn met mijn gedachten en gevoelens en dat was ik kwijt omdat ik alleen deed wat anderen van mij verwachten. Ik wil dat niet meer. Ik denk vaak aan dat kleine meisje dat intens kon genieten van de kleine dingen en zich veilig, gelukkig en tevreden voelde. Ik kon uren lang met kikkerdril spelen en proberen of ik het water van het beekje kon laten bewegen. Heb geen idee waar dat vandaan komt. Voel me niet thuis in mijn lichaam, vind het heel beperkend. Had vroeger vaak vlieg dromen en dat voelde zo echt, ben vaak jaloers op de vogels. Het lijkt of ik gevangen ben in dit lichaam. En daar komt jouw vraag over reïncarnatie. De New Age kant komt toch weer steeds meer naar boven toe. De wereld is een rare plek om te leven omdat alles hier niet eerlijk is en de meeste mensen liegen. Het draait allemaal om geld en macht waar ik niets mee heb. Voel mij een soort van verloren hier. Kijk naar het wereldtoneel, oorlogen, honger, het hoeft allemaal niet en het is er toch. De aarde is volgens mij de afvalbak van het universum waar wij ervaringen mogen opdoen en leren. Waar wij misschien zelf voor hebben gekozen om dit mee te maken terwijl het een harde leerschool is en voor veel mensen niet te harden. Ook onze politiek draait alleen om grote ego's en dus macht, ik heb er niets meer mee. De Christelijke partijen, degene die vooraan in de kerk zitten maken het nog bonter, zie Hoekstra nu en de mondkapjes man die miljoenen heeft "verdiend" en er nu vandoor is gegaan. Daarom zegt een geloof mij niets. Kan mij bij geen enkel geloof aansluiten omdat de mensen niet doen wat er wordt gezegd. Ik denk dat alle geloven een kern van waarheid hebben die op hetzelfde neer komt en is liefde, dat is alles waar het om draait. Ik ben tegenwoordig op internet filmpjes aan het kijken over bijna doodervaringen, BDE's. Wat deels ook neer komt op reïncarnatie. Mensen die dat hebben meegemaakt zeggen ook dat alles om liefde draait en dat alles energie is, ook gedachten. Bomen, stenen, alles is energie. Het zijn prachtige verhalen van mensen die als ze eruit komen helemaal veranderen en de heel anders tegen de wereld aankijken. Ik mag er graag naar luisteren. Het geeft mij een gevoel dat alles er toe doet en dat je altijd word bijgestaan door gidsen, engelen enz. Je hoeft het niet alleen te doen. Het zijn vaak hele kleine dingen die tekens geven. Laatst vroeg ik om een teken van leven van mijn tante en dat ik een veertje mocht vinden in de tuin en warempel dag na dag ging ik op zoek en vond er 1. Er lagen er ook niet meer. Dat maakt mij blij. Heel vroeger met mijn andere vriend baden we ook en ineens voelde ik een zachte deken om mij heen, dat ben ik ook nooit vergeten. Net zoals die momenten, alweer lang geleden, dat er een seconde of zoiets was dat alles klopte en dan kreeg ik een enorm geluksgevoel. Het gaat over de kleine dingen in het leven, zoals een glimlach naar iemand een hondje aaien, goeden dag zeggen, het is net een steen die je in het water gooit en die rimpeling breidt zich uit. En zo ben ik nu een beetje bezig met gedachten en gevoelens om te ontdekken wat waarheid is en dat heb ik mijn hele leven al gedaan. Zelfs mijn kleding is steeds veranderd wat ik mooi vind. Bij elke nieuwe omslag veranderd dat ook. Nu haal ik wel vaak iets van Marktplaats voor weinig centen, ook schoenen omdat mensen veel weggooien wat nog prima te dragen is. En het is leuk om te zoeken en goed voor de aarde. Een soort van" op de aarde maar niet van de aarde", zoals iedereen. Heel erg bedankt Bolletje voor deze vraag, er kwam weer veel naar boven en dat geeft niets, is alleen maar mooi. En dan heb ik ook nog een hele lieve man en hond die mij bijstaan. Hij houdt mij met beide voeten op de grond omdat ik nogal graag wil vliegen Dit is nog maar de verkorte versie, ik kan er wel een boek overschrijven. Ik heb ook nooit kinderen willen hebben, weet ook niet eens of ik ze wel kon krijgen maar buiten dat heb ik er niets mee, Wel met dieren, daar heb ik alles mee. Ik vond het altijd heel raar iemand met een dikke buik, vond het helemaal niets en ook niet mooi. Wilde ook nooit de kinderkamer zien zoals vriendinnen dan vroegen, het interesseerde mij niet. Vond het een heel gek idee dat er zomaar iets in mij zou groeien. Een soort parasiet of zo. Klinkt misschien heel cru maar zo zag en voelde ik het wel. Ook zoiets raars. Bij dieren vind ik het dan wel weer normaal. Weet ook niet waar dat vandaan komt. Misschien een vorig leven?

@Lynn46fijne wandeling vandaag. Ik wil de angst niet meer voelen, heb al teveel doodsangsten gehad.

Bolletje dat is tegen angst, stress en sombere gevoelens net zo iets als Paroxetine. Ik heb gekeken Bolletje maar het is te ver weg. Bedankt voor het meedenken. Ik hoop dat het jou gaat helpen.

Zal ik proberen te doen Bolletje. Ik moet ook weer wennen aan de Venlafaxine die nu weer anders werkt.

Hier nog veel angst en stress Bolletje.

Houdt moed @Wilhelminahet gaat een keer over. Dat verhuizen naar een ander huis is helemaal niets waard, dat begrijp ik, zou er ook niet aan moeten denken.

Ik hoop dat het een beetje lukt @Pluisje53. Ga niet te snel he

Ben je nog aan het op of afbouwen?

Hallo Pluisje nog niets verbetert?

Goede morgen allemaal. Hoe gaat het met iedereen? Wel goed geslapen. Nog steeds veel angst en stress. Ben natuurlijk ook bang voor de ophoging maar het moet gewoon. Het gaat binnenkort herfstig worden.

Wat fijn voor je Jannigje om je zo te lezen, ik gun het je zo, ik herken die struggle in het leven. Een bloem voor jou Krijg tranen in mijn ogen.

Dank je Lynn en Bolletje. Was niet druk gelukkig, man gaat wel vaker en zei dat het nooit zo druk meer was. Wel heel veel prikkels, ik ben dat niet meer gewend.

Ben vandaag voor het eerst sinds 6 of 7 jaar naar de Makro geweest.

Ohhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh Bolletje wat een BEEST, ONGELOFELIJK, wat mooi Ik houd van grote honden maar dit spant echt de kroon. Dank Bolletje dat je dit wilde zeggen.

Moet je hier eens kijken, daar gaan alle gevaccineerden dood binnen 5 jaar. https://www.ninefornews.nl/ Jannigje

Ik keek net even voor de schoft hoogte van die honden en dat was ongeveer 76 cm voor een rue, die van ons is 70 cm, ik schrok er haast van Hoe hoog was die van jouw Bolletje? Weet je dat nog?

Oh geweldig Bolletje die honden, wat groot zijn ze he! Deze was nog jong, wild en onbenullig, ging een paar keer helemaal onderuit en schoof zo verder, zo wild. Maar pracht hond.