Yana

Aha, je zorgt dat je je niet meer verveelt. Ik ben ook zzp'er met een woeste natuurtuin, de tuin heeft bij ons ook wel íets meer structuur nu ik niet meer (veel) drink.

Als jullie een vakantiehuisje huren voor een heel redelijke prijs waar alles is in orde is, tot in de puntjes gerestaureerd, superschoon, gezellig ingericht, goeie pannen en mooi servies, frisgewassen handdoeken op een strakke stapel en fijne bedden met schone matrassen en kussens... vind je het dan erg als de dekbedhoezen een beetje vaal zijn en er wat kreukels in zitten??? De slopen strijk ik maar dekbedhoezen strijken vind ik onmenselijk. En steeds nieuwe kopen terwijl ze nog schoon en heel zijn vind ik stom.

Herkenbaar wel, hoe ga jij nu om met verveling?

Wel gek ja, Jane. Komt vast van al dat ballen dat jij zo'n fitte wervelwind bent.

Was jij achteraf gezien ook altijd zo vreselijk moe @Cleo66? Ik had eigenlijk geen zin en geen puf om iets te ondernemen. Ongelofelijk heerlijk dat ik op een dag het roer omgooide. Ik ga maar weer eens wat doen, het beddengoed en handdoeken van negen mensen wassen bijvoorbeeld.

Gisteren zijn de Franse gasten uit twee vakantiehuizen vertrokken, Lieve mensen allemaal en de huizen waren netjes achtergelaten maar het was weer verbazingwekkend hoeveel wijn- en bierflessen er in de container terechtgekomen waren. Wat zullen die mensen moe zijn na een weekje vakantie.

Ik heb jou nog nooit horen zeiken en zeveren Quinn, je vertelt af en toe hoe het voor jou is en dan ook nog met wat afstand en humor. Ik zou het fijn vinden als je het gevoel hebt dat je hier terecht kunt. Als je je zorgen maakt om anderen, schrijf dan hier op je eigen draad dan kunnen mensen prima zelf kiezen wat ze tot zich nemen. Ik lees je in ieder geval en je krijgt me met geen mogelijkheid de diepte in. Ik weet alleen vaak niet hoe ik moet reageren, ik ben niet zo grappig en heb weinig verstand van psychisch lijden.

haha ja, maar dan nog iets verschrikter

Bij mij doet de link het wel... iets over paddenstoelen die uit de kop van rupsen groeien en dat je daar dan thee van zet

Als je met iemand afspreekt om ze te helpen en ze zijn er een uur later nog niet dan zou ik niet veel zin meer hebben @JannigjeKon jij de moed nog opbrengen?

Ik word helemaal onrustig als ik te laat dreig te komen, wat nergens voor nodig is want als je hier in Frankrijk op de afgesproken tijd bij iemand aanbelt kijken ze je aan of je hun kat hebt opgegeten.

Van hem maar ook van haar want zij kan ook zijn.

Ik heb een knuffel voor je gevonden @IJsvogel en als je wilt krijg je van mij ook een knuffel ((ijsvogel))

Goed bezig @Reacher met je yoghurt Qua tuinieren vind ik de werkelijkheid wel wat weerbarstiger dan de fantasie. Als kind fietste ik dagelijks een uur door de polder naar de middelbare school en ik had een grote zak klaprooszaad verzameld. Al fietsend strooide ik dat in alle bermen en ik zag in gedachten al die oceaan van wuivende rode bloemenpracht. Die actie heeft niet één klaproos opgeleverd

Die is niet meer aangegroeid helaas. Niet veel last van dus als ik twee keer gevaccineerd ben ga ik weleens een kaakchirurg opzoeken en daarna kijken welke mogelijkheden er zijn om dat gat op te vullen. Gedoe wel hoor dat oud worden.

Gisteravond gemediteerd en (mantra's) gezongen met een lifestream op Facebook, Instagram enz. Duizenden meezingers en meemediteerders van overal vandaan: Rusland, Israël, Costa Rica, India, Nederland........ Mensen die het moeilijk hebben vanwege oorlog, covid of het heengaan van een geliefde worden speciaal meegenomen in de harten van de deelnemers. Zo lief allemaal en mooi dat internet ook op die manier gebruikt kan worden.

Ik geef ook een bloemetje aan @maya omdat je zo lief voor je moeder zorgt

Dan zit er niets anders op dan boeddhist worden, dan kom je weer terug

Het mos toch? Of was je iets met Richard van plan?

Als je behandelingen niet wilt, moet je best stevig in je schoenen staan denk ik en hij is niet heel duidelijk dat hij dit allemaal niet wil, wel tegen mij aan de telefoon maar niet tegen de artsen of tegen zijn vrouw. Maar hij weet natuurlijk ook dat ík daar niet over ga.

Ik wil ook zo'n pil want oud worden is soms echt geen feest. Kun je die ergens kopen dan @lady jane? Mijn 90-jarige buurman kan niet meer lopen, nauwelijks zien en sinds kort ook amper nog verstaanbaar praten. Hij zei me dat het mooi zou zijn om op een ochtend niet meer wakker te worden. Nu was hij benauwd en werd naar het ziekenhuis gebracht en vandaar met een helikopter naar een ander ziekenhuis. Ze hebben duizend onderzoeken gedaan, een stent geplaatst, een vernauwing in z'n neus geopereerd, poliepen in z'n darmen weggehaald en last but niet least: een pacemaker geplaatst dus de kans dat z'n hart er op een mooie nacht mee ophoudt is ook verkeken. Gewoon een tankje zuurstof naast z'n bed was een beter plan geweest vind ik... rare wereld.

Jij bent anders wel een voorbeeld voor me Ik realiseer me dat ik heel makkelijk praten heb. Als ik lees wat jullie allemaal te verstouwen hebben met druk werk, nare leidinggevenden en puberende kinderen... dan maak ik een diepe buiging voor jullie allemaal. Ik heb gewoon een leven als een luis op een zeer hoofd als duo-kluizenaar met m'n lief en ik heb eigenlijk met niemand wat te maken en hoef alleen voor mezelf te zorgen.

Haha, daar komt niks van in meneertje Maar een beetje therapieën kan nooit kwaad denk ik. Het is ook niet dat ik vrij ben van overlevingsstrategieën of dat ik ieder trauma tot in de puntjes heb uitgewerkt en ik vind het nog steeds best interessant om mezelf onder de loep te nemen, maar ik voel niet meer de behoefte om aan mezelf te blijven werken tot ik perfect ben voordat ik gelukkig word. Dan kan ik lang wachten, er is altijd wel wat. Mijn meditatie bestaat er ook vooral uit om alles te omarmen zoals het komt. Dat is inclusief verlangen naar wijn, frustratie, gevoel van leegte, onzekerheid, verdriet, angst.... Het is kennelijk het verzet ertegen wat me ongelukkig maakt en drinken is natuurlijk bij uitstek een manier om niet te hoeven voelen wat ik voel.

Het schiet me nu te binnen dat dit natuurlijk past bij de gereformeerde gemeenschap waarin ik ben opgegroeid. Daar was het leven, het geloof en God een zeer ernstige zaak en dansen of ritmisch zingen was goddeloos en leidde onverbiddelijk naar de hel. Daar heb ik vast wel een tik van meegekregen. Maar nu, ik dank god voor al het mooie en het is dat mijn knie niet goed beweegt maar in mijn hart dans ik

Ik voel ook een enorme aarzeling om dit te schrijven, alsof ik me ervoor moet schamen ofzo, alsof het ongeloofwaardig is... zoiets.