Yana

Oh echt? Wat lief @Maja! Ja, ik ben in Den Haag maar koffie komen drinken zit er nog niet in. Ik kruip niet meer over de grond van ellende maar ben nog steeds echt ziek en lig eigenlijk alleen maar op bed op soms een klein wandelingetje na.

Ja, dat hoort er allemaal bij. Irritatie, ongeduld en berusting... Ik vind dat je het heel goed doet en je proces heerlijk herkenbaar beschrijft. Hopelijk blijf je hier bij ons zodat we eerdaags je honderdste droge dag met je kunnen vieren. Maar eerst vandaag, lekker helder straks naar bed!

Vanmiddag heb ik in de zon kunnen lopen, wat een zalig weer. Iemand lachte naar me en de lindebomen waren zo stralend geel en de lucht zo blauw. Heerlijk om me even weer zo levend te voelen. ❤️

Het lijkt inderdaad op paniekaanvallen @Smaragdie, voor de zekerheid ben ik daarom bij een psycholoog geweest maar die concludeerde dat ik voor paniek geen aanleg heb en had geen idee waar ze me voor zou moeten behandelen. De huisartsen hebben eigenlijk ook geen idee wat dan wel de oorzaak is. Ik krijg inmiddels wat hormoonsuppletie en volgende week zie ik een neuroloog. Ik denk zelf nog om acupunctuur te proberen, dat lijkt me nou typisch iets om een wanordelijk zenuwstelsel weer in balans te krijgen. Kent iemand soms een goede acupuncturist in Den Haag of omgeving? Ik huil heel veel en dat voelt wel als een grote schoonmaak, misschien kom ik hier uiteindelijk wel diepgereinigd uit. Heel fijn dat er ook hier mensen zijn die aan me denken en meeleven en bidden en hopen... dankjewel ❤️

Dank jullie wel lieverds! Wat een schitterend boeket @karin123 Lieve God, sta me bij alsjeblieft. Ik denk steeds dat het niet zwaarder kan maar de afgelopen nacht... Er is iets heel er mis met m'n zenuwstelsel ofzo. De allesomvattende spanning die m'n lijf te verduren heeft, het is iets onvoorstelbaars, zelfs de oxazepam helpt nauwelijks. Misschien kan ik het gebruiken als een poort naar de ultieme vrijheid? Kan ik daar doorheen door me helemaal over te geven? Of misschien is dat maar geklets. Dit is het moeilijkste ooit in m'n leven, ik bid dat er snel verlichting mag komen.

En Nederlandse artsen zijn een verademing. Ik kan me in het Frans minder goed uitdrukken dus dat is al een handicap maar de artsen waar ik mee te maken had waren ook zo verdomd autoritair en niet communicatief. Overleggen met een patiënt, daar beginnen ze echt niet aan.

Soms voel ik me zo vreselijk dat het niet uit te houden is maar er zijn ook dagen dat het redelijk gaat. Dan lig ik prinsheerlijk op mijn bedje, er zijn boeketten bezorgd, er wordt voor m'n eten gezorgd, er komt af en toe iemand bij me liggen om m'n hand vast te houden... Ja, dan voel ik me echt gezegend. Vriendinnen die ik jaren niet zag, ik hoef maar te appen en ze zijn er voor me. Dat is zó hartverwarmend.

Ja, gelukkig werkt m'n hoofd nog goed en kan ik me ook nog helder uitdrukken. De arts zag ook echt de redelijkheid van mijn argumenten en is zelf heel benieuwd of het gaat werken. Probleem was dat ze de verantwoordelijkheid niet durfde nemen omdat ik qua leeftijd eigenlijk buiten de richtlijnen voor artsen val maar ze heeft zelf een gynaecoloog meegekregen.

't Blijft moeilijk. Ik heb een lijf onder spanning, duizeligheid, een wattenhoofd en misselijkheid. Logisch dat een arts dan denkt aan stress en daar blijft het een beetje bij. Met veel overredingskracht heb ik (lichaamseigen) hormonen kunnen lospeuteren, dus wie weet, als mijn eigen diagnose juist is, dat ik daar iets aan ga hebben. Ik heb een paar keer een stukje gelopen, maar over het algemeen ben ik daar gewoon te ziek voor.

Zeker @Rosee, ik word zometeen weer gebeld door een huisarts die overleg heeft gehad met een specialist. Het probleem is dat ik niks tastbaars markeer, wat ze kunnen meten is in orde. Er is zo vreselijk veel wat (dat?) artsen niet weten: long-covid, Lyme, ME, fibromyalgie, in die hoek zit ik nu een beetje lijkt het. Maar goed, het is nog kort, hopelijk gaat m'n lijf het oplossen. Van de arts hoor ik vandaag of ze me hormoonsuppletie willen geven of misschien heeft ze nog iets anders bedacht.

Ik heb geen euthanasiepil hè, dus ik kan veilig beweren dat ik hem zou nemen 🥴. De oxazepam heeft de ergste symptomen weer even verholpen en ik eet nu fruit met yoghurt en dat smaakt me. Ik heb ook weer gelachen met m'n lief.

Ik begrijp natuurlijk dat jullie me hiermee niet kunnen helpen maar jouw kaars en gedachtekracht doen me toch veel goed @lady jane. Dankjewel ❤️

Ik ben wanhopig, zo uitgeput, misselijk en een lijf vol stress. Als ik een euthanasiepil had zou ik hem zonder aarzelen nemen. Hoe moet dit toch verder?

Hoi Sanne, je schrijft dit op het alcoholgedeelte van het forum, een stukje verderop is een benzo afdeling. Heel veel sterkte en zachtheid gewenst, dat je leven maar steeds mooier mag worden!

Dank @Lika, die combi zou ik zelf niet gauw verzinnen maar ik ga het zeker een keer proberen. Het is een lekker simpel recept, hou ik van.

Leuk, mag ik het recept?

Mag ik vragen welke medicatie je kreeg? Dan kan ik dat meewegen als ze het mij ook willen aansmeren.

@Prana wat naar voor je en wat mooi om dan tóch niet te drinken. ❤️

Ik heb in m'n leven nooit vlees bereidt dus ik zou totaal niet weten wat ik met een kip moest beginnen maar als ik uit eten ga neem ik soms wel iets met vlees. Ik heb er op dit moment ook echt trek in om wat krachten op te doen, een vriendin staat nu aan de andere kant van de stad kippensoep voor me te maken 😁

Van goede (vooral niet te grote) rauwe geraspte biet kun je een heerlijke salade maken @knakker. Met peer, munt, geroosterde walnoten en fêta. Ik roer er eenvoudig 2 eetlepels yoghurt en 1 eetlepel mayo door. Super smakelijk en sappig! Wel rauw raspen, anders is het smerig.

Oh, oh, wat zijn jullie lief, doet me echt goed. Ik heb vannacht geslapen en de stress in m'n lijf is echt iets verminderd... @knakker dankjewel voor het gedicht naar m'n hart, je andere cadeautje bewaar ik tot een stil moment vandaag. Het lukt nog steeds hoor om lichtpunten te zien, op het moment geniet ik vooral van liefdevolle mensen. @karin123 toch, meid, wat een verhaal. 15 jaar, dat moet vreselijk moeilijk zijn geweest. Voel je je nu wel goed? Knuffel van mij.

Goed dat je het deelt @alesto. Wat dacht je van lekker thuis blijven met een goeie pot thee en een lekkere film?

Zeker, hij heeft me steeds zien lijden, 1x moesten we 's nachts lang wachten op een ambulance en 1x is hij zelf in de nacht met me naar de urgence gereden. De rit naar NL was trouwens ook geen feest met mij kreunend achterin. Nu wordt er even ook voor hem gezorgd en hij heeft wat afleiding, dat was nodig.

Dank voor je knuffel @Yvonne en dat je aan me denkt ❤️

Aandringen op verder onderzoek doe ik zeker @Emmy. Dankje voor je meedenken.