Vie

De frieten waren erg lekker. Mijn lief vond in een kastje een soort instrument met een duwmechanisme waar je een aardappel doorhaalt, zodat die in rechthoekige schijfjes er weer uitkomt. Dat ding heeft hij zijn moeder vijftig jaar geleden gegeven voor haar moederdag, omdat hij zo graag friet at. Zijn moeder bakte het echter nooit, die wilde waarschijnlijk ook iets anders voor haar feestdag Toen hij dat gaf was hij nog een kind. Maar die friet-duwer heeft hij altijd gehouden na haar overlijden. Ook hij heeft zijn pijnlijke dingen van vroeger. We hebben er broccoli bij gegeten. RV, ik vind dat je heel denigrerend doet ten opzichte van mensen die baat hebben (gehad) bij psychologische hulp. Dat jij teleurstellingen hebt gehad, wil niet zeggen dat de hele hulp slecht is. Ik heb er fijne ervaringen bij gehad, die mij hebben geholpen. Soms ook niet zo fijne ervaringen, maar dat gaat net zo als in het leven: soms klikt het en soms ook niet. Ik vind dat je op moet houden met mensen afkatten omdat ze ergens baat bij hebben gehad. Je mag gerust vertellen dat jij geen baat hebt gehad bij jouw therapie en hoe hoe dat heeft teleurgesteld. Maar zeg dan niet voor anderen dat ze er ook geen baat bij mogen hebben. Ik vond het ook niet altijd goed, maar heb eigenlijk nooit therapeuten ontmoet die mij iets voorschreven. Wel mensen met wie het niet klikte of mensen die hun raden me op dat moment niet goed bij me overkwamen. Ik denk dat jij de Tactustherapie nog niet hebt geprobeerd. Je geeft de indruk dat je nu voor niemand een deur open zet, en alleen maar wil afkatten. Denk daar eens over.

Hee RV, je lijkt me in ieder geval wel onder invloed van iets. Zelfmoordgedachtes zijn een paar van ons niet vreemd. Ik vind dat jij nu net doet alsof niemand je snapt en iedereen anders is dan jij. Dat kan natuurlijk, maar waarom leg je ons dan niet uit hoe jij het voelt? En waarom kijk je niet naar de eerlijke opmerkingen die worden geschreven? In plaats van afstand te scheppen. Misschien heb je afstand nodig omdat alles in jezelf je zoveel pijn doet. Maar ik vind dat je de welwillende mensen wel tekort doet om niemand tot je toe te laten. Dat is zonde en mij doet dat in ieder geval pijn. Het is hier niet de plaats om te zeggen dat niemand je begrijpt. Want er zijn hier heel veel mensen die hun ziel blootleggen. Ik hoop dat je daar wel rekening mee houdt. Er is meer begrip dan je denkt. Als je het wil ontvangen. Vind jij het soms moeilijk om begrip te ontvangen? Dat kan inderdaad moeilijk zijn. Soms schop je dan liever om je heen omdat het voor jou in je verleden te pijnlijk is geweest en je door zogenaamd begrip te vaak bedrogen bent geweest. Maar hier ben je samen met gelijken die ook veel pijn hebben meegemaakt. En ja, ik heb in het verleden, zonder middelen, om me heen geschopt op het forum. Ik begrijp nu pas dat dat was omdat ik nog steeds aan het schoppen was tegen vroeger, niet tegen de mensen hier. Blacky, volgens mij heb jij die podovan ondertussen al drie keer gewassen. Maar hij staat ondanks de storm nog steeds op zijn plek?

RV, waarom denk jij dat je vader teleurgesteld was in jou? Het is soms wel zo dat je denkt dat mensen teleurgesteld zijn, maar dat het niet zo is. De meeste mensen hebben het veel te druk met hun eigen tekortkomingen en wensen. Misschien voelde hij zich zelf weel ontoereikend ten opzichte van jou, of had jij hem nog willen vertellen dat je misschien wel van hem hield. Dat lijkt me heel erg, onuitgesproken gedachten. En wat is er eigenlijk zo erg als er iemand wel teleurgesteld in je is? Hoe ver moet je gaan in het voldoen aan wensen van anderen, al is het je eigen familie? Kun je niet beginnen met het voldoen van je eigen wensen? En ik denk toch niet dat je pillen wenst. Mijn moeder vond mij onmogelijk. Ze was wel erg lief, maar ik paste niet in haar vriendinnenkring. Mijn vader vond mij wel komisch. Maar mijn tante en oom die me hebben opgevoed hadden niets met mij en ik niets met hen. Ik heb het overleefd, en zonder kinderen. Een ding vind ik belangrijk: Ik heb nu drie kleinkinderen, al zijn ze niet van mijn bloed. Ik heb een heel lieve man, ik heb een fijne zus en vrienden op het forum. Dit heb ik bereikt omdat ik nuchter ben gebleven. Probeer het ook eens, RV, en pik geen medicatie van een ander. Je valt van de ene verslaving in de andere, het schiet niet op. En nu ga ik toch echt even frietjes eten. Mijn vent eet daar piccalily bij, getver!

Nee Houtje, ik bedoel gewoon: gun jij het jezelf ook weleens om lekker zelf volslagen chaotisch te zijn en de regie uit handen te geven? Weet je wat het is? Als jij altijd zo wijs bent en alles voor anderen verzorgt, natuurlijk denken ze dan: oh Houtje doet het wel. En stel dat je dat nou een keertje niet doet, maar alleen de dingen doet die voor jou zelf nodig zijn? En de anderen hun eigen dingen laat doen? Wat gaat er dan voor vreselijks gebeuren? Stel eens een lijstje voor jezelf op wat voor verschrikkelijke dingen er kunnen gebeuren als jij niet alles regelt. Ik was er ook zo eentje. Nou, dat heb ik afgeleerd. Natuurlijk was er van alles vergeten op vakantie, maar er zijn altijd winkels in de buurt, en heb je je slaapzak vergeten? Nou dan slaap je deze nacht onder je jas, dan vergeet je dat de volgende dag niet meer. Maar ik snap ook wel dat jij je kinderen en jezelf wil compenseren voor wat jij hebt ontbeert. Wat ik denk is, dat jij jouw kinderen juist veel liefde geeft, heel veel, maar dat die compensatie meer in je eigen gemis zit. Overigens denk ik dat we RV iets te streng aanpakken. Maar ik denk wel, RV, dat je iets te gemakkelijk zegt dat je niet zou slikken als je kinderen had. Ik heb ook geen kinderen, al had ik dat op zeker moment best gewild. Dat vind ik geen reden om mijn alcoholisme ergens op te schuiven. En ik denk dat het ook niet nodig is om te zeggen dat het hier steeds over hansjes en grietjes gaat. Ik denk dat we hier proberen om elkaar te leren kennen, en daar horen ook dagelijkse dingen bij. Als jij pijn hebt om het feit dat je geen kinderen hebt kun je dat hier gerust vertellen, want je verdriet hierover zal begrpen worden, maar iemand aanvallen omdat ze die wel heeft is toch niet erg fair.

Houtje dat is niet waar hoor, van dat verstandige. Ik vind het op dit moment juist wel prettig om te kibbelen over doodgewone dingen zoals een eettafel. Voel me alsof ik weer een paar dagen respijt heb. Vanmiddag hebben vriend (oh nee, man, ik kan er nog steeds niet aan wennen) en ik gepraat over frieten, nota bene, waar we vroeger friet kochten, bij welk frietkot (hij noemt dat als rasechte Rotterdammer natuurlijk een patatkraam) en op zeker moment kregen we allebei heel erg de slappe lach ergens over. Het was misschien voor ons allebei ook het ontladen van de spanning van de laatste dagen. Maar weet je, ik besef ook wel dat ik deze dingen alleen aan jullie vertel omdat ik hier zoveel vrienden heb ontmoet, maar dat het niet echt op een adb-forum thuishoort, daarom ben ik er meestal niet zo uitgebreid over. Haha, leuk, zijn beddengoed bewaren in die hutkoffers. Je bent de vrouw van de praktische oplossingen. Ben jij ook ooit wel eens totaal chaotisch? Ik bedoel, op een voor jou leuke manier chaotisch? Charlie ik vind het fijn om te horen dat jij de laatste tijd zo zelfverzekerd klinkt. Je hebt wel een harde les gehad waaruit je veel hebt geleerd, lijkt het. Ik hoop voor jou dat jij zo doorgaat en steeds sterker wordt. En er steeds meer plezier in krijgt om goed voor jezelf te zijn.

Hi kinders, Heb niet alles zorgvuldig doorgelezen, maar zag zo hier en daar wel veel lieve wensen staan. Daarvoor mijn dank, hartverwarmend. Gisteren was uiteraard een erg vermoeiende ziekenhuisdag en ik heb 's avonds en het grootste deel van vandaag een beetje suf op bed liggen zappen. De uitslag komt over een paar dagen. Geen bericht, goed bericht, denk ik maar. Mijlpalers, van harte! Altijd goed om te lezen wie het al weer zo lang heeft volgehouden. Voor wie het vandaag moeilijk heeft, een En voor wie haar of zijn gloeiende best doet om er iets van te maken, vaak ondanks de vaak zware gevoelens waar zij/hij/wij mee te kampen hebben, chapeau! En we houden het weer droog. Houtje die hutkoffers klinken mij als hmmmm! in de oren, maar daar mijn hele boeltje vorig weekend hierheen is verhuisd, zit ik nu zelf met bijna alles dubbel. Hij wil zijn eettafel niet kwijt, ik de mijne niet, hij heeft een bank die ik vreselijk vind, hij vindt de mijne niet lekker zitten. Het enige waar we het over eens zijn, is dat mijn dekbedhoezen veeeel mooier zijn dan de zijne.

Lieve mensen ik ga maffen, ik wens jullie een goede nachtrust en wees lief voor jezelf en voor elkaar.

Druppeltje veel sterkte, Je mag dan een eigenwijze druif zijn (heb je zo weinig vertrouwen in jouw eigen kunsten als verpleegkundige dat je je collega's niet eens vertrouwt? Wrang grapje hoor) maar als er over een opname wordt gesproken zou ik daar toch maar eens over nadenken. Dat moet je natuurlijk helemaal zelf weten, maar waarom is het zo erg om opgenomen te worden? Als ik ergens heel erg bang voor ben, probeer ik tegenwoordig naar de bodem van de angst te gaan. Ben ik dan echt bang waarvoor ik zeg dat ik bang ben, of ligt daar van alles aan ten grondslag? En klopt het dan allemaal nog wel? Hoef je je niets van aan te trekken, maar misschien heb je er iets aan.

Huisregels: ik wil het pleepapier overhangend, mijn lief juist onderhangend. Gek genoeg zette ik net gisteren de tv aan, is daar een show bezig van die enge dr. Phil (ja sorrie ik vind hem eng) die een w.c. rol presenteert voor twee: eentje over- en de andere onderhangend. Nou, dus toch een goed idee. Vaak verhuizen kan voor een kind heel erg zijn Floor. Toch, als je daar als kind begeleiding bij krijgt, kom je daar best over heen. Dus ik denk eerder dat jij als kind erg in de steek bent gelaten. Ik denk dat het hier barst van de mensen die ook sociaal niet erg vaardig zijn en zich vaak eenzaam voelen tussen anderen die wel gemakkelijk in een groep passen. Zelf ben ik er ook eentje die dichtslaat en zich vaak afzijdig houdt in een groep. Daar probeer ik ook maar een vorm in te vinden, ook met de hulp van dit forum. En ik heb hier veel hulp gekregen, misschien vind jij dat ook wel. De mosselen waren zalig. Ik zal de geluiden niet nadoen die mijn maag nu maakt, op last van een ban, hihi. Houtje, mijn lief is veel strenger dan ik, of zal ik zeggen, minder gemakzuchtig. Maar hij drilt al bijna 40 jaar kinderen en is wat dat betreft erg pertinent. Wij eten soep met mes en vork.... Ook ik moet wel eens aan zijn eisen voldoen, maar gelukkig zijn ze niet onredelijk, en is hij verder een ongelooflijk lieve partner, vader en opa.

Floortje, gekwoot worden lijkt me geen ramp. Jij voelde je gekwetst en je bent zelf ook niet zachtjes op Har overgekomen. Daar ga ik verder niet over, dat vecht je maar zelf uit. Jij, zelf dus, zie je wel dat je toch een beetje zelf bent? Je was boos en gekwetst en of een ander het daar nou mee eens is of niet, dat heb je kunnen uiten. Zelf heb ik dit forum vaak gezien als een leerschool om in de grote boze buitenwereld op een sterkere manier tegemoet te kunnen treden. Kun je ons misschien wat meer vertellen over jouw moeilijkheid om jezelf te zijn, en hoe dat komt? Misschien is er wel iemand die iets kan vertellen wat helpend voor jou is. Of misschien helpt het jou om je eigen gedachten uiteen te zetten. En nu moet ik me even met die mosselen gaan bemoeien.

Houtje ik eet zo graag spaghetti omdat het zo eindeloos te rollen is op lepel en vork, zonder te slurpen. maar ik snap niet hoe je vla of ijs kan eten met twee instrumenten, dat doe je toch met een lepel? En ook sandwiches eten we hier met de handen. Wel is eten aan tafel hier 's avonds vaste prik, en zeker als de kleinkinderen er zijn. Ontbijten in het weekend doen we op de bank, met alles op de salontafel en ondertussen alle kranten lezend. Door de week is er meestal geen tijd om samen te ontbijten. Oudste kleindochter (3 jaar) zei van de week nogal boos toen ze van mij aan tafel moest eten: Max eet ook niet aan tafel. Ik zei, maar Max is een hond, en jij toch niet? En dat kind gaat van: Max is een hond, die eet van de grond. Ja, voor ik het weet zit ik dan weer te geinen met die meid. Een goede oma plus lichtend voorbeeld zal ik waarschijnljk nooit worden. Maar ze moet wel netjes dankjewel en asjeblieft zeggen, krijsen wordt niet gewaardeerd en ze mag best wat liever zijn voor haar kleine broertje.

Druppeltje ik vind je bericht heel alarmerend. Wil je asjeblieft even hier blijven voordat je iets doet waar je spijt van krijgt? Een soort mank lijf dat niet wil wat ik wil heb ik nu zelf ook, maar drinken helpt daar niet bij. Anjo ik zit het morgen ook maar gewoon uit. Ik zie vast wel weer iets geks, of ik raak in gesprek met iemand die iets bijzonders heeft te vertellen. Mijn makke, en soms ook mijn eigen voordeel, is, dat ik altijd wel weer iets grappigs zie. Ik kan de dingen gewoon niet zo serieus nemen, en vooral mezelf niet. Ik denk dat ik daarom af en toe hier een beetje door de molen ben gegaan. En heus, ik neem jullie zoals jullie op me overkomen, dus de ene spot een beetje en de ander schrijft een ernstig verhaal. Ik accepteer mezelf nu ook maar zoals ik ben, en dat doe ik bij jullie ook zoveel als in mijn denkvermogen ligt. Meer zit er niet in. Floortje ik vond je echte vraag van vanmorgen ook niet verkeerd. Als je je erg geconformeerd hebt aan anderen, of als je bijvoorbeeld een jeugd hebt gehad waarbij je niet mocht zijn wat je echt was, is het verdraaid moeilijk om te weten wat je nu eigenlijk zelf bent of hoe je dat moet doen. Ik weet dat zelf ook nog lang niet. Heel vaak gedraag ik me nog als iemand die vrolijk is en altijd een kwinkslag heeft, terwijl alles van binnen huilt, of alles grijs en stroperig aanvoelt. Maar delen kan ik dat nog niet goed, die onzekerheid. Ik hoop voor jou dat je je in ieder geval minder snel afgewezen voelt, en dat je ook anderen wat beter kan accepteren, met al hun ins and outs. Je zei dat je alweer veel te veel van jezelf hebt laten zien. Maar meid, dat doen we hier toch allemaal? Er gaan hier soms dingen heen en weer die we nog niet eens aan onze meest naaste willen bekennen. Er is hier ondanks de ruzietjes af en toe niemand die echt een ander wil aanvallen of dwarszitten, of zo heb ik het tot dusver toch wel ervaren.

Nou Pippi, je weet nog die toestand van een paar weken terug waar ik bij in het geding was? Een aantal mensen heeft daar toen een ban voor gekregen, jij ook. Misschien was het niet helemaal duidelijk, maar ik heb dat niet prettig gevonden. Voor mij had het niet gehoeven, die bans. Ook voor mij was het moeilijk om weer mee te schrijven. Ik heb zelf nog nooit een ban gehad, maar wat je niet hebt kan je nog krijgen. Daarom vind ik het dapper als je dan weer mee gaat schrijven. Ik weet niet of ik het duidelijk uitleg, maar een ban lijkt me een afwijzing. En ik zelf vind afwijzingen niet gemakkelijk om mee om te gaan.

Oh ja, nu weet ik het weer Houtje, NG was niet lekker. Ik ben weer bij. Haha, mogen we ook een ander nomineren voor de ADB-schoonheidsprijs? Daar moeten we eigenlijk een nieuwe draad voor openen. Wel een erg leuk idee. Wat is de prijs? Criteria: Wie is het ondersteunendst geweest (dan kan ik wel inpakken, hihi.) Wie heeft de meeste moeilijke momenten met succes doorstaan? Wat voor criteria zijn er nog meer? Ik vind de mensen die na hun ban toch weer terugkomen en meeschrijven, zeker een nominatie waard. We verdienen allemaal wel een prijsje denk ik. Al is het alleen maar voor het proberen. Ik kreeg ook de zenuwen van het gedoe van vanmorgen. Ik denk, dat zoals Floortje reageerde, dat dat vanuit een heel moeilijke situatie is. Dat ik er niet op heb gereageerd is, omdat het toch alleen maar olie op het vuur gooit, het heeft op dat moment totaal geen zin om te reageren. Bovendien, sorry Floortje als je dit nog leest, begreep ik gewoon niet goed welke kant jij op wilde, wat jouw bedoeling was, je berichtjes waren zo vaag. Ik ben geen helderziende en weet niet goed wat jou dan op zo'n moment zou helpen. Je aanvallen op Har vond ik onterecht. Jij bent niet de enige met gevoelens. Wat ik heb gemerkt is, dat als ik open ben ten opzichte van anderen en aan ze vraag wat ze precies bedoelen, of zelf een duidelijke hulpvraag stel, dat ik dan meestal ook ontvang wat ik vraag. En vaak nog in het kwadraat ook. En nu ga ik toch echt even de boekenkast helemaal uitpakken. Een cryptogrammenboek was een heel goed idee Albi, dat moet ik nog ergens hebben.

Ha, eigenlijk vind ik het ook een interessante discussie over het opvoeden van kinderen, maar omdat ik daar aan den lijve weinig van weet, voel ik me niet gerechtigd... enzovoort, bla bla. Ik vind wel dat er heel vaak wordt gezegd (niet hier op het forum maar in het algemeen) dat kinderen tegenwoordig zo weinig beleefdheidsregels leren. Daar ben ik het niet mee eens. Vroeger had je er ook ettertjes tussen zitten. Tot voor kort woonde ik in de wijk Katendrecht in Rotterdam, een van de ergste achterstandswijken. Het is wel duidelijk dat stadskinderen hun energie moeilijker kwijtkunnen en daardoor ongedurig kunnen zijn en daardoor rottigheid uithalen. Maar als je even door dat laagje heen gaat zie je toch meestal dat die kinderen heel gevoelig zijn voor lief zijn voor een ander en iets voor de ander overhebben. Ja, je ziet ook wel kinderen die door hun ouders de hele dag voor de tv worden geplant om maar geen last te veroorzaken. Dat vind ik zo triest. Het klinkt wel wat ongerijmd, NG wil mosselen eten op de markt dus kunnen jouw kinderen niet bij hen komen? Die kunnen toch mee naar de markt? Maar ik zie misschien iets over het hoofd. Zoals jij het schrijft lijkt het er op dat NG smoesjes verzint om jullie kinderen af te houden, met andere woorden, jouw ex zijn verleden niet te accepteren. Har een reïntegratietraject is toch wel spannend, of vind jij dat niet?

Ja, Albertina, daar wil ik jou (en iedereen die er aan dacht) ook voor bedanken, het meeleven met morgen. Het komt op mij nu nog erg onwezenlijk over, maar het zal niet voor niks zijn geweest dat ik gisteren zo 'n aanval van dranklust kreeg. Ach, en de uitslag krijg ik waarschijnlijk toch niet meteen, dat duurt dan weer een paar dagen. Mijn enige zorg van vandaag is eigenlijk dat ik een fijn boek mee wil nemen, want tussen de onderzoeken door is het wachten, wachten... boring!!!! Maar al mijn eigen boeken heb ik al uit, en verder staan hier alleen dikke geschiedeniswerken in de kast. De tijdschriften die ze in het ziekenhuis hebben zijn meestal al maanden oud. Klinkt gezellig, lekker thuis kneuteren. Wat is er toch met ons, niet drinkende alco's, dat we steeds aan het ramen lappen gaan? Een soort connectie met glazen?

Hihi, instant compensatie, ja we zouden eens te gezond worden Har. Zeg, ben jij eigenlijk serieus op zoek naar werk? Vrijwilligers- of betaald? En in welke richting zit je dan te denken? Het kan zijn dat je dit al eerder had geschreven, dan excuses voor mijn ignorance. Het wichtje doet het heel goed, dank je. Vanmorgen zijn er alweer nieuwe foto's op de mail gezet. De moeder is heel donker van huid, een echte Zuidamerikaanse. Wisten jullie dat babies van een (of twee) donkere ouders, de eerste dagen nog geen pigment hebben? Heur haar is wel pikzwart. Safi klinkt heerlijk, jouw verwendag. Knap dat je het niet met drank afgesloten/verpest hebt!

Een goedemiddag. Har dankjewel voor je aardige opmerking van vanmorgen richting mij. Af en toe een complimentje doet hartstikke goed! Je vermoeidheid is vast maar tijdelijk. Kun je niet gaan werken in een sauna, als barman ofzo (ze schenken daar toch alleen maar sapjes) in ruil voor af en toe een rondje sauna en een fijne massage? Haamstede ging vandaag niet door, wat een grauw depri-weer is het. We zouden de dag afsluiten met mosselen eten bij hotel Bom aldaar. Nu is geliefde naar Appie, we maken de mosselen wel thuis klaar. Verder wens ik iedereen veel sterkte (wie het moeilijk heeft) en plezier (wie plezier heeft), in ieder geval een goeie dag.

Charlie even praten met iemand die al jaren droog staat kan dus wel helend werken. Het was voor mij een hele stap om op te bellen, want ik hou niet van praten door de telefoon. Ik vind het niet zo saai om alleen te zijn meid, wel fijn eigenlijk. De voorwaarden waarop we zijn getrouwd zijn ook dat we onze eigen gang blijven gaan. Maar wij geven elkaar wel elke keer veel knuffels als we bij elkaar zijn, en dat ontbeer jij wel, zoals ik van je lees. Als ik op drie keer struikelen van het strand zou wonen zou ik er niet weg zijn te slaan. Hoe komt het dat jij daar niet vaak bent?

Snif, snuif en snotter. De papieren zakdoekjesfabriek heeft een goeie aan me, vanavond. Ik heb weer gebeld met iemand van de AA hier in de buurt. Voor het eerst in maanden weer gehuild. Het was zo stom, tenminste, ik voelde me zo stom. Natuurlijk wilde ik alleen maar informatie, en zette mijn stoerste stem op. En die vrouw zegt, we zijn gewoon mensen zoals jij hoor. Meteen wilde ik in de lach schieten, maar wat er uit kwam was: bwuuuhhhh!!!! Dus ik herpakte me even en zei, sorry, ik moet even huilen. Zegt ze, dat geeft niet hoor, huil maar even. Nu ja, toen ging ik helemaal los. Corinne, ik geef de AA dus nu wel een kans. En steeds schiet ik opnieuw in de huil. Man zal wel zeggen als hij thuiskomt, wat heb jij nou weer gedaan. Druppeltje ik hoop dat je een fijne dag aan het strand hebt gehad. Met blote pootjes lijkt me nu nog erg koud, maar een strandwandeling is altijd goed. Foto's van het nieuwe kleinkind zet ik niet op het forum, dat is een schending van de privacy van mijn lief. Dat ga ik morgen ook doen, een strandwandeling, in Haamstede. Dan wil ik nergens aan denken en alleen maar genieten.

Omdat ik mezelf nog lang niet sterk in mijn schoenen vind staan wat de alcohol betreft, heb ik zojuist iets heel prettigs meegemaakt. Nou ja, dat klinkt raar natuurlijk, maar ik zal het even uitleggen. Ik ben nu alleen, lief is vanavond weg, en ik voelde de spanning in mijn lijf, over maandag, maar ook over het kleinkind. Maakt niet uit of het negatieve of positieve spanning is, het blijft spanning en dan heb ik nog steeds de neiging om naar drank te grijpen. Dat ik dat tot dusver nog niet heb gedaan, komt omdat ik allerlei trucjes heb verzonnen om het niet te doen, Maar in mijn hart blijf ik een verstokte alcoholist. Als ik heel eerlijk in mijn hart kijk, wil ik zuipen, ik zou het wel door al mijn lichaamsopeningen willen gieten om niet te hoeven voelen. Toen ben ik even gaan googelen op alcoholisme. Daar kwam ik een kliniek tegen, waar ik wel een brochure van wilde. Er stond ook een 24-uur-telefoonnummer bij, dat ik heb gebeld. Ik kreeg een heel fijne dame aan de telefoon die sponsor bij de AA is. Ik heb met haar een ontzettend fijn gesprek gehad. Ik kon alles aan haar vragen. Ook bijvoorbeeld, wat ik nooit hebt gesnapt: "ik geef toe dat ik machteloos sta". Ik werd daar altijd een beetje nijdig van. Als je toegeeft dat je machteloos staat, ja, waar blijf je dan helemaal, dacht ik altijd. Zij legde me uit, dat het betekent: je kan het niet alleen, je moet hulp zoeken. Een ding weet ik nu wel: als ik de kans krijg, ga ik volgende week naar een AA hier in de buurt. In Rotterdam ben ik eerder naar een AA gegaan, maar daar zaten alleen mensen die elkaar al jaaaren kenden en bovendien allemaal boven de 70 waren. Dat geeft natuurlijk niets, maar ik vond daar niet veel anschluss. Ik geef het toch weer een kans. Nou, straks word ik ook nog een verstokte AA'er, hihi. Tapas, heerlijk dat je gaat schilderen. Ook ik heb door de drank jarenlang niets creatiefs meer kunnen doen. De laatste tijd komt het heel voorzichtig een beetje terug. Maar ik ben er nog niet aan toe om het echte bange kuikentje van binnen aan de wereld bloot te geven. Helaas heeft dat bange kuikentje ook de creativiteit bij zich, dus ik zal toch moeten kiezen of delen. Pfff, wat een verhaal, sorry, maar dit moest ik even kwijt.

Koh, fijn dat je nu echt aan het werk gaat met jezelf. Eerlijk gezegd heb ik me nooit afgevraagd wie of wat anderen op het forum zijn. Je kan wel Jantje heten omdat Pietje te herkenbaar is, tenslotte is het een openbaar forum waarop iedereen kan meelezen en - schrijven. Waar het mij om gaat is, dat ik hier veel vriendschap heb ondervonden, goeie tips heb gekregen en over het algemeen het gevoel heb dat iedereen haar/zijn stinkende best doet om van de drank te blijven. Dit alles geeft mij nog steeds overwegend een positief gevoel. Als er mensen zijn die nog wel drinken terwijl ze zeggen dat ze dat niet doen, hebben ze zichzelf daarmee, niet een ander. Corinne ik zal je schrijfsels wel missen, maar hartstikke goed toch dat je steeds meer op je eigen pootjes staat? Gestopt met drinken, veel geminderd met roken, gestopt met refusal, wat is het volgende? Corinne for president

Nogmaals dank voor de felicitaties. Chum is nu naar sport, ik heb net nog even naar de gaap van het wurm gekeken. Ja Gem, dat is onvergelijkbaar lief om te zien. Ik hoop dat het kind zonder pijn opgroeit en een krachtige vrouw wordt die goed voor zichzelf kan zorgen. Maar dat kan bijna niet anders als je op vrouwendag wordt geboren. Houtjetouwtje, ik geef jou hier een . Over relaties: ik besef dat ik mazzel heb dat ik de man van wie ik al sinds mijn veertiende veel hou, vier jaar geleden weer ben tegengekomen. Eerst was dat voor mij geen reden om te stoppen met drinken. Vorig jaar werd het wat serieuzer. Dus die hernieuwde kennismaking heeft mij ook geholpen om te stoppen met drinken. Samen met jullie, het forum. Hij snapt niets van mijn drankproblemen want zelf drinkt hij hooguit een glas wijn op een feestje, en dan voelt hij zich de volgende dag al niet erg lekker. Wel accepteert hij zonder vragen dat ik er wel problemen mee heb. Ook lijkt hij te accepteren dat ik last heb van depressieve gevoelens. Hij vraagt nergens naar, maar geeft me gewoon een knuffel. Voor hem ben ik goed zoals ik ben. Hij weet dat ik een gemene kip kan zijn en soms fel. Maar hij weet ook wat er achter zit. En hij kan zelf soms ook hard overkomen, wat ik dan weer gewoon accepteer, omdat ik weet wat er achter zit. Tapas ik ben sinds mijn vreetbui van gisteren waarschijnlijk twee kilo aangekomen. Man begon vanmorgen te schelden, omdat er een M&M aan zijn slaap-t-shirt zat geplakt. Ik zeg nog, ja hallo, wie heeft er M&M's in bed liggen eten? Want daar is hij zelf ook niet wars van. Maar het was waar: deze keer was het mijn schuld. Ik op mijn beurt feliciteer alle mensen die het vandaag weer zonder alcohol doen.

Safi jij ook dankjewel voor je felicitatie. Ik vind het prachtig dat deze meid op vrouwendag is geboren. Wat mij betreft, ik ben niet meer nerveus voor maandag. In het licht van een nieuw leven lijkt alles zo marginaal. Het klinkt misschien sentimenteel, maar ik lees de laatste tijd toch een beetje in de bijbel. Dan kun je relativeren. Liefde vraagt geen offers, liefde is zonder oordeel, liefde geeft zonder te vragen. Zo denk ik er maar over, en verder geef ik het over aan een hogere macht. Het zal wel goed zijn zoals het is. Al zou ik heel graag mijn nieuwe kleinkind zien... dus toch een paar egoïstische gedachtes.

Dank je voor de felicitatie Gem! We zijn erg blij maar ook een beetje verdrietig dat we haar niet in het echt kunnen zien omdat ze in Sao Paulo is geboren. Haar naam verklap ik maar niet, ik moet een beetje rekening houden met de privacy van mijn lief. Het is in ieder geval een nederlandse naam, hoewel de moeder een zuidamerikaanse is. We hebben wel een videofilmpje gekregen waarop ze gaapt, je weet wel, zoals babies dat kunnen doen. We zaten allebei met tranen. J. heeft alvast voor april een reis naar Zuidamerika geboekt, ik hoop zo dat ik mee kan! Verder drink ik vandaag ook niet, en ik wens iedereen veel sterkte om het drinken te laten en veel van jezelf te houden.