Hoi Roosje,
je vraag hoe het mij gelukt is om te stoppen (tot nu toe) is inderdaad, zoals velen het al schrijven, de eerste niet nemen. En dan maar wachten wat er komt. Verduren vind ik altijd een mooi woord hiervoor.... niet kunnen slapen? Oké, dan maar even niet. Niets in je hand hebben? Oké, geen glas, maar desnoods een breiwerk. Onrust in je lijf? Niet naar de fles lopen, maar in de regen naar buiten. En natuurlijk, niet te vergeten, de positieve gevolgen koesteren!
Ik weet ook niet of je eerst allerlei voorwaarden moet creeren voordat je kunt stoppen. In zekere doe je de drank dan te veel eer aan. Hoeveel achterliggende oorzaken er ook zijn en hoeveel mitsen en maren je ook kunt bedenken; een verslaving op zich is een heel simpel systeem: je hebt je lichaam aan iets laten wennen en nu kan het moeilijk zonder. Els Noorlander legt heel inzichtelijk uit hoe dat werkt.
Vijf jaar geleden stopte ik, na een slopend proces van minderen, stoppen, weer beginnen, pleisters, pillen, etc, met roken. Die ervaring helpt mij nu wel. Ik ken mezelf in dit proces redelijk. Ik weet hoe gemakkelijk ik toegeef aan de cravings. Voor mij is stoppen niet het probleem, maar volhouden.....
Ik lees je strijd en je motivatie om "een beginnetje" te maken. Succes!!