bumperjim

Maar het kan nog veel erger. Mijn zwager "lust er wel een paar" zoals dat heet, hij is ook mijn beste excuus om te veel te drinken (goddank woont hij op 600 km) en die was destijds commandant van een overvalteam van de franse politie. Dat liet hij mij dan zien, hun materiaal en alles, "en dit is onze bar". Nou prachtig schitterend, met een kolossale voorraad, en dan hadden ze een speciale wijn met etiketten met het logo van het eskadron en alles. Het lag er ff net teveel bovenop. De keer daarop nodigde hij me uit voor de schietbaan. Holenbeer ging ook mee. Of we wel eens met een machinegeweer hadden geschoten. Want dan konden we na de training van hun team wel eens proberen. Nou dat vonden wij wel leuk. Was in het begin vd middag net na de lunch. En hij staat naast me uit te leggen hoe dat werkt. En ik ruik overduidelijk het bekende luchtje. JEZUS... als je opticien bent dan kan je op zn hoogst iemand een scheve bril aanmeten, maar als je met een machinegeweer in je klauwen bezopen staat te zijn.... Goddank is die nu 50+ en heeft een nette kantoorbaan.

Ja daar moet ik ook altijd om lachen. Je haalt de drinkers er ogenblikkelijk uit. Mijn opticien is alcoholist, dat ruik je zo. Heel aardige vent verder (dat zijn ze meestal ) Onze oude baas van het lab ook, die was soms gewoon strontlazarus. Die zal ook wel gedacht hebben "niemand ruikt het" want het was gewoon te genant om er een opmerking over te maken. Hij zat net een paar jaar van zn pensioen, mn bedrijf was toen nog zo dat ze zo iemand gewoon lieten zitten.

Sporten is wel een goeie manier om de dopamine te krijgen die je niet meer van de alcohol krijgt. En een extra reden om niet te drinken.

Heb ik ook, zo'n gevoel Is vrij snel over, 10-15 min. Behalve als je gaat zitten erover nadenken, dan kan je de hele avond/nacht doormalen das dus ook wat je niet moet doen

Bedenk maar vast een doel voor het uitgespaarde geld dan

Ik weet niet hoeveel je dronk en sinds hoeveel jaar, maar je bent nu aan het detoxen dwz er verandert van alles in je lichaam en dat gaat een paar weken duren. Goed blijven hydrateren, slapen en bewegen in de tussentijd. En huil maar lekker uit. "Dan pis je straks minder" zoals de Fransen dat zeggen.

Er komt wel weer een hoop zinnigs uit het forum, ook al hoor ik niet alles graag het helpt des te meer. Bedankt allemaal

Gaat wel... bezig dochter los te laten... niet eenvoudig.

Myep dat doe ik precies zo. Met iedereen in huis. Dat deed men met mij vroeger ook. Dat is de enige manier bij mij hoe dat soort dingen werken. Net zolang dooretteren tot de ander eindelijk datgene doet wat ik al onmiddellijk gedaan had natuurlijk. En dan nog ff inwrijven dat het wel heel lang geduurd heeft voordat eindelijk het licht opging. myep myep myep een beetje rood van schaamte Alleen de holenbeer geeft mij keihard lik op stuk als ik dat doe, de anderen laten het toe.

Is zeker zo. Zij is echt anti-streber. Ik ben ook geen streber, ik was alleen te goed in wiskunde vroeger en ik kwam per ongeluk terecht in een industrie waar veel geld zit, daarom verdien ik goed. Ik doe er niets speciaals voor of zo. Het probleem met ASW en andere studies die vroeger "soft" heetten, is zoals bekend dat je zo lastig een passende baan vindt. De statistieken daarvan zijn makkelijk te vinden. Dus daarvoor wil ik ze dan ook weer graag behoeden, maar het alternatief om dan maar iets te gaan studeren wat je niet interessant vindt, is natuurlijk ook niks. Had ze nou loodgieter of electriciën willen worden dan had ze klauwen met geld kunnen verdienen tegen niet al te veel moeite. Maar goed.

Geen garantie maar jij weet denk ik ook dat je hier in Frankrijk met alleen je bac op zak echt op je eigen bent aangewezen. Of je gaat ergens achter een kassa of in een restaurant werken, of je worstelt en komt boven op je eigen manier met je eigen activiteit die niemand bedacht had. Ja nee verloren jaren moet ik het ook niet noemen das waar.

Dat was idd een verdraaid goed gelukte reclamecampagne toch al wel minstens 30 jaar oud of zo?

Ja een jaar kwijt is geen drama maar ze is al 2 jaren kwijtgeraakt (1x gestopt na 4 maanden en 1x na 2 maanden ) en nu wil ik heel graag dat ze iets begint en dan ook echt afmaakt. Maar dat ze nu diepongelukkig en helemaal de weg kwijt is, dat is voor mij het ergste. Maar goed ze heeft nu 4 studiekeuzes, waaronder algemene sociale wetenschappen, no comment maar daar ga ik dan niet op inhakken anders blijft er helemaal niks meer over. Overigens denk ik wel dat dat bij uitstek haar terrein is/zou kunnen zijn. Ja het leven valt smerig tegen, het valt mij ook sinds 2020 smerig tegen en ik probeer me maar een beetje uit te leven in hobbies. Ik begrijp het wel en heb zelf ook vrijwel geen toekomstperspectief. Ik weet al niet eens wanneer ik eindelijk mn gras ga maaien

Dit is investeren in jezelf. Sterkte.

Het is ook vreselijk simpel, maar je moet het willen. Zolang je het niet echt wil gaat het niet gebeuren. Bovendien, je vrije wil is maar 1 klein ding in je hoofd, je slechte gewoontes zijn vaak sterker. Als je daar de baas over wilt worden moet je soms wat truuks uithalen. Bv geen alcohol in huis hebben, dan wordt het al een stuk lastiger om te gaan zitten drinken, want dan moet je t eerst gaan halen. Dat is mijn taktiek en dat werkt goed voor mij. Gebruik maken van je eigen zwakheden, dus als je te lui bent om naar een winkel te gaan

Je hoeft er niks voor te doen

Ja die. Die was soms weken weg, dan had hij zich bijna dood gedronken en dan kwam hij terug met "Het gaat niet zo goed met me". Maar opgeven deed hij niet. Kan ook moeilijk want morgen is er weer een dag. Meestal.

Ja toen ze 2 dagen bij de supermarkt werkte ging ze al met collega's naar de disco, dus de contacten dat lukt allemaal wel. Verder eet ze slecht (student) en slaapt ze belabberd (altijd al zo geweest)

Ik wist niet dat loslaten zo lastig was. Il wist ook niet dat ik ze zo stevig beet had. Ik zag mezelf meer als de pa met een fles wijn die er een beetje bijhangt terwijl mama de essentiele dingen regelt. Maar dat valt dus uiteindelijk mee

Haha ja niet zwaar genoeg is echt een valkuil, daar heb ik ook lang ingezeten. "Ik drink te veel maar niet genoeg om ermee te stoppen".... mmmmm OK.... Stop eerst maar eens vandaag, das al lastig genoeg.

Wat erg joh. En ja je kan zo weinig doen. Ik zie het ook een beetje als een persoonlijk falen moet ik toegeven, maar ik had zelf in mn studententijd ook wel een moeilijke periode en dat had niks met mn ouders te maken, vertelde ik niks over, ik keek wel uit. Maar ik heb toen wel geleerd om mezelf weer "op te pikken", ik weet niet hoe je dat zegt, maar dat je gewoon weer aan de gang gaat. Kort geleden las ik het boek van Pia Callesen en daar staat alles in: "Soms moet je gewoon iets doen zonder dat je er zin in hebt" en zo is het gewoon, en daarna gaat vanzelf alles beter. Knietjes schoon, kroontje recht en zo, niet blijven miepen, net zoals we dat met de alcohol doen. Maar dat moet iemand zelf ontdekken, vermoed ik. Hoe krijg je iemand's levenslust weer terug? Ik weet nog goed dat hier een gozer was een paar jaar geleden die depressief was (niet Quinn maar die andere die helemaal de deur niet meer uitkwam). Daar kon je met zn twintigen aan gaan trekken maar daar kwam nooit wat uit behalve "mwah... ach... weet ik niet..." enz. Hij werd niet eens kwaad, wordt zo iemand minstens nog kwaad dan zit er nog wat energie in, maar nope. Toch was ie op een gegeven moment wel gestopt. Dus het kan. Waarschijnlijk moet je er juist niet aan gaan trekken want dan gaat zo iemand terugtrekken en trekt hij dus de verkeerde kant uit

Weet je al wanneer je gaat stoppen?

Nou ja ik ben geen drankorgel meer in de zin dat ik het niet bij 2 of 1 bier kan houden, maar het blijft dan wel een soort kruk waar je elke avond weer op gaat leunen. Het blijft een verslaving. En dan weer slecht slapen, 1 of nul maakt al verschil voor de nachtrust. Ik heb nu ff niks meer in huis, dan is afblijven makkelijker

Yo Even weer opgedoken. Ik ga op dit moment door de lastigste periode van mn leven. Ik heb altijd geluk gehad dus ik ben geen enkele ellende gewend, maar het geluk is nu afgelopen. De problemen concentreren zich rond de Vlinder (dochter 2) die studeert, of iig zou moeten studeren, maar ze is voor de tweede keer met de studie gestopt en is nu depressief. Ze wil helemaal niks meer. Donderdag sluiten hier in Frankrijk de inschrijvingen voor volgend jaar en we zijn al meerdere weekenden achter elkaar met haar bezig om wat opties op een rij te krijgen. Vorig weekend waren we bij haar, toen lag ze eerst 2 uur lang in bed onder de dekens en na heel lang alles geprobeerd te hebben (vooral dankzij de Stier want mijn geduld reikt niet 2 uur lang) kwam ze eruit en hebben we een paar opties op een rijtje gekregen. Vervolgens deed haar computer het niet meer en ging het inschriif feest niet door. Gisteren wou ik met haar verder praten om te zien of het nou in orde is en eventueel nog wat mogelijkheden toe te voegen (want je wordt niet zomaar overal geaccepteerd, het is geen amazon). Gebeld om 11 uur, geen gehoor. Gebeld om 12 uur, geen gehoor. Smsje achtergelaten wanneer kunnen we even bellen? Geen antwoord. Enfin de hele middag doorgegaan tot 19:30 toen nam ze op. Ik zeg was je op stap? Nee gewoon thuis maar geen zin om telefoon op te nemen. Dan heb je zin om knetterhard te gaan schelden, maar als je dat doet krijg je haar nooit meer aan de lijn. Waar maak je je druk over papa, laat haar maar gewoon haar eigen zaken regelen, zou je zeggen. Ja natuurlijk, dat doe ik ook als het minder belangrijk is, maar iemand die depressief is die komt gewoon niet van dr plaats (of uit haar bed dus), ze ruimt ook niks meer op enz enz. Ze heeft nu wel een baantje in de supermarkt ma-vr, goddank, dat heeft haar huisgenote geregeld. Het is een k-u-tbaan met vervelende klanten dus het zou kunnen motiveren om weer te gaan studeren. Als ze zich niet inschrijft voor een studie volgend jaar dan is er weer een jaar verknald met inactiviteit en voelt ze zich nog waardelozer (en ze heeft al een soort halfzachte poging tot zelfmoord gedaan, of iig vraag om aandacht) en dat kan ik gewoon niet laten gebeuren. Ik denk niet dat ze drugs gebruikt maar die zijn nooit ver weg en ze drinkt behoorlijk als ze uitgaat (wodka ) en ze rookt nu ook ineens. Van niks doen voel je je waardeloos en dan doe je niks meer enz, vicieuze cirkel. Je kan je niet op commando goed voelen, maar je kan wel op commando iets gaan doen, en dan gaat je cirkel wel de goede kant uit. Ze is haar eigen probleem en ze moet gewoon weer aan de gang met iets wat haar interesseert. Het is een slimme dame met een enorme algemene ontwikkeling, vroeger vond ze alles interessant en nu niks meer. Ik kan me de haren wel uit mn kop trekken maar daar moet ik een beetje zuinig mee zijn Trouwens ik snap het ook wel: Covid, Ukraine, Gaza, klimaatverandering, Trump, le RN, niks draait meer rond in deze tijd, alles krijgen ze over zich heen en alles wordt zinloos en op die leeftijd zijn ze heel gevoelig en zij is sowieso al extra gevoelig. Ja dan wil je misschien wel graag de hele dag in bed blijven. Maar ja........ Oh ja en sinds een weekje ben ik ook maar weer gestopt met drinken. Ik dronk weliswaar weinig maar toch weer vrijwel elke dag. Dit geeft wel de nodige helderheid maar de shit komt hard binnen zonder nooduitgang.

Lol elke keer dat ik toevallig eens inlog is er ineens iets met Oskar Wat interessant joh hoe dat zomaar gebeurt!! Had het ook kunnen gebeuren als je die 3 maanden droog had gestaan? Je zou toch eens op zoek moeten naar oorzaken/redenen, anders blijft het een angstige gedachte. Bestaat vrije wil eigenlijk echt? Ik heb het idee dat het aandeel vrije wil in wat iemand doet maar beperkt is. Als je echt iets wilt of niet meer wilt, moet je je realiseren dat je het maar deels in de hand hebt. Het deel dat je niet in de hand hebt, kan je wel wat beinvloeden, je kan de machine "tilten", maar daar komt wat listigheid bij kijken, en ook vooruit denken. Je moet het van tevoren zo organiseren dat je op het moment zelf niet de fout in gaat. Maar hoe had je dit van tevoren beter kunnen organiseren? Dat kan je alleen zelf uitvinden. Ik denk dat je het niet moet zien alsof de wereld nu definitief is ingestort. Ja de geschiedenis herhaalt zich soms, zo gaat dat, maar dat betekent niet dat je niks geleerd hebt. Je hebt alleen nog niet alles geleerd wat er te leren was, kennelijk.