Pelle2

Dag 102! Hà, over de 100 De irritaties over alle alcohol om mij heen zijn weer vervlogen, ik ben blij dat ik niet drink. En het hoeft ook niet. Nu niet tenminste. Het was, blijkbaar, een korte opwelling en opwellingen kunnen, blijkbaar, zo maar uit het niets en zonder dat je het verwacht komen aanwaaien. En ze waaien ook weer over. Ik ben blij dat ik niet drink. Morgen om 9 uur komt iemand wat ophalen. Kan gewoon! Morgenavond ergens met de auto heen. Geen probleem! Zondag ook weer om 10 uur een afspraak. Fijn, fris weekend!

Da's misschien wel een goed idee, even wat minder op het forum.

Hmja, maar ik weet dat het lekker is als ik een slok neem. Ik wil alleen de rest niet. Dus gruwelijk irritant vind ik het zo nu en dan wel.

Ik zie overal mensen drinken, het wordt constant aangeboden, de persoonlijke bonusaanbiedingen van de AH zijn vooral bier en wijn. Ongetwijfeld gebaseerd op aankopen in het verleden... Mensen hebben het over alcohol, wanneer er weer gedronken gaat worden, er worden 'grappen' gemaakt over het dronken worden straks of binnenkort of gisteren, er wordt lacherig gedaan over puberende kinderen die laveloos thuiskomen.

Ik vind het leven nu te leuk en vooral ook bijzonder fascinerend om te gaan drinken. Maar het lijkt me wel een eindeloze zit om dat zonder alcohol te doen, terwijl ik constant met alcohol wordt geconfronteerd. Maar goed, voorlopig die eerste nog maar even niet nemen.

Elke dag zonder alcohol is er weer één, ik ben daar over het algemeen ook erg tevreden mee. Toch zou ik willen dat ik dit niet meer denk en zou ik er helemaal even niet meer over na willen denken. Gewoon een leven zonder alcohol. Maar ik merk dat ik, door al die alcohol constant overal, steeds weer loop na te denken over de mogelijkheid dat drinken ook een optie is. Niet vandaag, maar ooit, een keer. En dat vind ik erg vermoeiend op het moment. Tegelijkertijd vind ik het een aangenaam avontuur om alles nuchter te beleven. Te voelen wat er is. Schaamte en verlegenheid te overwinnen, grenzen nuchter op te zoeken, fouten te maken en dat te durven erkennen. Dus ook vandaag wordt maar weer een dag zonder alcohol.

Pff, nog niet zo dicht bij een biertje geweest als gisteren. Raar, opeens was er de gedachte 'ach wat, zal ik gewoon....' Maar goed, dronken worden en een kater hebben past eigenlijk niet zo goed in mijn leven nu, veel te doen, moet ook zo weer werken... Heb geen zin om weer die lamlendige man te worden die veel tijd verdoet met op de bank zitten wachten. En ik loop overal te verkondigen dat het leven nuchter zo ontzettend leuk is... Ik heb vrijdagnacht gewerkt, toen ik thuis kwam floot er al ergens een vogel. Dat ken ik vooral van het thuiskomen na een feestje. Ik voelde me goed, had wel wakker willen blijven maar ging toch maar naar bed. Gisteren dus ook iets te vroeg opgestaan, beetje duf en lamlendig, alleen thuis en niks te doen of daar in ieder geval geen zin in hebben, een beetje het gevoel van een kater. Misschien dat dat het was? Een groot glas bier om mee te beginnen leek me wel de oplossing voor alles... Ik zag het ook overal, had het gevoel dat het in de supermarkt zowat in mijn handen werd gedrukt...

Was het niet in de Oekraine dat de presidentskandidaten bloed lieten prikken om gecontroleerd te worden op alcohol en drugs...? Goeiemorgen trouwens

Ha Lonster, ik herken dat wel, af en toe de zin in een groot glas bier. Dat is er ook als je drie maanden niets meer drinkt. Bij mij dan. Maar wat je zegt, het vooruitzicht op een frisse morgenochtend is ook heel lekker!

Ha Cleo, gefeliciteerd!

Goeiemorgen! Hier schijnt de zon

Ja, de eerste niet nemen. Maar dat kan je makkelijker en moeilijker maken. Als ik dan toch trek krijg of als er een aanleiding is om te drinken heb ik het makkelijker gemaakt door de gevolgen van die eerste ook mee te nemen in de trek. Ik wil niet stoppen na één, twee, drie, tien glazen, het is nooit klaar, de trek wordt na die eerste alleen maar groter. Dus drinken is geen oplossing. En ik geniet op dit moment (nog steeds) van de uitdaging om het leven nuchter te ervaren. Tegenslagen accepteren, genieten van wat lukt en wel goed gaat. Soms is er wel wat twijfel, en ook dat mag, en ook die stop ik niet meer weg, maar even zo vaak verdwijnt die twijfel weer. En dan ga ik het lijstje met voordelen nog eens na en ben ik bijzonder blij dat ik niet meer hoef te drinken!

Dag 93 Gisteren de uitslag van bloedonderzoek gehad. Leverwaarden zijn weer ok. Da's toch mooi, je verwacht het wel, maar toch fijn als het ook gebeurt. Ja Bob, ik zit inderdaad bij Trubendorffer te kijken wat er gebeurt. Hoe ze het allemaal aanpakken daar, met mij. Maar het komt er toch op neer dat ik het zelf moet doen, maar daar was ik al lang achter. Al hoopte ik misschien anders.. Dat ze truukjes hadden waardoor het allemaal vanzelf zou gaan! Eigenlijk gaat het dat wel, maar feit blijft toch dat ik niet moet drinken. Ook niet als ik daar een keer wel zin in heb. Ik heb overigens geen enkele moeite om 's avonds niet meer te drinken. Iets wat ik toch vrijwel elke dag deed! Ik denk er vaak niet eens meer aan. Het is zo gewoon geworden om het niet te doen, als ik ff lekker wil zitten doe ik dat met een pot thee, voldoet ook prima. Ik denk dat als ik één keer toch weer een keer een glas alcohol drink, ik meteen weer elke avond trek heb. Terwijl ik in die brakke ochtenden echt helemaal geen zin meer heb! Op naar de 100 dagen

Wat betreft de tijd, het lijkt mij het handigste als het overal op de wereld even laat is. Iedereen kan dan gewoon naar bed als ie daar zin in heeft. Dat is dan misschien om 13:00 uur, maar dat went wel. De euro rekent ook niemand meer om. En ik wil wel een week van 10 dagen. Welterusten, het was weer een mooie dag!

Volgens mij zie je dat niet goed...

Ik zit op 3 maanden nu. Nou ja, morgen. En ik wen ook al aardig aan het niet drinken. Ik ben over het algemeen blij zonder alcohol. Soms zelfs bijzonder blij. Nog steeds! Komt ook door de zon. En doordat ik merk dat allerlei dingen waardevol worden en dat niet alleen maar de alcohol aan het eind van de dag belangrijk is. Toch bekruipt me op de gekste momenten en zonder dat ik het aan zie komen het idee dat een biertje eens een keer wel weer lekker kan zijn. Zo maar tussen twee van die blije dagen in. Maar ik wil al het moois wat alcoholvrij mij op dit moment brengt echt niet opgeven! Bovendien vind ik het nog steeds een avontuur en wil ik weten hoe dit verder gaat.

Goeiemorgen Ik alleen koffie, graag. Ik kom soms in hotels waar 's ochtends van alles ligt, taaie broodjes, keiharde boter in die kleine pakjes, scrumbled eggs uit een zakje en 3 soorten mierzoete 'fruit'drankjes uit een pak en een schaal oude appels met deuken. Eigenlijk helemaal niet lekker. Toch heb ik de neiging om alles op m'n bord te gooien, heel hebberig word ik daarvan!

Goed zo, Bob

Vandaag 28 maart, dag 87 zonder alcohol! Ik heb mijn record uit 2017 verbroken...en ben uit euforie niet meteen aan het drinken geslagen! Integendeel, vanmorgen weer een uitgebreide sessie gehad bij Trubendorffer. Sessie 3, ze duren anderhalf uur. Ik vind het niet vervelend, het komt goed uit met m'n werk, maar ik vraag me af wat het me oplevert. Ik heb de indruk dat ik opdrachten moet doen om achter eea te komen, maar heb het idee dat ik dat allemaal al lang weet. Kortom, ik heb het idee dat ik tot nog toe niet veel nieuwe inzichten heb gekregen. Ik heb oa door de AA, de groepsbijeenkomsten van Trubendorffer waar ik af en toe heen ga en deze sessies inmiddels geleerd om open over mijn alcoholverslaving te praten. En er eerlijk over na te denken. Dat wel, dat is ok. Ik heb het zonder alcohol prima naar mijn zin. Ik doe veel, maak plannen, voer ze ook uit, ben actief, voel me lekker, ben tevreden, ik heb nog steeds het gevoel dat ik de hele wereld aan kan. Soms is er trek. Na een lange werkdag, maar dan ben ik ook blij dat ik niet drink, want ik kan gewoon op tijd naar bed en de volgende dag weer fris op. Of in de zon op een terras. Maar dan bedenk ik dat ik na drie bier op het terras ook via de supermarkt naar huis zou zijn gefietst om nog een fles wijn te halen. En nog één.... En dan weet ik dat ik dat niet moet doen en is het goed. Dat iets langere termijn-denken werkt goed. Gisteren bloed geprikt, morgen eens bellen voor de uitslag.

Ik moet denken aan eerste de stappen van de AA, maar dan wel prettig geformuleerd.

Ik denk niet dat ik het boek ga lezen

Vandaag dag 75 Twee jaar geleden ging ik op dag 86 overstag. Ik las net dat ik toen heel erg aan het worstelen was met het nooit meer mogen drinken. Ik verlang op dit moment niet naar alcohol. Gisteren de keuken geverfd, toen dat klaar was eind vd middag had ik geen behoefte aan een biertje. Mijn moeder was donderdagavond op bezoek, heel gezellig, ook toen had ik geen behoefte aan een glas wijn. Gewoon niet! Ik dacht meteen aan het gedoe, te laat naar bed, duf weer op, vooral dáár had ik ook helemaal geen zin in, dat gedóe. En om leuk te kletsen hebben we ook helemaal geen wijn nodig. Enige gevaar is misschien dat ik nu ga denken dat ik best wel weer eens een keer lekker kan doorzakken als dat zo uitkomt. En vervolgens vrolijk door kan gaan met stoppen. Dag 86 halen, mijn vorige record verbreken, is misschien ook een trigger. Of wellicht de uitslag van mijn volgende bloedonderzoek over twee weken, als de leverwaarden weer genormaliseerd zijn. Voorlopig geniet ik van mijn leven. Ook van de tegenslagen, het gedoe, heel fijn om daar vrij opgewekt en in ieder geval energiek mee om te gaan! Ik hoor mezelf nog wel mopperen hoor, maar niet meer zuchten, het is niet hopeloos, doel is niet om uiteindelijk met een biertje (en twee flessen wijn) op de bank te ploffen om alles even te vergeten en een dag later te ontdekken dat er niks is opgelost. En bijna 5 kilo afgevallen! Nog drie maanden en ik heb weer dat atletische lichaam van toen ik 27 was... Ik las hier ergens dat je dat dan ook weer voor een ander doet, mooi worden. Nou, ongezond zal het niet zijn en het voelt best lekker

Ha, da's fijn Lika! Er is zoveel alcohol om ons heen dat het vrij lastig is om me niet steeds te herinneren dat ik niet meer drink. Maar goed, nog even dit: Woensdagochtend naar de tandarts. En ik hoef me dinsdagavond niet af te vragen hoeveel ik kan drinken zonder dat de tandarts het ruikt.

Heb het boek ook gelezen, maar wel stukken over geslagen als ik me er niet in herkende. En een beetje popie geschreven. Maar ik herkende ook veel wel. Boek lag gewoon bij de bieb. Hier tenminste...

Ja, wij mogen geen alcohol. Maar dat moet ik me wel steeds weer bedenken. En dat is soms wel vermoeiend. En zou het toch niet weer eens.... Nee, nee, nee! Voorlopig iig nog even niet! Ik ben net zo lekker bezig Vanmiddag weer groepsgesprek gehad bij Trubendorffer. Toch wel fijner dan AA, vind ik, hier is er veel meer interactie. Ik ben toch ook wel benieuwd naar de verhalen en verslavingen van anderen. En het is een veilige plek (voor mij en naar mijn idee) om eerlijk over verslavingen te praten. En het duurt maar een uurtje en ik kan er op de fiets naar toe. Ik kan het iedereen aanraden die alleen zit te worstelen, zoek iets, ergens. Er zijn plekken zat waar je terecht kunt. Het proberen waard! En het is veel minder eng en groot dan je denkt. Het is eigenlijk raar dat het zo moeilijk is voor je verslaving uit te komen. Want het is wel heel verstandig er iets aan te doen! Of er op z'n minst over na te denken. Voor mij tenminste. Nou, het water kookt!