Pelle2

Sterkte allemaal met de moeilijke dingen. Lika, fijne vakantie! Ik ga zelf naar bed, na weer een alcoholloze dag. Welterusten!'

Kieft gelezen, beetje zeurderig begin, weer iemand die zijn geheime verslaving blootgeeft, maar ik heb het uit nieuwsgierigheid toch bijna in één keer helemaal uitgelezen. Hij was naast alcohol ook verslaafd aan cocaïne. Nu lees ik dat ie na een terugval weer opnieuw gestopt is en daar ook weer een boek over heeft laten schrijven. Straks toch nog even naar de bieb! Want zo'n terugval, eh ja, dat is dan ook wel weer eh, interessant...

Hé Morgan, succes!

The monkey is off my back, But the circus is still in town (Gisteren gelezen in 'Kieft', een autobiografie over Wim Kieft die verslaafd was aan alcohol en cocaïne)

Goeiemorgen! Dagpact: Pelle

Dag 2 Ik voel me opgelucht dat ik er,, weer, voor heb gekozen zonder alcohol verder te willen leven. Met alcohol bagatelliseer ik het allemaal, hou mezelf en anderen voor de gek dat het allemaal wel mee valt. Maar het valt niet mee, de nadelen zijn zo veel groter dan de voordelen. Ik kan mezelf niet in de hand houden en wil dat ook helemaal niet als ik drink. Abstinent ben ik doorgaans vrij opgewekt, dus ook daar kijk ik al weer naar uit. Ik moet alleen niet drinken. Dat zal me de komende tijd ook wel lukken, ik heb er zelfs weer zin in. Maar krijg ik dan over een maand of vier weer de onbedwingbare neiging me van de wereld te willen drinken? Zo rond oud en nieuw dus... En ja, knakker, als ik mezelf teruglees word ik er wel een beetje moe van. Maar hup, toch maar weer moedig voorwaarts en net doen of het dit keer anders is en ik nu eindelijk begrijp waarom ik moet kiezen voor dat leven zonder alcohol.

Goeiemiddag! Dagpact Lika  Vol Manou Rapilos IJsvogel vernis Pelle

Bedankt voor de aanmoedigingen, vandaag dag 1.

Trubendorfer gaf mij in mijn euforie nooit meer te drinken een bepaalde hoop, en later ook een besef dat ik een serieus probleem heb. Maar de twee therapeuten die mij daar behandelden en hun supervisors heb ik kunnen laten geloven dat ik over mijn probleem heen was en dat hun hulp niet meer nodig was. Ik dacht dat op dat moment zelf overigens ook.

Ik liep afgelopen week over het eindeloze strand van Schiermonnikoog. De hele week al was ik bezig te besluiten weer te stoppen met het drinken van alcohol. Of toch niet. Het lijken wel twee verschillende levens te zijn. Eén met alcohol en één zonder. Daar op Schier bedacht ik dat ik altijd weer kon beginnen als ik zou stoppen. Dat gaf het wat lucht. Niets staat mij nu dus in de weg om te stoppen met het drinken van alcohol. Gewoon niet meer drinken, er niet over hoeven nadenken. Ik ken alle voordelen, ik weet dat ik er opgewekt van wordt, energie van krijg. Als ik wel drink wordt ik die luie zak die het met een biertje aan het eind vd middag wel prima vindt. Ik ben nu 49, begin over twee weken weer met een nieuwe tijdelijke baan, ik vind dat heerlijk, en ik wil daarna nog zoveel doen. Met een kater wil ik niks dan zitten en wachten. Raar dat ik dat enthousiasme wil opgeven omdat me af en toe dat biertje 's middags op het terras in de zon zo lekker smaakt. Kortom, één dezer dagen drink ik mijn laatste glas. Wellicht nu voor altijd.

Even een berichtje, het gaat goed met mij. Bijna een half jaar niet drinken gaf euforie, weer beginnen is niet meteen het einde. Ik ben blij met het leven, ik geniet en ik heb mijn zorgen, maar doorgaans ben ik tevreden met wat ik allemaal mee maak. Ik heb vertrouwen in de toekomst, en dat is heel prettig. Eén linkje ergens bovenaan mijn computerscherm en ik zit weer op dit forum. Ik heb daar vorige week 'per ongeluk' op geklikt....en her en der wat gelezen....Ik voel me een beetje stiekem dat ik dat deed en doe, terwijl ik op dit moment niet abstinent leef. Ik heb er verschillende gedachten bij, bij al die verhalen van mensen die afscheid nemen en hebben genomen van de alcohol. Ergens wil ik dat helemaal niet, het valt wel mee, wat een plezier kan ik hebben, gezellig samen met vrienden aan de borrel.... Maar er is ook die aantrekkingskracht van het abstinente bestaan. Vanmorgen was ik vroeg wakker en genoot met een helder hoofd van een opkomende zon terwijl ik als eerste wakker was en in een zwembad dook in een groot vakantiehuis waar ik met vrienden (een boel volwassenen en kinderen) een week vakantie vierde. Twee dagen daarvoor heb ik een bijzonder gezellige avond afgesloten op een manier waar ik me niets meer van herinner. Oh oh, wat is die kater ellendig, wat is dat eerste glas bier om 15 uur lekker, maar wat is het wakker worden na weer net wat te veel wijn vervelend, maar wat is die wijn tijdens het draaien van het vlees op de bbq lekker, en wat maakt het bier een potje klaverjassen gezellig, maar wat voel je je * als je 's ochtends, waarschijnlijk nog goedbedoeld ook, hangend op een luchtbed in het zwembad te horen moet krijgen of het wel gaat en dat je vast wel hoofdpijn moet hebben. Alleen drinken is eigenlijk nooit meer fijn (en ik doe het toch, hoe waardeloos.. Al stop ik er wel eens mee en zet een pot thee. Gebeurde vroeger (twee jaar geleden) nooit!) Maar met vrienden drinken leek wel ok. Ik val inmiddels steeds als eerste uit, als enige ook.... iedereen heeft blijkbaar nog iets van een rem. Dat ongeremde en onbegrensde, ik hou er wel van....ergens... Ik heb afgelopen week wel besloten het roken te staken. Ik was daarmee al een aantal jaren geleden gestopt en dacht ook dat wel met mate weer te kunnen oppakken. Dat ging een tijd zo goed dat ik geloofde dat ik inderdaad veranderd was van iemand die verslaafd was in iemand die daar gewoon lekker op z'n tijd van kon genieten. Een feestje, één sigaret, of nog gezelliger, samen een sigaret oproken. Maar de trek werd steeds groter en het genieten steeds vluchtiger. Voordat ik het door had was ie al weer op. En de drang naar een volgende sigaret was groter dan de drang naar een leuk gesprek. Nu overweeg ik om ook de alcohol maar weer eens te laten staan. Voor altijd? Of voor een tijdje? Ik denk dat dit een goede plek is om daar achter te komen.

Voor ons allen, maar nog even toch weer niet voor mij... haal me er maar (weer ) vanaf, Bob. Ik meld me wel weer.... Dat is heel vaak "weer" in één regel... En veel puntjes ook.... Kortom, nog steeds veel denkwerk hier. Lieve groet, Pelle

Dag Lars

1 mei 2019 Ik heb me 10 dagen geleden laten gaan en 1,5 liter witte wijn opgedronken. Ja, die voelde ik aankomen, maar wat doe je daaraan?? Sindsdien gewoon weer door gegaan met niet-drinken. Ik heb vorige week mijn nieuwe therapeut verteld dat ik klaar ben met drinken, dat ik wel één keer een uitglijder heb gehad, maar dat ik verder toch niet meer wil drinken. Tot mijn verbazing geloofde hij dat. Ik twijfel namelijk zelf nog wel een beetje aan mijn eigen verhaal. Zo eenvoudig kan het toch niet zijn?? Ik heb echter geen enkele moeite gehad om niet meer te drinken na die uitglijder. Het drinken viel dan ook tegen. Ik las gisteren hier op het forum dat de magie er af is. Dat is precies hoe ik het ervaar. Drank had een functie. Ik werd er welbespraakt van, creatief ook. Ik voelde me goed en kreeg energie om dingen aan te pakken. Problemen verdwenen en zelfvertrouwen kwam er voor in de plaats. Ja, geen wonder dat ik veel ging drinken... ! Op dit moment verdoe ik alleen tijd tijdens het drinken als ik drink en ben ik bezig met het creëren van een kater voor de dag er na. Nuchter ben ik veel welbespraakter, creatiever en energieker, pak ik problemen aan en eigenlijk zit ik wel vol zelfvertrouwen. Komend weekend met vrienden weg, daar wordt doorgaans heel veel gedronken. Ik wil dat niet, ben het ook niet van plan. Ik ben benieuwd of ik toch enorme trek krijg en ondanks dat niet ga drinken of dat ik zonder moeite de alcohol kan laten staan. Ik heb nu namelijk helemaal geen zin om niet meer uit mijn woorden te kunnen komen, niet meer te weten wat ik heb gedaan,l me te moeten schamen voor mijn kinderen en met een kater wakker te worden. Bovendien vind ik het prima om thee te drinken, durf ik voor mijn abstinentie uit te komen (voel me daar zelfs wel lekker bij) en heb ik mijn verwachtingen bijgesteld: dit hoeft niet het leukste weekend van mijn leven te worden. Een weekend met vrienden niet gedronken is geen verloren weekend!

Je blootgeven went! De eerste keer naar de huisarts, met knikkende knieën. En later een (één) keer bij de praktijkondersteuner waar ik niet echt eerlijk over mezelf kon en durfde te zijn. Beide niet in de wieg gelegd om iemand met een alcoholprobleem te helpen overigens. Juist dat vond ik veel makkelijker bij de AA. Daar is het normaal om te veel te drinken en is het dus (voor mij iig) veel makkelijker om er over te praten.

Ik moet zeggen dat ik ook wel klaar met het stempel alcoholist. Of ik er nou één ben of niet, het klinkt niet fijn en ik heb wel wat beters te doen dan die alcoholist zitten wezen. Er is iig meer in mijn leven. Maar wat hierboven gezegd wordt, een keer erkennen dan het niet goed is, de manier waarop je met alcohol bezig bent, maakt dat je er wat aan kan doen. En dat hoeft uiteraard helemaal niet de AA te wezen.

Goeiemorgen, ook weer raar gedroomd. Mijn jongste dochter was vannacht een jongetje. Als bowlen sporten is, ga ik vandaag ook sporten Lekker met een glaasje bitter lemon. Omdat er nou eenmaal wel bij gedronken moet worden.

Het gaat goed hier. Blij dat ik niet drink Gisteren veel knoflook gegeten, vandaag een droge mond. Het eerste wat ik deed toen ik wakker was was naar de kraan lopen wegens de dorst. Deed me ergens aan denken.... Verder zie ik vanaf 13 april de datum niet meer bij de berichten op mijn draad staan. Wel op berichten op andere draadjes. Als iemand me kan vertellen hoe dat kan...??

Ik ben ook een paar keer bij de AA geweest. De eerste keer vond ik dat heel spannend. Maar het bleken allemaal vriendelijke mensen te zijn die allemaal een probleem hebben met alcohol. Het maakt niet uit of je veel dronk of weinig, het feit dat alcohol een te grote invloed heeft op je leven en dat je het niet onder controle kan houden maakt je daar welkom. En het prettige is dat het mensen zijn tegen wie je op een andere manier over dit onderwerp kan praten als tegen vrienden, familie en andere bekenden. Iedereen zit er met een zelfde soort ervaring en een zelfde doel. En het zijn echt hele gewone mensen, als je ze op straat ziet lopen zou je niet bedenken dat dat mensen zijn die bij de AA komen! Van de stappen heb ik er maar een paar gedaan, dan weer de ene, dan weer de andere. Niet netjes in de goede volgorde dus. Je probleem word niet groter door naar de AA te gaan. En misschien wel kleiner.

Ken je dit filmpje? (Ik vind 'm erg goed, wil in ieder geval dat vrolijke, nieuwsgierige vogeltje weer zijn)

Hoi, Als ik mijn stukjes teruglees op momenten dat ik positief ben over mijn nuchtere leven, dan spat daar ook het enthousiasme vanaf. Precies die dingen die jij schrijft. Fris in mijn hoofd en geen vage kwaaltjes. De hele wereld aan kunnen! En dan toch weer in de verleiding komen.... En hopen dat eentje af en toe wel kan..... Maar ja, 'op één been kun je niet staan' en 'af en toe' is een erg rekbaar begrip. Als ik aan drinken denk, denk ik meteen ook aan het gedoe dat volgt. Slecht slapen, niet uitgerust zijn, dat watterige gevoel in je hoofd, je oogleden voelen hangen, geen zin hebben in de dingen, niet van de bank af kunnen komen, leverwaarden die weer de verkeerde kant op schieten, het gevoel dat ik de dingen niet goed onthoud, geen aandacht hebben, etc. Niet allemaal echt levensbedreigende dingen, maar wel de vraag of ik daar straks of morgen zin in heb. In ruil voor een paar biertjes en een fles wijn. En de onzekerheid of diezelfde verleiding morgen misschien weer terug komt. Succes ermee!

Ik voel me eigenlijk wel erg tevreden. Ik heb nu geen enkele trek, zit met m'n potje thee op de bank. Morgen vroeg op voor weer eens (sinds 3 of 4 weken) een persoonlijke sessie. Nieuwe therapeut, de vorige is op vakantie. Ik zie wel. Misschien de laatste, misschien klikt het wel en denk ik er nog heel veel aan te hebben. maar ik geloof toch dat ik het zelf moet doen. Ik heb er al zo veel en vaak over nagedacht. Het gaat goed met me, ik voel me fit. En dat komt deels door het niet drinken. Ik heb het gevoel dat ik verder vooruit kan kijken dan 5 minuten en daardoor ook van de drank af kan blijven als ik eens wel trek heb. Ik wil geen kater, ik wil de volgende dag ook mijn plannen kunnen uitvoeren. En ik geniet ook echt van het nuchter zijn. Ik dacht denk ik niet zo zeer dat het wel mee viel, mijn gebruik in het verleden, ik kreeg eerder steeds meer het idee dat mijn leven voor 1 januari dit jaar één groot zwart gebeuren was. En dat klopt niet. De rol van alcohol was wel veel te groot. En het niet meer drinken want ik ben een alcoholist werd ook veel te groot. Ik werd in gedachten een steeds grotere alcoholist. Ik wil niet meer afhankelijk zijn van alcohol. Ik wil het wel kunnen gebruiken. Ik heb daar echter weinig behoefte aan. Als ik nooit meer drink, vind ik dat prima. Ik geloof nog steeds in de prachtige stelling: een dag niet gedronken is geen verloren dag. Ik ben sowieso bijzonder tevreden dat ik al zo lang niets heb gedronken en heb ervaren hoe ok dat is. Met dat idee wil ik iig verder.

Gisteren 2 flessen wijn opgedronken. Twee vrije dagen, kinderen naar moeder, zin om effe niks te hoeven, ben 's middags naar de groep van Trubendorfer gegaan, maar zag daar alleen depressieve alcoholisten. En ik ben niet depressief, maar je zou het er daar bijna van worden. En toen weer die dingen als, voel je hoofd, je rug, je armen...hoe zit je erbij. Ik kan daar niet zo veel mee. Hup, begin nou maar gewoon denk ik dan. Iemand had het vervolgens over uitglijders. Dat leek me een goed idee. Goed, twee flessen gehaald en beide opgedronken. Van te voren goed bedacht wat de consequenties waren. Nu maar hopen dat die gedachten kloppen, want ik wil weer door zonder alcohol. En zo voelt het nu ook. Ik had denk ik behoefte om even te provoceren. En het voelt wel of de druk van de ketel is. De druk was het alleen maar denken aan alcohol dat ik overal zie en niet mag. Ik mag het dus wel, ik doe het ook, maar ik hoef het niet. Zoiets? En nu weer door...

Ik weet inmiddels dat het heel lekker is om niet meer te drinken. En goed te doen! Weet je man ervan? Zet de voor- en nadelen eens op een rijtje... dat werkt bij mij goed als ik toch eens zin in alcohol krijg. Succes ermee!

Nog even dit: Ik heb nu in mijn hoofd die donkere, sombere en eenzame tijd van toen ik nog dronk. En dan krijg ik een heel naar gevoel over het idee dat ik 30 jaar lang mijn leven heb verzopen. Het lijkt nu bijna één lange kater te zijn. Maar zo zwart en donker was het nou ook weer niet. Over het algemeen. De afhankelijkheid van alcohol, dat duivelse verlangen naar de roes, de black outs, dat gedeelte is wel wat minder romantisch. Maar daarnaast heb ik ook een leven geleefd waar ik met plezier aan terug wil denken. Dat botst nog wel eens met het idee dat ik van alcohol heb gemaakt. Werkt prima om van de drank af te blijven, dat wel.