Spud

Jep Jannigje dus laat je niet van de wijs brengen. Omdat iedereen al voor sinterklaas begon. Morgen is het ook sinterklaas.

Heftig hè Lars. En nu heb je nog de complimenten te voorduren. Morgen en overmorgen komen de kritieken. Hihihi, maar dit kan je tenminste al in je achterzak steken, echt goed gedaan. En mensen klagen alleen als ze niet mee hebben gedaan. Zo makkelijk om dan kritiek te geven, niks van aan trekken dus.

Ik wil wel meegenomen worden naar Parijs, maar daarna verlaat ik de slee weer. Ik voel me niet echt op mijn plaats daar, omdat ik nogal gewoon ben om alles alleen te doen. En kerst mij niet zo zwaar valt als menig ander. Maar bedankt voor de uitnodiging, mag ik onder deze voorwaarden mee?

Ik heb het nu over vorig jaar, en niet dit jaar voor alle duidelijkheid. Niet dat er nu weer een discussie komt omdat ik iets doms zei. Ik geniet van jullie gedichten.

Ik vond in ieder geval dat Kruidenthee er behoorlijk bekaaid vanaf kwam, terwijl ze een inhoudelijk gedicht wenste toen. Ik was daar toen niet toe in staat, dat regelen bracht ook spanning met zich mee, mijn moeder met een Tia op dat moment was ik niet zo in staat om mijn gevoelens te laten gaan en dat opschrijven. Maar ik kan het dus nog wel dus wellicht ga ik de dierendraad met gedichten vullen. Of zomaar eens. Maar niet meer als er een zekere druk achter zit. Ik kan gewoon niet zo goed omgaan met druk. Mijn manko.

Of het nu slecht of goed was, dat impulsieve gedichtje naar Herstel kwam uit mijn mijn hart. Met een rijmboek als hulp. Als ik een lootje trek moet ik van mezelf presteren en dan ben ik gewoon minder leuk.

Zou kunnen Yvonne, maar spontaan schrijven bevalt me beter.

Ik ben meer van hartig, zoet moest ik hebben toen ik met die hormonen bezig was. Mijn chocolade vriendinnen en ik moesten er toen nog erg om lachen. Nu 3 weken vrij van hormonen en ook geen zin in chocolade. Maar toentertijd een voorraad aangelegd, hihihi mijn smaak voor hartig bleef dus wel, dus enkel puur in mijn kast. Een beetje een domper voor mijn vriendinnen want die zijn gek op melk chocolade.

Zeker niet Yvonne, dit was vele male leuker. Geen stress, geen gevoel het beter moeten doen dan de ander en daardoor mijn volledige inspiratie kwijtraken. Dit is genieten en doen waarvoor dit bedoelt is. Namelijk genieten. Help je me nog steeds als ik impulsief weer aangeef dat ik het ga regelen? Thanks mijn ondersteuner de vorige keer. ben ik echt niet vergeten.

Oké Herstel, dan hoef je vanaf vandaag nooit meer zo een slecht gedicht te ontvangen, gewoon omdat je lekker op tijd bent om je in te schrijven voor de betere.

Oké tussendoor moeien mag. Ik sluit me helemaal bij Sowhat haar tekst aan, want ik vind het zo tof dat ik er geen woorden meer voor heb. Dankjewel voor het meegenieten. En nu al en geen nachtje meer over hoeven slapen. Super tof!

Ik heb niet zoveel maatjes hier, althans zo voel ik dat. Maar ik blijf hier voorlopig wel. Mijn maatjes zitten hier in de vluchtige gasten die soms een woord hier droppen en die zitten in mijn echte wereld. En ik ben het gevoel van opgenomen worden in de groep nog niet vergeten. Dat voelde gewoon heel fijn. Daarom, hoewel ik ook vaak gezegd heb ik kom hier nooit meer, blijf ik hier altijd terug komen. Ook iets waar je dus niet op kan vertrouwen bij Spud, weg is nooit echt weg. Ik blijf meelezen en uiteindelijk weer meedoen. Daar zit de verbondenheid denk ik in, weten waar je lotgenoten mee te maken hebben.

Afscheid hoort erbij, maar kan me er niet bij neerleggen dat dit gedaan wordt na 5 uur in de avond en naar aanleiding van iemand anders zijn teleurstelling. Je kiest zelf dus je kiest ook als een ander maatje vertrekt of je blijft of niet.

ook onder je eigen nick kan je terugkomen. Het bewijs lever ik zelf.

Ik hoop iedereen want je krijgt toch een lach op je gezicht als je de sinterklaas draad leest. Ik wel tenminste.

Huh wat heb ik nu gemist? Was wennen dat mensen hun nick veranderde, ik vond het heftiger dat een zeker persoon waar ik de naam niet van noem keer op keer terug kon komen op het forum en opnieuw mensen kon kwetsen. In mijn beschermingsdrang heb ik daarmee nu juist hele lieve mensen de kop afgebeten. Albert bijvoorbeeld, nu een vriend van mij.

Maar ik heb ook geen controle op wat andere schrijven, en ik heb ook geen controle op in welke moodswing iemand deze draad leest. Afgelopen zondag kwam ik hier, en las de discussie en kwam tot de conclusie dat ik hier effe niet moest zijn met mijn nonsens. Zoveel mensen zoveel verschillende aanpakken.

Ik dan waarschijnlijk ook.

Mijn excuus smaragd, ik deed ook mee aan de discussie. En dat terwijl ik de leuke gedichten lees op de andere draad.

oh ik dacht eigenlijk dat uit het verleden gebleken is dat we allebei nogal temperamentvol zijn en we daarom eigenlijk niet meer met elkaar spraken. en elkaar bewust een beetje uit de weg gingen.Maar feedback en mening geven kan toch gewoon? Waarom zou ik je kop af moeten rukken als jij mijn mening niet deelt? Ik probeer alleen iemands hoofd af te rukken als deze hier publiekelijk mijn maatjes ten schande brengt. Maar dat gebeurt nu niet.

Waarom zou ik?

Wellicht heb je gelijk Fleur. Waar moei ik me ook mee.

Tof, ik hoef geen nachtje te slapen om te genieten van jullie gedichten. Thanks!

Sorry Herstel, dat ik bovenstaande er nog effe tussen moest frotten. Ik hoop dat de sfeer goed blijft. Doe wat je niet laten kan. Als iets niet meer goed voelt is het tijd om weer een stapje verder te gaan. Zo werk ik hier ook op het forum. Ga goed!

Oké, ik wilde me eigenlijk niet moeien met de diagnoses die alle wanna be dokters en psychologen hier aan het stellen zijn. Maar op de diagnose borderline zou ik wel graag even willen reageren. Op zijn minst omdat ik 20 jaar geleden gediagnosticeerd ben als borderline kenmerkend. Effe voor alle duidelijkheid, ik bezat dus de kenmerken ik scoorde niet voldoende om het daadwerkelijk te hebben. Wel in een heuze kliniek gezeten met de rasechte borders. Ik vind dat ik dan wel een soort van recht heb om me te moeien nu. Ten eerste, ik dacht eigenlijk dat de diagnose nu helemaal uit was en dat er duidelijkere diagnoses op de markt zijn nu waardoor iemand psychisch niet zo goed kan functioneren in de maatschappij. Maar borderline schijnt dus nog steeds te leven. Die kliniek van mij is in ieder geval opgedoekt, omdat de hulpverleners er achter kwamen dat borderline eigenlijk een verzamelnaam is van andere psychische aandoeningen. Zo heb ik het begrepen, tenminste. Ze zijn zich meer gaan specialiseren op de behoeftes van de patiënt ipv iedereen over 1 kam te scheren. En een misvatting van vele, je kan niet van borderline genezen. Volgens mij kan dat wel, tenminste voor een heel groot deel als je het wil. Voor je omgeving, je vrienden, je werk, je familie ed mensen waar je tegen gezegd hebt dat je borderline hebt en mensen die die kenmerken zijn gaan lezen, jep bij elk conflict wat je met ze hebt ben je in hun ogen nog steeds ziek. Want in een gezond mensenleven zonder psychische klachten kan je als je boos wordt of verdrietig bent ook heel borderline overkomen. Maar met die diagnose en dat toegeven moet je er altijd rekening mee houden dat je jezelf ten alle tijden onder controle houdt en dus niet het achterste van je tong laat zien bij bepaalde emotisch. Ik ben geen dokter of psycholoog maar borderline vind ik een beetje te ver gezocht voor Spirit.