Singbluesilver

Balen Bor. Probeer weer te herstellen en de draad weer op te pakken. Je weet nu in ieder geval dat je lichaam heel hard nee zegt!

Dat klopt dat weet ik nog als kind. Overal werd volop gerookt en stonden de sigaretten klaar. En het klopt dat tijden veranderen. Maar als je niet rookt vind iedereen dat vanzelfsprekend maar als je niet drinkt roept dat vragen op. Er zit nog weinig taboe op drank maar wel een taboe op een alcohol probleem hebben lijkt het. Het moet allemaal maar gewoon kunnen

Dagpact: Quinn Lars Momentum Lika Nadia Rapilos SBS Lekker uitgeslapen. Terugkijkend op een nuchtere gezellige verjaardag! Laatste sint dingen afronden vandaag. Fijne dag allemaal!

Klinkt goed Lika!

Super! Voor je het weet is het weekend weer om!

Dank je Quinn. Over volgende week ga ik nog nadenken. Vind het eigenlijk echt niet kunnen dat mijn visite geen borrel kan krijgen bij ons thuis. Maar nogmaals daar ga ik van de week over nadenken.

je hebt gelijk Lars dat het nooit te laat is, maar zo voelt het soms omdat ik zoveel verprutst heb. maar ik weet dat ik vooruit moet kijken. en probeer dat ook echt wel te doen! mijn man zei tegen me dat hij juist erg blij was dat ik het nu aanpak en niet ermee door ben gegaan. hij zegt dat hij trots op me is, een groter verjaardagskado kun je niet krijgen denk ik. nu moet ik die trotsheid alleen zelf nog gaan voelen en Krullebol, ik vind me zelf nog absoluut geen overwinnaar. 2 maanden niet drinken weegt niet op tegen 30 jaar wel drinken. het is zeker geen overwinning of misschien dan wel het stukje dat er nu het besef is dat ik toch echt een verslaafde ben en de keus aan mij is om er wat mee te gaan doen of niet. maar dat is allemaal nog maar net begonnen. net wat ik eerder zei, het is erg nieuw. vandaag mijn eerste verjaardag sinds heugenis zonder drank. beetje onwennig maar voel me ook heel sterk. heel gek eigenlijk. ga zo lekker koken en er komt vanavond een goed bevriend stel die op de hoogte zijn en me steunen dus dat gaat vast wel goedkomen. een klein opwarmertje als we volgende week het hele huis vol hebben zitten met borrelende mensen (maar daar ga ik nu nog even niet over nadenken)

kan ik ook aansluiten? sinds ik gestopt ben met drinken al wel afgevallen maar ik wil er nog meer af.misschien is dit een leuke stok achter de deur (hoewel in deze maand)

Kom moeilijk op gang vandaag, sowieso ben ik sinds ik gestopt ben een echte denker, piekeraar, analyser etc.... en op zo'n dag als vandaag nog even in het kwadraat. 45 jaar geworden vandaag en als ik teveel terugkijk kan ik me echt waardeloos voelen. wat een puinhoop heb ik er van gemaakt. Ik dronk denk ik om het leven te vergeten en ik zou eigenlijk niet moeten drinken om zo het leven te kunnen vieren. maar dat is nog niet zo simpel. ondanks dat ik vind dat ik goed bezig ben vind ik ook dat het te laat is. ik had eerder een leukere, heldere moeder en partner kunnen zijn etc......... waarom was die drank altijd zo belangrijk. en nu eigenlijk nog want het houdt me heel erg bezig. ik kan me eigenlijk geen verjaardag herinneren zonder drank behalve toen ik echt nog een kind was. Ik drink vanaf mijn 14e, daar kwam ook al snel weed en cocaïne bij, hallo eerste verslaving. dat kon ik na een paar jaar wel weer afzweren want het was afwijkend, niet iedereen gebruikte drugs ik wilde succes hebben in mijn leven en dus stopte ik daarmee (ook met hulp hoor) en ging studeren. maar de drank bleef, iedereen deed dat, iedereen dronk. vieren dat je een tentamen had gehaald of juist wegdrinken omdat het niet goed ging. denk dat de alcohol me veel extra studie tijd heeft gekost. maar wat maakte het uit, iedereen ging los, iedereen. daarna aan het werk ik bleef het doen, een wonder dat ik dat vol heb kunnen houden. het viel me eigenlijk niet op dat mensen minder gingen drinken. zo ook mijn eigen man. kon gewoon na een half biertje zeggen 'ik hoef niet meer' onvoorstelbaar vond ik het (en nog eigenlijk). de alcohol bleef belangrijk, ik kenmerk er ook veel gezelligheid aan hoewel ik nu toch echt weet dat ik alleen tijdens de eerste fles gezellig was. het was ook niet bekend ik ben nu mondjesmaat mensen aan het informeren van mijn probleem. het zijn er nog maar een paar, durf het nog niet zo goed. mensen zijn verast, ik heb het goed verborgen gehouden. op feestjes etc.. dronk ik gezellig met iedereen mee, niemand wist dat ik thuis daarna nog even doorging (of van te voren al begonnen was). want die rem is er gewoon niet. er waren wel eens mensen die een opmerking maakten maar dan reageerde ik van 'slecht gevallen, weinig gegeten ofzo' en ik dacht ook wel dat ik er mee weg kwam. een aantal ecsessen ervaren door de jaren heen,. en dan dacht ik wel van dit kan niet, maar dit duurde hooguit een paar weken waarin ik dan gematigd dronk en hup daar gingen we weer want het ging toch zo goed en het was toch zo 'gezellig'. Vorig jaar december ging het extreem mis, de ergste ervaring ooit voor mij en mijn gezin en een dieptepunt in mijn alcoholcarrière. Toen besloten dat ik geen wijn meer zou gaan drinken want dat drink ik als ranja, helemaal de alcohol dag zeggen kon ik nog niet wilde net als anderen het toch gewoon kunnen om een paar glazen te drinken. ik stapte over op andere drank (als ik maar geen wijn meer dronk toch? dat was de boosdoener) lekker mezelf voor de gek gehouden natuurlijk. ik probeerde gematigd te drinken maar het stemmetje in mijn hoofd ging maar door, 'wat maakt het uit, iedereen doet het, alcohol is heel normaal' ik begon mezelf er weer in te verliezen en weer meer te drinken. ik zag het misgaan en ik begon aan mezelf te merken dat ik niet terugwilde naar waar ik vandaan gekomen was. nu sinds 11 september is de knop om. ik wil niet meer zo ver weg zakken ik vind het eng om niet te drinken maar misschien nog wel enger bij het idee dat ik wel weer ga drinken en dan weer zo ontzettend de controle over mezelf te verliezen. ik wil dat niet meer. jaren heb ik gezegd dat er geen probleem was nu realiseer ik me dat ik verslaafd ben en dat is zwaar en dat is moeilijk maar ik moet deze strijd winnen voor mezelf en voor mijn gezin. maar vooral voor mezelf. ik denk dat ik nu eindelijk goed voor mezelf aan het zorgen ben maar het voelt wel eenzaam en nieuw en eng. waar is de spontane meid gebleven, die altijd energie genoeg had. Ik moet het helemaal opnieuw ontdekken. mezelf ontdekken en dat vind ik erg moeilijk........... maar ik zet door! en zeker vandaag! dus ik dacht maar even mijn gedachtespinsels uit mijn hoofd te typen dan kan ik nu weer over op de orde van de dag. tot later!

Goed genoeg vind ik mezelf eigenlijk nooit maar daar wordt aan gewerkt!

Yep! Zo gaat ie goed!

Ik ook prachtige avond gehad. En meld me droog af. Welterusten Ps @Meya bedankt voor de mobiele uitleg!

Beetje laat maar ook welkom hier Tanuki. Ik zelf hier ook nog niet zo lang maar gaan elkaar vast tegen komen. Succes!

AR Ik ken je niet woon ook niet echt in de buurt maar hopenlijk kan er iemand langs komen zondag!

Hier even een verzetje vanavond straks naar een toneelstuk, Intouchables. Heel veel zin in! Gelukkig vanmiddag wat geslapen dus nu energie genoeg! En ik zit nog te dubben over het pauzedrankje Appelsap of rivella

Gaat hier goed heb de positieve flow weer gevonden!

Dat is juist vaak ook wel het lekkere aan werken. Moe(niet te moe) maar voldaan thuis komen. Geen idee of zo'n rapport bindend is maar zelf eens rondkijken zoals je zegt kan natuurlijk nooit kwaad.

Meer was in mijn geval eigenlijk altijd minder

Afleiding altijd goed! Succes!

Fijn te horen gerrit, dat biedt perspectief!

naar aanleiding van het gesprek met mijn dochter gisteren en het zien van dit draadje dacht ik ja, ik moet dat ook eens opschrijven, om als ik de neiging heb om te gaan drinken ik terug kan kijken naar wat ik allemaal heb veroorzaakt en gedaan. het is eigenlijk wel heel erg veel, maar 30 jaar drinken is ook wel veel. het ergste was dat ik zo diep was gezonken dat ik mijn kinderen de huid vol gescholden heb, verder dat ik vaak viel en mezelf daarmee bezeerde, dat ik vaak boos werd op mijn man zonder aanleiding, dat ik alles eruit kon gooien om daarna weer vrolijk door te drinken, dat ik zo ver van de wereld was dat ik niet meer wist waar ik was of wat ik deed, veel heb ik altijd achteraf moeten horen, hoe idioot het is dat ik trots was op mezelf als ik 'maar' 1 fles wijn had opgedronken, dat ik 's ochtends in de auto stapte terwijl ik echt nog niet mocht rijden met alle risico's van dien, alle keren dat ik me ziek heb gemeld voor mijn werk, alle keren dat ik doodziek in bed lag van de drank en niet bij mijn gezin was......, alle keren dat ik alles in het werk stelde om maar wel te kunnen drinken (op vakantie op tijd terug zijn bij camping of terras, 's avonds niks meer met de kinderen doen) altijd de focus op drank en kunnen drinken, boos worden als ik de bob was naar een feestje en mijn man dan maar 2 of 3 biertjes dronk. en ik snel naar huis wilde zodat ik ook nog even een borrel kon drinken. Voor veel dingen schaam ik me en vooral voor de laatste escalatie thuis wat maakte dat ik daarna acuut ben gestopt met wijndrinken na 30 jaar. zo ontzettend de controle verliezen zo ontzettend in de ban van de drank en maar doordrinken, geen rem kennen en zo agressief worden. als ik eraan terugdenk durf ik al bijna niet meer te drinken zo bang dat dat allemaal weer gaat gebeuren en het ergste is eigenlijk ook nog dat ik er zelf nagenoeg niks meer van weet. mijn man en kinderen hebben het moeten vertellen. het is toch te triest voor woorden dat ik zo diep heb moeten zinken.............. en daar kan ik niemand de schuld van geven heb het helemaal zelf gedaan. maar nu doe ik het ook zelf (en met een beetje hulp natuurlijk) het roer moest om maar het roer moet ook om blijven anders raak ik alles kwijt, mijn man heeft niet veel credits meer

en? begonnen aan dag 3?

Het voelt zo ontzettend laatste kans om te stoppen met drinken dit keer. Als het nu misgaat, stop ik nooit meer. dat gevoel heb ik ook en neem dat ook als leidraad, heb het gevoel dat als ik nu weer ga drinken ik mezelf wel dood kan drinken. zeg dat dan ook tegen je zelf hardop want dat is niet waar je voor wilt kiezen. en neem dan gerust ook even wat extra tijd als je het beter ziet zitten om naar huis te gaan. ga je wel naar huis zeg dan tegen jezelf dat je jezelf mag zijn en dat je oude drinkende ik niet echt jezelf zijn is. weet niet of het je helpt ofdat het onzin voor je is wat ik typ maar ik heb zelf wel wat houvast aan die gedachte en misschien jij ook wel. sterkte!

heb even meegelezen: veel plezier tussen de geiten Lars, misschien wel even lekker tussen de dieren, ze praten niet terug maar geven wel vaak een vorm van aandacht en troost! maak er wat moois van!

Net zoals dat ze zeggen dat een crisis een kans is omdat je in of net na een crisis meer openstaat oor verandering. Mij moest het water eerst ook hoog aan de lippen komen om in te willen zien dat het zo niet verder kon en dat ik wil dat er een verandering optreedt. Als je problemen vertaald in uitdagingen klinkt het ook eigenlijk veel positiever. Want he wie wil er nu niet een mooie uitdaging aangaan!