Lika

Ik heb jouw bericht weer geliked, omdat je veel 'likes' verdient. Knuffel en misschien kunnen ze die neuroses gelijk wegopereren. Zou ook wat zijn... liefs Jannigje, liefs

Net terug van het strand. Hele mooie zonsondergang gezien. Met een ijsje in mijn hand. slaap lekker. Jannigje, ik hoop dat je een beetje kunt slapen.

Jopie, ben gewoon een beetje mee-ontroerd door je verhaal. Suikertje, wat Sheila zegt. Maar even afwachten... Onrustig gevoel, maar je voelde je ook zo ontzettend niet lekker. Lars, confronterend. Niet fijn om te voelen soms. Maar hé, we moeten aan de slag blijven!

Sparood en dan teleurgesteld zijn als het een ander prikje is...

Mooi Kore!

Lars, wat is er aan de hand? We zijn er hoor

Dank voor jullie reactie ook Kohtje en Etty. Mijn man is niet van zins het drinken te laten volgens mij. Ik ga even kijken hoe ik me ten opzichte van (zijn vooral!) gebruik ga ontwikkelen. Die maatschappelijke ontkenning ja. Heel vreemd vind ik het soms. Ik denk dat onze houding ten aanzien van drank gaat veranderen. Dat we het NIET meer normaal gaan vinden. Later. Over een jaartje of 50?

En de boer, hij ploegde voort. vort, aan het werk!

dank! Ik kan hier weer verder mee. Ik heb ook de hele tijd flashbacks van een hele vervelende drankervaring vorig jaar tijdens mijn vakantie. Blergh!! Zal mijn extreme gevoeligheid nu ook wel mee te maken hebben. Met mezelf dus. En verwerken, accepteren dus.

Ja. Het is inderdaad gelijk te merken, denk ik. En er zijn heeeeeel veel verslaafden inderdaad. Maar wat zit mij er dan zo dwars aan? Het is confronterend. Dat is 1. Want er was aan mij ook heel wat te merken dus. Daar ga ik eerst mee verder. Met het plaatje van Sheila vandaag in gedachten.

@Kore, ik herken het wel een beetje wat je schrijft. Gek genoeg durf ik hier juist een beetje te oefenen. Iets heel anders, ik merk dat ik steeds gevoeliger word voor drankgebruik door anderen. En dan met name echtgenoot. Hij drinkt niet zo veel, wel dagelijks.Iin de vakantie 2 biertjes en 2 of 3 wijntjes. Na 1 biertje merk ik al ander gedrag. Of lijk ik te merken... Hebben jullie dat extreme kritische ook gehad? Ik probeer het los te laten. Hij doet geen vlieg kwaad. Misschien is het wel dat ik echt onder ogen moet zien hoe ik was en dat drinken er gewoon niet meer in zit voor mij.

Goedemorgen. Vroeg wakker en toen weer heel diep in slaap gevallen. Nu voelt het alsof ik kan blijven slapen. Even met mijn tenen wiebelen. Dat is het begin.

Lekker! Van Harte Toine, fijne dag.

Ben heel benieuwd.

Heb jij opgetreden Fleur?

Rot voor je Lars.

Ah, dank je Sita! En we wonen nu natuurlijk ook even op 37 vierkante meter in vakantiehuisje met zijn viertjes. Vandaag 0 verwachtingen van mezelf. Dat hielp. Normaal gesproken ben ik degene die plannen maakt en uitjes bedenkt. Niet gedaan. Gewoon niet. Kinderen op de ipad? Laat maar even een dag. Ik was mijn eigen gedoe beu. Ongesteld geworden, dus dat zal de scherpte er wel even afhalen.

Raar gevoel. Ik denk steeds dat de dag nog moet beginnen... Herstel, gelukkig dat het weer wat beter gaat. Ik vind het heel eng klinken. Lars, ging dus wel? Gelukkig maar. Suikertje, wat goed van je dat je huisarts hebt gebeld. Ik ga maar even wennen aan het feit dat het al zo laat is.

Oef Jannigje. Oef,oef,oef. Ik wilde dat ik meer wijze Indianenwoorden voor je had. En een dansje dat zou helpen. ik begrijp je helemaal, denk ik. Niet per sé van waar ik nu in zit, maar van vroeger. De angst, de wanhoop, de hoop van iedereen dat het dan toch beter gaat en maar laten zien dat je wat kunt met die handvatten. Dat laatste herken ik van nu. 'Je hebt toch handvatten gekregen?' Lieve Jannigje, wat kun je doen? Eerst de ingreep. Dan is daarna de angst wellicht minder? Een klein beetje licht? Je hoeft je voor niemand anders voor te doen dan je bent. Maar hoe doe je dat ? Ik geef je (ZOEF!!!) heel veel liefs.

Precies Lady Jane, dank Sheila! Dank Jane en voor jou een dikke knuffel. Vandaag .... geen idee meer eigenlijk wat ik wou zeggen, vandaag is vandaag dus. Fijne dag allen.

Dank Smart. Golfslagen is wel een goed woord. Het is alsof ik opeens overkook. Acuut staat mijn wereld in brand en is er woede ( veel) en paniek. Ik zou het zelf fijn vinden als de 'opeensheid der dingen' af zou nemen. Veel golven zijn er. Hele sterke. Ik voel me dan later beschaamd en toch vol met schuld. Verpest ik de vakantie van mijn man, kinderen? Voor hen is het ook best ingewikkeld met mij op dit moment. Of zoals mijn man zei: ' het kabbelt niet...'

En ik... Ik schrijf het in mijn boekje en geef je nu een knuffel.

Lieve Jannigje.

Vandaag een groot deel van de dag op een steiger gezeten. Was bepaald niet saai. Het werd eb, veel vogels, zon, windje, bootjes etc. Na zes uur met moeite weggegaan. Slaap lekker

Ietje, sterkte.