Lika

Ik zat in een traject ivm mijn burnout. Fysiek en psychisch. Maar ben twee maanden daarvoor al gestopt. Met dit forum. Alleen. Midden in de burnout. Drinken was in traject geen expliciet punt van bespreking. Voor mijzelf wel voorwaarde om een zinnige aanpak van mezelf te garanderen... Ben 25 november 2016 gestopt. Tot nu toe geen terugval gehad.

Die oudste was zeker een meisje Sandro?

Same here!

Goedemorgen. Dagje hobby: toneel vandaag. Gisteren goed opgeruimd met hele gezin. Plaatje in mijn schrift. (En in dat van man en kinderen) @bolletje kijk je ajb uit?

Welk verzoek kun je doen? Oef...mooi, dat ik nu al dichtklap. Dat is het precies! Ik ga eens even die kant op denken. Thanks!

Ik mis jowan ook Lars. Het maakt me nederig.

Best veel eigenlijk.

Dat vind ik jou ook Lars. Dank je. We worstelen door, ok?

Ach je been.....bah! Wel naar de huisarts gaan hoor!

Je kunt een ander niet veranderen. Wel steunen. En je kunt iets met het gedrag van de ander of niet, denk ik. Ook zij moet het zelf doen. Waarom wil je dat zij een interessante hobby heeft? Wat geeft jou dat? Theezakjes gebruiken voor kerstkaart? Is dat ook goed? Ego aan het woord? Hoe kun jij bijdragen aan haar geluk? En wat weet je steeds minder zeker? Ik ook hoor. Het is lastige materie. Soms begrijp ik het even denk ik.

The only way is up!

Ja, maar goed voor jezelf zorgen is beide niet. En dat ga ik nu aan. Ik sta oprecht open voor ‘goed voor mezelf zorgen’. Wat dat dan ook moge zijn...

Ik moet het goede antwoord geven, maar heb heel vaak geen idee. Pas in rust en vaak alleen, komt het gevoel waarbij ik me comfortabel voel boven drijven. Ja, dus, @smart

-inzichten voor mezelf- Het benauwde gevoel dat me overvalt in mijn relatie is hetzelfde dat ik ervaar in een bilateraal met baas, 1 op 1 gesprek met (bedrijfs)arts, laatst op mijn werk toen we elkaar moesten interviewen, etc. Dichtbij mezelf, wat voel ik.....HELLUP! En dan maar ‘iets’zeggen, me ergens aan vastklampen en tanden op mekaar en door. Nope. Werkt niet (meer). En ik weet heel goed waar het vandaan komt. Ook niet erg. Het is zo. Mini, mini, mini stapjes....

Dank je Thee. Mooi pad waarop je gaat.

Thans @lady jane. Waar.

- update- Het grote alomvattende wijze berustende en accepterende gevoel is nog niet ingetreden. Dit even in het kader van verwachtingsmanagement. Ik ‘gedoe’ me er wat doorheen. Door het leven. Week weg geweest met schoonfamilie. Dat vraagt veel van me, hoewel ik er ook van geniet. Nu extra moeilijk omdat man en ik samen nog steeds ingewikkeld zijn. Hij is ook niet helemaal zichzelf in de omgeving van zijn familie, dus eigenlijk, al met al: hebben we het heel goed gedaan! Mijlpalen; goed gemutst auto gereden, verdwaald en erom gelachen, boodschappen gedaan voor de hele ploeg en 2 keer gekookt. In rust en vertrouwen dus. Vertrouwen in mezelf. Yes! Het lijkt niet veel, maar is GROOT. Verliefdheid is er af en toe. Dat gevoel mag er zijn. Het verandert, ook het gevoel er iets mee te moeten verdwijnt langzamerhand en piekt soms even. Maar ik kan er inmiddels ook om lachen. De ultieme illussie in Verweggistan! Briljante truc Lika! En misschien is het wel een grote liefde, dat mag . Maar een andere keer graag. Ik ben helemaal niet toe aan liefde van een ander om te compenseren wat ik mezf niet geef. Dat zou het nu (weer) zijn. Het gevoel dat ik het liefst alleen zou willen wonen is nog steeds sterk. Dat is lastig. Ik ga daar nu serieus naar kijken. Blijft dat? En zo ja, wat dan? Ik ben nooit lang alleen geweest en voel die behoefte. Maar het is wel weer een GROTE VERANDERING waarin ik boze mensen op mijn pad zal vinden als ik doorzet. Kan ik dat nu (al) aan? De boosheid van een ander vind ik zooooooooo eng. Genoeg werk aan de winkel dus. Maar ik vind het niet erg. Soms wel. Dan wil ik me gewoon huppelend happy voelen. Dus dan word ik heel moe en bozig. Er is echter -en dat weet ik heel duidelijk-maar 1 weg. Mezelf serieus nemend (niet overdreven, maar ook niet wegduwend) stapje voor stapje kijken hoe het is. Hoe het gaat. Wat goed voelt. En in contact met mijn gevoel komen vind ik moeilijk genoeg, maar lukt steeds beter. Absolute voorwaarde: heldere geest zonder alcohol. Want dat drinken stilstand betekent: och wat zie ik dat nu! Luctor et emergo. (Ik worstel en kom boven)

@Lars van harte! @jopie wat heerlijk een kleinkind erbij. Zo leuk lijkt mij dat! Maar ja. Dat duurt misschien nog wel 20 jaar, als het al gebeurt. De natuur kun je niet dwingen en als mijn dochters geen kinderen willen, begrijp ik dat ook volledig. ik ben net wakker. Ik slaap gewoon heel lang diep. Als niemand dan lawaai maakt.... ik baal daar juist van, omdat ik soms delen van mijn dag mis. Maar ben ook paar dagen laat gaan slapen. Het is goed zo.

Mooi Jim. Je gaat goed. Heerlijk om te lezen. En ja. Wat Rosee zegt:iedereen heeft wel wat. Het is een probleem als je er je zelf en/of anderen te kort mee doet.

Ik word er boos van Jannigje. Wat enorm rot voor je! En nu moet je weer opnieuw ja. Er zit niets anders op. Heel veel sterkte. en liefs

Yes @Gypsy. Wat spannend.

Een cadeautje voor jezelf om jezelf te belonen kinderachtig?? Dacht het niet!! Leuk @Lars! Mooie camera. @zeilbootbewoner kom op man! Je bent hartstikke welkom hier. Juist hier. Gisteren aan een goede vriend van mij die ik maar 1 keer per jaar spreek, maar zo iemand bij wie je wel aanbelt in het midden van de nacht, dat ik niet meer drink omdat ik te veel dronk en dit beter voor mij is. Vorige week zelfde gedeeld met zwager. Gek: opeens kan ik het gewoon zonder omhaal of ingewikkeldheid zeggen. In beide gevallen werd mij iets over mijn abstinentie gevraagd. In beide gevallen was de reactie meer dan okay. Fijn.

Heel rijk @jopie. Heel rijk. Het patroon van afschuiven, boos worden zit er zo diep vanuit mijn vader in. Zo diep. Zie nu pas hoe ik het zelf ook deed en ook nog wel doe hoor. Maar ‘getting there’! Dank je.

Prikwater, sparood. Geweldig!