Ik schreef op de dagdraad over die onrust. Dat gevoel. Brrrrr....
lijkt het eigenlijk. Het lijkt heel brrr..., maar goed beschouwd is het een momentopname . Even een niet zo prettige. Dat kan. Is niet erg. Wordt wel weer anders.
Drinken hielp mij niet, weet ik nog. Verleidelijk, maar het gevoel doofde wel, naarmate ik zelf verder uitdoofde, maar kwam met schuldgevoel erbij, gewoon weer terug.
Knietjes afvegen. Schrijven. En door. Oh ja, vergeet je kroontje niet....!