Quinn

De gevoelens die opkomen verdragen, onrust er laten zijn. Dus het juist niet in afleiding zoeken misschien? Geeft het overleven van het mijnenveld je een trots gevoel? Als in, ik vecht en win, dus ben ik goed? Lijstje met voor- en nadelen. Terugkomende situaties opschrijven. Iets voor jezelf doen, iets leuks dus, met al die extra tijd. Hulp zoeken bij het jezelf ontwikkelen, want daar kan ook een plus uit komen. Of je komt gewoon gezellig hier bij mij?

Natuurlijk moet je niet opgeven Lars, je gaat aan alle kanten steeds beter. Ziekzijn al weer over? Hier weer ochtend, douchen enzo en weer zo'n lege dag. Zelfreflectie for the win. Ik wil naar buiten.

Goedemorgen. Alweer regen hier. Straks nog maar een ik wil naar buiten poging wagen. Dagpact: Lisette Quinn

Dat stemmetje heet duivel, zeggen ze. Vasthouden meid.

Knap gedaan snoepje, weet nog dat je er tegenop zag. Vraag me af in hoeverre het nu zinvol voor mij is om op het dagpact te staan. Maar het voelt wel prettig om er toch bij te horen. Zegt de solo artiest... Dagpact; Momentum Bor Nadia Rapilos Lisette Sonnetje Quinn

Bedankt voor de titel. Ik volg je graag, maar hier eerst even niet.

Volgens mij word je nu zo'n beetje wakker. Goedemorgen Sita.

Merci. Als het holle praat wordt, hoor ik het graag van je.

Hé Lars, op dinsdag doen ze hier ook een niks gepland dag. Best rustig wel, maar ook saai. Lukt het met de zenuwen?

En daarmee basta. Mooi gezegd.

Goed bezig, handige reddingsboei ook. En welkom natuurlijk. Wat je kunt doen om rustig te worden? Ben geen topadviseur en masturberen heb je al genoemd. Chocolade dan? Kruiswoordpuzzels? Of er over praten misschien? Succes. Enne, mocht je iets vinden dat echt goed rust in je hoofd geeft, do share!

Nee, geen tiran, geloof ik. Wel iemand die niet van verrassingen en veranderingen houdt. Tenzij ii ze zelf bedenk. Hmm ja, ik denk dat er thuis meer op mij wordt aangepast dan ik me bewust ben. Meestal als ik echt zoveel drink dat de controle weg is, ben ik alleen. En dan maakt het niet zoveel uit. Zolang anderen me maar niet zien zonder de controle stevigin mijn handen. Klink afschuwelijk basta, echt afschuwelijk. Geknuffel hoeft hier gelukkig niet, vind mediteren al erg genoeg. Ogen dicht en springen, zeg je. Ogen wijd open en af en toe een halve stap, doe ik nu. Het frustrerende is dat ik weet dat ik mezelf hiermee op slot zet. Maar dat anders gaan doen, man wat is dat moeilijk. Als ik rare dingen ga schrijven, reken ik op je dus hè. Vandaag rustig hier. Net een halve boterham op en nu wat rusttijd voor jezelf. Yay. Zo maar weer douchen. Mag vanavond weer even bellen, best wel dubbel gevoel.

Ik weet het niet. Wat heb ik een hekel aan dat zinnetje. Ik weet niet wat er van me over blijft, wat en of er wat gedaan kan worden aan mijn redenen om te drinken, wat er onder het ijs zit, of er iets in me zit wat mijn essentie is, welke psych ik ga krijgen en hoe dat gaat lopen. Hell, ik weet niet eens wat er vandaag gaat gebeureb. Al dat "weet ik niet", stuk voor stuk een reden om een glas in te schenken. Het onbekende. Geen controle. Mensen die niet doen wat ik zeg en wil. Zelfs mijn eigen hoofd krijg ik er niet meer onder. Ondanks alle civilisatie en emancipatie in mijn leven, roept er nog steeds een stem die zegt dat hulp aanvaarden en zwakte tonen redenen zijn om je de grond in te trappen. Man up boy.

Gefeliciteerd, dag stress

O, geloof me, ik heb het wel degelijk gevraagd. Ze vond mijn emotionele gehechtheid aan het ding niet gezond. Oftewel, ze wou haar gewoon zelf houden. Ach, ik rijd toch haast nooit. Ik vind porno kijken best plezierig, het zet zo lekker je hoofd uit. Hmm ja, dat ook al ja. Ik zie een patroon. Ging niet zo prettig vandaag. Gesprek met de psych ging niet soepel. Heb het gevoel dat ik hier echt voor niks zit, beetje tijd te verdoen. Hij zei het ook al, zo van joh, je hebt alles, vrouw, man, kind, huis, baan. En dat is ook zo. Geen enkele reden in het hier en nu om te drinken en het toch doen. Wat voor loser ben je dan hè. Zo'n loser die het hier en nu niet vast weet te houden en elke keer weer terug valt naar toen en vroeger. Ik moet me openstellen, zeggen ze, anders wordt het niks. Stoppen met vechten. Overgeven (niet dat fysieke). Maar ik ben bang, bang om mezelf kwijt te raken, bang om in te storten. Ik wil niet dat ze me breken hier, ik moet sterker zijn dan dat. Geen idee hoe het anders moet. edit: sorry voor weer een hoop vaag gebrabbel.

Een oude eend.

Ik weet het, ben niet bepaald een gemakkelijk mens. Maar ik doe m'n best. Voelt niet rustiger, eerder murw, alsof ik stevig in elkaar geslagen ben. I wish bono, de toegang is behoorlijk beperkt hier, in tijd en inhoud. Geen Facebook, geen Skype, geen porno. Maar kan wel hier komen en dat is voor mij in elk geval helpend.

Vind dit een lastige. Zijn mijn gedachten en emoties minder authentiek en oprecht omdat ik moeite stop in het esthetisch omschrijven ervan?

Ja, dat heeft zeker spanning. En de drive om nu nog hier je best e doen, neemt af. Maar je doet het voor jezelf Lars. Even een beetje vakantie is best, maar wel doorzetten hè.

Fijn dat het beter gaat met jongste.

Mooi man.

Nou, kennis is gemaakt. Heb het idee dat ik zijn tijd zat te verdoen. Verder vandaag niet veel gedaan. Het regende veel en is koud. Best prettig. Niet echt aansluiting, maar heb dat ook niet geprobeerd. Het trillen neemt af, dat is wel mooi. Vanavond kijken of ik warm eten binnen kan houden.

Hmm

Boterham op. Plus koffie natuurlijk. Straks alvast een verkennend gesprek met de psycholoog hier.

Etty, precies dat ja. Raar hè, dat de perfectie het gewoon niet is. Zou graag mijn oude auto terug willen, maar dochter wil haar niet teruggeven.