De psycholoog constateerde vanmiddag dat ik afgelopen weekend hard aan mijn muurtjes heb gewerkt. Vond ik zelf tamelijk positief, zij wat minder. Maar ik vind het wel best. Als ik het kan redden op deze manier, laat het dan mooi begraven blijven, achter stevige muren weggestopt. Tenslotte drink ik nu al telt even bijna twee weken niet. Dat is best wel eeuwig, toch? Okee, eerlijk? Ik ga zaterdag naar huis, niet blijvend, maar wel de kerst over. Ik kan en wil daar niet als een emotioneel wrak aankomen. Mooi niet. Dan alles verder maar even on hold deze week, even de tijd nemen om mezelf weer bij elkaar te grabbelen en vast te ductapen. Het is kerst en we gaan het (ik zei niks) leuk hebben, dat idee.
Edit: weer een euro in de pot. Thanks Lars.