Quinn

Als iemand nog een stuk wil, wees snel, want ik ben alvast begonnen.

Droog gehouden, ook vandaag, zij het met de nodige moeite. Andere middelen? Alleen de voorgeschreven medicatie, seks en adrenaline. Vooral vandaag was het lastig om niet te gaan drinken. Oudste dochter had een afspraak die haar heeft laten zitten, waarop ik haar in tranen aan de telefoon had, of ik haar alsjeblieft op wilde halen. Toen ik daar aankwam, zat ze nog steeds huilend op me te wachten, met een glas wijn in haar vingers. Moest me inhouden om op dat moment haar verdriet belangrijker dan mijn woede te laten zijn en niet met haar mee te gaan drinken. Zit nu in de auto terug (word gebracht), dus ook het gesprek over dat ik niet terug wil, hebben we afgerond. Weer zo'n geval waarin het goede doen ontzettend vervelend voelt. Jolly.

Klinkt als een heel fijne, geslaagde dag met je familie Sita. Voor vandaag ook zo eentje!

Fijne dag vandaag Lars.

Ah koffie! Dank.

Bye George...

Toch ook maar eens gaan slapen. Op enig moment moet de dag stoppen. Welterusten.

Kan geen genoeg krijgen van het uitzicht, maar ook nu toch maar naar bed. Welterusten.

Hé suffie, top dat je zo'n fijne, liefdevolle avond hebt gehad. En mag ik het stoer vinden dat je die tweede hebt laten staan? Nee? Doe ik toch.

Tamelijk hectische dag, nu tijd voor ontspanning. Droge afmelding alvast.

Vandaag vol, omdat ik... tja, waarom? Om goede kerstherinneringen bij de kinderen op te bouwen. Omdat het al jaren traditie is dat de hele handel hier landt op eerste kerstdag. En dat zijn misschien net wat meer mensen dan bij anderen. We doen het altijd zo, of nou ja, de afgelopen tien jaar dan. En ik wil graag dat alles zo gewoon mogelijk gaat. Ben nu overigens wel aardig afgedraaid en ben vannacht samen met vriend bij hem, even een iets kleiner gezelschap is ook wel prettig. Morgen weer naar het andere huis en dan is het gewoon een dag met ons eigen gezin, dus ook wat rustiger. Ik wil vast te veel in te korte tijd, maar het lukt niet om keuzes te maken, prioriteiten te stellen. Ik wil ze gewoon allemaal om me heen hebben.

Nou, dat is zo ongeveer gelukt, alles wat niet mijn partner of kind is, heeft het pand verlaten. Vooral bij de sigaar na het eten ontzettend veel behoefte aan een glas whisky, maar er is dus echt niks meer in huis. Helemaal niks, zelfs niet daar en ook niet daar. En ja, daar heb ik vannacht serieus gekeken. Had het er gelegen, had ik het dan echt gedronken? Ik zou graag zeggen nee, absoluut niet, maar de waarheid is dat ik het echt niet weet. Dus maar goed dat het er niet meer lag dan, zullen we maar zeggen. Ik weet dat ik niets te klagen heb, want ik ben thuis, met geliefden en wat er zoal bij hoort, maar shit, wat is het een bak herrie en drukte bij elkaar. Dus, back me up, I'm going back in. Quality time for the win.

Gaat goed komen. Vijf koffie op en ik sta braaf in de tuin te roken. Sociaal aangepast voor een dag, schrik van mezelf. Dochter wil een telefoon voor kerst, zoon een puppy en andere dochter schoenen. Stelletje materialisten, kerst gaat niet om cadeautjes, vraag het dinsdag nog maar een keer. Over een goed half uur gaat het hier volstromen en ik zie er behoorlijk tegenop. Onverwacht. Misschien blijf ik wel in de keuken hangen vandaag, beetje met de kok kletsen.

Kom ff high fiven. Zei het al, mensen horen niet in kasten. Knuffel. Fijne kerst Lars.

Goedemorgen. Fijne dagen, of je ze nu speciaal, niet bijzonder of moeilijk vindt. En vanavond is de dag gewoon weer voorbij. Familie komt hier straks, vriendin is al een uur hyper. Feest altijd, dit soort dagen Dagpact; Kameel Momentum Lars Rapilos Quinn

Het komt wel goed vandaag. Volgens mij komt het wel goed met Lars.

Bedankt lieverds. Gok dat ik de komende dagen wat minder hier ben, maar heen zorgen. Ik vergeet jullie niet, inclusief de niet drinken afspraken. En mocht het er op aan komen, dan kom ik zeker. Edit: giechelend schoolmeisje modus hier, verdraaid.

Dan er weer vol voor gaan Sita. Makkelijk praten natuurlijk, maar probeer er zonder voorbehoud en terugkrabbelen voor te gaan. Achter je keuze staan.

Ik vind het lastig om er echt wat van te vinden, omdat ik jou en de situatie nauwelijks ken. Maar als het zo onveilig voelt en je man onvoorspelbaar weg is (werk, neem ik aan?), lijkt het me dat je niet weg kunt gaan nu bij je nu bij je kinderen.

Probeer te onthouden waar je op lange termijn gelukkig van wordt, voordat je allemaal overhaaste beslissingen neemt. En waarom een punt maken? Wie wordt daar beter van?

Nog een paar uur en dan naar huis. Best nerveus ja. Stom. Want thuis, waarom daar nou nerveus over zijn? Ik ben immers nergens liever? Nog een paar uur en ik zie ze allemaal weer. En allemaal tegelijk ook nog, het allerleukste. Vriendin lachte me zachtjes uit toen ik zei dat de tweeling me vast niet meer herkent. En dat is natuurlijk ook overdreven, maar toch, ik heb ze nu zo'n zes weken niet gezien. Dank aan de telefoon voor het toch contact hebben. Nog een paar uur. Tot die tijd zijn er koffie en sigaretten. Edit: typo's in de nacht.

Sterkte Sita. Meya heeft een punt, soms is overgave het beste. En eerlijk, zou her ook maar iets oplossen als je nu hals over kop naar Nederland ging?

Ik een sigaret. En de smartfoon. En verder houd ik m'n mond.

Er zit nog Milka in m'n rugzak Jannigje.

Bij gebrek aan een piano hier, behelpen op de gitaar. Ik duik de tent in jongens, welterusten.