Quinn

Jawel hoor, de samenvatting Ik heb aangeven graag verder te willen werken aan dit project. Mijn voorwaarden zijn dat ik de interviews met betrokken personen zelf wil voeren, vanwege de afstand en corona digitaal, met een gespecialiseerde psychiater, die al bij het project betrokken is en die ik vertrouw, op de achtergrond aanwezig. Daarnaast wil ik op elk moment en tijdens elk gesprek de stekker eruit kunnen trekken, hetzij tijdelijk, hetzij definitief, voor zowel die persoon als het hele interviewen. En ik heb nog wat extra ingezet op begeleiding van de mentale toestand van ondergetekende. Hé, zij wilden mij. Doe er maar wat extra voor.

Afwachten hoe mijn voorstel valt. Maar hé, het ergste is dat ze nee zeggen en dan houd ik er gewoon mee op. Nou tanden poetsen en de fiets pakken naar mijn werkplek. Dat is gewoon mijn werkkamer in het grote huis. Kan ik mijn bureau eens uitruimen.

Afdekken werkt meestal maar tijdelijk, onder de pleister gaat het broeien. Voor jezelf zou ik zeggen, je weet het, je kunt soms een stukje teruglezen, of niet, maar de mogelijkheid houd je zo toch. Naar anderen? Je bent niemand verantwoording schuldig, zeker niet in het openbaar. Maar ik vind het wel netjes van je dat je het delen wilt als iemand daar echt behoefte aan heeft.

Nou, dat weet ik niet @Artemis ik ben toch echt best wel pro opvoeden. En ik zeg ook weleens omdat ik het zeg of dan doe je dat maar zonder zin. Want ik wil dat die kinderen straks geen jengelende volwassenen zijn die al hun rechten kennen, maar niets van plichten weten.

Oe, scheelt maaien @ikkanhet

Morgen. @Yvonne thanks, ik vertrouw er ook op dat get gaat groeien. En intussen doe ik wat ik vind dat moet, vanuit een andere motivatie. @ikkanhet als het gras bij de buren groener is, komt dat omdat zij meer shit hebben. @niks lief. @nancy sterkte vandaag. Moet je lang wachten op uitslag? Mijn voorstel over hoe verder gaat vandaag naar de projectleiding. Woehoe. DAGPACT ikkanhet zbb Quinn

https://youtu.be/u2Vr1ODCUag

Nah, bedankt. Het voelt heel raar om nu nog te gaan zeiken over hoe lastig niet drinken is. Ik ben hier al zo'n beetje vijf jaar. En mijn vrolijke geschiedenis is ook al qel bekend, daar kan ik toch ook niet mee blijven aankomen. Wees een kerel, stap vooruit. Zoiets. Maar dat is nog steeds struikelend één stap voorwaarts en dan twee of drie terug. Of tegen een andere steen aan. Ik weet ook niet alles. Ik weet niet alles. Existentiële angst?

Tja, wat te zeggen? Mijn gummiebrein kan van het ene op het andere moment omslaan. Sterker nog, ik kan twee totaal verschillende gesprekken tegelijk voeren. De ene vol gevatte opmerkingen en spitse grappen, de andere diepgaand en donker. En ik meen beide helemaal. Het lichte heb ik nodig om door het andere heen te kunnen leven. Als ik niet oppas, verzuip ik in zwaarmoedigheid. Maar door al die flauwiteiten krijg ik niet goed meer onder ogen hoe het gaat, soms. Dus, Q, hoe gaat het eigenlijk echt? Moeilijk. Moeizaam. Ik bedoel, ja, ik ben gelukkig met de heropbouw met D. Met meer tijd met de tweeling. Met dat oudste dochter beter gaat. Met c, uiteraard, altijd. En ook dat baby goed groeit en gezond is. En dat ik niet drink en de rest. Mooi. Maar euh, hoe gaat het echt? Dat moeilijk en moeizaam? Nou, ik drink niet, maar ik wil het wel. Niet de hele dag, maar wel elke dag. Gewoon, een glas, misschien twee, even de scherpe randen eraf. Zodat het leven gemakkelijker geleefd kan worden. Dat ik niet meer steeds zo merk dat ik last heb van mezelf. Dat ik mezelf even niet verwijt hoe ik tegenover baby en toch ook nog tegenover D sta. Ambivalent. Ik wil graag dat gelukkig zijn vasthouden, echt, maar de twijfel is niet weg. En dat het niet steeds spookt, dat ik net zo'n slechte vader ben. Al weet ik op zich wel dat ik dat niet ben. Maar toch. Een paar glazen, om in slaap te vallen. Who am I kidding, daar zijn een paar flessen voor nodig. Slaap... droomloze slaap. Hoe het gaat? Ik ben vooral verdrietig. Maar het wordt nogal zwaarmoedig weer zo. En wie zit daar nou op te wachten?

Vla. Of, in goed Gronings, vlaaaaa.

Ik zou zeggen dat gemengd advies vanuit verschillende inzichten, ook met diverse motivaties, het meeste zal opleveren.

Nee. Het heeft niets te maken met het hele vader is de eerste tijd minder nodig. En het is niet mijn eerste, maar de vierde. De onthechting zit hem in de hele ontstaansgeschiedenis van de baby. Bijna letterlijk.

Het mag niet van mezelf. Dit kind heeft evenveel recht op mij als de anderen. In dezelfde mate en dan zo nuchter mogelijk. Ja, ik heb hoge verwachtingen van mezelf. Zo dramatisch ben ik niet. Ik zou alleen echt heel graag spontaan van baby R willen houden. Omdat daarom. Puur persoonlijk? Ja. Andere mensen? Nee.

Jawel @Etty maar je moet echt verdomd voorzichtig zijn met de niet gebruikelijke gevoelens richting je kind. Met D kan ik het er echt niet over hebben, die wordt gegarandeerd hysterisch. Resultaat is dat je er vaak wel degelijk alleen mee rondloopt. Als ik eerlijk ben, krop ik het ook gewoon mooi op. @Rosee rare ervaring is dat, er ineens zo buitenvallen. Goede analyse wel. Vandaag misschien wat tijd nemen voor de zon en het boek?

Hé @Bor niet opkroppen, dat doet vervelende dingen met ons.

Volgens mij barst het juist van de gevoelens @Bor alleen niet van de gevoelens die de wereld als gewenst ziet in deze.

Hmm, ik begrijp je laatste bericht niet. Wat wil je precies (of ongeveer, dat is ook al wat) bereiken in de kwestie alcohol @Vocatus? En hoe gaat het nu met je, want dat haal ik er ook niet uit. En vraag ik me tegen wil en dank toch af.

@Bor maar dat zomaar in één klap van een kind houden omdat het je (klein)kind is, vind ik ook veel te utopisch gedacht. Ik begin nog maar net met hechten aan mijn jongste kind en onvoorwaardelijk is dat ook nog steeds niet. Het blijft een lastige, want ik wil het geloven, maar de honderd procent zeker is het niet. Dan vind ik mezelf oneerlijk, want hoe het ook zit, dat kind kan er niks aan doen. Maar ik denk dat ik er misschien ook niks aan kan doen. Afdwingen lukt ook niet. Nou ja, hoop gezeur om te zeggen dat ik je een beetje begrijp.

@Musashi het zijn jouw good vibes. Niet af laten pakken.

Man, wat had ik soms een hekel aan je. En nu, zoveel later, snap ik pas iets van wat je bedoelde. Je werkt nog steeds door jowan. Dank je wel.

Goed gedaan @Emmy elke dag is er één. Als je weet wat de momenten zijn waarop je meestal dronk, kun je nu alvast alternatieve plannen maken voor juist die momenten. Dan wordt het gemakkelijker om te schakelen als het moment daar is. Er ligt dan een plan.

Wel weer netjes blijven denken, vooral vandaag.

Mijn geheugen is meer dan uitstekend, kan erg vervelend zijn. Het gaat er ook hier weer om wat je met al die informatie doet. Nadragen heeft vaak zo weinig zin, ervan leren veel meer.

Hi. Om vertrouwd met iemand te worden, moet je die wel vaker zien en leren kennen. DAGPACT zbb Ikkanhet Yvonne Quinn