He lieve mensen, het nieuwe jaar is (door mezelf en drank ) niet zo goed begonnen. Maar daarom heen hebben we wel fijne dagen gehad!
Drinken gaat dus nog steeds niet goed en ik kan daar een heel lang verhaal over neerzetten, maar ik moet er gewoon mee kappen. Het frustreert uiteraard enorm dat dat steeds maar blijft terugvallen en ik schrik dat het bijna mijn enige copingsreactie is geworden. Rotgevoel : wijntje. Ruzie man: wijntje. Kind brutaal: wijntje. etc etc Dat heb ik zelf zover laten komen en ik ben ook de enige die dat kan doorbreken.
Ik ben moe, moe van alle stress, moe van alles wat dan uiteindelijk na ieder zijn inspanning goed is gekomen of beter is geworden, moe van de zorgen, moe van het drinken, moe van het strijden. Ik wil adem halen en zal daarvoor moeten stoppen. Het kan gewoon niet anders. Ik begin vandaag m'n 7 dagen cursus terug te lezen en wil daarna doorgaan met de 30 dagen cursus. Ik heb dit ook hardop gezegd tegen mijn man.