Blekje

Hallo Lianne, Wat goed dat je weer refusal gebruikt. Ik weet niet of iemand al gereageerd heeft met een pb in verband met het appen. Maar als dat niet het geval is, kun je misschien regelmatig op deze draad komen om te melden? Wij roepen ook wel eens hoor. Mij geeft de refusal ook rust

Ik zat net je bericht van de dertiende te lezen Loen. Ik herken dat niet lukken met het stoppen en ook dat impulsieve. Bij mij ging ook ineens de knop om waarna ik de refusal heb gevraagd. Dat werkt heel goed als je impulsief bent, merk ik bij mezelf. En wat voor therapie volg je nu? Het staat vast wel ergens op deze draad, maar het is me echt te veel om allemaal terug te zoeken. Dan raak ik erg overprikkeld.

Mooi gezegd MG. Ik ga ook nadenken over ander draadjes. Ik moet alleen de weg nog even vinden.

Ik denk het ook. Ik heb alleen die eerste maanden als erg moeilijk ervaren, maar onlangs realiseerde ik me dat ik zomaar kon zeggen: 8 maanden (met een uitglijder - he lastig toch dat die er wel bij zit). Kruid, ik dacht ook dat ik het niet kon en was behoorlijk wanhopig omdat ik vaak ook niet meer gemotiveerd was. Maar echt, ik geloof dat iedereen het kan

Ik zou ook zeggen dat ditjes en datjes over alles kan gaan. Ik vind het vaak wel moeilijk om alles te lezen, dat wordt me soms gewoon te veel. En ik zit eigenlijk nooit op de individuele draadjes. Dat wordt mij echt te veel en ik denk dat ik dan ook te veel persoonlijk betrokken raak bij deze of gene en loop ik daar weer in vast. Ik kan me in ieder geval wel voorstellen dat het voor iemand die erg worstelt met stoppen een hogere drempel is om hier te schrijven. Een bericht "verdwijnt" ook makkelijk zo misschien? Of zijn andere draadjes dan meer geschikt? Lastig hoor.

Niet weggaan Agnieta, niemand zegt dat je verkeerd bent of niet goed ofzo. Alleen als jij je irritatie uit, moet je niet gek staan te kijken dat anderen daarop reageren

Agnieta, je kunt toch niet verwachten dat iedereen alle namen onthoudt van naasten? Of het geslacht van je kleinkinderen? Ik vind dat je wel heel erg overgevoelig reageert. De vragen zijn goedbedoeld en ik vind ook dat je dan niet zo heftig moet reageren hoor. Ik zal niet snel aanmerkingen hebben op wat hier gezegd wordt, maar ik voel dan ook irritatie opkomen omdat ik vind dat je je best een beetje kunt inhouden

Agnieta, wat naar dat je kleinkind zo ziek is. Maar ik vind wel dat je erg, ja hoe moet ik het zeggen, geïrriteerd of cynisch reageert op de vraag van Eline

Fijn Kabouter. Geniet nu maar van alles wat jou dierbaar is in je eigen omgeving en laat anderen voor je zorgen. De rest komt wel weer. Gewoon over je heen laten komen meid

Ik voel me alweer een stuk beter. Ik zag er vreselijk tegenop om naar de stad te fietsen, want ik was nogal overprikkeld. Toch naar de bloedbank gegaan. Het bleek dat ik in 2013 voor het laatst had gedoneerd. Eerst was m'n hartslag te hoog maar na een bakje en even rustig zitten zakte die weer zodat ik net op 't randje ook met m'n Hb mocht doneren. Ik was vergeten hoe goed het voelt om iets voor een ander te doen. Ze zijn altijd erg blij met mijn 0 negatief, want dat kun je voor iedereen gebruiken. Dus ik heb me voorgenomen om de volgende keren niet meer uit te stellen. Ik heb ook nooit last van duizelingen ofzo achteraf

Welkom thuis Kabouter Vandaag maar eens weer naar de bloedbank, ik mag eindelijk weer doneren. En over de markt eventjes, als het me niet te druk is. Zit niet zo lekker in m'n vel op het moment.

O, en Bol: ik had weer wat op het hobbydraadje gezet. Een foto. Maar daar komt niemand meer . Ben jij ook niet meer met je hobby bezig? Te druk?

Bij mij ook vanmorgen. Zit vanmiddag weer in een dipje, dus goed dat ik niet kan drinken nu. Anders had ik al bij de winkel gestaan, grrrr.

Goedemiddag. We hadden vanochtend kortsluiting in de versterker van de kabel dus alles lag eruit. Pffff, wat ben je dan onthand ineens. Gelukkig is het euvel nu verholpen. Ben wel een beetje uit mijn ritme zo. Wat zijn we toch verslaafd aan internet, brrrr. Maar daar ga ik niet voor in therapie. Ging je nou vandaag niet naar huis Kabouter? Of is dat nu uitgesteld. Ik geloof dat ik achter loop met lezen. Maar ik merk dat ik al trek krijg als ik Agnieta hoor over drinken. Dan wil ik niet te veel lezen en gewoon mijn ding doen. Nou dat ga ik maar doen dan. voor iedereen die het nodig heeft.

Goedenmiddag inmiddels. Gefeliciteerd Wimmelt Weet je zeker dat je morgen gaat Kabouter?

Sterkte Toine. Ik wil heel veel zeggen over het verhaal van Kaboutertje, maar ook weer niet. Ik word er vreselijk boos van en mijn hart bloedt voor je Kabouter. Ja, kindermishandeling in de naam van een God die zoveel misbruikt wordt op deze wereld. Dat kan toch niet de bedoeling zijn. Ik ben ook gelovig opgevoed, maar niet streng gelovig. Ik heb er nu mijn eigen ideeën over maar weet wel dat mijn moeder alleen maar de goede dingen van het geloof zag en daar ook naar handelde. Maar ik heb ook om me heen gezien de ellende die over de wereld gestrooid wordt, veroorzaakt door mensen die op hun eigen manier het geloof interpreteren en ik word daar heel boos en ellendig van. Sterkte Kabouter. Je gaat een moeilijke tijd tegemoet, maar het zal tot herstel en rust leiden. Dat gun ik je zo

Goedemorgen medefrummers. Hier wat neerslachtig. Och nou ja, ik had deze week in ieder geval ook een heel stel goede dagen. Die zijn dan weer binnen zullen we maar zeggen. Wat een heftig verhaal Kabouter. Heel goed dat je voor jezelf wilt vechten. Het zal heel wat pijn en verdriet kosten, maar je bent het zeker waard Wat leuk Yogajuf. Erg spannend hoor. Ik zou er nu niet teveel over nadenken of je het meteen vertelt. Laat het afhangen van het gesprek en de persoon. Je kunt ook altijd laten doorschemeren dat je een rugzakje hebt en kijken hoe daar op gereageerd wordt Nou, ik ga maar weer even wat hh doen en dan lekker aan het handwerken. Misschien word ik daar wat vrolijker van

Oooh Kabouter, het houdt ook maar niet op he. PM gefeliciteerd met je jubileum. Jammer dat je nu die infectie hebt. Maar evengoed heb je dat jaar binnen. Goed gedaan Agnieta, die brief. Is toch duidelijk zo?

Kan ik ook niet want ik heb gisteren de refusal gehad

Ah, dus zo zit de vork in de steel. Hij wil geen vreemde in huis maar jou wel. Is er niet iemand waarmee je dit kunt overleggen?

Ben ik de hond aan het uitlaten, word ik ineens voor het zorgcomplex hier een straat verderop geconfronteerd met een grote soort tentwagen met opdruk van die grote groene G die hier in Enschede zo populair is. Ik krijg gewoon mega trek. Maar ik merk de hele dag eigenlijk al dat ik ermee bezig ben. Vanmorgen dacht ik: had ik de refu maar laten staan. En ik realiseerde me dat ik boos ben op mijn dochter. Ik zal het haar nooit zeggen of laten merken hoor, maar ik voel me in de steek gelaten door haar dat ze zo maar weg wil hier en ons hier achterlaten. Ze is best gelukkig hier, dus waarom dan nog meer geluk denk, ik. Wat jaagt ze na behalve de natuur die ze daar zo mooi vinden en de heel andere mentaliteit. Ze neemt zichzelf mee. Ik weet wel dat ik niet mag oordelen over hoe zij haar leven in wil delen, maar ja, ik mag ook boos zijn als ik dat zo voel. Ik verwacht echt niet dat zij onze billen komt afvegen als wij ouder zijn en dat zelf niet meer kunnen, maar ik vond het best fijn toen we vier jaar geleden naar mijn geboortestad hier verhuisden dat zij hier ook woonde. En dan denk ik: ik heb helemaal niet het recht om te verwachten dat ze naar ons omkijkt straks, ik heb ook niet altijd voor haar kunnen zorgen. Ik vind het erg moeilijk om nu realistisch te blijven denken. En die trek.......

Kabouter, wat fijn dat je maandag naar huis mag. En wat goed dat je 'ja' hebt gezegd op de hulp. Ik word ook behandeld in een fact team en ik ben er heel blij mee. Je bent dan niet meteen gek of zwak, dat kun je jezelf aanpraten, maar je bent net zo zwak of sterk als je zelf wilt. Ik heb regelmatig de neiging om helemaal in de zwakke patientenrol te kruipen, maar die patient hoef ik niet aldoor te zijn. Als het goed gaat met je, komt er af en toe iemand of heb je soms ook gesprekken met de psycholoog en met de psychiater voor de medicatie, maar als het slecht gaat, wordt de hulp geintensiveerd. Ik word volgend jaar 60 en dan word ik aangemeld voor de ouderenzorg en ik weet nu al dat ik de hulp van dit team vreselijk ga missen. Ik heb er heel veel aan

Agnieta, ik zou ook aandringen op een baxter. Dat vergroot de kans dat hij de pillen neemt. En ik bedoelde ook met of er iemand bij hem komt de thuiszorg. Of in ieder geval een casemanager

Joris, mijn jongste broer was ook zo'n zorgmijder. Als familie - en zeker als je niet in de buurt woont - voelt het zo machteloos om aan te zien hoe iemand zichzelf en zijn omgeving steeds meer verwaarloosd. En dan kwam er weer een gedwongen opname, die dan vervolgens na drie dagen door de rechter niet bekrachtigd werd en dan stond ie weer buiten. Je kunt er niets mee, alleen maar toekijken en iemand inschakelen als hij echt overlast geeft. Mijn broer is nu dood. Hartinfarct op 56 jarige leeftijd. Naar het ziekenhuis, maar heeft zichzelf tegen advies ontslagen en de volgende ochtend vond de apotheek hem dood aan de keukentafel