Blekje

Maar wel enorm veel trek nu want ik ben niet gewend om zonder drank met dit soort gevoelens om te gaan

Ik moest even deze emoties op zijn plek laten vallen en wil er graag over schrijven. Hoe gaat dat bij jullie? Misschien was dit te verwachten, maar het komt toch met een enorme klap binnen. Voor ik inlogte was ik helemaal met mijn eigen verdriet en angsten bezig en nu voel ik ineens loodzwaar verdriet. Dat je een kind kunt verliezen en dan lijkt het of de wereld even stilstaat. Daar verbleekt toch al het andere bij? Terwijl alles om je heen gewoon doorgaat. En tegelijkertijd voel ik ook iets van opluchting omdat ik dacht dat mijn gevoel weg was. Dat ik nog maar nauwelijks gaf om de wereld om me heen. Ik was er echt ongerust over. Het zorgt wel voor verwarde gevoelens bij mij daarbinnen. En hoe Kabouter nu het afscheid aan het regelen is. Ik weet uit ervaring dat een overlijden je ineens van zorgen in een periode van regelen stort en allerlei praktische zaken. En dan komt het overlijden van mijn ouders ook weer even terug. Zoveel loopt er door elkaar heen nu

Voor Bas en kabouter

Kabouter, gecondoleerd en heel veel sterkte voor jullie allemaal. Van voor zijn operatie heb ik je verhalen over hem niet mee mogen maken, maar ik weet genoeg nu. Mijn verdriet om mijzelf heeft op slag plaatsgemaakt voor weer die nederigheid

Och Kabouter toch. Ik hoop dat je nu lekker ligt te slapen. Ook hier een kaarsje voor jullie. Wat een moedige strijd die je gewonnen hebt Blondie. Je bent een kanjer Bas, het is goed dat je je al die vragen stelt. Dat je erover nadenkt en bij je zelf kijkt waar je je aandeel legt. Malen is niet goed. Soms moet je dan de gedachte ook even van je afzetten. Je moet je partner ook de tijd geven om aan de gedachte van een ziekte te wennen. En misschien inderdaad het filmpje bekijken dat Jane nu bij Tips heeft geplaatst en het misschien je partner vragen of ze het ook wil zien. Het is een heel verhelderend verhaal. Ik heb een fijne middag en avond gehad. Gezellig gepraat met mensen uit het verleden (de zus van mijn ex en haar man en dochter), mijn dochters en aanhang naturlijk en me verbaasd hoeveel vriendschappen/kennissen er op kwamen draven. En het meest heb ik nog genoten van mijn kleindochter. Och ik had nooit gedacht dat het grootouderschap zo'n vreugde kon geven. Die kleine dreumes die de hele dag de show stal, het meest op de dansvloer maar ook de zitjes af ging. En zodra ik in beeld kwam zag ze alleen nog mij en stak ze haar armpjes uit. Ik heb met haar over de dansvloer gehopst, lekker op schoot, me laten voeren door haar. Oooooooh . Ik heb in tijden niet meer zoveel liefde gevoeld voor een wezen als voor dit kleine eigenwijze mensje dat zo ontzettend goed weet wat ze wil en mij als favoriet heeft uitgekozen vandaag. Zo vaak zien we haar niet, maar ze weet heel goed wie ik ben, zo klein als ze is. Jullie merken: ik ben helemaal verrukt. Nu ga ik afsluiten, want ik ben bekaf. Ook al vanaf half vier wakker, dus even afkicken en dan m'n bedje in. Die glazen wijn en bier die aldoor voor me langs gingen en waar het water me van in de mond liep ben ik al vergeten. De steeds wateriger wordende ogen van de gebruikers vergeet ik niet zo gauw. Welterusten allemaal

Wat vervelend Jane. Ontzie hem een beetje en veel plezier bij het juichen vanmiddag. Wat is er allemaal Loos Eline. Zit je soms met de mattenklopper op je pc te meppen? Bas, het is een ziekte waar je niet om vraagt. De een kan zijn leven lang alcohol drinken met mate of heeft er helemaal geen behoefte aan en een ander ontdekt dat ie eraan verslaafd is geraak. Er zijn bepaalde factoren die maken dat sommige mensen verslaafd kunnen raken maar dat is nauwelijks te voorspellen. En het is altijd te laat als je het ontdekt. Maar dan is het de kunst om het juist in te schatten en niet te onderschatten. Vanaf het punt dat jij weet dat je verslaafd bent, kun je gaan vechten tegen die ziekte. En er zijn vele manieren om dat te doen. Het is aan jou welke manieren en hoe hard je ermee aan de slag gaat en vooral: hoe graag je deze ziekte wilt verslaan. Ik krijg straks mijn oudste dochter met gezin hier. Of verval ik nu in herhaling. Vanmiddag feestje. Ach, ik geloof dat ik dat allemaal al verteld heb. Ik word vergeetachtig op mn ouwe dag. Ik denk dat jullie me niet meer zien voor vanavond. Of misschien morgen. Dus: fijne dag verder en sterkte wie dat nodig heeft

Excuses aanvaard hoor. Blijkbaar gevoelig onderwerp voor me. Ik ben ook een beetje snel met de conclusie angststoornis weer te gebruiken. Het is nog niet zo lang aan de gang en heeft een duidelijk begin (december) Ik heb ook andere medicijnen om angst en onrust te onderdrukken en ik hoop ook dat de pammen van zeer tijdelijke aard zijn. heb ze gelukkig ook niet elke dag nodig. Volgens mijn psych kan ik aan deze dosering nog niet verslaafd raken, waar ik wel mijn vraagtekens bij heb Wat ga je doen PM? Daar ben ik ook wel benieuwd naar. Bij ons staat een feestje van een van mijn dochters op het programma vanmiddag en vanavond. Ik weet uberhaupt niet of ik mee ga en zo ja of ik ook lang blijf. Er komen 50 gasten, wat wel veel is voor mij en vnl jongelui. Ze hebben hun dansschool afgehuurd en er wordt een Salsaworkshop gegeven. Daar wil ik mijn kleindochter (1,5) wel tussen rond zien hoppen natuurlijk. Dus ik doe mijn best om me vandaag een beetje rustig te houden zodat ik van de partij kan zijn.

Wordt het paasweekend wat betreft de temperatuur een hoogtepunt?

Goedemorgen frummers. Ik was er al vroeg bij vanmorgen. Half vier maar liefst. Dus heb ik de tijd maar wat stukgeslagen met mijn online opdrachten. Ik heb nu de behandeling voor het gokken gecombineerd met de alcoholbehandeling. Even terugkomend op de draad van gisteren: ik was suf van de pammen aan het eind van de dag. Maar in de war en angstig was ik 'smorgens al voordat ik een pilletje genomen had. Ik vind dat er hier wel erg snel conclusies getrokken worden en ik ben daar ook boos over, want het werd wel een beetje cynisch gesteld. Ik heb in het verleden een angststoornis gehad waardoor ik regelmatig aan het dissociëren was en soms half van in een psychose raakte. Ik gebruikte toen absoluut geen benzo's en het kwam ook niet van de alcohol, want toen dronk ik nog niet veel. Deze angststoornis lijkt teruggekomen te zijn en ik denk dat het door de stress omtrent het gokken komt. Ik stel het niet op prijs dat daar cynisch over gedaan wordt alsof ik het zelf oproep met pillen. Ik neem deze benzo's in overleg met mijn psychiater en mijn SPV-er die het beiden niet zo'n goed idee vinden dat ik ze af ga bouwen en hoewel ik soms het gevoel heb alsof het snoepjes zijn die ik te pas en te onpas neem, houd ik goed in de gaten dat ik ze niet te veel inneem, want ik ben absoluut geen voorstander van deze middelen en heb ze hiervoor dan ook maar heel af en toe gebruikt. Ik vind het erg vervelend dat ik ze blijkbaar toch nodig heb en als ik het gevoel heb dat ik het zonder kan een dagje neem ik ze ook niet Zo dat moest ik even kwijt.

Kan niet goed meelezen op 't moment. Ben nogal suf van de pammen. Gefeliciteerd met je 27 jarige huwelijk Wijfie. Was ik nog vergeten. Heb vanavond een paar uurtjes op de afdeling gezeten. Eerst voor bed op recept maar me toch weer laten ophalen. Ik weet ook niet wat er precies aan de hand was vandaag. Veel angst en soms ook in de war. Ik en mijn lief zijn in ieder geval blij dat ik in mijn eigen bed slaap vannacht. Alleen is ook maar alleen. Hoop dat ik me morgen beter voel. maar de trek is al even weg weer. Slaap lekker als jullie eraan toe zijn

Cowflop, wil je ook even tegen plof zeggen dat ik ook zwaai naar hem? Dooooooooeg.

Ik ben er weer hoor lieve bezorgde frummers. Ik ben toch naar mijn afspraak gegaan. Hoewel ik er echt helemaal af ben vandaag en overprikkeld en wat aan het dissocieren ben blijkbaar. Maar dat werk zat me toch dwars en wilde er toch over praten met mijn trajectbegeleider. Ik ga nu toch kijken naar freelance opdrachten en zodra er wat leuks voorbij komt, neem ik een abonnement op het reageren. Natuurlijk ga ik niet drinken. Zeker niet met een pil van de refu in mijn lijf. Maar heb nog steeds erg veel trek. Al wel onder de douche gestaan (zonder schoenen), mindfulnessoefeningen gedaan (heb ik nu een handig appje voor) en uiteindelijk toch maar een pilletje genomen want ik was wel erg angstig nog steeds. Ik kom nu een beetje tot rust en kan weer wat lezen hier. Dat ging ook niet. Maar ik heb een goed gevoel over het gesprek met mijn begeleidster. We hebben doorgenomen waarom ik dacht dat ik de dingen die ik graag wilde, niet zou kunnen volgens mijzelf. Maar ik ben gewoon erg aan mijn kunnen gaan twijfelen door omstandigheden. Onzin natuurlijk. Wat ik twee jaar geleden kon, kan ik nu nog steeds, ik ben niet dommer geworden. Ik moet alleen niet teveel tegelijk willen en niet tegen de tijd aan moeten werken. Geen druk en geen perfectionisme. Fijn dat er zo veel iets aan het filmpje hebben.

Fijn Wim, geniet ervan. Hier ook maar gauw genomen want voelde de trek groter worden, brrr

En heb vreselijke trek

Agnieta, als jij in de ban gaat en je man wil erop neemt ie gewoon een proxyadres nederigheid betekent voor mij dat ik me realiseer dat we met een aantal miljard mensen op deze wereld zijn die allemaal hun eigen plekje hebben dat niet altijd even goed verdeeld is. En dat ik in een land woon waar we het heeeeel goed getroffen hebben en dat alleen omdat mijn wieg op de juiste plek stond. En ook dat ik me wat kleiner maak als het gaat om commentaar op andere mensen of me een oordeel aan wil meten als het gaat over anderen wanneer ik die niet of nauwelijks ken. Dus probeer ik niet aanmatigend te zijn of te vinden dat ik overal maar recht op heb of loop te klagen over de regering europa of wat dan ook. Voel me echt rot vandaag. Durfde niet eens naar mijn psych te fietsen, omdat ik gewoon niet op mijn omgeving let. Ik zou vanmiddag een afspraak hebben met mijn trajectbegeleidster over vrijwillierswerk, maar die heb ik afgezegd. Maar nu zag ik weer freelance werk voorbij komen op een platform waar ik een account heb maar waar ik nog steeds geen abonnement genomen heb om te reageren op de opdrachtgevers. Ik kan goed schrijven en ook correcte taal voeren, dus sta ingeschreven voor notificaties op het gebied van teksten en taal. Maar ik voel me gewoon niet zeker genoeg meer van mezelf om te denken dat ik een opdracht tot een goed einde kan brengen. Balen hoor. Terwijl ik er steeds met een schuin oog naar zit te kijken

Kabouter, wat een zorgen toch met je mannetje. Ik hoop dat het vandaag weer goed met hem gaat.

Juf, ik wil de link wel op een ander draadje zeten, maar moet dan heel erg nadenken en dat gaat nu niet. Misschien ben ik later helderder. Ik voel me hel wazig op het moment, heb gewoon een slechte dag. Ik heb heel veel EMDR gehad op verschillende gebieden maar dat is nu afgesloten.Mijn psycholoog voelt zich ook niet zeker genoeg om dat verder uit te bouwen voor de verslaving en adviseerde me om een uitgebreidere behandeling bij Tactus te doen. Buiten de online behandeling. Dus daar heb ik nu mijn hulpverlener over gemaild.

Goedemorgen. Heb zowat het klokje rond geslapen. Vanaf 7 uur op de bank en daarna in bed verder. Pfff. Had het blijkbaar nodig. Wat een fijn bericht voor je Agnieta. Het raakt me wel toch. Ik kon mijn meisjes ook niet meer bij me hebben na de scheiding nu ruim 20 jaar geleden. Niet vanwege de drank, maar omdat ik een jaar opgenomen was in de inrichting. En niet omdat ik 'gek' was. Maar ja, ik was er een jaar niet voor ze geweest. Maar ik begrijp ook heel goed je tranen toen je zoon zo enthousiast was. Ga ervoor meid. Straks therapie. Ik hoop dat het tegen die tijd droog is

Hebben ze die dingen dan niet op hun buik?

Fijn dat het gelukt is met je collages. Ik probeer het nieuws een beetje buiten te sluiten, hoewel ik het stiekem toch wil weten. Maar eigenlijk dus niet. Wat hebben we eraan om te weten. Afgelopen jaren heb ik veel te veel gezien en gehoord aan ellende en ik werd er alleen maar akelig van. Dus ik probeer me op andere dingen te concentreren die dichter bij liggen. Ik hoop ook dat het goed uitpakt voor Agnieta. We zullen het straks wel horen. En ik heb ook een hoop respect voor Kabouter die het dan toch allemaal maar even doet

Heb even een poging gedaan, maar er zijn diverse hulpverleners, mijn psych en mijn casemanager die vinden dat ik ze gewoon even nodig heb. Ja, dat zal wel. Ik vind dat ik zonder moet kunnen. Ik heb jarenlang zonder gekund, maar ik heb een of andere overtuiging dat ik het niet redt zonder een middel als gespannen ben of angstig. Ik ben ook weer niet zo angstig dat ik in paniek raak meestal, dus dat valt best mee. Toch word ik naar die kast toegetrokken als een magneet omdat ik me niet goed voel. Waar ik dan bang voor ben, wat er dan gebeurt als ik ze niet neem, geen idee. Ik vind het gewoon naar en dan neem ik zo'n ding. Bah. M'n gevoel vlakt er van af.

Ik weet` niet of je al in gesprek bent Agnieta in ieder geval zit ik te duimen voor je Fijn dat ie volgende week naar huis mag Kabouter. Misschien komt er dan even wat meer rust. Ik had vanmiddag weer behoorlijk trek na een gesprek met mijn casemanager die hier was na bevallingsverlof. Heb haar helemaal bijgepraat, maar was er totaal over prikkeld van. Tja en dan voor ik het in de gaten heb sta ik alweer bij de pammen. Zucht. Maar zit nu lekker in m'n hobbykamertje te werken

tja. plofkipofcow. ok of niet hij is weg.

Vaandeldragers hebben een zware last meestal op hun buik

Jammer hoor dat Ploffie pleite is. Ik vond hem best oke. Maar ja is niet anders. Dat is toch leuk Jopie, permanente voetstappen op je vloer. Is het geen acrylverf?