Blekje

Bij mij weer problemen. Ik moet hem straks nemen, maar denk er nu over om het niet te doen. Ik ben weer erg somber geworden. Ik heb de afspraak met mijn psycholoog afgezegd via mail. Er wordt al maanden gesproken over afbouwen van de therapie en daar ben ik erg angstig van geworden. Bang dat ik het niet alleen kan. En ook de hulp van de SPV-ers wordt minder intensief omdat ik te afhankelijk ben geworden van ze. Daardoor ben ik ook zo in die crisis terecht gekomen. Maar nu ik het contact met mijn psycholoog heb geblokkeerd ben ik helemaal in de put. Het interesseert me allemaal niet meer en het liefste ging ik drinken.

Worden de woorden hier nog steeds aaneengeregen als kralen op een ketting

Hallo medefrummers. Ik ben weer even 'in'. Ik moet er wel weer een beetje inkomen bij jullie hoor. Het gaat steeds beter met me. Het is eindelijk redelijk rustig in mijn bovenkamer. En ik ben trots op mezelf dat ik die hele moeilijke crisisperiode het droog heb kunnen houden. Ik ben nu bijna acht maanden gestopt met drinken (op die ene uitglijder na, die ik mezelf al lang vergeven heb). Wat een heerlijk gevoel is dat. En ik heb ook steeds minder trek en die momenten zijn ook maar kort. Dus niets dan goede berichten hier. Ik ben ook een beetje aan het werk met het transcriberen van interviews. Leuk werk hoor. Het haalt me uit mijn hoofd en het geeft me structuur. Kabouter En Agie: is dit geen uitstel van executie?

Mijne ook

Dank je wel fruit voor het delen.

Hier is ie ook weer binnen

Bij mij zit ie er ook weer in

Dat is wel heel jammer van je kostbare nacht en al die gedachten die nu voor niks zijn geweest. Voor even dan. Waarschijnlijk moet je tot volgende week wachten voor een nieuwe kans. Veel mensen hebben vrij deze week of weken zelfs. Geduld dus. Ik hoop dat je vannacht in ieder geval lekker slaapt

Ik kom ook even voorzichtig wat meelezen. Voor het eerst gaat het nu de laatste twee dagen wat beter met me. Ik heb een paar heel heftige weken achter de rug. Ben onder andere volkomen door het lint gegaan toen mijn casemanager hier kwam twee weken geleden. Ik dacht dat iedereen me gek wilde maken en me op wilden laten sluiten en meer van dat soort paranoïde toestanden. Pfff. En het ging maar door in mijn hoofd. Het heeft allemaal met de therapie te maken, maar ik heb nu weer overzicht en weer heel wat inzicht gekregen in mijn problemen. Ik dacht dat ik er bijna was. Maar ik ga weer hard aan mezelf werken, ben er al mee bezig. Maar er zijn ook goede dingen gebeurd. Omdat ik slecht sliep gaf mij nieuwe psychiater me het advies om de benzo's overdag te laten staan en er dan voor de nacht er twee of drie te nemen. Dat is in een keer gelukt. En nu merk ik nog dagelijks dat ik die leuke pilletjes echt ging vervangen voor de drank. Maar ik begin steeds meer manieren te ontwikkelen om met de trek om te gaan en daar ben ik heel tevreden over. Ik lees voorlopig heel voorzichtig hier en daar wat mee, maar ik merk nu al dat ik toch weer wat overprikkeld raak door wat ik allemaal lees, dus ik ga niet echt reageren. En ik zie dat Plof ook weer uit de ban is. Gelukkig maar.

Het gaat alweer beter met me. Ik heb haar niet meer gesproken want ze heeft vakantie deze week. Maar ik vertrouw nu ook veel meer op mezelf en het is niet meer zo druk in mijn hoofd. Heerlijk.

Inmiddels heeft mijn casemanager nog niet gebeld. Blijkt ze vrij te zijn vandaag! Pffff. Maar ik heb me goed staande gehouden vandaag. Als ik even niet afgeleid was door mijn klusje met het interview werd ik vreselijk angstig. Maar ik bedacht net wat ik nu van de hulpverlening verwacht door te zeggen dat ik die gedachten had gisteren. Ik wil me laten geruststellen. Maar de enige die dat kan dat ben ikzelf. En het is meer dan 20 jaar geleden dat ik een poging heb gedaan met pillen en toen had ik zwaar gedronken. Die twee keer daarvoor was ik heel jong en wanhopig. Dus waarom zou ik nu eigenlijk bang zijn dat ik er impulsief een einde aan zou maken. Pfff. Nou, ik deel het hier toch maar even. Het helpt me om het even kwijt te kunnen. Heb wel vreselijke trek ervan gekregen. Leve de refusal!

Wat goed van je Loen, dat gesprek met je zoon. En de refu natuurlijk. Het gaat vandaag allemaal heel moeizaam. Ik heb heel veel last van die gedachtenstromen die voor overprikkeling zorgen. Die zijn nog wel te hanteren, maar door die zelfmoord gedachten van gisteren ben ik toch wel weer heel erg angstig geworden. Ik heb al ingesproken bij mijn casemanager, maar ze heeft nog niet terug gebeld. Maar het punt is dat ik niet weer richting kliniek wil. Maar ach, het zijn maar gedachten, misschien moet ik me er niet heel druk over maken. Ik ben nu eenmaal al een tijd uit balans en het heeft tijd nodig. Dit is echt niet normaal voor mij hoor MG. Ik had altijd wel ups en downs, maar niet zoals de laatste maanden. Ik weet ook wel waar het mee te maken heeft en daar zijn we ook wel mee bezig, maar het is gewoon heel heftig bij me nu en meestal red ik me goed door mindfull oefeningen en mijn geest en handen bezig te houden. Maar de angst is erg lastig om mee om te gaan. Die zelfmoordgedachten waren alleen gisteren en misschien komen ze ook niet terug, maar ik ben er nogal van geschrokken

Hier ook weer erin. Gisteren en eergisteren enorme dip na het gesprek met mijn psycholoog. Moederdag kon ik amper bij zijn. De tuin zat vol met lieve dochters en schoonzoons en er liep een heerlijke kleindochter bij. Ik heb de meeste tijd op mijn kamer doorgebracht overprikkeld en met heel depressieve gedachten, zelfs een diepe doodswens en plannen. Ja, ik noem het maar even, want ik durf er met niemand over te praten. Wil mijn man niet bang maken en de hulpverlening niet alarmeren. Toch kon ik er af en toe even bij zijn en dan vond ik het ook wel weer heel fijn. En ik kreeg regelmatig leuke foto's van de kleine doorgestuurd via de app

Bij mij zit ie er ook weer in. En ik ben benaderd om die klus waar ik het over had toch af te maken. Het is transcriberen van interviews voor een afstudeerscriptie en het is ook goed als ik er maar een paar doe. Dus ik kan het toch doen, want ik vind het leuk om te doen en het houdt me uit mijn hoofd. Geeft me ook wat structuur. Ben helemaal heppie. Nu nog helemaal rust in mijn bolletje en alles is weer bij het oude

Bij mij zit ie er ook weer in gisteren. Hier ook uitersten en doordraven. Echt vreselijk de laatste tijd. Zo erg ken ik mezelf alleen van lang geleden. Maar toch opvallend weinig trek gehad. Alleen vandaag, nadat ik een beetje erg doorschoot met een aangenomen klus waar ik me veel te druk over heb gemaakt en uiteindelijk af moest haken. Ik ben nu super overprikkeld. Tja... Maar wel positief nieuws``; ik gebruik overdag geen pammetjes meer. In verband met de drukte in mijn hoofd en het vervangende effect voor alcohol heeft mijn nieuwe psych mij geadviseerd om ze overdag niet te nemen, maar dan wel 's avonds omdat ik echt bijna niet meer sliep. En dan langzaam afbouwen als het niet meer zo druk is daarboven.

Ja hoor Blekje heeft gisteren ook weer mee gedaan.

Bij mij zit ie er ook weer in. Zonder nadenken. Terwijl ik afgelopen dagen steeds dacht ik ga weer overslaan. Veel trek, maar er is ook veel gebeurd. Ik had een moeilijk gesprek met mijn psycholoog vrijdag en het team zat met een aantal vragen rondom mijn ziektebeeld en mijn behandeling waar ze niet uitkwamen. De antwoorden lagen bij mij. Nou, dat was geen leuke opdracht, want ik ben zo aan het jojoen geweest met mijn stemming dat ik gisteravond acuut gebruik heb gemaakt van een bed op recept op de afdeling. Gelukkig ben ik er nu helemaal uit en weer rustig en trekloos. Pfff, wat een achtbaan is dit steeds. Loen, gewoon hier blijven. En zo'n kamertje; gewoon doen. Heerlijk gewoon.

Ja, ik heb altijd veel last van ups en downs. Maar die wisselen elkaar niet zo snel af als de laatste tijd. Op het moment hoop ik in wat rustiger vaarwater te komen. Ik heb gemerkt dat ik goed tot rust kan komen in een wat beter georganiseerde omgeving en afgezonderd. Dus gewoon in mijn eentje op mijn hobbykamer die een totale metamorfose heeft ondergaan. Mijn dochter heeft dat grotendeels voor me gedaan en ik ben er erg blij mee. Het is nu mijn eilandje geworden als het ware, waar ik mijn gedachten kan ordenen zonder dat ik overspoeld word door alles wat er in het leven op me afkomt en waar ik me zo door laat overweldigen en meeslepen. Gewoon even bij mezelf komen, bij mijn gevoel. dat verloren dreigt te gaan in al die prikkels van buitenaf en van binnenuit. Heerlijk is dat. Ik zit daar lekker mijn hobby uit te oefenen spelletjes op mijn telefoon of gewoon helemaal niets. Ik wist niet dat ik dat zo fijn vond zo.

Ik heb gisteren ook weer geslikt. Zonder enige moeite. Even vergeten te melden hier. Het gaat een stuk beter met me en ik kan me nu weer wat beter concentreren op mijn hobbyprojectjes. Dat voelt goed. Ik kom ook goed tot rust in mijn gereorganiseerde kamertje. Even helemaal weg van de grote boze wereld waar het allemaal veel te ingewikkeld geworden is voor me de laatste tijd. Lees: waar ik het zelf allemaal veel te ingewikkeld heb gemaakt. Vanmiddag is het alleen best weer druk daarboven na een gesprek met mijn psycholoog en daardoor heb ik weer veel trek. Af en toe heb ik dan spijt dat ik de refusal genomen heb. Ik vind het dan best moeilijk om rust te krijgen in mijn hoofd met al die interne en externe prikkels waar ik de laatste tijd zoveel last van heb. Ik deed dat met de alcohol en nu dat niet meer kan is het erg lastig geworden. Toch ben ik dan ook weer blij met de refusal want veel momenten lukt het wel weer goed bij mezelf te komen en dan is het weer rustig. Dus al met al gaat het hier best goed mensen. Ik lees hier ook goede verhalen. Fijn.

Als eerste; ik vind het heel dapper van je ZBB dat je dit middel bent gaan gebruiken. Ik ben begonnen met een dosering van 500 mg twee tabletten en daarna twee maal per week. Alleen de eerste drie dagen wat vervelend gevoel in mn maag gehad en suf. Daarna ben ik heel erg suf geworden. En nu gebruik ik alleen tweemaal per week 250 mg. Ik weet niet of ik er bij kan drinken en durf het sowiewo niet te proberen, maar ik heb nu nergens bijwerkingen van gehad toen ik met deze dosering begon (een lange tijd na die eerste poging).Probeer door te zetten joh. Het geeft echt rust.

Hier gaat het al beter dan in de kliniek hoor. Daar zat m'n hoofd soms zo vol dat ik zelfs de simpelste dingen niet meer kon bedenken. Stond ik in de keuken om een boterham te nemen, kon ik toch maar niet verzinnen wat ik daar allemaal voor nodig had. Dan voel je je pas ongelukkig en zo stom. Gelukkig hadden ze voor overvolle hersens een oplossing bedacht: de comfort room. Een prikkelarme maar wel gezellige ruimte waar je rustig met eventueel een muziekje in je eentje kon zitten met gedempt licht en een heerlijke relaxstoel. Tjonge wat heb ik die kamer vaak gearresteerd. Zat ik lekker met wat relaxmuziek wat met m'n telefoon te spelen of proberen te haken. Na een tijdje kon ik dat ook weer en was mn hoofd weer een beetje op orde. Ik ben nu wel blij dat ik de refu genomen heb. Dat idee geeft me nu weer wat rust. Het probleem is vooral dat ik meer wil dan ik nu aankan. Ik moet rustig de tijd nemen om te herstellen, maar ik ben te ongeduldig en wil weer een leuk quiltprojectje starten. En ik kan me er maar niet bij neerleggen dat ik nu gewoon even genoegen moet nemen met overzichtelijke dingen zoals haken of een spelletje op m'n telefoon. Gisteren kon ik gelukkig alweer een serie op tv volgen. Dat was voor het eerst sinds vele weken weer. Dus het gaat wel weer goed komen.

En terwijl ik nog even zit te denken over al mijn klaagzangen bedenk ik wat de alcohol dan wel voor me moet doen. Dan wordt het de komende week alleen maar onrustiger in m'n hoofd totdat ik weer kan drinken. En daarna.... Dus toch maar gauw de refu geslikt. Toch goed dat ik het hier even heb opgeschreven allemaal. En nu naar het bos met de hond. Het licht is niet meer zo scherp. Misschien vind ik daar wat evenwicht

Tja, hij is weer aan de beurt vandaag, maar het duiveltje doet zijn werk weer. Na alle angst en onrust en gek worden van de overprikkeling heeft nu mijn sombere mood het nodig gevonden om in mij te kruipen. En het duiveltje maar meteen uitgenodigd. Samen wachtend op de drank. Ik weet nu dat ik na 8 dagen met deze dosering weer veilig kan drinken. Aan de ene kant hoop ik dat er voor die tijd een bezinningsmoment komt. anders zie ik het somber in. Ik ben het gewoon vreselijk zat allemaal. Ik zou morgen een face-to-face gesprek hebben bij Intact, maar mijn man heeft op mijn verzoek en ook op zijn advies die afspraak afgebeld. We willen allebei dat er een gesprek komt samen met mijn psycholoog. Ik kan op het moment amper een gesprek aan met mijn casemanager of mijn psycholoog. Laat staan met een wildvreemde. Na vijf minuten begint het al te zingen en te draaien in mijn hoofd. Overdag als ik probeer dingen te doen moet ik eenvoudige taken uitzoeken want anders begint het gezing ook weer en kan ik echt beroerd worden. Maar saaie makkelijke dingen doen houdt weer in veel denken en daar kan ik ook juist weer overprikkeld door raken. Word er helemaal tureluurs van. En als ik dan maar een flink eind met de hond wil gaan wandelen heb ik last van het licht, het verkeer de hele omgeving. Het is echt niet leuk meer zo. Zit bijna de hele dag op mijn hobbykamer wat te haken en te roken. Bah. Sorry dat ik zo klaag, maar ik kan me wat leukers voorstellen.

Bij mij er ook weer in

Ik kan niet liegen. Ook niet over de telefoon. Heb ik ook nooit gekund over mijn gebruik. Mijn man heeft ADHD en vergeet het absoluut. Ach, gistermorgen was het even heel erg daarna voelde het al beter. En vandaag niet eens aan gedacht. En er komt bij mij altijd een moment van bezinning. Ben nu langer dan een half jaar droog met 1 uitglijder. Ik heb tegen mezelf gezegd dat ik bij een volgende uitglijder opnieuw moet gaan tellen. En dat doe ik niet graag. Ik ben er nu ook trots op dat ik het al zo lang heb weten te laten staan. Kom hier maar vaak Agnieta. Dit is een belangrijk draadje.