Gaba

@ Ellendig Wat heb je de ontwenningsverschijnselen goed omschreven! Inderdaad komen en gaan de verschijnselen. De tijd die er tussen zit zal op den duur steeds langer worden tot ze uiteindelijk helemaal verdwijnen. Die gekke focus op wat er me je gebeurt is echt helemaal herkenbaar. Ik had veel last van de "waves" dat noemt iemand anders wellicht een paniekaanval. Dat gebeurde in de eerste twee maanden van de afbouw in grote regelmaat. Die waves kwamen en gingen weer. Vreemde was dat in zo'n wave mijn urine raar rook. Ik legde voor mezelf uit dat dit momenten waren waarop mijn lichaam de troep aan het opruimen was en dat er dus rest afvalstoffen werden uitgescheiden. Op die manier kon ik een beetje omgaan met die waves en werd het een iets positievere gebeurtenis. Weer een stapje verder. Het zal wel allemaal niet wetenschappelijk te verklaren zijn maar ik geloof echt dat mijn organen regelmatig de troep dumpten en dan een wave veroorzaakten en dat daar die rare urinegeur vandaan kwam. Op enig moment worden de tussenpozen steeds langer totdat je weer helemaal schoon bent.

@ Moedig, Gaba, Rhodiola, 5-htp, tryptofaan., Magnesium etc. Ik heb ze allemaal geprobeerd. Het enige wat kort werkte was Gaba. Het werkte bij mij een week of 2 en toen leek het niets meer te doen. (lijkt wel een benzo) En dan niet besteld via een bodybuildforum o.i.d. . In Nederland mag Gaba niet verkocht worden. Je komt het wel eens tegen bij duistere websites. Ik bestelde Gaba van Solgar want dat is een betrouwbaar merk. Ik kon het via een Spaanse online apotheek bestellen. Kwam gewoon netjes met de post binnen. Het was wel erg duur. Officieel is het verhaal dat pure Gaba niet door de bloedhersenbarrière kan komen. Toch heb ik een week of twee prima geslapen op de Gaba capsules. Rhodiola,5-htp, tryptofaan maakte dat ik me nog veel slechter voelde. Magnesium leek ook niets te doen. Melatonine gebruikte ik om in te slapen. Gewoon de pilletjes van Albert Heijn. En dan iets meer dan wat op het flesje stond en onder de tong laten smelten. Het werkte niet altijd en soms gebruikte ik het een paar dagen weer niet en dan weer wel. Ik heb de afgelopen anderhalf jaar duizenden pagina's zitten lezen , met name op benzobuddies, maar niet echt tegengekomen dat iemand het ideale supplement had gevonden. Naast de Gaba heb ik wel lang Vitamine B12, Ester- C en D in fors hoge dosering geslikt. Voor de Vitamine B12 kun je het beste de zuigtabletten van Bloem hebben. (Recovery) Heel raar , maar thee werkte bij mij ook niet. Een sterke kop espresso daarentegen overdag ging prima. Vreemd maar zo was het wel.

Hallo moedig, je doet je naam eer aan. Ook het stoppen met diazepam is helemaal niet makkelijk en geeft inderdaad vreselijke ontwenningsverschijnselen. Maar je hebt het zo te lezen wel gedaan. Hoe is het nu met je?

@ Bert. Dank je wel. Ik heb je in een privébericht wel eens verteld hoe ik aan de Rivotril kwam. Toch wordt het door artsen veelvuldig voorgeschreven bij andere aandoeningen. Tinnitus, restless legs, ME CVS, etc. Inderdaad als ze nu eens zouden stoppen met off label voorschrijven....... maar ja, die eigenwijze dokters... @ BS Ik ben op benzobuddies.org ook regelmatig mensen tegengekomen die maar heel kort benzo's hadden gebruikt en inderdaad net als jij ontzettend lang last bleven houden. Ieder mens is anders en reageert anders. Ja ik ben echt helemaal okay nu. Hoewel, deze nacht kan ik sinds lange tijd niet slapen. Zo heel af en toe speelt er nog wel iets op. Ik heb nog wel steeds een beetje last van m'n schouder en nekspieren. Maar dat gaat steeds beter. Echte grote aanvallen heb ik niet meer. Ik ben wel heel blij te lezen dat je wel verbetering hebt ten opzichte van een paar maanden geleden. @ Ellendig dank je wel. Jij gaat hier ook binnenkort je succesverhaal schrijven. Voor je het weet is het al zover! @ Sneeuwhoen Dank je wel voor de aanvulling en zeer herkenbaar wat je schrijft. Jij bent een van de eerste leden op dit forum volgens mij. Je hebt me ook veel gesteund door begrip te tonen en me te adviseren. Ik ben je daar zeer dankbaar voor. Ik ga er wel een beetje van uit dat jij de volgende bent die definitief gestopt is. Maar ik weet dat je een eigen tempo volgt en dat moet je ook zeker blijven doen. Zou mooi zijn als je eind van de zomer klaar bent!

Hallo, @ benzonooitgeweest. Ik moest wel even glimlachen om de woordspeling. Om je laatste vraag meteen te beantwoorden: ja het komt uiteindelijk allemaal weer goed, geloof me. Je schrijft dat je 2x teveel genomen hebt uit machteloosheid. Ik kan me dat best wel voorstellen want de machteloosheid en het ongeloof is heel erg. Ik heb zelf tijdens de afbouw en na de stop hele enge gedachten gehad die echt niet bij mij passen. Uiteindelijk is toch gebleken dat dit wel degelijk met de benzotroep te maken had. Die gedachten zijn helemaal verdwenen. En echt, dat gevoel komt op enig moment weer terug. Ik heb geen ervaring met mirthazepine dus kan je daar weinig over vertellen. Bij mij werkte Amitriptyline redelijk goed. Maar ik zou niet te snel weer veranderen van medicijn. Probeer eerst maar stabiel te worden. Ik denk dat elke keer stabiel worden erg belangrijk is en dan kun je weer verdere stappen nemen in de afbouw. @ ellendig ja dat zou zeer goed kunnen dat het aan de Martini's ligt. Alcohol is echt funest! Die tandpijn had ik ook. Een raar gevoel is dat.

Hallo allemaal. vandaag is het 577 dagen, 82,4 weken, 19 maanden en 1,58 jaar geleden dat ik mijn laatste benzo (clonazepam) slikte. Ik voel me allang al weer veel beter maar het heeft me nog lang bezig gehouden. Na de stop heb ik er nog lang last van gehad. Hierboven is zo'n beetje mijn hele verhaal te lezen. Vandaag heb ik mijn verhaal weer eens terug gelezen. En ik wil graag iets schrijven omdat het verhaal indertijd nogal dramatisch is geschreven. Zo voelde ik het ook absoluut op dat moment, maar ik zou niet willen dat mensen die dit lezen bang worden voor de ontwenningsverschijnselen en daarom maar besluiten om de benzo's te blijven gebruiken. En dat is wat me erg bezighoudt op dit moment. Aan de ene kant wil ik heel graag mensen wijzen op de bijwerkingen van het medicijn, de afschuwelijke en grillige ontwenningsverschijnselen. En aan de andere kant ben ik bang dat ik mensen daar een beetje mee afschrik om te gaan beginnen met afbouwen. Herkenning bij anderen van die ontwenningsverschijnselen en de geruststelling als ik begreep dat het gewoon erg lang kan duren, gaf me vaak de kracht om door te gaan. Ik heb werkelijk het hele palet van ontwenningsverschijnselen heel heftig gehad en ik dacht regelmatig dat het nooit meer goed zou komen. De onbekendheid van de bijwerkingen en ontwenningsverschijnselen bij artsen en deskundigen hier in Nederland maakten dat ik heel regelmatig aan mezelf begon te twijfelen. Omdat het zo lang duurde voordat ik weer normaal kon functioneren. Het is volgens mij dus van zeer groot belang dat mensen weten wat je te wachten staat als je wilt stoppen. Maar van nog veel groter belang is het dat artsen beseffen wat ze voorschrijven. Ik heb de stellige overtuiging dat het medicijn Rivotril me op de langere duur veel zieker heeft gemaakt dan dat ik daarvoor was. Ik heb die overtuiging omdat ik heel veel van de klachten die ik kreeg niet had voor het benzogebruik en na het stoppen verdwenen deze klachten ook weer. Het is echt lastig want op het moment dat ik het medicijn ging gebruiken was ik qua overspannenheid best slecht aan toe. Maar het had niet zo lang voorgeschreven mogen worden. De huisarts en ook de apotheek hadden veel eerder moeten ingrijpen en me moeten wijzen op de absurd hoge dosis. Ik ben immers een leek en had geen idee wat een afschuwelijke middelen benzo's eigenlijk zijn. In de loop der tijd is me ook wel duidelijk geworden dat artsen en voorschrijvers er ook eigenlijk geen idee van hebben. Ik heb contact via internet gehad met mensen over de hele wereldbol die in hetzelfde schuitje zaten. Overal was hetzelfde verhaal. De voorschrijvend arts gaf aan dat het middel redelijk onschuldig was en ze bleven vervolgens maanden en vaak jaren gewoon voorschrijven. Ik kan het mijn huisarts niet eens echt kwalijk nemen, ik ben er van overtuigd dat hij geen enkel idee heeft wat voor leed er achter het benzogebruik zit. Een huisarts kijkt in zijn Farmaceutisch Kompas en daar staat dan blijkbaar de waarheid in. Je kunt je afvragen wie dan dat Farmaceutisch Kompas maakt. Maar ik denk dat het te makkelijk wordt voorgeschreven, dat er weinig bekend is bij de artsen over de bijwerkingen en over de afschuwelijke ontwenningsverschijnselen. Maar ook dat artsen geen goede begeleiding geven en geen duidelijke afspraken maken met hun patiënten over de duur van het gebruik en hoe weer te stoppen. Ik was geen psychisch geval, ik had geen historie van psychiatrie of wat dan ook. Ik was gewoon een slachtoffer van de economische crisis en was zwaar overwerkt. Ik heb nu nog vaak het idee dat alle spanningen en ellende uit die tijd zich simpelweg opgehoopt hebben en die kwamen er 3x zo hard weer uit toen ik uiteindelijk stopte met de Rivotril. Dat impliceert dat het gebruik volstrekt onnodig was. Ik heb meer dan een jaar nodig gehad om weer mezelf te worden. Ik heb toch wel het idee dat als ik geen benzo was gaan gebruiken, ik eerder de boel weer op een rijtje had gehad. Maar ik begrijp die artsen toch ook wel. Op dat moment zat er een patiënt die vreselijk gespannen en in paniek was en die er zo slecht aan toe was dat alleen een benzo het leed op dat moment kon verzachten. Wat kan een arts anders doen als hij die patiënt toch wil helpen? Hij kon op dat moment mijn financiële shit niet veranderen. Het enige dat ik hem dus kwalijk neem is dat hij me heeft laten doormodderen en me nooit gewezen heeft op het jarenlange gebruik, de hoge dosis en de bijwerkingen. Het blijft een lastig verhaal. Nog even terug waarom ik dit stuk wil schrijven. Ik ben dus bezorgd dat als mensen willen gaan stoppen, mijn verhaal en dat van anderen hun zal beletten om die stap te nemen vanwege de heftige ontwenningsverschijnselen. In mijn geval was de keuze niet zo moeilijk. Het was het verhaal van gebeten worden door de kat of door de hond. Als ik was blijven gebruiken waren de bijwerkingen ongetwijfeld nog erger geworden. Ik heb hierboven wel beschreven wat voor bijwerkingen ik allemaal wel niet had. En daar was ik flink ziek van. Blijven gebruiken zou betekenen dat ik nog jarenlang zou lopen te kwakkelen met allerlei onverklaarbare gezondheidsklachten. Maar stoppen gaf ook vreselijke ontwenningsverschijnselen. Die keuze is dan niet moeilijk want de ontwenningsverschijnselen zijn weliswaar heftig en grillig, maar in ieder geval van tijdelijke aard. Dus heb ik de knoop doorgehakt en ben met behulp van de Ashton Manual af gaan bouwen om vervolgens uiteindelijk na maanden te stoppen. En daarna heb ik er ook nog maanden last van gehad, het zogenaamde post-ontwenningssyndroom. Dat het bij mij zo vreselijk heftig was zal wellicht te maken hebben gehad met de lange duur van het gebruik en de hoge dosis Rivotril die ik gebruikte. Achteraf ben ik zo vreselijk blij dat ik die beslissing gemaakt heb. Ik schreef hier al dat mijn gezondheid enorm is verbeterd. En ik weet nu zeker dat de benzo nog veel meer bijwerkingen heeft dan in de literatuur is beschreven. Pas nadat je het overwonnen hebt, besef je dat je in een vreemde roes hebt geleefd en wat het medicijn heeft aangericht. Als ik dus de balans opmaak na zoveel tijd, heb ik geen moment van twijfel en is de afschuwelijke periode van ontwenning en ook daarna, het dubbel en dwars waard geweest. Het belangrijkste is dat je vertrouwen hebt in je eigen lichaam en hersenen en dat deze de wonderlijke eigenschap hebben om weer te genezen. Laat je niet gek maken door artsen. Hou het heft in eigen handen en bepaal zelf je afbouwschema. Lees veel hier op deze website maar ook op benzobuddies.org en op youtube. Helaas is er weinig in het Nederlands te lezen. En schrijf hier van je af. Maak gewoon de sprong en begin met langzaam afbouwen. Ik zeg zeker niet dat het een peulenschil is maar het is echt te doen. Het is een tijdelijk iets.

Hoi Arie, als ik je berichten lees heb ik het gevoel dat je sterk bent en dit varkentje gaat wassen. Ik ken de grillige verschijnselen van Rivotril maar al te goed. Je hebt al een paar flinke grote stappen gezet. Hou je ons op de hoogte?

Ik heb eigenlijk nooit heel erg last van hyperventilatie gehad. Wel af en toe had ik last met diep ademhalen. Ik had het gevoel dat ik geen lucht kreeg en niet goed kon doorademen. Niet diep genoeg doorademen zeg maar. Misschien is dat wel hyperventilatie. Overprikkeling had ik daarentegen heel veel last van. Met name in een groot gezelschap o.i.d als iedereen tegelijk zat te praten, Ook heel erg gevoelig voor geluiden. Ik kon er bijvoorbeeld niet tegen als mijn vrouw de pannen hard neerzette in de vaatwasser. Wel heb ik mezelf regelmatig moeten dwingen om ergens naar toe te gaan en dan viel het vaak best wel mee. Het klopt dat je centraal zenuwstelsel moet herstellen na benzogebruik, Ik weet niet of absolute rust het herstel versnelt. Ik heb het niet bepaald rustig gehad tijdens de lange periode, Er waren veel stressmomenten en daar kon ik slecht mee omgaan. Verschil met een gebroken been is dat je dat kunt zien. Je loopt dan met gips en iedereen zal het begrijpen dat het tijd nodig heeft om te herstellen. Aan benzogebruikers die gestopt zijn of aan het afbouwen zie je aan de buitenkant helemaal niks.Ik zag er slecht uit tijdens het gebruik maar na de stop al snel veel beter. Mensen kunnen nu eenmaal niet in onze hersenpan kijken wat er loos is. Daarom is er nog veel taboe op burnout en overspannenheid. Maar ik denk dat zo veel mogelijk rust natuurlijk het beste is. Het is vervelend dat je vrouw en je omgeving zo reageert. Aan de andere kant snap ik het ook wel een beetje. Bij vrienden en familie had ik ook het gevoel dat ik tegen een betonnen muur praatte. Op enig moment durfde ik er ook niks meer over te zeggen. Overigens is je focus op andere mensen momenteel anders dan anders. Je hebt het gevoel dat je geen connectie hebt met ze, maar zij zijn niet anders dan normaal. Het is dus onze perceptie naar anderen toe waaraan iets mankeert. Het liefste zouden we de hele dag een arm om ons heen willen maar zo werkt het niet helaas. Dat maakt dat het zo vreselijk eenzaam voelt deze strijd. Wees gerust, dit gaat ook allemaal voorbij. De connectie die je normaal voelt in sociaal contact komt gewoon weer terug. Echt waar!

Hoi Sneeuwhoen. Ik heb er nooit hinder van ondervonden. Het gaf en geeft gewoon af en toe ontspanning. Ik geloof niet echt dat het verder enig effect heeft als je het zeer weinig gebruikt. Ben benieuwd hoe de thee je gaat bevallen

Hoi Arie, ik heb het idee dat je best goed bezig bent. En dat je goed overleg hebt met je dokter. Gewoon rustig aan afbouwen en je eigen tempo aanhouden, maar wel elke keer iets naar beneden met die dosis. Zo komt er vanzelf een keer een einde aan. Vervelend dat je de sollicitatie hebt afgezegd. Maar ik snap dat wel. Ik had natuurlijk ook allerlei bizarre ontwenningsverschijnselen. Ik ben ondernemer en kan gelukkig mijn eigen tijd indelen. Maar ik heb ook indertijd best veel afspraken afgezegd of zaken laten voorbijgaan, simpelweg omdat ik dan net die dag een zogenaamde Wave had. Zo werkte het bij mij en ik heb daar ook vele, vele keren over gelezen op benzobuddies.org, er zijn dagen dat het redelijk goed gaat en plotseling uit het niets komen er dan paniekaanvallen, misselijkheid en ellende waardoor ik maar in een hoekje kroop die dag. Vaak duurde het ook maar een dag en de frequentie van die aanvallen worden in de loop van de tijd steeds minder. Ik zou zeker voor die cognitieve gedragstherapie gaan. Ik heb het in m'n eentje geklaard en zou dat achteraf denk ik niet meer zo doen. Ik had voor het Rivotril gebruik geen last van paniek en angst aanvallen. Ik sliep alleen heel erg slecht en had last van slaap-epilepsie. Daardoor ben ik het gaan gebruiken. Maar de klachten werden uiteindelijk veel erger door het medicijngebruik en er kwamen juist door dat medicijn nog heel veel klachten bij. Rivotril is een bitch om vanaf te komen en de meesten onderschatten dat. Maar jij bent ook al een heel eind op weg en bent op weg naar herstel. Je moeder en vriendin zeggen het immers ook: je wordt een heel ander mens als je bent afgekickt. Daar zou je het alleen al voor moeten doen toch?

Arie, hoe is je sollicitatie gegaan? En het gesprek bij de dokter?

@ Hoi BS! Blij te horen dat het ook met jou goed gaat en blij dat je hier even langskomt om Kanarie en anderen te steunen in de strijd. Inderdaad weet ook jij wat een strijd dit is. Ik kan me nog goed herinneren dat we elkaar vorig jaar op een andere forum hebben ontmoet en toen was ik er al beter aan toe en was jij net gestopt. We weten als geen ander hoe belangrijk steun en (h)erkenning is in dit proces. Ik hoop dat er nog veel meer mensen af en toe hier langskomen om een paar bemoedigende woordjes te schrijven. @ Kanarie. Ga nou niet zitten rommelen met de Diazepam. Je zegt zelf al dat je er niet beter door voelt. Het heeft ook geen zin want dan zul je het weer elke dag moeten gaan gebruiken, wil het enig effect hebben. En dat is niet wat je wilt. Je bent al zo ver gekomen en ik hoop echt dat je binnenkort hier je succesverhaal gaat schrijven. Volhouden hoor! Het wordt echt beter!

Alcohol rommelt net zo met je GABA receptoren als de benzo. Alcohol is echt uit den boze gedurende deze periode. Ik heb trouwens soms in het weekend wel eens een jointje gerookt en dat beviel me prima. Op momenten dat ik er even helemaal klaar mee was gaf me dat zeker wat verlichting tijden de afbouw en de stop. Wiet (THC ) werkt op andere receptoren dan alcohol en de benzo's, maar gaf mij zeker verlichting. Als je dat niet te vaak doet is het volgens mij niet verslavend. Ik rook het nu misschien 1x per maand en heb nergens last van. Misschien is de beroemde wietolie een middel? Daar wordt je niet stoned van.

Ik had nog niet van Flumazenil gehoord. Gaba-A receptor. Klinkt aannemelijk. Maar zou je geen ontwenningsverschijnselen van dat middel krijgen? Alleen intraveneus toe te dienen met een injectie. Wel interessant

Kanarie, ik ken dat gevoel van niet kunnen genieten maar al te goed. De verloren jaren en maanden kan ik ook nooit meer inhalen maar inmiddels heb ik me daar bij neergelegd. Het heeft immers geen enkele zin om daar stil bij te staan. Ik kan dat nooit meer terugdraaien. Het enige dat bestaat is de toekomst en nadat ik gestopt ben zag die er veel beter uit. Je zult merken dat heel langzaam alles weer terug komt. Ik merkte dat bijvoorbeeld aan muziek. Vroeger kon ik intens genieten van muziek als balsem voor de ziel. Gedurende het benzogebruik maar zeker in de afbouwperiode en ook nog daarna had ik helemaal niks meer met muziek, ik kon het zelfs slecht verdragen. Inmiddels is dat weer terug en geniet ik er weer van als vanouds. Ik heb ook periodes gehad dat ik helemaal geen lichamelijk contact met mensen kon verdragen. Ik raakte zelfs geïrriteerd als iemand even een arm om me heen sloeg of als mijn vrouw door mijn haren woelde. Dat voelde zelfs onplezierig. Ik probeerde wel eens een massage maar ook dat was niet plezierig. Maar gelukkig is dat ook weer goedgekomen. Natuurlijk heeft mijn relatie daardoor een deuk opgelopen, maar gelukkig kon ik mijn vrouw alles laten lezen op benzobuddies.org en had ze geduld met me. Gisteren zei ze gelukkig dat ik steeds liever aan het worden ben. Mijn 2 honden zijn ook erg blij dat ik weer de oude ben geworden, ze zoeken me weer wat vaker op en komen weer lekker bij me liggen. Dat was heel anders vorig jaar want ze bleven liever ver uit m'n buurt. Het contact met anderen zal ook steeds beter worden. Ik had regelmatig het gevoel dat ik van de buitenwereld afgesneden was. Ik begreep niks van de gesprekken die mensen hadden. Ik had geen humor meer en begreep ook de humor van anderen niet. Als ik met een zakenrelatie zat te praten was ik ontzettend op mezelf gericht. Ik was zo bang dat ze zouden merken dat er iets niet goed zat in mijn brein. Ik kon van tevoren al helemaal in paniek raken als ik zo'n gesprek aan moest gaan. Ik had immers eigenlijk niks te vertellen, zo voelde ik het. Als een mens een "kosmische antenne" heeft waarmee hij onbewust andere mensen kan aanvoelen, dan is die tijdens de afbouw, de stop en lang daarna nog helemaal verstoord. Je bent tijdens zo'n periode compleet afgesloten van anderen. En dat geeft waarschijnlijk ook dat eenzame gevoel. Overigens heeft nooit iemand er iets van gezegd of is hun opgevallen hoe slecht ik in m'n vel zat in die tijd. Je ziet het niet aan de buitenkant. Alleen hebben wij zo'n rare focus op onszelf waardoor we denken dat anderen dat ook kunnen zien en worden daar vreselijk onzeker van waardoor we liever binnen blijven zitten en geen mensen willen ontmoeten. Geloof me alsjeblieft dat ook dit zal verdwijnen. Je zelfvertrouwen en je identiteitsgevoel komt weer terug. Het is allemaal tijdelijk. Waar ik ook zo'n last van had was dat kort na de stop er allerlei herinneringen zich opdrongen. Ineens wist ik feilloos het nummerbord van een auto die ik 25 jaar geleden had. Wist ik ineens weer een bankrekeningnummer van een rekening van 30 jaar geleden. Maar als ik in een groot gezelschap zat wist ik ineens de namen van de mensen niet meer. Ook had ik last van gedachten die me niet loslieten en die best heel beangstigend waren. Ineens uit het niets kwam er een gedachte opzetten op welke plek ik voor een trein kon springen of zag ik een groot mes in de keuken liggen. Ik heb dat als heel beangstigend ervaren want dat kwam zomaar uit het niets ineens opzetten zo'n gedachte. Ik heb dat vroeger nooit gehad en gelukkig is het inmiddels helemaal verdwenen. Ik schrijf dit laatste omdat ik het op het Amerikaanse forum ook heel vaak ben tegengekomen en het blijkbaar bij een fors aantal mensen ook voorkomt. Weten dat dit bij het proces van uiteindelijke genezing hoort, stelde me elke keer gerust. Nou, een heel verhaal weer. Voor iedereen op dit forum: schroom niet om de rare en bizarre ontwenningsverschijnselen die je meemaakt te delen met anderen, herkenning van die verschijnselen en weten dat het tijdelijk is, geeft lotgenoten een flinke geruststelling.

Hoi Arie, het gaat met mij echt heel goed op het moment. Ik ben weer helemaal hersteld maar er zijn dagen en weken geweest dat ik dacht dat het nooit meer goed zou komen. Geloof me, alle klachten verdwijnen een voor een en blijven steeds langer weg. Ik heb nu nog hooguit een keer per maand iets maar dat is te verwaarlozen. Inderdaad ging ik cold turkey vanaf 10mg diazepam. Ik kon het middel niet verdragen. Ik raad dat helemaal niemand aan. Misschien daarom dat het zo lang duurde voordat ik herstelde.

Hoi Kanarie, inderdaad staan er heel veel succesverhalen op benzobuddies.org Het is heel goed om de verhalen te lezen van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Blijf gewoon je verhaal hier vertellen en ik hoop dat we je een beetje tot steun kunnen zijn. Geloof me echt, het gaat over deze nare periode. Ik herken al je ontwenningsverschijnselen en heb ze ook allemaal gehad. Elke keer kwam er weer wat nieuws en dat verdween dan ook weer met een paar dagen of soms enkele uren.

Hoi Arie, je bent al een heel eind onderweg! Ik gebruikte ook een onwaarschijnlijk hoge dosis van de Rivotril. Ik had wel wat last van de omschakeling naar Diazepam en ben toen iets te snel gestopt. Langzaamaan is echt de enige remedie en laat je niet te veel beïnvloeden door de dokter. Hier in NL bouwt men veel te snel af. Je hebt de Ashton Manual gevonden en inderdaad is het vaak een geruststelling als je leest dat veel klachten door de ontwenning komen. Maar zo te lezen ben je goed bezig!

@ Ellendig dank je wel. Ik zou graag nog veel meer willen doen. Ik weet hoe erg deze strijd is. Ik heb trouwens al een paar dagen niks meer gelezen van Sneeuwhoen en vraag me even af hoe het met haar is? Lees je nog mee Sneeuwhoen?

Hallo Kanarie, blij even wat van je te horen. En ook blij dat je geen nieuwe medicatie hebt gekregen. Geloof me alsjeblieft als ik zeg dat wat je nu meemaakt, echt weer gaat verdwijnen. Het is helemaal niet zo gek dat je verdrietig bent en je hopeloos voelt. Dat heb ik ook meegemaakt. Mannen hebben vaak moeite om toe te geven aan verdriet. Het was voor mij ook moeilijk en ik kropte alles op waardoor ik weer ging hyperventileren denk ik achteraf. Als ik dan eens de tranen niet afremde en ik onvoorstelbaar jankte om de ellende waar ik inzat, luchtte dat wel even op en kon ik weer even goed ademhalen. Het gaat echt goed komen, let maar op!

@ Shakemarieke, goed te lezen dat je nog steeds bezig bent en je beschrijft het prima. @ Jose, dank je voor het verwijzen naar die website. Die was ik nog nooit tegengekomen. Heel waardevol! @ Kanarie hoe is het nu met je? Ik zag dat je verhaal hier al meer dan 800 keer is bekeken! We zijn heel benieuwd!

Kanarie, je hebt het moeilijk en dat is heel begrijpelijk. Verdriet heb ik ook heel erg gehad. Wij hier op het forum kunnen je verdriet niet wegnemen maar we begrijpen je helemaal. Het is een ontzettend eenzame strijd, simpelweg omdat anderen niet kunnen zien tegen wat of wie je aan het strijden bent. Hou je taai man. Het gaat echt op een dag veranderen in de positieve zin als je blijft volhouden. Je schrijft nu dat de hyperventilatie al beter gaat. Dat verdriet gaat ook echt minder worden. Alle ontwenningsklachten komen en gaan. De ene keer heftiger als de andere keer, maar op enig moment blijven ze langer weg. Wanneer? Geen idee. Het enige dat ik zeker weet is dat je beter gaat worden. En slechter als je weer gaat gebruiken. Ik hoop dat je wel doorhebt dat ik veel respect voor je heb omdat je al zo'n lange weg hebt gegaan en voorlopig al een tijdje benzovrij bent, ondanks dat je weinig compassie krijgt van je familie. Dat heb je toch maar mooi al gedaan. Petje af daarvoor.

Ik vergiste me met dat equivalent, je hebt gelijk. Het verschil tussen Rivotril en Diazepam zou volgens de "experts" niet al te groot zijn. Ik gebruikte van de Rivotril een equivalent van 300 Diazepam en functioneerde nog redelijk. Toen ik overschakelde naar 20 mg Diazepam liep ik de hele dag als een zombie rond.Ik heb me hoofd gebroken over de affiniteit op de subunits maar daar nooit een sluitend antwoord op kunnen vinden. Ik heb de Diazepam te kort gebruikt om een snelle tolerantie te krijgen. Voor de Rivotril gebruikte ik hooguit een Zolpidem eens per maand. Op de Zolpidem reageerde ik trouwens ook wel goed. Hier nog zo'n overzicht. https://wiki.tripsit.me/wiki/GABA_Receptors_and_Subunits_Info

Kanarie ik herken dat echt wel hoor en ik weet zo goed als zeker dat het de ontwenningsverschijnselen zijn. Alcohol is natuurlijk helemaal fout. Het duurde bij mij meer dan een jaar na de stop dat ik weer een biertje kon drinken. Wat je beschrijft lijkt op een combinatie van woede en verdriet, dat zijn praktisch dezelfde emoties. Dat je die nu voelt is juist goed want dat is het teken dat je weer gewoon gaat voelen en uit de roes komt waar je lang in zat. Weet je wat ik deed als ik zo'n bui had? Dan reed ik in het donker naar een afgelegen gebied waar niemand was en dan begon ik te schreeuwen. Ik schreeuwde zowat de longen uit m'n lijf. Ik schold iedereen op deze planeet en daarbuiten helemaal verrot. Dat luchtte vaak best op. Ik hoop echt dat je geen nieuwe medicijnen gaat slikken want dan verdoof je alles weer en wordt je teruggetrokken in de diepe put. Maar ook die medicijnen maken het niet beter, eerder erger.

Bert wat geeft jou de overtuiging dat Rivotril zo verschilt van andere benzo's behalve dat het equivalent 10x Diazepam is? Ik heb het idee dat het uiteindelijk allemaal hetzelfde doet,namelijk grijpen op de GABA receptoren. Hooguit kan er nog een verschil zijn in welke GABA subunits Clonazepam aangrijpt,maar dat heb ik nooit kunnen vinden. Wat mij wel opviel indertijd was dat Diazepam heel anders leek te werken dan Clonazepam. Ik merkte dat heel sterk bij de overschakeling. Voor mij had Diazepam een totaal ander effect.