Gaba

Ach, wat spijt het me dat ik deze reactie niet eerder heb gezien. Zoals je hier kunt lezen heb ik de afschuwelijke periode doorstaan. Ik ben er inmiddels ruim 7 maanden vanaf. Het was gewoon de hel om hier vanaf te komen. Maandenlang heb ik eerst stukje voor stukje afgebouwd volgens Ashton methode. Ik zie dat je die ook gebruikt hebt en dat is volgens de echte deskundigen de beste manier om hier vanaf te komen. Ik zit al bijna een jaar op benzobuddies.org en het is me wel duidelijk dat we in Nederland nog niks weten van de benzo's. Artsen heb geen idee. Kijken je aan alsof je gek bent als je zegt dat dit zo vreselijk afschuwelijk is. Ik zou zo graag willen dat er veel meer voorlichting volgens de Ashton methode komt en dat we met z'n allen hier een steun kunnen worden voor degene die hier nog aan moeten beginnen of al onderweg zijn. Mensen hebben geen idee van de verwoestende werking van benzo's.

Hoi Sneeuwhoen, ik weet precies wat je doormaakt en weet hoe afschuwelijk dit is. Maar goed dat je er aan begonnen bent en je bent al onderweg. Nu nog de stap nemen om helemaal in het diepe te gaan. Als je maar weet dat je zelfs na stoppen nog wel een tijdje flink last kunt hebben, maar het is echt te doen! Ik ben nu 7 maanden verder, ben in april 2014 gaan afbouwen, gestopt 21 november 2014. Daarna nog een paar afschuwelijke maanden gehad dus nu ruim een jaar jaar verder. Het was het waard!! De wereld ziet er echt heel anders uit zonder benzo. Het is alleen zo afschuwelijk dat de psychiaters en dokters hier bijna niets van weten. Afbouwen kan alleen maar heeeeeeeeeeel erg langzaam. Hoe sneller de afbouw, hoe heftiger de klachten.

Ik ben erg blij met de reacties. Ik hoop gewoon dat er meer bekendheid komt over deze problematiek. Dus ook al lees je het en herken je iets laat dan alsjeblieft een berichtje achter. Ik denk dat er zo vreselijk veel mensen met de problemen zitten. Inmiddels ben ik er 7 maanden vanaf. En het gaat steeds beter. Het geheugen wordt weer iets beter en de zwaarmoedige gedachten gaan ook iets beter. Ik ben er nog niet voor 100% maar het voelt als 75%. Wat ben ik vreselijk blij dat ik met deze benzo gestopt ben!! Het is echt een hel om vanaf te komen, maar zo vreselijk de moeite waard! Lichamelijk heb ik praktisch geen klachten meer. De mentale klachten verdwijnen heeeel erg langzaam. Ik gok erop dat ik aan het eind van het jaar op de 100% zit. En dan hoop ik de zwartste bladzijde uit m'n leven af te sluiten. Kon ik maar mensen bijstaan in NL. Maar dan moeten er meer mensen hier gaan reageren.

Ik kan hetgeen Nomore Benzo hier boven schrijft helemaal onderschrijven. Het is een ontzettend moeilijk verhaal om af te bouwen en te stoppen. Maar het kan!! Het engelstalige forum benzobuddies.org is een zeer goed forum die deze problematiek beschrijft en je vindt er vele, vele lotgenoten. Het is echt een wereld van verschil wat je voelt voor en na benzo's. Echt de moeite waard om te stoppen!

Dank je wel! Ik had hier al een tijdje niet meer gekeken en zag nu je reactie pas. Het is nu bijna 6 maanden geleden dat ik de laatste tablet slikte. Het gaat nu redelijk met me. Ik ben er nog niet helemaal qua gezondheid en het is nu 4 stappen vooruit en weer twee terug, maar ik ben nog steeds erg blij dat ik gestopt ben met dit medicijn. Ik verbaas me er steeds weer over hoe weinig er in NL bekend is over de problemen met benzo's. Er slikken toch bijna 800.000 mensen benzo's. Bij ongeveer 20% blijven er zelfs na het stoppen forse problemen over. Die zijn niet mals! Maar je kunt er doorheen komen al is het niet eenvoudig. Om het maar even exact te noemen: je gaat door een hel en die periode duurt maandenlang! En toch is het beter om te stoppen, je krijgt langzaam je leven weer terug.

Het is jammer dat dit forum zo weinig bezocht wordt. Het is ook wel raar want gezien het enorm aantal mensen dat slaapmiddelen gebruikt moet er toch wel genoeg animo voor een forum als dit zijn. Ik ben nu ongeveer 4,5 maand verder nadat ik de laatste slaapmedicatie heb geslikt. Het gaat iedere dag ietsje beter, maar het is echt afschuwelijk om van deze medicijnen af te komen. Als ik dit allemaal van tevoren geweten had was ik nooit maar dan ook nooit zo lang aan de benzo's gebleven. Maar er is 1 ding waar ik geen spijt van heb en dat is dat ik gestopt ben. Het is me gelukt om er vanaf te komen. Ik ervaar nog dagelijks de effecten van het medicijn. In tegenstelling tot wat "experts"erover zeggen, is het echt niet met een week of 2 voorbij. Het kan nog meer dan een jaar duren nadat je gestopt bent, voordat je weer helemaal de oude bent. Ik ben echt blij dat ik op de amerikaanse forums veel gelezen heb over slaapmedicatie en benzo's. Anders was ik waarschijnlijk na een maand of zo weer begonnen in de gedachte dat er iets anders aan de hand was. Ik heb een hele reeks afschuwelijke klachten gekregen nadat ik gestopt was. Depressie, angsten, rare gedachten etc. Ik was blij om te constateren dat ik daar niet uniek in was maar dat de nederlandse artsen iets te gemakkelijk zijn over het afbouwen. Afbouwen duurt enkele maanden en nadat je gestopt bent, ben je nog niet klaar. Je zenuwstelsel moet het nu weer doen zonder hulp van de benzo en dat kost veel tijd. Afhankelijk van diverse factoren uiteraard, maar een jaar ben je maar zo bezig met deze afbouw en herstel. Maar het gaat echt steeds beter met me. Ik was een tijdje bang dat mijn hersenen permanent beschadigd waren en dat het nooit meer goed zou komen. Dat ik dement aan het worden was of dat er iets anders aan de hand was. Maar het herstelt langzaam. Mijn GABA receptoren maken overuren nu ze het werk weer zelf moeten doen. Hoe dan ook, ik ben er vanaf! En het gaat steeds beter met me! Iedereen kan dit! Hoewel het misschien wel het moeilijkste is uit mijn leven. En dan overdrijf ik echt niet. Benzobuddies.org is een engelstalig forum waar ik vreselijk veel aan gehad heb.

Inmiddels ben ik maanden verder nadat ik dit onderwerp ben gestart. Op 26 november 2014 ben ik gestopt met de benzo's. Nu, op 16 januari 2015 ervaar ik nog steeds veel klachten, maar elke dag gaat het iets beter. Het zijn afschuwelijke zwarte maanden geweest, ik heb er geen andere woorden voor. Veel klachten die ik had tijdens het benzo-gebruik verdwijnen langzaam aan. Ik weet in ieder geval zeker dat de afschuwelijke tijd de moeite waard was. Het is zeker niet zo dat na stoppen het probleem meteen weg is. Mijn receptoren moeten heel langzaam herstellen en daar is veel tijd voor nodig, erg veel tijd. Na heel veel lezen op allerlei forums kom ik tot de conclusie dat de artsen geen enkel idee hebben wat benzo's met je lijf en je hersenen doen. Zeker niet als het langdurig gebruikt wordt. Nu ik heel langzaam uit de benzo-roes aan het komen ben, besef ik me steeds meer dat het echt noodzakelijk was om te stoppen. Ik merk nu pas wat deze benzo heeft aangericht en ik kan alleen maar hopen dat ik alles weer een beetje op de rit ga krijgen. Het ergste van alles is volgens mij dat je niet weet dat je verslaafd bent en zodra je gaat stoppen tegen een muur van onbegrip aanloopt. De ontwenningsverschijnselen zijn zeer heftig en het is een eenzame strijd in een donkere zwarte kamer. Ik durf eigenlijk wel te zeggen dat ik mijn leven heb te danken aan het engelstalige forum benzobuddies.org en ook aan de amerikaanse Dr.Jennifer Leigh die een blog bijhoudt genaamd benzowithdrawalhelp.com. Ik heb het geluk dat ik redelijk goed engels kan lezen want nederlandstalige forums zijn er nauwelijks. Omdat ik deze afschuwelijke benzo met de hulp van anderen heb kunnen verslaan, zou ik heel graag ook mensen belangeloos willen helpen. Gewoon een steun bij het stoppen. Weten dat je niet alleen bent en de enige bent die dit meemaakt. Dus wie hulp nodig heeft is welkom!

Hallo, Ik heb me vandaag aangemeld op deze website. Ik ben een man van 51 jaar en gebruik nu zo'n 4 jaar Rivotril (clonazepam). Het is begonnen toen ik 5 jaar geleden m,n baan verloor en m'n relatie stuk liep. Ik sliep al tijden slecht en had last van allerlei spanningsklachten. Grote problemen kwamen er op m'n pad en de slaap werd steeds slechter. Toen de bank aankondigde m'n huis te gaan veilen was de spanning dusdanig hoog dat ik iets nodig had om te functioneren. De veiling is uiteindelijk niet doorgegaan maar nu, 5 jaar later is het elke maand nog een wonder dat ik het red en de toekomst ziet er gewoonweg niet goed uit. Inmiddels heb ik een nieuwe relatie en ben zelfs vorig jaar opnieuw getrouwd. Clonazepam (Rivotril) kreeg ik op eigen verzoek van de huisarts voorgeschreven. Op eigen verzoek omdat ik er veel over gelezen had en ik last had van restless leggs. Het werd gegeven in een klein flesje met lekkere blauwe druppels. Die druppels deed ik onder m'n tong samen met wat melatonine en binnen 5 minuten kwam ik in een diepe slaap en sliep ik de hele nacht door. Het was een geschenk van god, zo leek het wel. En zo gebeurde het dat ik steeds meer ging gebruiken. Onbewust sloop het er zomaar in. 2 druppels werden er 4 en het werd meer en meer. Zelfs zo erg dat ik een teugje uit het flesje nam voor het slapen gaan. Eigenlijk had ik er praktisch de eerste 2 jaar geen last van. Ik koppelde enkele klachten die ontstonden niet aan het gebruik van Rivotril. Geen enkele dokter die ik de afgelopen jaren bezocht, maakte die koppeling. Vermoeidheid overdag, zeer pijnlijke spieren, sociaal minder handig, lusteloos etc. etc., het werd steeds erger. Telkens naar de huisarts die aangaf dat het allemaal spanning en stress was. Bij meerdere psychologen geweest, geen verbetering. Diagnoses gehad zoals ME/CVS en fybriomyalgie en posttraumatisch stress syndroom. Uiteindelijk voor 60% afgekeurd door het UWV, wat overigens nog veel meer problemen gaf. Geen enkele sexuele bevrediging, een rigide houding, star in m'n denken etc etc. waren allemaal problemen waar ik mee kampte. Het geheugen werd steeds slechter. Vorig jaar kreeg ik diverse anti-depressiva voorgeschreven, waaronder Cymbalta.Daar werd ik zo vreselijk ziek van dat ik zowat niet meer de slaapkamer uit kwam. Begin van het jaar begon ik me steeds meer zorgen te maken over mijn gesteldheid. Het ging steeds slechter en slechter. Ik was een schaduw van degene die ik vroeger was en bijna tot niets meer in staat. Ik werd agressief en had woedeaanvallen en zat s'-morgens als een zombie in de keuken. Eerst 4 koppen koffie en 5 sigaretten voordat ik een klein beetje op gang kwam. Ik kreeg weer diverse onderzoeken. Slaaponderzoek, maagonderzoek, darmenonderzoek en bloedonderzoek. Nergens zat iets fout. Niemand, geen dokter, geen familie, geen vrienden, geen psycholoog, geen psychiater vroeg me ooit of zei iets over de clonazepam. Navraag bij de huisarts door mijn partner: ach mevrouw, het is een maar een benzo-tje. Daar ligt het niet aan. Gesprekken met de apotheker gaven ook geen soelaas. Niemand wees me ooit op het gebruik van de Rivotril. In februari kreeg mijn oude schoonmoeder een Tia midden in de nacht. We werden gebeld door de politie die naast haar bed stond. Mijn vrouw probeerde van alles om me wakker te krijgen maar ik was knock-out. Ik kon er echt niet naar toe. Ik begon heel langzaam iets te lezen op forums en kwam op een aantal amerikaanse forums uit. Het viel me op dat Clonazepam zo vreselijk veel namen heeft. Klonopin heet het daar. Na dagenlang gelezen te hebben ben ik me wild geschrokken. Als je op Youtube withdrawal Klonopin intikt zie je de meest afschuwelijke dingen. Ik had me nooit beseft dat ik misschien wel verslaafd was! En dat de problemen met m,n spieren wellicht kwam door de spierverslapper in de Clonazepam. Het bleek overigens zo dat 1 mg Clonazepam een equivalent is van 20 mg Diazepam. Ik vroeg bij de apotheker op hoeveel flesjes ik het afgelopen jaar had gebruikt en schrok me helemaal wild. Het bleek dat ik per nacht zo,n 15 mg gebruikte. Reken maar uit: 15x20= 300 mg diazepam!? Dit zat natuurlijk helemaal fout! Direct besloten om te gaan afbouwen. De druppels omgezet naar pillen. Zo is het beter te doseren. In april van dit jaar begonnen. Eerst een hele grote stap naar beneden en daarna langzaam steeds een mindere dosis. Het is niet te beschrijven hoe afschuwelijk dit proces is. Het heeft m'n hele zomer verpest en ik voel me nu nog rottiger dan ooit, al maandenlang. Geheugenproblemen, sociale angsten etc etc. Ik voel me een wrak en de paniek is nog heviger als ooit. Ik zit nu op een veel lagere dosis. Nu nog 0,5 mg per nacht en ik ga het nu overzetten naar diazepam, dat is veel lichter en heeft een andere halfwaardetijd. Ik denk nog een maand of 3 a 4 en dan ben ik er wel vanaf. Op dit moment overheerst de angst of m'n geheugen wel terug gaat komen en of ik wel weer de oude kan worden. Ik lees griezelige berichten over langdurig gebruik van benzo's. Was ik hier maar nooit aan begonnen, wat een hel! Het is ongelooflijk dat artsen dit probleem niet onderkennen. Ik ga me lichamelijk wel iets beter voelen, spieren zijn minder pijnlijk. Ik sta redelijk op tijd op. En het opstarten van de dag gaat iets makkelijker. Ik ben gewoon bang dat dit nog erg lang gaat duren. Maar het gaat wel lukken, dat weet ik zeker. Nu overheerst de angst of alles wel goed zal komen met m'n geheugen en andere functies. Ik ben boos. Boos op mezelf dat ik in deze val gelopen ben. Boos op de hele zorgsector. Boos op Bigfarma. Wat een vreselijke troep is dit zeg. Maar ik ga het wel winnen van ze!