Roberto

Nog ter aanvulling op bovenstaande: Ik zit in een proces van minderen naar stoppen met alcohol. Dit is niet mijn eerste keer. Al jaren geleden heb ik mij aangeleerd om mij niet schuldig te gaan voelen als ik drink. Maar er gewoon voor te kiezen als ik drink, dan wordt het vanzelf al minder. Schuldgevoel = Stress = Alcohol = et cetera. Eigen verantwoordelijkheid is voor mij een betere term dan Eigen schuld.

De reacties van die persoon geven mij stress. Stress betekent voor mij alcohol gaan drinken om de stress kwijt te raken. En als die stress weg is denk ik dan, och waar maak ik mij druk om. Vandaar mijn verzoek aan hem om niet meer op mij op die manier te reageren. Gisteren was ik bijna zonder te eten in bed gekropen. Dan is het goed mogelijk dat ik na 1 of 2 uur weer opsta en naar de drankwinkel fiets. Gelukkig kreeg ik nog een andere reactie. Helder?

Ik eet vandaag dus aardappeltjes, restje wortels / peultjes van gisteren, en kipfilet.

Al een tijd geleden had ik bedacht om i.p.v. kant en klare aardappeltjes een grote zak met ongeschilde aardappelen te kopen. Is aan de ene kant gezonder, aan de tweede kant een vorm van tijdsbesteding, dat schillen. Is mislukt: ik heb die zak laten verschimmelen. Koop nu weer kant en klare.

Heb ik al, anders had ik het niet geschreven. Ik was nog wel vergeten een pan af te wassen, gelijk maar gedaan. Als ik wil gaan koken en ik moet de hele afwas doen, dat werkt ook niet. Ik kook meestal eenvoudig. Een dubbele stoompan voor aardappeltjes en groente. En een stukje vlees. Of een maaltijd soepje met kip, verse groente en mie. Dat soort dingen.

Ik drink niet vanuit grote of kleine problemen. Zoals ik boven al schrijf, er is altijd wel een smoes te verzinnen om te gaan drinken: ontslag, nieuwe baan, promotie, et cetera. De alcohol zelf, gewenning / verslaving, is het probleem. Mijn verpleegkundige zegt dat ik structuur mis, dat klopt. Ook al heb ik wel een redelijk dagritme, alleen verkeerd ingevuld. Oorspronkelijk ben ik wel gaan drinken vanuit verlegenheid, met alcohol op gaat alles in eerste instantie wat gemakkelijker. Dat is mede de reden dat mijn verpleegkundige mij autistisch / asperger noemt. Dat is nooit onderkend, waardoor de alcohol een eigen leven is gaan leiden. Of zoiets, allemaal lang geleden. Ik moet nu eerst van mijn lichamelijke klachten af. Dan kan ik vrijwilligerswerk gaan doen, ik kijk al dagelijks naar vacatures. Of eerst op vakantie. Vier jaar geleden ben ik tijdens mijn vakantie in een gebied geweest waar geen alcohol was. Ruim een week heb ik probleemloos niets gedronken. Beter eten, veel thee drinken. Ik heb nu wel al een glaasje wijn op, in ieder geval al weer een uur later dan gisteren. 'Normaal' begon ik om 10 uur al. Mijn ervaring is dat als ik wat drink ook gelijk moet gaan koken. En niet pas eten gaan kopen als de eerste fles leeg is, dan volgt er een tweede. De etenslucht geeft trek. Het lastige van mijn ontslagaanvraag was dat vlak daarna mijn moeder overleden is (mijn vader twee jaar daarvoor). Daarom heb ik de UWV verweerprocedure niet goed, naar mijn eigen tevredenheid, kunnen doen. Dat is ook niet meer over te doen. Ik heb toen wel een 'frustratiegesprek' met mijn directeur gehad. Dat gesprek heeft alleen maar meer frustraties opgeleverd. Daardoor is dat ontslag nog steeds niet afgerond voor mij. Het overlijden van mijn ouders was natuurlijk naar. Maar een rouwproces verloopt uit zichzelf, heeft alleen wat tijd nodig.

Nog maar een rondje gelopen, deze keer iets langer dan vanochtend.

Agnieta, Volgens mij begrijp je mijn opmerking over de poes niet. Wat ik bedoel is dat er altijd wel een smoes te verzinnen is om te gaan drinken. De zon schijnt of het regent. De rozen staan in bloei of zijn verwelkt. Et cetera. Mijn ontslag is buiten mijn schuld om. Op zich is dat ontslag geen reden voor mij om weg te drinken. Wel de vrije tijd die daardoor is ontstaan. Daarvoor dronk ik na mijn werk 6 halve liters bier, dat ging jaren redelijk goed. Door de toegenomen vrije tijd ben ik steeds vroeger gaan drinken en steeds meer. Dat ligt uiteindelijk natuurlijk bij mijzelf. Je kunt ook anders met je vrije tijd om gaan.

Ik droom de laatste paar dagen weer over mijn werk / ontslag. Dat is nog steeds een grote frustratie. Waar eigenlijk niets meer aan te doen is. Tegelijkertijd ook het besef dat een betaalde baan er zeer waarschijnlijk niet meer in zit. Dat geeft een heel raar gevoel. Zaken als mijzelf ontwikkelen, nieuwe klussen, contact met collega's, bijscholing, et cetera, zijn allemaal weggevallen.

Ik heb de neiging om wat ik vandaag minder drink de volgende dag weer in te halen. Dat levert dus niets op.

ProudMary, Mijn lichamelijke klachten zijn de reden om te willen stoppen. Ik weet dat ik mij dan beter ga voelen. Maar ik ben bang voor die klachten. Dan begin ik te hyperventileren, wordt het alleen maar erger van.

Ik heb een klein blokje rond gelopen. Wel 2 oxazepam geslikt. Dat duurt een uur voor het een beetje werkt. En drinken vandaag uitstellen. Eergisteren voelde ik mij al gelijk een stuk beter toen ik minder gedronken heb. Dan wordt ik gelijk actiever. Nog maar een kopje koffie.

Vooral 's morgens zijn mijn lichamelijke klachten het ergst. Ik wordt gek van het gesuis in mijn hoofd en getintel in mijn benen. Ik ga maar een stukje wandelen, kijken of dat help.

Agnieta, ik begrijp je reactie niet helemaal.

Ja, het inderdaad de vraag. Wat levert mij dat op?

Beste Jozefje, Met alle respect voor jouw bijdragen op dit forum. Wil je niet meer op mij reageren? Dit heeft alleen maar een averechts effect op mij. Geeft stress = alcohol = stressreductie = het valt wel mee.

Ik heb de afgelopen tijd twee complete uitschieters gehad. Doorzakken in de kroeg tot respectievelijk 8 uur 's morgens en 4 uur 's nachts. Normaal ga ik rond 9 uur naar bed.

Vanaf 18 september houd ik al een dagboek bij van wat ik drink en slik.

Oeps, nu laat ik mijn eten bijna aanbranden. Was een restje van gisteren.

Ja, het verschil tussen pushen en een duwtje geven is een geleidelijke overgang. Ik zat net op het punt: zal ik gaan eten of mijn laatste restje bier op drinken en naar bed gaan? Nu ga ik dus eten.

Tot nu toe heb ik veel steun gekregen van dit forum. Wat ik als onprettig ervaar is dat een enkeling mij probeert te pushen om te stoppen met alcohol. Volgens mij heb ik duidelijk aangegeven dat radicaal stoppen voor mij risico's met zich mee kan brengen. Jarenlang overmatig alcoholgebruik in combinatie met Oxazepam. Daar ben ik mij zeer bewust van, ben bezig met mijn eigen traject. Van de forum leden wil ik graag support blijven krijgen. Anders lukt het mij niet!

Die uitdrukking begrijp ik. Daarom wil ik geen reguliere hulpverleners (= lullen). Maar rust op het platteland = poetsen = wandelen, fietsen.

Jozefje, Volgens mij is ieder mens de architect van zijn eigen lot. Maar misschien is dat iets te hoog gegrepen voor een Rotterdammer? Aan de ene kant ... Aan de andere kant ... Dat is volgens mij de Twijfelaar I Onzekere in jou zelf.

Ik ben wel nieuwsgierig of er mensen op dit forum zijn die dit herkennen. Mijn ggz-verpleegkundige van mijn huisartsenpraktijk heeft deze termen laten vallen. Op internet heb ik een online test gedaan. Daaruit bleek dat ik bovengemiddeld scoor op autisme, maar nog net geen autist ben. Vervolgens heb ik die test een 2e keer gedaan met behoorlijk wat drank op. Toen scoorde ik bovengemiddeld autistisch. Daarna heb ik die test nog 4 x gedaan, iedere keer met andere uitkomsten. Mijn huisarts heeft mij, op mijn eigen verzoek, verwezen naar een centrum voor autisme, daar sta ik op een wachtlijst. In eerste instantie voor een professionele test. Nu denk ik: wat moet ik daarmee? Autisme / Asperger = samenvattend: problemen met sociale omgang met mensen. Kan ooit een reden geweest zijn om te gaan drinken.

Walrus, Helemaal goed, je bent al verder dan ik. Dat stemmetje ken ik wel: het valt wel mee. Ook het stemmetje: je moet stoppen. En het stemmetje ...pfff. En nog veel meer stemmetjes die elkaar kunnen tegenwerken. Ik schrijf daar uitgebreid over onder mijn eigen draadje: Ontwenningsverschijnselen. Dat je zelf de regie in handen moet nemen en blijven houden.