Yogajuf

Walrus, je schrijft niet veel, maar als je schrijft, is het echt prachtig. Dat wilde ik even zeggen. Wat een mooie metaforen. Ken je ook het sprookje van de Sneeuwkoningin? Die kwam bij mij op.

Precies Fruit, ben niet van plan er een heel 'ding' van te maken. En als hij er een probleem mee heeft, dan weet ik ook weer genoeg. Voel me sterk en zelfverzekerd de laatste tijd, dus gaat goed komen!

Woeha!!!

Eline, ik ken een kip met een koksmuts die echt de lekkerste eiergerechten maakt. Wat je maar wil, op bestelling! Misschien doet ie ook hele buffetten? Heb wel gehoord dat hij het wat minder aan wil gaan doen, maar je weet maar nooit...

Murning kattenvrienden! Hier ook steeds vroeger wakker, maar ook steeds vroeger naar bed. Maakt mij niet uit, ik heb ochtenden liever dan avonden, in de winter vooral. Eerst maar even Bill Gates terugkijken en dan een lange yogales. Beetje kuieren op biomarkt en vanmiddag aan de studie. Vanavond een date, jawel jawel. Alcoholvrij daten, 't is in elk geval een nieuwe ervaring.☺️ Toedels en tot later

Aan drinken in het heden denk ik steeds minder, aan een toekomst zonder drank des te meer.

Mooi verhaal MG, dank je wel. Kan geen paddo tegenop.

Dank Fruit, Walrus, Ploffie en jowan voor jullie inzichten. Weer iets om over na te denken dus. Wiet is nu nog niet aan de orde, dat scheelt. Roken deed ik al, helaas, maar gelukkig een stuk minder sinds ik er niet meer bij drink, daar ben ik echt blij mee. Ik merk dat ik zo'n beetje bij álles nu denk: oeh, verslavingsgevaar? Ik ben heel bewust met mijn voeding bezig en snoep niet, ook al zou ik daar soms best zin in hebben. Chocola in het bijzonder koop ik niet (meer). Alcoholvrij bier is ook zo'n ding waar ik voorzichtig mee ben: het houdt me letterlijk van de drank, maar ik wil er niet afhankelijk van zijn. TV-kijken doe ik ook meer dan ooit... Jane zei het al, alle dingen, mensen, gewoonten die je slecht kunt loslaten zijn potentiële verslavingen. Dat is waarschijnlijk een belangrijke les uit het boeddhisme. Maar wat concreter: wiet vormt waarschijnlijk wel een wat groter gevaar voor mijn (geestelijke) gezondheid dan mijn tv, dus misschien maar liever niet.

Okay, n.a.v. postings van Ploffie en Walrus, even héél eerlijk: Ik sta nu ruim een maand 'droog' (maar mijn officiële stopdatum blijft 20-10, want toen ging de knop echt om). Ik heb ervaren dat ik alleen thuis kan zijn zonder te drinken, uit eten kan gaan zonder te drinken, kan gaan stappen zonder te drinken, en bij dat alles ook nog veel plezier beleven. Maar er zijn wel een paar momentjes in de toekomst waarvan ik nog steeds denk: dán zou het toch wel heel fijn zijn om het licht in de bovenkamer even uit te doen. Echt van die lome, leuke, lange zaterdagavonden in gezelschap bedoel ik, of op vakantie ofzo. Ik weet dat ik niet kan drinken, dus dat zou ik niet doen. Maar ik betrap mezelf erop dat ik dan denk, mmm… misschien zou een jointje wel kunnen. Ik heb het voorheen maar zeer sporadisch gebruikt, het nooit zelf gekocht, en ik zie mezelf ook niet zo snel verslaafd aan het spul, maar nu denk ik: misschien is dat wel een fijn alternatief voor dit soort gelegenheden. Valkuiltje?

Fijn dat je een maatje hebt Meedoen! Ik ga daar ook maar eens werk van maken denk ik :-) Groet!

Joris, Nee, MG staat op week-, weekend- en jaarpact. Vanmorgen heeft hij Wijfie erop gezet, die denk ik nog computertrubbels heeft.

Daar sluit ik me helemaal bij aan

Hè lastig meedoen, heb je eindelijk voor jezelf geaccepteerd dat je een drankprobleem hebt, moet je ook nog eens gaan 'bewijzen' voor de buitenwereld dat het zo is. Zelfs aan je psych en je huisarts? Het lijkt wel een beetje de omgekeerde wereld zo. Niemand in je omgeving vindt dat je te veel drinkt. Zou dat ook iets over hen kunnen zeggen, over hun eigen normen en standaarden? Als Meedoen al een probleem heeft, ja dan is het met mij wel heel erg gesteld... Zoiets wellicht? Wat ik heb geleerd in therapie: iets is een probleem zodra iemand het als zodanig ervaart. Punt. Geen discussie. We praten mensen geen problemen aan, maar we praten ze ook geen problemen 'af'. Dat zou bagatelliseren zijn. Jij bent degene die precies weet hoe het echt zit. Je kent en doorziet het probleem en gelukkig weet je nu ook uit ervaring hoe het voelt om niet te drinken. Op die positieve aspecten daarvan zou je je kunnen focussen. En misschien zou het fijn zijn om je problemen te kunnen delen met iemand, een 'gelijkgestemde', iemand die ze / jou niet ontkent. Iemand die met jou meedoet. Misschien kun je een ' maatje' zoeken op dit forum? Dan hoef je het niet alleen te doen, Meedoen.

Oh en dank je Plof, lekkerrr!! Ik heb alleen even mijn eigen melk geklopt met amandelmelk. Van koemelk krijg ik de kriebels :-)

Snelle hele goedemorgen van mij, beste frummers! Vandaag een extra groot ❤️ onder de riem voor jowan. En alle anderen die het nodig hebben, een blommetje

Is trouwens niet dat de koran het verbiedt, die raadt het alleen af.

Ogenschijnlijk misschien, maar wijn staat in de koran symbool voor alles wat bedwelmend is.

In de moslimwereld wordt in elk geval heel anders met alcohol omgegaan: niets is het devies.

Ja, boos om mezelf zijn kan ik wel. En mezelf 'haten' kon ik ook, nu niet meer, gelukkig. Boos om het onrecht dat anderen wordt aangedaan, ook. Maar boos zijn om wat anderen mij hebben 'aangedaan'? Nee… Dat lukt nog niet echt. Ik probeer ze gewoon te begrijpen… En dit is dus precies wat mijn therapeuten zeiden: Yo, je mág wel boos zijn. Maar ik kan het niet...

Krakras is mijn favo-kippetje, wie kent hem nog?

Stoute kippetjes doe ik in mijn pot, net als Eucalypta deed met Krakras

Shit ik moet eigenlijk werken maar dit laat me niet los. Nog een stap verder dan vergeving, nóg krachtiger, is zelfvergeving. En voor mezelf draai ik de laatste hypothese van Monster om: Trauma's en gevolgen aanpakken had minder zin zolang ik nog dronk. Niet zinloos, maar minder zinvol. Nu, opeens, lijkt alles sneller te gaan, op z'n plek te vallen, alle therapieën lijken te integreren. Alsof ik een blinddoek om had. Alsof ik niet kon zien, zonder te beseffen dat ik blind was. Zonder te weten wat echt 'zien' eigenlijk is. Er gaat een wereld voor me open. Vervang 'zien' door 'leven', werkt ook. Ik weet werkelijk niet wat me overkomt. En dit is nog maar het begin. (En het is pas half elf op een doorsnee woensdagmorgen. Kun je voorstellen)

Sorry, nog een ding, en dit is een vraag aan monster en anderen met meer kennis en ervaring dan ik: Ik heb veel stappen doorlopen, maar één heel belangrijke stap heb ik overgeslagen, namelijk boosheid. Ik kan gewoon niet echt boos zijn, niet écht. Ja, verdriet, haat, onverschilligheid, afstand, negeren, irritatie, medelijden, zelfmedelijden, wanhoop, begrip, vergeving, alles. Maar Kwaad zijn, nee. Hoe erg is dit? Moet ik hier nog iets mee?

@MG: Niet voor Monster sprekend natuurlijk, maar vanuit mezelf bezien: ik denk dat daders en omstanders wel ergens schuld aan hebben, alleen - voor mijn gevoel - niet aan het ontstáán van de lage zelfwaarde en bijbehorende ontkenning van het eigen zelf en soms zelfs van het eigen bestaansrecht. Dat wás al aanwezig. Zij versterken het 'alleen maar'. Het helpt ook om dit in te zien in de zin dat je er zelf iets aan kan veranderen, van binnenuit, door verbindingen anders te leggen en bepaalde overtuigingen opnieuw te formuleren. Je bent niet afhankelijk van anderen, oude daders noch toekomstige daders, om te kunnen helen. Niemand maar dan ook niemand kan jou stuk maken. Niemand heeft die macht over jou. Nog een stap verder komt vergeving, en de helende kracht die daarvan uit gaat. Door te vergeven neem je ook de regie terug over je eigen leven. Het voelt zo krachtig dat het bijna een machtsgevoel benadert. Dat kan denk ik zelfs gevaarlijk zijn wanneer je erin doorschiet.

Murning, even Wijfie op het dp zetten dan snel weer weg. Later! Dagpact: Kruidenthee Blondie Roberto Wijfie