Yogajuf

Mooi, jouw openheid Meya

Stef Bos.... Mmmm.... Wat voor sokken trek je aan bij die gelegenheid monster?

Ik wil alleen even feitelijk reageren op jouw laatste bericht, Meya, om misverstanden te voorkomen. Er was geen sprake van een groepje frummers dat in een "actie" de "handen ineensloeg" om het verhaal-K te "doorprikken". K heeft zelf de bekentenis gedaan, op facebook. Zij had namelijk ook prive contact met een aantal mensen. Sommige van die mensen hadden zeker al hun twijfels, en enkele anderen hadden een paar dagen eerder informatie gevonden die die twijfels bevestigde, maar dat was eerder bij toeval, en zeker niet in een gerichte actie, die als 'rotklus' werd ervaren. MG heeft het goed verwoord op de draad van k, maar die is nu weg geloof ik. Ik vind het belangrijk in dezen om de feiten goed op een rij te hebben, opdat er geen verkeerde ideeen ontstaan.

Yeah, monster, skippie en jan, beentjes in de lucht!

MijnGerrit twee jaar!!!! HOERA!!!! En nu: doorrrrrr…!!!

Smart, je bent authentiek en écht. Dat is je grootste talent. En dat waar je op voort kunt. Dus ik zou zeggen: koester je echtheid en laat dit lekker staan, voor jezelf en het nageslacht. Ook zuinig zijn is een talent! Nu nog 'even' inzien dat zuinig zijn op je zelf het aller-, aller-, allerbelangrijkst is. ;-) Echt vrij zijn, los van oordelen, los van dwangmatig gedrag… je komt er wel. Of zo: "doen alsof" je er al bent? Je bent al vrij. Zoiets. En nee… je bent zeker niet alleen.

Een dag vol liefs Akkordeon!

Yo is ook in da house

Gefeliciteerd Adam en A3!

Toppie zbb! Ga zo door

Dat is zeker een heel mooie beloning in het vooruitzicht zbb! Zo word je snel weer stuurman aan eigen boord En daarnaast kun je je dagelijkse beloningen doen. Of als je even niets weet voor jezelf, doe je gewoon een kleine goede daad voor een ander. Oud vrouwtje helpen oversteken, iemand voorrang verlenen, een glimlach naar de caissière… klinkt stom maar het werkt als een tierelier.

Okay, daar heb je dan al drie / vier strategieën om het nu ook weer te laten lukken. Als ik jou was zou ik er nog wat leuke dingen aan toevoegen. Vooral deze: je zelf elke dag belonen of verwennen met dingen die echt goed voor je zijn. Of nog beter: minstens drie keer per dag. Een voor de ochtend, een voor de middag, een voor de avond. Kunnen heel kleine dingen zijn: ergens lekkere koffie drinken, 10 minuten langer slapen, een wandeling, een extra toetje... Ik zeg maar wat. Maar wel bewust doen, en jezelf complimenteren. Zal je zeker helpen om dat trotse gevoel vast te houden!

Apetrots en een goed gevoel, top!

Zbb, stel je nu even voor dat het je wél gaat lukken om de komende twee weken droog te blijven. Hoe zou dat dan voor je zijn, als het lukte?

Tja, Rosa, jij kunt als moeder natuurlijk als enige het beste inschatten wat goed is voor je zoon en wat niet. Wat ik je wel kan vertellen, is dat mijn eigen vader mij pas op zijn sterfbed vertelde dat hij een alcoholprobleem had (gehad). Hij zei dat een beetje tussen neus en lippen door, als vergissing, omdat hij al wat in de war was. Ik had werkelijk geen idee! Het enige dat ik wist is dat mijn vader niet meer dronk. Ik had natuurlijk wel herinneringen van zijn gebruik vroeger, maar nooit was het kwartje bij mij gevallen. Ik was veel te druk bezig met mijn eigen verslaving (en met mezelf) om dat te kunnen zien! Voor mij viel alles toen wel op z'n plek. Ik had het ontzettend graag eerder geweten. Dan hadden we er misschien samen over kunnen praten en had hij mij kunnen steunen... Maar het is goed zoals het is gegaan hoor. En het zal voor jou ook goed zijn, wat je ook beslist. Succes met je keuze en ook met je zoon.

Gefeliciteerd Pumpkin en Marc!

Kijk hoe het zit met je automatische geheugen-associaties met alcohol of cannabis met deze test van de UvA: https://mindsurfer.eu/nl/experiment/Test_yourself?utm_content=bufferbc2c4&utm_medium=social&utm_source=linkedin.com&utm_campaign=buffer

En natuurlijk lieve Nancy, gefeliciteerd!

Myriam, wow… 5 jaar! Petje af en van harte!

Fruitje, 8 maanden, hoera!!!

❤️ Voor jou AR. Mooi, jouw openheid. En 'weemoed' vind ik een prachtwoord.

Je verhaal raakt me Johanna. Je klinkt als een heel sterke, slimme en gevoelige vrouw. Ik heb zelf enorm veel gehad aan de visie en begeleiding van Jan Geurtz; eerst zijn boeken gelezen, toen een workshop gedaan. Misschien is het ook wat voor jou. Dit is zijn website: http://www.jangeurtz.nl . Staat ook wat video- en audiomateriaal op. Nu niet veel schrijftijd, maar een groot hart onder de riem:

Psychisch kwetsbare mensen die de werkelijkheid verdraaien - of de verdraaide werkelijkheid zelf voor wáár aanzien - horen bij onze samenleving. Je kunt ze niet op een eilandje wegzetten en doen alsof ze niet bestaan. En in onze kwetsbaarheid zijn "wij" bovendien net als "zij". Psychisch 'stabiele' mensen kunnen zich ook anders voordoen dan zij in werkelijkheid zijn. Maar zij hebben ook onderliggende motieven, geloven er iets mee te kunnen bereiken, anders zouden ze het niet doen. Deze mensen zijn er óók gewoon. Je kunt ze niet verbieden zolang ze geen regels overtreden. Wantrouwen is er ook, gegrond of ongegrond, "helpend" of "niet-helpend" - je kunt mensen niet beletten wantrouwen te voelen en/of te uiten. Het ís er gewoon. Bij sommigen blijft het niet bij wantrouwen, maar ontstaat iets anders, iets pijnlijkers: een diepe gekwetstheid bijvoorbeeld om vertrouwen dat is geschonden. Bijvoorbeeld omdat je heel veel hebt gegeven aan iemand, in iemand hebt "geïnvesteerd", of iets persoonlijks hebt gedeeld, of je hebt laten raken, hebt meegeleefd… Misschien voelt het voor hen als een vorm van afwijzing, een soort verraad. Dat kan ongelooflijk veel pijn doen en daar moet je dan mee dealen, voor jezelf. En ieder doet dat op zijn eigen manier. En volgens mij mag dat er allemaal ook gewoon zijn. Ik wil het wel persoonlijk maken: ik ben óók geraakt door situatie-k. Op twee manieren: in mijn zelfafwijzing, omdat ik het niet vertrouwde en me daarover "een slecht mens" voelde. En nu het allemaal lijkt te kloppen voel ik me ook niet bepaald beter. En het raakt me om anderen onder de situatie te zien lijden - direct of indirect - in de vorm van verdriet, angst, boosheid, twijfel, onmacht, etc. Maar ik weet ook dat ik zélf verantwoordelijk ben voor die gevoelens. Die zitten alleen in mij: ze zitten niet in een situatie en ze zijn niet "veroorzaakt" door iemand anders. Hooguit heeft die ander op mijn knoppen gedrukt. En zo zijn andere mensen ook echt zelf verantwoordelijk voor hun gevoelens. Of dat nu gevoelens zijn van afwijzing (van de ander, of van de situatie), van zelfafwijzing (bijv. door schuldgevoelens) of van je afgewezen voelen (omdat je het op jezelf betrekt) - je zal er echt zelf verantwoordelijkheid voor moeten nemen. Zo zie ik dat tenminste.

Ik blijf hier ook nog wel even hangen hoor Nadia. Mijn herstel boven alles :-) Samen yogasessietje doen?