Och Lika,
wat herkenbaar...zó je best doen...en waarom of voor wie? Verwachtingen?
Niet goed kunnen voelen wat wel of niet gaat...
Daar heb je wel een belangrijke te pakken.
Eerst jij. En dat is pure noodzaak. Ooit gebruikte iemand de metafoor van een noodlanding met een vliegtuig, dat die zuurstofkapjes naar beneden vallen. Eerst jij het kapje, dan je kind of de ander....Rustig aan Lika, je bent met dit feestje heel duidelijk een grens over gegaan. Jezelf niet om veroordelen, maar van leren, hoe hard ook. Neem tijd.