Kohtje

Hoi Zeeman, Knap van je dat je nu al twee dagen droog staat..daarmee laat je zien dat je niet zo'n waardeloos stuk vr*ten bent als je zelf wil doen geloven. Een van mijn broers is ook zeeman geweest en hij drinkt wel eens een pilsje, maar het stoere zeeman beeld heeft hij voor zichzelf niet in stand hoeven houden door te gaan zuipen maar door goed te zijn in z'n vak. (1e machinist). Hij heeft nu ook een baan bij de wal, (bijna) elke avond thuis, maar nog elke dag op schepen (weet niet precies wat ie doet, is iets van superintendent of zo) maar nog steeds heeft hij genoeg aan z'n zelfverzekerdheid en vakkennis om zich één te voelen met die "stoere" zeelui. Ook een vroegere buurman van ons heeft altijd op zee gezeten. Hij dronk wel (te) veel maar is op een gegeven moment (ik denk al wel 20 jaar geleden) van de ene dag op de andere gestopt. Hij is nooit als een mindere zeeman gezien door z'n collega's. Je hoeft je dus echt niet te schamen als je op zo'n bedrijfsfeest geen alcohol neemt. Misschien is het voor jou zelf wel vreemder dan voor je collega's. Je humor hoef je in elk geval niet met alcohol te voeden, dat hebben we de afgelopen dagen wel gemerkt. Als je het moeilijk hebt op dat feest kan humor je er misschien doorheen halen. Probeer het, je hebt daar een prachtig inzetbaar talent, maak er gebruik van... En voor nu wens ik je een behouden vaart door je derde alcoholvrije dag.... Kohtje.

Goedevandaag allemaal, Ik voel me goed vandaag. (tot nu toe tenminste en dat pak ik maar op als een fijne start van een fijne dag) Ik noemde gisteren even het gemak waarmee het ADB zijn me tot nu toe afgaat. Daar ben ik heel blij mee en sta er zelf van te kijken. De verhalen van soms zeer zware strijd en soms wat gemakkelijker strijd tegen het alcoholmonster helpen me bewust te blijven van m'n geluk. Dit is absoluut geen leedvermaak of iets wat daar op lijkt. Juist door deze belevenissen te blijven volgen druk ik mezelf met de neus op het feit dat ik ook verslaafd ben. Ik benijd jullie allerminst maar heb wel heel veel bewondering en respect voor de manier waarop jullie je -mede door hulp van dit forum- steeds weer weten te motiveren om door te gaan met het gevecht. Soms lijkt de tegenstander weer gewonnen te hebben maar rust krijgt ie niet. Elke keer staan jullie weer op en eens zal hopelijk de vijand capituleren. Zelfs in een geval van wapenstilstand blijft het uitkijken geblazen. Alcohol kan op slinkse wijze toeslaan op een moment dat je denkt veilig te zijn. En juist dit laatste realiseer ik me maar al te goed dankzij de mensen op dit forum. Daarom ben ik blij jullie gevonden te hebben en als jullie het niet erg vinden blijf ik nog een tijd hier... Allemaal vandaag weer veel succes in de strijd tegen onze gemeenschappelijke vijand. En verlies vooral niet uit het oog dat straks op de top van de berg het uitzicht fantastisch is.... Liefs, Kohtje.

Floortje, als je er niet klaar voor was kwam je hier niet op het forum. Je bent er wel klaar voor maar kunt nog niet of durft nog niet....Je zult toch de sprong moeten wagen.. En verder niet om jou Floortje, maar ik ga nu naar bedje toe..... Tot morgen allemaal en welterusten.

Ja maar Joann, dit was niet de eerste keer dat ik stopte. Ik ben de laatste vijf jaar wel zestig keer gestopt met de beste bedoelingen en dat liep ook steeds stuk, en dan ineens die ene keer gaat het zoals nu. Er moet ergens iets gebeurd zijn. Als ik dat weet zal ik het jullie meedelen....Ik weet uit ervaring heel goed hoe moeilijk het is..

Zeeman, ik ben 49 jaar, en zeg maar zo: de eerste helft van m'n leven heb ik maar wat aangerotzooid, de tweede helft ga ik maar eens serieus aan de slag...

Ik ga toch m'n dagboek van tijdens m'n behandeling nog eens doorspitten. Ik vraag me namelijk af waar het hem in zit dat ik na m'n laatste terugval op 14 april van de ene dag op de andere gestopt ben met drinken en vooral hoe het komt dat ik vanaf die datum geen enkele keer ook maar de geringste trek heb gehad. Is toch raar? Ik voel me zo langzamerhand of ik alleen maar een theoretisch alcoholist ben, alsof ik helemaal geen praktijkervaring heb opgedaan.... Terwijl ik toch ook niet voor de kat z'n viool een half jaar die kliniek heb bezocht.. Maar ik heb absoluut geen moeite met andere mensen die drinken, ik schenk 's avonds voor mijn vrouw altijd een glaasje Martini in zonder dat het water me in de mond loopt en zonder me ook maar een greintje zielig te voelen omdat ik aan de sinas ga. Ik heb vrede met geen alcohol, heb me daar helemaal bij neergelegd, hoef niet voor mezelf en/of anderen te bewijzen dat ik sociaal kan drinken. Ik geniet van het feit dat andere mensen mij nu serieus nemen en ook van mij kunnen genieten, kortom ik voel me een fijn mens....Daar zal het wel mee te maken hebben.... En ik vind het soms pijnlijk te lezen hoe moeilijk anderen het hebben zonder dat ik daar direkt wat aan kan doen. Ik gun iedereen zo het gevoel dat ik zelf heb bij alcohol, namelijk geen gevoel, maar hoe breng ik dat nou over????

Lieve Femmy, Niet van te voren al denken dat je het geen weken vol gaat houden. Dit is de valkuil voor zovelen..Per dag denken, voor jezelf overzichtelijk houden. Elke dag is er een. Niemand om je aan te horen is vervelend. Ik weet het, mijn vrouw heeft ook jarenlang niemand gehad om haar verhaal na haar werk aan te horen, ik was niet beschikbaar...Zij heeft toen een voor haar geschikt forum gevonden waar ze haar ei kwijt kon en veel steun heeft gevonden. Jij hebt dit forum toch. Daar zijn we toch voor, meid. Klaag maar lekker, hier. We zullen ons best doen je weer wat op te vrolijken..

Ziza, jij ook bedankt. En tot later weer.

Anna, sorry, je bent er wat mij betreft wel erg bekaaid vanaf gekomen. Vanochtend heb ik heel summier en in het algemeen iedereen gefeliciteerd, maar 3 maanden is wel even een zeer aparte en grote pluim waard. Dus bij deze alsnog een privépluim. En Ferry uiteraard ook een grote privépluim voor ook 3 maanden ADB.

Ziza, man, jouw verhaal is het mijne. Mijn vrouw en ik gaan nog steeds eens in de twee weken naar een partner-relatie groep, waar ook veel aandacht aan de partners van (alcohol)verslaafden wordt besteed. Zij hebben nog meer te lijden van de verslaving van hun partner dan de verslaafden zelf. Wij (verslaafden) kunnen/konden ons altijd indekken, afsluiten van de buitenwereld doordat we zelf de drank tot ons namen..De partner staat naast de relatie ook midden in de (sociale) omgeving en moet zijn/haar leven helemaal aanpassen aan de nukken van "ons". Als "wij" veranderen wil dat nog niet zeggen dat de partner ook zomaar weer kan terugveranderen. Elkaar (weer) leren begrijpen en vertrouwen is een kwestie van lange adem. Maar er kan ook onherstelbare schade zijn aangericht. Met hard aan jezelf werken (beide partijen) kan er dan misschien nog gelijmd worden, littekens zullen echter altijd zichtbaar blijven. De mate van ontsierendheid van deze littekens zou dan wel bepalend kunnen zijn voor het voortduren van de relatie..

O, daar is ie weer...

Catootje, even tussen alle moeilijke berichten door en als je dit nog leest: misschien moet jij even je berichtje aan Zeeman van 19.07 uur (pagina 4) aanpassen... Het is zo stil geworden rond Zeeman.

Katrina, voor dit voor jou waarschijnlijk niet makkelijke bericht krijg je van mij een enorme pluim... Kohtje.

Nou Katrien, ons huis is wel oud, maar door de vorige bewoners helemaal opnieuw ingedeeld met strakke muren en plafonds, wel hoog. Is misschien wat minder charmant maar wel praktisch en erg ruim. We zitten met z'n tweeën in een huis met vijf slaapkamer en twee badkamers. Toch komen we soms nog ruimte te kort. Ik moet er niet aan denken om kleiner te gaan wonen. (heb twee kamers in gebruik als atelier en opslagruimte) Het vorige huis waar we ook met ons tweetjes woonden hadden we gekocht van een gezin dat daar woonde met zes kinderen....en wij vonden het na zes jaar veel te klein worden... Verwend hè? maar alles went. Ook een eigenlijk veel te groot huis. Een tuin hebben we niet meer, is ook niet aan ons besteed wat werk betreft. We kijken achter vanaf ons balkon wel uit over mooie oude tuinen en gevels. Dus wel het mooie uitzicht maar geen werk er aan. Tja, en ook de hele binnenstad om de hoek. Met alle gemakken en evenementen die daar bij horen... Heerlijk huis in een fijne straat. Willen hier niet meer weg...

Goh, in een keer een antwoord op twee van jouw berichten Cato

Ja maar Catootje, wat is een geval van nood...Voor je het weet heb je het ene noodgeval na het andere en zit je aan die pillen vast. Ik weet het niet hoor.... Wat betreft het leren van een vak..ik heb alle diploma's van het schildervak inclusief de middenstandspapieren maar doe er niks (meer) mee. Ik ben nu beeldend kunstenaar maar de kunstacademie heb ik nooit helemaal afgemaakt. Je moet gewoon doen waar je goed in bent. Vaak vind je dat ook leuk, juist doordat je er goed in bent. En er zijn een heleboel mogelijkheden om dat wat je leuk vindt ook zonder diploma's te doen. Hoewel, nu zit ik je misschien in plaats van hoop te geven wel te demotiveren...dat is ook weer niet de bedoeling.

Catootje, valt mee die rolgordijnen. Ze zijn zwart dus het is net of er niks voor de ramen zit. En het zijn van die oude ramen met roeden, zodat het niet één groot zwart gat is waar we tegenaan kijken. Het is al een oude straat, uit zestienhonderd nog wat, dus erg gevarieerd. Naast dat huis met die rolgordijnen is een gangetje en daar kijken we uit op een mengelmoes van gebouwen met oude 17e eeuwse muren van een voormalig klooster. Ons eigen huis is nog niet zo oud, uit 1907, maar we zijn er toch erg tevreden over... Zo, Zeeman, water met een smaakje dit keer. Ik word van teveel water ook altijd zo wee. Was een hele tijd aan de Cola Light maar ben vorige week voor de variatie maar eens overgestapt op de sinas (ook light). Kijken hoe lang we dat vol houden. En erg veel koffie, merk ik af en toe wel aan m'n maag. Die rommelt soms of er een onweer tussen de bergen blijft hangen...

Een forum voor partners en kinderen van alcoholverslaafden is: IKENMIJNALCO.NL Heel veel sterkte. Ze moet zelf tot inzicht komen dat het zo niet kan. Je kunt haar niet redden, wel wijzen op bepaalde dingen (huisarts, hulpverlening enz.) maar uiteindelijk kan ze zich -met deze hulp eventueel- alleen maar zelf redden. Ze moet zelf willen en ook erkennen dat ze een probleem heeft en daar niet alleen zichzelf maar ook haar naasten mee kapot maakt. Nogmaals, heel veel sterkte. Groet, Kohtje.

Hai Zeeman...Nou, zet 'm op. Heb je weer een voorraad Spa in de buurt of iets zonder bubbels? Ik moest gisteravond toen ik al in bed lag ineens weer hardop lachen. M'n vrouw die al bijna sliep werd wakker en vroeg of het wel een beetje goed met me ging. Jawel, maar die uitspraak van Joann dat het water haar in de mond liep en jij toen dat dat bij jou ook zo was maar dat dat uit een flesje kwam (burp), ik vond hem erg gevat...

Ik ben zo blij dat wij geen vitrage hebben. Maar onze woonkamer bevindt zich zo'n vier meter boven de straat en de overburen hebben aan de straatkant de slaapkamer waarvan altijd en eeuwig de rolgordijnen dicht zitten, dus geen inkijk. M'n moeder heeft wel vitrage hangen en die wordt eens in de twee weken gewassen, hoewel, tegenwoordig wat minder vaak want er zijn geen rokers meer in huis, maar die dingen zijn ook al wel zo'n twintig jaar oud. Ziet er zo fragiel uit maar is dus blijkbaar beresterk... Maar als je niet witte vitrage hebt hoef je waarschijnlijk niet zo vaak te wassen... Ditjes en Datjes horen hier thuis of in de Donald Duck.

Tjonge wat een dag. Eerst vanmorgen al geen forum, waarschijnlijk onderhoud van Tactus want niks van Tactus was te bereiken, en nu vanmiddag wilde ik een uitgebreid bericht aan Catootje schrijven, ligt @ home er uit. Zal ook wel onderhoud geweest zijn denk ik want ook de tv gaf geen signaal (abonnee-tv) En nu staat voor mij vast dat ik verslaafd ben aan dit forum want ik werd helemaal onrustig en shaky van de onmogelijkheid met m'n vriendjes en vriendinnetjes in contact te komen... Al met al heeft het zo'n twee uur geduurd, bah... Ondertussen is m'n bericht aan Cato achterhaald, want wat ik wilde zeggen heeft de arts van Parnassia ook al gezegd (beter waarschijnlijk). Wat die zenuwen betreft, ik heb ook regelmatig zo'n onbestemd kriebelig onrustgevoel wat vroeger met drank onderdrukt werd maar nu de vrije teugel krijgt. Vaak heb ik dat als ik de keuze moet maken tussen verschillende dingen die gebeuren moeten. Ik bedenk me dan dat ik maar een ding tegelijk kan en begin dan ook aan een ding. Vaak zakken die kriebels dan wel, gewoon door het feit nuttig bezig te zijn. En het "praten" op dit forum helpt ook. Dat is wat je zegt Cato, praten met mensen die weten wat alcoholproblematiek allemaal omhelsd kan zo'n opluchting zijn en leerzaam. Soms moet wat je eigenlijk al weet weer even extern naar boven gehaald worden wil het weer duidelijk zijn. En meisje, opzien tegen kennis van anderen is niets anders dan jezelf niet serieus nemen. Jij bent toch ook niet dom? Jij weet ook een heleboel, maar je kunt niet alles weten. Daarvoor uitkomen is echt geen schande hoor. Ik vind het in elk geval knap en ook heel fijn dat je je toch weer gemeld hebt hier, juist nu het wat moeilijk voor je is allemaal.... Ik zie dat je ook druk aan de praat bent met Zeeman. Die Zeeman is wel lachen hoor. Gisteren schreef ie nog op Wie is Wie dat het draadje op Ditjes en Datjes hem niet zo ligt. En wie was er gistermiddag en avond één van de gangmakers daar?? Zo zie je maar... Okee, Catootje. Probeer wat te kalmeren en het beste.... Kohtje.

Goedevandaag, Was even licht in paniek. Kon het forum niet op, was denk ik even uit de lucht...tja, Fran zei gisteren al dat ze al wist dat ik forumverslaafd ben, ik geef het maar toe. En ik vind het wel best ook. Ik denk dat ik de enige niet ben. En nu ben ik dan op het forum en weet ik niks meer te zeggen. Alleen felicitaties aan iedereen die weer een mijlpaal gehaald heeft en een bemoedigend woordje voor degenen die vandaag opnieuw gaan beginnen. Alle begin is moeilijk, maar onmisbaar voor een vervolg. Dus gewoon gaan met die banaan.... Een fijne dag allemaal en tot straks.

Hoe gaat ie, Alexandra?

Neeeeeeeeeeeeeeeeee, Nou is Moesje weer terug...................

Nou, na een hoop gegoochel zie ik dat Marieke en Anna er intussen ook zijn en Moesje weg, dus nog een keer welterusten allen aanwezig, hier. En ook degenen die nu misschien net hebben ingelogd of die straks nog gaan inloggen etc. etc. etc..... Pffffff, en nou ga ik wegwezen hier. Tot morgen.