Kohtje

hihihi, Marieke.. Ja hoor. Al m'n zorgen zijn nu weg. Meidje. je weet het net zo goed als ik... Tuurlijk niet. Ze lijken zelfs alleen maar groter te worden.. Eigenlijk zou ik nu van de daken willen schreeuwen: JE BENT ER NOOIT. NOOIT VOLLEDIG ADB. OF JE MOET JHDB ZIJN. (JHDB= Je Hersens De Baas). Dus blijf bij de les. Of dat nou dit forum is of weet ik wat.... blijf allert!!!

Je hebt wel gelijk lieve Anna als je zegt hoe lang duurt het voor je stop kunt zeggen... in mijn geval was dat makkelijk. De fles was leeg. En het halen van nieuwe was in dit geval genoeg drempel om niet verder te gaan. Maar ik wil je helemaal niet bang maken meisje.. Je moet alleen heel erg allert blijven. Was ik ook wel, maar toch sloeg die rottige Gremlin ineens toe. Dus zelfs allert blijven is niet altijd genoeg... Tja, sorry, eigenlijk weet ik er helemaal geen positief verhaaltje van te maken dit keer. Zie m'n vorige berichtje met die tekst van de Eagles... You can check out any time you like but you can never leave......

Het is eigenlijk allemaal precies zo als in dat nummer van de Eagles: Hotel California.... Last thing I remember, I was Running for the door I had to find the passage back To the place I was before "Relax" said the night man, "we are programmed to receive, You can check out any time you like, But you can never leave"

Overigens, Anna, ik drink nu de hele middag en nu dus ook het begin van de avond niet meer. Ben me ook weer zeer bewust van wat ik heb gedaan. Maar de afkickverschijnselen zijn weer volop aanwezig. Zou een reden kunnen zijn om er nog maar eentje te nemen... toch niet. Op een idiote minimale manier ben ik dan misschien toch wel een heel klein beetje ADB, ik kan op bepaalde gevaarlijke momenten zeggen: STOP!!

Lieve Anna, ik weet het allemaal donders goed. Dat is het 'm nou. Je weet dat het niet goed is, je weet de valkuilen, je weet waarom je drinkt en ook waarom je dat niet moet doen.... En toch.... zou dat nou verslaving zijn???

Hahahahahaaaa.... hihi, haha... sorry mensen. Kom hier zomaar even weer binnendonderen.... Heb bijgelezen tot gisterenmorgen...(klinkt tegenstrijdig, alsof ik vandaag over zou slaan....of juist alleen vandaag zou hebben gelezen..) Zit momenteel helemaal niet lekker in m'n velletje en heb ook weer gedronken (deze ochtend).... Maar nou hoor ik op tv ineens de reclame van T-Mobile... : als je geen zorgen hebt is het leven makkelijker!!!!! Tjeeee.. is DÃT het grote geheim??? Zet toch gewoon je zorgen aan de kant, mensen.. dan is het ook gedaan met dit forum...tenminste wat betreft ADB zijn... zet gewoon je zorgen aan de kant... het leven wordt er zoveel makkelijker door... Wat je al niet allemaal kan leren van naar reclameboodschappen kijken. Of begrijp ik 'm weer es niet???

Goedevandaag allemaal, Ben net terug van een fijne dag met m'n fijne kennis. Heb het helemaal droog kunnen houden. Goed gesprek gehad over wat er gisteren allemaal gebeurde en ga er weer helemaal voor!! Blijkbaar ben ik echt wel ok zonder alco, zegt m'n fijne kennis. Fijne kennis, hè??? Het alcohol de baas zijn zal ik voorlopig voor mezelf maar niet te hard van de daken schreeuwen. Ik weet wel beter nu. Maar ik hoop het wel weer te worden, uiteraard...

Joann en verder ook iedereen: ik wil ook niemand ontmoedigen met mijn terugvallen... ik hoop hier op het forum ook weer bemoediging te vinden..

Ja, lieve Joann, maar ik weet niet hoe ik een andere macht macht moet geven. Ik ken alleen maar het overgeven aan van alles wat me overkomt... Als die hogere macht dan zo machtig is, moet die dan niet gewoon de macht over mijn lagere macht over kunnen nemen. Of ben ik dan weer de macht die de macht tussen de machten moet regelen op de een of andere manier... Ik snap eigenlijk al vanaf het begin van m'n opvoeding helemaal niks van machten... Net zoals ik niks van computers snap, en dat is ook al zo'n macht.... Ik hou niet van macht. Of ie nou hoog of laag is.. Misschien ben ik wel een tezeer extremist .. ik hou ook helemaal niet van alcohol, gruwel van z'n machtige uitstraling... Terwijl ik dan bijvoorbeeld Maxima wel weer aandoenlijk vind. Zie je, ik snap niks van machten....

Ferry, je hebt helemaal gelijk. Ik stop en ga naar bed. Ik wil de mensen die weten hoe het allemaal moet absoluut niet voor de voeten lopen. Ferry, je weet dat ik ook dacht de wijsheid in pacht te hebben, hè?? Tenminste, ik heb nooit getracht het op die manier naar voren te brengen, maar gewoon zoals jij nu doet, het fijne van het alcoholvrije leven naar voren proberen te brengen..soms wat al te dramatisch misschien.... maar ik was overtuigd van m'n juiste weg.. Geen AA... zal dat m'n fout zijn geweest??? Ik voelde me helemaal bevrijd van de alcohol... Ga ook wekelijks naar een groep mensen die allemaal verslaafd zijn... niet alleen alcohol maar ook drugs- , medicijn-, gok- verslaving... een mengelmoes van mensen die ik ook tijdens mijn behandeling was tegengekomen. Een zogenaamde zelfhulpgroep. Mensen uit alle sociale lagen van de bevolking, met allemaal verschillende problematische verslavingen die allemaal zo kwetsbaar bleken als ik nu ook blijk te zijn. En de AA is wel degelijk heel vaak ter sprake gekomen tijdens mijn behandeling, maar ook tijdens mijn tijd daarna, en niet in het minst door dit forum.Maar ik denk dat ook de AA en z'n hogere macht mij niet kan weerhouden van wat ik nu doormaak. Want deze macht is nog hoger dan de Hogere Macht. Het spijt me het je te moeten zeggen, maar ik denk dat Alcohol uiteindelijk de hoogste macht blijkt te zijn voor een alcoholist. En dit zijn de woorden van een alcoholist die dacht het uiteindelijk gevonden dacht te hebben in "zijn hogere macht", zoals ik hem dus begrepen had....( Ps. ik moet er wel even bij zeggen dat ik die twee glaasjes Martini van eerder deze avond, dus al weer meer dan zes uur achter de kiezen heb...als dit nog onzin blijkt te zijn, geeft dat alleen maar aan hoe sterk martini is.....)

Stien, lieve vrouw,.. ja we kennen elkaar al een heel klein beetje meer dan de anderen, maar dat doet er nu even niet toe. Ik snap niet wat jij bedoelt met die twee vrouwen die hun hielen gelicht hebben.. Mijn vrouw is die ene, natuurlijk, maar haar collega..... oh. wacht even.... natuurlijk... tatatatatatata... ben ik eventjes naief geweest al die tijd...(of wilde ik dat misschien wel zijn?????????) Ze hadden het wel altijd over hun werkgever die ze gezamelijk gedeeld hadden, maar ja, waarom zou ik onbesproken zijn gebleven na het idee om met hun tweetjes op vakantie te gaan....................................................Maar ik krijg nu wel weer v an mijn vrouwtje (nog niet ex..) sms-jes dat ze heimwee heeft en niet lekker in haar vel zit..... Tja... ik weet het ook allemaal niet meer. DACHT NOG VAN MIJN VROUW TE HOUDEN. DACHT LATER DAT DAT ONGEWENST WAS.. BEN NA EEN SOORT VAN GEWENNINGSPERIODE (HEEFT JAREN GEDUURD) VAN OOK EEN ANDER GAAN HOUDEN.... NU BLIJKT DE EERSTE WEER SIGNALEN AF TE GEVEN NAAR MIJ...EN DIE ANDER WIL IK OOK NIET ZOMAAR DUMPEN, STERKER NOG...DIE IS NU EERSTE KEUS GEWORDEN... leuk allemaal als je al alcoholist ben. En verlost wilt worden van die alcohol... Maar ja, dit forum en allerlei behandelingen leven weer wel bij al dit soort missère.... De een z'n dood is de ander z'n brood, toch???

Tapas, Nee, ik heb de rest van de fles niet leeggegooid. Ik blijf er gewoon vanaf. Die martini is wat mijn vrouw altijd drinkt en wat ik (tot nu toe) altijd met een onbezorgd hart voor haar inschonk... 1 glaasje vlak voor het eten op de dagen dat ze de volgende dag niet hoefde te werken. Dit was de enige alcoholhoudende drank die hier in huis nog geschonken werd, buiten dat voor bezoekers om, want daar deed ik ook niet moeilijk over... Bij mijn vorige terugval van een maand geleden heb ik mijn vrouw ge-sms-t..(hoe je dat ook schrijft), ze heeft me toen bemoedigend toegesproken. Nu is ze op vakantie. Zonder mij, maar wel met een vriendin (ex-collega) en haar twee bijna volwassen kinderen;komt niet doordat ik niet meer drink, maar heeft meer met onze aanstaande scheiding te maken. En die scheiding is wel geworteld in m'n alcoholisme, maar dat is weer geworteld in de primaire oorzaak van onze scheiding.... Wat ik al eerder zei, Tapas..Ik was alcohol de baas. Maar onder de grootste baas kan ineens de grond vergruizen. En dan nemen de ondergeschikten weer hun kans waar om de baas te worden... Ik kan het niet nalaten om in al deze ellende ook nog even een grapje te vertellen. En dat betreft het stoppen met roken wat weinigen op dit forum schijnt te lukken (sorry, alle respect voor degenen die het wel lukt, hoor....) : Ik zou willen dat ik de Vesuvius was (voor de duidelijkheid: een nog actieve vulkaan bij Italië). Dan kon ik lekker aan zee in de zon op m'n rug liggen roken... En iedereen die mij daar zo zag, zou zeggen: "Kijk, hij werkt!!"

Lieve Knuffie, Grote vreugde, blijdschap, het gevoel van euforie, is ook een aanleiding om verdoving te zoeken. Grote blijdschap was ook niet toegestaan in dit calvinistische klimaat. En nou heb ik dat misschien wel een beetje te ver doorgevoerd in m'n eigen belevingswereld uit (hoe vaak is het hier al niet genoemd) m'n jeugd, maar het speelt wel degelijk een rol. Je mag wel verheugd zijn over iets, maar uitzinnig blij is overdreven. Stel je niet zo aan.... Gedraag je toch..... Doe normaal.... Tja, weer die eeuwige vraag: wat is normaal. Waren mijn ouders maar een stel oude hippies... ik geloof dat ik dan een stuk gelukkiger was geweest. Hoewel ik dat natuurlijk ook niet zeker weet..

sorry haddock, even tussendoor.... waarom is Soothe een stuk? Bij Anna kan ik me daar nog wat bij voorstellen.... En kale ouwe ventjes met brilletjes zijn soms ook best stukken hoor. (heb ik van horen zeggen, hihihi........)

Safi, ik weet het al lang allemaal. Heb hier ook lang gewaarschuwd voor allerlei valkuilen en verteld hoe makkelijk het was (in mijn ogen) om die alcohol te laten staan, te negeren. Maar misschien leidde ik wel een té gemakkelijk leventje. Misschien kon ik té gemakkelijk mijn eigen sores tot niemendal maken in vergelijking met de sores van anderen... Misschien voelde ik me een bevoorrecht alcoholist. Ik lag niet in de goot, had geen geldgebrek, geen honger, noem maar op... Nu het voor mij wat ingewikkelder wordt ben ik ineens ook een stuk kwetsbaarder en gevoeliger voor die "grote verdover" geworden...

moet overigens nog wel even zeggen dat alle niet-Belgen niet voor de wel-Belgen onderdoen qua liefheid, hoor...

Hoi An, Nou daar wacht ik natuurlijk liever niet op. Ik vind dit al vreselijk genoeg. Een besluit heb ik één en een kwart jaar geleden al genomen: alcohol moet ik niet tot me nemen, dat is slecht voor me. Toch ging het iets meer dan een maand geleden en vandaag mis. Zo'n besluit houdt dus ook maar stand tot het "ontsloten"wordt. Tja, ik was ervan overtuigd dat ik geen alco meer nodig had. 15 maanden ging dat helemaal perfect, zonder ook maar het geringste trekmoment. Ik stond zonder alcohol op mijn eigen plek in het leven. Maar ineens werd die plek brokkelig onder mijn voeten en ik begon weer te vallen. Zelfs de grootste zekerheid in het leven eindigt op het moment van verval.... (natuurlijk op de dood en belastingen na....) Ik moet zien weer een (voorlopig) voetstuk onder mezelf te creëren.. zodat ik in elk geval weer even stevig kan staan. Alles beter dan dit gekrummel onder m'n voeten.

Gut, Blacky en Knuffie.... wat zijn Belgen toch lief... Tja, de Nederlanders moeten natuurlijk nog komen, hè?

Een hele goede vandaag gewenst voor iedereen, en aangezien we al weer de avond zijn binnengelopen dan ook maar alvast een goede morgen toegewenst. Ik ben sinds zaterdag alleen in huis, samen met ons hondje ( Fauve, hihi...) Echtgenote is 2 weken op vakantie met een vriendin. In eerste instantie zag ik dit alleen zijn als "heerlijk kunnen doen waar ik zin in heb".. Maar nu ze een paar dagen weg is blijkt dat "doen waar ik zin in heb" ook weer ineens een groot percentage alcohol in zich te hebben... Ik had verdorie na mijn behandeling (of eigenlijk al vanaf tijdens mijn behandeling) in een kliniek 15 maanden geen enkele zucht, trek, behoefte naar, in, aan alcohol..ik was Alcohol de Baas, alcohol was er wel in mijn omgeving maar ik had er geen omkijken naar, geen last van. Ik leefde zonder dat alcohol mij lastig viel. Nu is mijn huwelijk de laatste jaren niet meer 'je van het' en we hebben enige maanden geleden besloten om te gaan scheiden. Dit gegeven resulteerde op 9 juli (of 10 of 11??) in een, zoals ik het toen omschreef, tsunami van gevoelens van allerlei aard, waarin ik ondergedompeld werd met medeneming van een fles, bevattende mijn oude 'vertrouwde' vriendelijke vijand: alcohol. Na deze onderdompeling heb ik de alco weer kunnen laten voor wat ze/hij is maar sindsdien ben ik alcohol niet meer de baas. Ik ben constant in gevecht met die rotzak, wil dat ie me weer met rust laat, maar ik heb nu die verse ervaring van juli... vriendje leek weer even te helpen, toen... Alco laat me niet met rust. Ik heb regelmatig trekmomenten. Ik ben geen baas meer. Een goede baas hoeft geen gevecht met z'n ondergeschikten aan te gaan, die wordt gevolgd in z'n wensen. Ik niet. Ik moet vechten. En vandaag heb ik een nederlaag ondergaan, voor het eerst weer sinds 9 juli (of 10 of 11). Morgen staat me een leuke ontmoeting met een goede kennis te wachten en het blijde gevoel in combinatie met het verdrietige, enigzins eenzame gevoel heeft me vandaag weer naar de fles doen grijpen. 2 Glazen Martini... lijkt niks, maar ik voel ze wel degelijk.. zowel lichamelijk alsook geestelijk... Voel me overdonderd, hulpeloos momenteel, maar heb mezelf er wel toe gezet nu te stoppen en hier op het forum te schrijven. Morgen moet ik vroeg op dus ik ga ook vroeg naar bed vanavond.. Ik heb nu gewoon geen tijd om het op een zuipen te zetten en morgen ook niet... Daarna zal ik m'n best doen, maar ik kan niet in de toekomst kijken... Misschien is alles wat ik geleerd heb tijdens de behandeling in de kliniek wat aan het wegzakken en moet ik ook de internetbehandeling maar eens gaan volgen, als een soort herhalingscursus?????

Hai sylke, weet even dit: ik heb hier maandenlang van me af geschreven, voelde me hier ontzettend thuis maar ben op een gegeven moment wat minder gaan schrijven... Toen kwam de verwijdering... ik was niet meer één met m'n dagelijkse clubje. Dat clubje heeft zichzelf verversts, logisch.. Ik voelde me in eerste instantie niet meer thuis in dat "nieuwe" clubje maar door mee te lezen heb ik ontzettend veel herkenning gezien en weet nu dat het niet uitmaakt wanneer je inspringt in dit hele verhaal.. het is allemaal heel herkenbaar voor iedereen, zo universeel voor een alco-problematikus....schrijf dus gerust wat je hartje bezeerd... je krijgt hier hoe dan ook, antwoord. Aan jou om daar weer op te reageren. Maar weet dat je in een schuitje zit dat vol zit met mensen, en dat wil ik nog even benadrukken: MENSEN, die gelijkgestemd zijn, hoewel menigeen denkt alleen op de wereld te zijn..................

Oggejeetje, over warhoofd gesproken.... Vergeet ik bijna toch om Anna en Ferry ook te feliciteren met het eerste jaar alco-vrij zijn. Anna, Ferry, bij deze. Knap hoor om er zomaar een jaar van te maken. Zo zie je maar dat dag voor dag best snel een mooi parelsnoer van een jaar oplevert. Een en een voor alletwee en voor Ferry is die laatste, gezien onze gewoontes, natuurlijk figuurlijk bedoeld.

quote: Originally posted by: RJB Ik ga er hard aan werken. Mijn jongetje hoeft niets goed te maken. Hij moet kind zijn en gelukkig worden Sorry, moest dit allemaal even "aanpassen" door quote-onhandigheid. hoop dat het nu goed komt.. RJB, ik wilde dat mijn vader destijds (40 jaar geleden) net zo dacht als jij nu.

Gauw, gauw, voordat Rufus weer in de mist verdwijnt: Van harte gefeliciteerd joh. Is dat met opa al weer een jaar geleden. Was zelfs nog voordat ik zelf dit forum gevonden had. En ik dacht dat ik daar zelf getuige van was geweest op dit forum... Zo zie je maar dat aan de verwarring in m'n hoofd door niet drinken geen eind is gekomen. Ik ben nou eenmaal een warhoofd, moet ik het maar mee doen. Maar zonder drank heb ik tenminste het excuus dat ik een warhoofd ben en hoef ik het niet meer allemaal af te schuiven op vriend/vijand alcohol. Toch wel ergens een geruststellende gedachte dat ik ZELF een warhoofd ben... of niet???? ik bedoel maar..

Soothe, intenties die goed zijn ben ik goed in, maar daadwerkelijke hulp???? Voel me vaak machteloos omdat een boodschap overbrengen nog niet betekent dat ie ook werkelijk overkomt. Het gaat er bij de ontvanger van de boodschap niet om waar hij/zij tegen aan kijkt, maar wat hij/zij ziet...

Is dat verstandig, Soothe, om nu Antabus in te gaan nemen, nadat je net gedronken hebt??