petra

Hoi maltdrinkers, op Bavaria staat 0%, op Amstel malt staat < 0,05%; dus daar zou ik mee uitkijken als je Refusal slikt, het is heel weinig, te weinig om dronken van te worden, maar niet nul. Tja, die discussie over wel drinken in de vakantie, met mate, of als je een tijdje droog staat , met mate. Van Rebos hadden we ook die vraag, na notabene 1 jaar niet drinken. De discussie zal altijd blijven opdraven. Kaab, je moet en zal je eigen weg hierin moeten en kunnen vinden; de ervaring van zeer velen met een alcoholafhankelijkheid in het verleden is dat je toch weer onderuit gaat op bepaald moment; heeft te maken met die TIQ's, zie het artikel in onder "tips". Maar met veel zelfbeheersing lukt het sommigen om gecalculeerd te drinken. Daar word je wel onrustig van in je hoofd; je gaat toch weer zitten reikhalzen naar de volgende gelegenheid en dan is de afhankelijkheid dus weer terug. Enne, 6 consumpties is volgens mij dik boven de aanbevolen norm, maar ja, ik weet niet hoeveel minder het is dan je in het verleden gewend was. In elk geval veel succes en plezier in de vakantie, daar gaat het uiteindelijk om. (ook zonder drank kun je overigens heel veel plezier hebben)

Mooi succesverhaal. En dat het kan zal ik zeker beamen. Ongeveer idem ervaringen, ietsje langer droog, bijna een half jaar. Mijn leven is, ondanks de drankstop, niet zo heel florissant, maar dat gaat ook wel weer goed komen. Ik zie er nog hetzelfde uit, weeg het zelfde, loop niet juichend rond, maar ben stilletjes blij dat ik niet hoef na te denken wanneer ik waar hoeveel wil drinken. De volgende constateren dat het toch weer meer is geworden. Heb wel op een ander zelfhulpgebeuren raad en daad gekregen, feedback en goede tips. Ik zou het niet geheel op eigen kracht hebben gekund, zeker niet zonder al die kennis die ervaren stoppers hebben over alcohol. Daarom zit ik nu af en toe hier, omdat kennis en ervaringen delen belangrijk is. Dus prima dat jij hier soms je opwachting maakt. hou het droog!

Beste Mikie, Zoals iedereen hier praat ik ook uit eigen ervaring. Ik was ook een dagelijkse wijndrinker, misschien zoveel als jij, misschien soms meer of minder. Die doelstelling, "normaal" drinken, 2 dagen niet had ik ook vorig jaar december. Ik heb dat gedaan, nee, ik heb iets meer gedaan, nl 2 dagen wel 1 of 2 glazen, de rest van de week niets. Dat lukte me, met inspanning, met tellen, met uitzien-naar. 3 Maanden lang. Toen was ik zo zat van het tellen, beheersen, plannen en al die dagen dat ik niet dronk gingen ook goed. Ik ben geheel gestopt. Geheelonthouder, nou, klinkt erger dan het is. Ik heb alles ook gewoon op wilskracht, discipline gedaan. Het bevalt me zeer goed, het is rustig, duidelijk. En een leven zonder die glaasjes wijn bij het eten is net zo makkelijk of moeilijk of heerlijk of afschuwelijk. Ik hoef niet meer per dag te denken, ik denk per week alcovrij, deze maand 26 weken, 1/2 jaar. Zoals het er nu uitziet blijf ik maar drankvrij. Dat kost geen moeite, ik hoef niet te gokken of ik ooit nog een sociale drinker kan zijn. Dat geeft me rust, zonder dat ik nou echt iets mis. succes.

Tja, wat kan ik nou nog toevoegen aan dit leerzame rijtje beelden ? Jezelf zijn, je grenzen aangeven, dicht bij jezelf blijven. Zinloze termen, woorden die in het niets blijven zweven als je niet eerst keihard met je kop tegen een muur loopt waar je vroeger een deur verwachtte. ik heb voor mezelf wel een mooie richtlijn gevonden om uit te maken of je 'aangepast' bent of 'écht'; als je moe raakt, uitgeput, jezelf moet dwingen tot bepaalde activiteiten zijn het niet jouw eigen plannen, passen die dingen niet echt bij je. als je ergens opgetogen van kunt raken, geïnspireerd, enthousiast, dan hoort het op zijn minst wat meer bij je, dan put je er energie uit, dan raak je niet moe, maar juist energiek. zo, en nu ben ik moe. maar gewoon fysiek van het fietsen en lopen van vandaag. ik kreeg veel energie van de intro-middag bij mijn jongste kind op school. dat zit dus wel snor daar. fijne vrijdagavond. en Tapas, zelfgekozen kater? echt waar? als je echt kiest voor die alcohol zou je toch niet hier toeven? op het ADB forum? welke smoes deed je besluiten? moe? ontspanning? beloning? volgende keer de smoes naar de vuilnisbak of glasbak verwijzen.........

nee Anna, wel de enige die dan al inlogt? nuchter blijven tussen allemaal drinkers, het blijft bijzonder, wordt nooit helemaa 'gewoon' denk ik. Juist omdat mensen om je heen als het ware transformeren. Ik bekijk het altijd met aandacht, met nieuwsgierigheid en soms wel verbazing: was ik ook zo? Antwoord ; ja en erger nog! Je leert er wel aan wennen, de eerste keren zijn spannend, daarna wordt ook dat routine, maar nooit zonder alertheid. Ik ga de heftige week afsluiten met nogal wat drukte en spanning, morgen op ziekenbezoek, ik moet echt wat rust voor mezelf creëren, vanavond eens een poging doen tot ontspanning, met mijn kids bij hun vader. BOEK GELEEND uit de biep, maanden niet gedaan. iedereen een droog uiteinde en een fijn weekend.

Niet alleen Marieke, ook ik ben blij dat je dit soort dingen zelf hebt meegemaakt, Tapas. Heb ik veel aan. Geeft een beetje moed. Gaan voor wat je wil, mooi............

Dat de "trek" verdwijnt met Refusal is nou juist ook de werking van Refusal. Ach ja, als het helpt met stoppen is het fantastisch. Het helpt om de gewoonte te doorbreken. Maar ooit moet je er toch ook weer vanaf en ik vermoed dat die "trek" dan meer trekt dan mij lief zou zijn. Zonder hulpmiddelen verdwijnt het ook. geleidelijker en zekerder. Wat mij overblijft is het verlangen naar dronkenschap dat verdwijnt maar niet en is toch goed te hanteren, rare gewaarwording, maar ook raar mooi.

Klopt helemaal hoor, het doet er niets toe waar je woont. maar je ziet vaak wel op een forum dat mensen in dezelfde omstandigheden veel steun aan elkaar kunnen hebben. zo zou het bedoeld kunnen zijn, denk ik. en over anoniem of niet? voor de ene persoon is het erg veilig om anoniem te zijn en te blijven voor een ander is het soms niet zo belangrijk. het schrijven hier moet wel veilig zijn dus ik denk dat als je kontakt met iemand privé hebt dat dat buiten het forum om moet. dat er hier geen subkringetjes overduidelijk moeten uitspringen dan wordt het onveilig. via een ander forum heb ik de ervaring dat ik mensen "echt " heb ontmoet en dat zijn erg goede ervaringen voor mij geworden............

Ferry, ik snap wel dat je je zelf, ALS het gebeurt, positief moet oppeppen, niet de moed moet laten zakken. Maar mijn pleidooi is om het niet van te voren in je hoofd te zetten, die gedachte "ik begin gewoon opnieuw". Dat is namelijk zo makkelijk een excuus om te hervallen, een open deur die je eigenlijk niet moet willen voor jezelf. Het zijn de restanten van een verslaving, denkpatronen van de tijd dat je nog dronk. Elke alcoholist zegt tegen zichzelf: "morgen stop ik met drinken, zeker weten". de volgende dag is het argument "ach, 1 glaasje heb ik wel verdiend" of "ja, nu voel ik me zó rot, ik moet even ontspannen". en "morgen stop ik met drinken". Die denkpatronen moet je ook kwijt raken. Die gedachten moet je, voordat je het glas pakt, signaleren en herkennen als de gedachten van een verslaafde. En dan besluiten dat je besloten had niet meer verslaafd te zijn. Niet alleen fysiek afkicken, maar ook geestelijk. Dat bedoelde ik. En overigens kan elke keer dat je stopt ook echt de laatste keer zijn, gelukkig wel.

Het regent bij mij. Buiten dan. Maar toch is het lekker. Ik heb veel teruggelezen op dit forum. Ik merk van dat tot dag hier dat er, vergeleken met een tijd terug, veel mensen (nog) niet (meer) schrijven en dat ik me er zomaar tussen ritsel, zo'n gevoel heb ik soms. Als niet(meer)drinker. Wat zoek/vind ik hier? In elk geval herkenning en sympathie, aandacht. Roeien in het zelfde bootje. Beducht zijn voor terugval, want dat is en blijft voor mij het grootste gevaar. Maar eerlijk, omdat ik veel tijd heb kan ik me ook permitteren om me hier te begeven. Begin deze week was ik de wanhoop en inzinking nabij. De problemen zijn nog niet opgelost, maar ik heb mezelf wel weer op het oorlogspad begeven. Ik heb me niet tot de drank gekeerd als troost. Schijntroost. Dat helpt om het helder te houden. Voor mij werkt het al schrijvend te denken en al denkend te schrijven. En al lezend te herkennen en al herkennend waakzaam te blijven. zo fijne donderdag allen en hou het, op de regen na, droog.

Het is wel (gelukkig wel) waar dat je steeds opnieuw kunt beginnen. Maar de herinnering aan drank blijft er levend door. En dat maakt het lastiger om de volgende keer niet weer die fles te pakken. Ik ben er erg vóór om tot het uiterste in te spannen om niet die eerste slok te nemen. Ook de gedachte uit te bannen: 'ach, ik kan altijd weer stoppen als ik nu drink, kansen zat' want in feite geef je jezelf dan de gelegenheid om steeds weer te drinken en steeds weer te stoppen. Dan is het geen echt stoppen. Niet jezelf laten neppen dus.

hoi Eefje, erg herkenbaar wat je beschrijft. je gevoel weg willen drinken; het was bij mij gisteren ook heel erg dichtbij, dichter dan maanden achter elkaar. (ben richting 6 maanden alcoholvrij aan het gaan). er was zo'n moment dat ik dacht: alles is shit, niets lukt me, wat zou ik me nou in hemelsnaam om zoiets onbelangrijks als alcohol drukmaken. iedereen drinkt, heel veel mensen zijn in zekere mate afhankelijk of gewend; zit IK een beetje mijn best te doen om droog te staan. etc etc. ik heb het niet gedaan; enerzijds omdat ik het zonde vond van al die maanden moeite anderzijds omdat ik het mijn vriend niet aan wilde doen (ik ben echt een jankepot en erg aandachtvragerig als ik drink) nog een andere reden was dat ik met een alcoholvrij maatje een afspraak heb. de gedachte op dat moment dat drank niet helpt kon ik niet ontdekken het had ook wel geholpen op dat moment achteraf niet meer ik ben blij en opgelucht kan nu weer fris verder zonder extra "falen" want alles is al lastig genoeg. dussssss doe maar niet de volgende keer je moet jezelf weer zo ophijsen

Tja, Sneeuwitje de kat op het spek binden, dat moet je zeker niet doen, drank in huis halen waar je bij kunt. pas als je een tijdje over die verleiding heen bent kunnen sommigen het proberen. ik herinner me nog dat ik eens met de koelkastdeur open hardop tegen bierblikje heb moeten zeggen dat ik ze niet nam.......... moet er grappig uit hebben gezien. en waarom het zo moeilijk is, terwijl het vroeger wel ging? je hebt steeds meer "herinnerings" stofjes in je hoofd die de zucht naar alcohol vergroten naarmate je ouder bent. Stoppen wordt daardoor steeds zwaarder. elke keer weer. dus beter in 1 keer stoppen en dan hoef je dat nooit meer mee te maken

thnx Anna, ik ruim eerst maar eens de puinhopen uit het verleden op, denk ik. het vervelende is dat het natuurlijk niet alleen maar zakelijke dingen zijn, maar dat aan alles ook emotie vastzit. ik heb de vervelende neiging om weg te rennen, naar de volgende situatie, zonder eerst iets af te sluiten plak ik er het woordje "dynamisch" op, en weg ben ik weer toch stapelt het op elkaar wordt het teveel zoiets speelt nu ik draai rond ik cirkeltjes en als ik te hard ga vlieg ik uit de bocht maar ga ik te traag dan schiet het niets op ik heb de juiste baansnelheid nog niet te pakken. (was nooit zo goed in natuurkunde) hier is het ook bewolkt, maar niet koud, zweterig als je fietst. LEKKER! is het al tijd om te koken? eerst de strijk maar afmaken. nuttig...................

Jeetje ja, Marieke, een heel andere toon opeens. Goed van en voor je. En ja Kohtje, het is bekende taal. het werkt voor mij niet ik ken mijn grenzen niet, en dat heeft een ingewikkelde achtergrond en dat heb ik allang vergeven en uitgeplozen maar ik ben er nog lang niet uit. ik weet wel waar ik moet zoeken, maar word nu alweer op mijn zoektocht gefrustreerd door hulpverleners die me laten praten over dingen die allang weet, maar zij nog niet. ik heb haast ik wil geen kostbare leef-tijd verspillen maar zit nu weer in een situatie dat ik eerder overleef dan leef door zulk enorm geldgebrek........... je moet hier en nu blijven, ik besef het waarderen wat je wèl hebt dat doe en kan ik ook maar neemt niet weg dat ik snak naar wat ik niet heb: mezelf als 'maat' (in alle betekenissen) ik somber van uur tot uur voort, doe mijn plicht en schrijf alles maar uit ( kan ik er later nog eens om lachen )

Wat een mooi onderschrift: laat door niks je dag verpesten kun je ook niemand voor invullen? meestal ben ik het zelf die mijn dag verpest misschien moet ik die persoon dan maar eens uit mijn leven bannen pfff dit wordt geen vrolijk dagberichtje, nou dan maar niet vrolijk zou assertiviteitstraining iets voor me zijn? ik dacht aan TaiChiChuan, maar de kunst is daar van het vermijden en dat doe ik al zo geweldig goed hoef ik niet meer te leren pijn moet je niet vermijden, toch? je moet erdoorheen, toch? zou je er ook in kunnen blijven, dat het went enzo die pijn........... reageer maar niet op deze aandachttrekkerij, mededroogstoppels en andere strijders ik zit er doorheen en ga het ook niet uit de weg het gaat wel weer over dit is gewoon een shitdag denk ik zou strijken helpen? ik probeer het en kom dan terug

quote: Originally posted by: Anna Petra, ik zou toch eens gaan praten over medicatie voor die depressieve gevoelens. Er moeten toch ook lichte middelen zijn, waarbij je niet meteen bang hoeft te zijn daaraan verslaafd te raken. Anna ohhhhhm ik was weer eens cryptisch ontwijkend, merk ik. ik heb al van dat soort pilletjes, maar ook daarmee kan je leven tijdelijk toch wat minder rooskleurig zijn. het hoort altijd al bij mij; de heer Dokter Freud is met vakantie en dat moet toch kunnen een maandje weg? de vorige afspraak verkeerd in zijn agenda gezet! daarvoor ook al 3 weken geen contact. Toch allemaal flinke meiden die patiënten? zal ik eerlijk zijn? wat denk jij, Lola? even niet de flinke meid spelen? ach, wat kan het schelen, het is al een einde-van-de-dag-draadje tenslotte, misschien leest niemand me meer............ ik zit in een failliet-situatie en krijg de hoeveelheid geld om van te leven die nèt genoeg is om voor de verwende hond van mijn buren om knuffels te kopen. ik met 2 middelbare scholieren die mijn kind zijn. ik had al bij iemand een doos sterke drank besteld, maar die komt maar niet.......... (zeker ook failliet of depressief) het is niet om te lachen maar als ik het zo opschrijf moet ik toch lachen ik heb mijn laptopje toch nog? om jullie te overladen met mijn zelfmedelijden?

Kohtje, het klinkt fantastisch, problemen als uitdagingen zien; voor mij is het optimistenjargon, wil wel maar kan er niet bij komen ik blijf er naar streven en geef jezelf inderdaad maar een klopje op de schouder, lijkt me zeer verantwoord! en Rebos, je maakt me verlegen. maar dat geeft niet want ik hèb af en toe de neiging een grote mond te hebben.......... en Lola, zeer herkenbaar, dat keurig opgevoede flinke buitenkantje dat zich niet laat kennen kom hier maar even janken als het niet gaat, afgesproken? niet de fles pakken, het is allemaal schijnvriendschap, zo'n fles zijn er verder geen andere schrijflustigen? moet iedereen echt werken? ik denk het nou, is voor mij aanleiding om me ook nuttig te maken. later dan maar weer.

alle schoolvakanties ten einde de zomer was allang ten einde maximale hoeveelheden werkzame, ijverige mensen zelf sta ik wat aan de zijlijn, te klappertanden gisteren was weer voor mijn gevoel zo'n slechte dag en ondanks 5 maanden geen druppel alcohol dat striemende verlangen naar het dempen van dat akelige gevoel weg in die roes van niet weten, niet voelen in die toestand kan ik elke fles weerstaan dat lokt me niet, die substantie maar het pijnigende verlangen naar dronken zijn het wordt niet minder, zeker niet in heftigheid iets misschien in frekwentie verdwijnt dit , vraag ik me af........... ik ga aan de slag, met mijn zorgjes en zorgen de kinderen ondersteunen in het opruimen van de (nogal omvangrijke) puinhoop in hun kamer klaarmaken voor een nieuw schooljaar en zo nog wat activiteiten voor allen: een energierijke en prettige (werk)dag gewenst en geniet een beetje van de rustige herfst deze ochtend

Rebos helaas kan ik je niet van horen-zeggen of uit eigen ervaring bevestigen of die craving echt verdwijnt. die behoefte aan drank is wel verdwenen na jouw jaar, gelukkig, want dat is bij sommigen ook anders, die blijven daar last van houden. daar dooft de 'craving' niet. ik persoonlijk, maar dat is puur intuitief, niets meer, neig er naar te denken dat die chemische stofjes, die TIQ's een bepaalde, wellicht individueel bepaalde, ondergrens hebben; dat je misschien met 1 glas per 4 weken, of met 1 consumptie per week die activiteit nog niet aanwakkert. Maar........... waar ligt die grens? als je gaat experimenteren zul je erachter komen, denk ik. maar ik vermoed ook dat het met zoveel alertheid, zoveel achterdocht, zoveel aandacht gepaard zal (moeten) gaan dat je daarmee het plezier van dat incidentele glas overstemt. als je niet alert bent loop je het risico dat je jezelf weer gaat neppen: "zie je wel, ik kan het wel" volgende week weer, dan 2 dagen ertussen, nou, ik hoef je ws niet uit te leggen. en dan is jouw TIQ-ondergrens maar zo weer bereikt, zonder dat je er erg in hebt. denk eens terug aan je eigen ervaringen. kun je daar misschien zo'n breekpunt in herkennen? zo'n ondergrens? waar je door het ijs zakte (terwijl er geen Elfstedentocht was)? dus, Meneer Jellinek, Meneer Tactus, Meneer Korssakov, Meneer Trimbos, als jullie het zeker denken te weten: SCHRIJF! ik weet het niet ook niet wat ik zelf ga doen trouwens nu maar even niets, niet zo veel behoefte aan het EXPERIMENT (of is er iets mee te verdienen?) veel wijsheid gewenst en toch veel plezier oh ja, is het niet veelzeggend dat we zo weinig voorbeelden zien en kennen van mensen die het 'sociale drinken'beheersen na het eerst te zijn kwijtgeraakt? ik ken alleen maar mensen die het altijd zo hebben gedaan, nooit de neiging hebben gehad verslaafd te raken jij?

Heel interessante discussie, kohtje, en de conclusie zal wel, net als in jouw groep, zijn dat iedereen er anders over denkt. omdat het ook voor iedereen anders is. voor sommigen (ik denk dat ik daar zelf bij hoor) is terugval een glijbaantje naar beneden het eerste halve glas gaat goed misschien 3 weken niks, in de wetenschap dat je het helemaal onder controle hebt dan een heel glas op een feestje weer veilig na 2 weken ben je erg moe en somber voor de ontspanning een glaasje, werkt heel goed na 1 week ben je gefrustreerd, 2 glaasjes etc etc er zijn ook mensen die meteen helemaal de controle kwijt raken dat is dan duidelijker, minder geniepig, maar ook confronterender ik heb begrepen dat opnieuw stoppen steeds moeilijker is. dus ik vind het veiliger om maar even niet meer te beginnen. nu

quote: Originally posted by: Anna Petra, jij moet maandag ook opnieuw gaan werken na drie maanden begrijp ik? Veel sterkte dan, zal ook voor jou wel weer even wennen zijn. Ben je ziek geweest, of had het met het stoppen te maken? Groetjes, Anna Anna, wil er wel iets over kwijt, omdat het zo veelzeggend was; toen ik met drinken stopte, stopten ook een aantal andere overlevingstruukjes, zoals slapen. toen dat lang duurde, te lang, kon ik er niet meer omheen dat ik niet functioneerde. een bedrijfsarts zei: alcohol werkte bij jou als anti-depressivum. er zijn ook mensen die menen dat alcohol depressief maakt, maar niet bij mij. en nu ligt mijn hele leven overhoop, maar ik heb nog wel een baantje en klamp me daar maar aan vast, voor zover het gaat. geeft je toch het gevoel dat je nog ergens 'normaal' bent als je kunt werken. met een flink masker op, dat wel. en ik hoef pas woensdag, maar de rest van mijn zorgen houdt me de overige dagen wel weer zoet. fijne zondag en oh ja, die administratie van jou, heb je die soms van mij geleend?????? ik doe de deur van dat kamertje maar op slot denk ik.............

Anjo, ik ben een van de 'nieuwen'. heb me voorgesteld bij "wie is wie", zeer globaal evenwel. ik begrijp dat je weer mondjesmaat aan het werk bent na een tijdje eruit te zijn geweest? die hobbel moet ik nog over, aankomende week. heb helaas alleen mezelf als meetlat in het gebied van "hoeveel kun je aan" ; in mijn geval is het doorgaan tot je er bij neer valt, ik ken geen ander mechanisme. de 3 maanden thuis voelen nog steeds heel erg prettig, heb geen enkele aanvechting om op dit moment voor mezelf weer iets op te pakken, maar ik besef ook heel goed hoe zeer ik collega's hiermee dupeer, dus ik probeer driftig aan te voelen waar mijn grenzen liggen. flinke meid hè? beetje domme meid ook wordt nog erg (in)spannend allemaal. nu maar weer even flink(!) gedwongen genieten van de vrije zondag.........

Anna, beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Volgende keer gewoon laten staan. Voelt nog beter!

Die eerste stap is al genomen, Mar, dat is al heel wat. Aan jezelf toegeven en de beslissing nemen dat je er iets aan wil doen, prima! De rest van de openheid, eerlijkheid komt wel, pieker daar maar niet over nu. Hoe nu verder? Met jezelf eens afspreken niet te drinken, die ene keer in de keuken en nauwkeurig nagaan wat er gebeurt, waar je tegen aan loopt, mee komt te stoeien. En dat opschrijven, hier bijvoorbeeld. Lees maar hoe het de meesten vergaat, je bent echt te enige niet! succes!