petra

Jakkes, toch een krampje in mijn maag........... Je hebt gewonnen en wat doe je? Champagne en Whisky Ik heb niet gewonnen en ik hoef geen C en W Dit was vanouds ook altijd een zuipavond, bedacht ik net: óf uit teleurstelling óf uit triomf slaap lekker allemaal (en oh ja, ik had een keiharde wedstrijd niet met de kiezer maar even met mezelf, heb ik gewonnen? 't is maar hoe je het bekijkt)

Het is laat. ik ga nadenken over wat Koekie naar voren bracht, trek krijgen of je gedachten (teveel) naar alcohol uit laten gaan als je hier ronddwaalt. of het tegendeel, het argument dat ik ook al hoorde: dat je alert blijft. of hier niet willen rondhangen omdat je anders "geen leven" hebt buiten het toetsenbord en kleurenscherm. het is laat mijn meest creatieve gedachten heb ik in bed, vooral 's ochtends. als ik eruit stap is de realiteit van de dag meestal weer snel daar. ik had een vreselijke rotdag, ik snak naar de nacht en die mag van mij erg lang duren. gelukkig heb ik 2 kinderen die op tijd op moeten ze zijn mijn creatieve realiteit denk ik. slaap lekker en rustig allemaal.

Speciaal voor Anna en Joann: ik heb het "licht" ook niet gezien hoor! Ik kamp ook gewoon elke dag met mijn eigenaardigheden. Drank was 1 van die dingen waar ik meer last dan lust van had en die ik dus kon uitschakelen. Het is een proces, alles is onderdeel van dat proces. Heel lang heb ik wel gezocht naar de god die mij kon redden, of de sleutelzin die me de waarheid verschafte of het boek dat me zou redden (of de man die me eeuwig gelukkig ging maken.....) ik heb heel lang zo 'magisch' gedacht maar ik merk nu dat alles een stroom is, een doorgaand geheel waar alle stukjes uit het verleden gewoon in horen als les of als waarschuwing geen schuld voelen en geen schaamte, dat zou moeten maar zover ben ik nog niet. Met blik en stoffer kruip in nu in mijn kleine leventje rond en probeer restjes stof en rommel in elk geval uit de loop te halen. Pffffff het valt niet mee. maar met die beneveling van drank schoot het zeker niet op toen durfde ik de kast nog niet in om stoffer en blik te pakken...............

Nieuwe en oude forummers, een berichtje van mij omdat ik het bericht van Houtje van vanochtend erg roerend vond. herkenbaar vooral in haar omschrijving van het zitten wachten op een wonder als je stopt met drank. half december vorig jaar heb ik voor het eerst in tijden een dag niet gedronken toen een hele tijd met droge dagen, steeds meer tot maart toen ben ik helemaal gestopt en nu drink ik heel zelden een heel enkel glas mijn Phoenix is ook niet uit de as herrezen, integendeel mijn as ziet er nog wat grauw en smeuelend uit, geen vogel te zien maar wel wat grassprietjes hier en daar tot er weer een klein brandje uitbreekt en alles weer even grauw lijkt lijkt want in werkelijkheid broeit er een hoop kracht kan ik dingen heel scherp en anders zien dan voorheen stap ik af en toe uit mijn slachtofferrol en bezie mezelf zeer kritisch ik bries door allerlei ingewikkelde situaties heen, maak af en toe brokken ik ben een heftig mens, met goede wil tot zelfbeheersing ik ben ook heel dankbaar voor de ruimhartigheid van een paar siginificante anderen in elk geval voel ik mijn kracht hier en daar k heb waarschijnlijk vroeger niet heel veel gedronken maar voelde me wel erg afhankelijk en dat verafschuw ik, afhankelijk zijn ik ben recht door het drankprobleem heen gegaan heb alcohol van vriend tot vijand tot neutrale stof gemaakt ik wil niet alert en bang blijven ik wil verder, af en toe met een glaasje zonder angst daarvoor en zonder veel of regelmatig of als schijnmedicijn voor een glas verdund 1:5 (waar blijft de smaak?) ga ik niet 1 glas gewoon dat of niet, ook goed of meer? nu even niet............... ik lees hier af en toe, schrijf niet veel ik wil nl voor mijn dagvulling ook niet afhankelijk zijn van de virtuele wereld ook die "verslaving" bestrijd ik Strijd, tja, dat duurt nog mijn leven lang ben ik bang maar voor strijd met mezelf ben ik niet bang ik ben eraan gewend. [Als ik gedronken heb schrijf ik overigens nooit heb ik ook nooit gedaan, ik zat altijd heerlijk te sieperen in mijn coconnetje............... of ruzie te maken met mijn gezelschap DAT wil ik dus nooit meer! en niet te vergeten me erg stoer en drempelloos uit te sloven]

quote: Originally posted by: Anna Vandaag ben ik drie maanden ADB, een kwartaal. Ik moet zeggen dat ik best wel een beetje trots ben die mijlpaal gehaald te hebben. ............ niet meer dan een paar glaasjes. En ik dacht dat ik dat na drie maanden afkicken wel zou moeten kunnen. Nu weet ik dat niet meer zo zeker. ......Want alles in me schreeuwt nog steeds van "ja, ja, jaaaaaaaaaaaaaaaaa". Een teken aan de wand. quote: Proficiat Anna, en Ferry, (en Rufus) het is niet niks, zeker niet niks. In jouw bovenstaande gedachten kan ik me helemaal vinden, Anna, helemaal. Bij mij heeft dat sluimerende maar goed hanteerbare verlangen in totaal zeker 5 maanden geduurd en treedt heel zelden nog wel eens op de voorgrond, na 7 1/2 maand zelfs. Gisteravond had ik spijt dat ik wel bier maar geen maltbier in de koelkast had liggen, dacht voor 1 klein maar gecontroleerd moment nog: "zal ik?" ............. De deal die ik met mezelf heb, na al deze tijd, is de paradox van de maand: Ik drink niet, als ik wil drinken. Daarmee zijn alle valkuilen voorlopig afgedekt. Zaterdag heb ik in dit licht 1 klein glaasje gedronken (volgens experts was het een 'normaal' glas, nou, dat zegt alweer genoeg over mijn vroegere , stiekem-onmatige gebruik). De maatstaf blijft : niet-drinken. Sociaal zal het wel nooit worden, gecontroleerd en matig wellicht wel. Of niet, zodra ik mezelf niet vertrouwen kan. Dus speel maar even op safe voor nu. Besluit maar per dag. En probeer de angst voor/ achterdocht naar drank om te buigen in ADB! Liefs, sterkte en ga zo door.

Jullie hebben elkaar er doorheen gesleept gisteravond en dat is goed, maakt me blij en overtuigd van de kracht van virtuele interactie. Ik had gisteren en vanochtend even wat andersoortige interactie, oplopend van zeer hoog in de schaal van prettigheid tot zeer laag in die zelfde schaal. De pieken en dalen van het leven. Nu weer terug in het midden, ongeveer, maar veel wijzer. Ik twijfelde even of ik Rudy privé of publiek zou antwoorden op zijn stukje ervaring van vanochtend. Toch maar publiek, voor het geval iemand er iets aan zou hebben. Wat mij zo treft is het 'buitengesloten' zijn, het 'onbegrepen' kind. Dat heb ik ook enorm ervaren. Maar ik ben nooit naar zolders of schuurtjes gevlucht, ik heb de kameleon-truuk ontdekt, toen ik al heel klein was. Aanpassen, jezelf opzij zetten om niet uit de toon te vallen. Zo raak je jezelf ook al heel snel kwijt. De zoektocht terug is erg lastig, je weet wel wie je NIET bent maar nog lang niet wie dan WEL. Ik zag laatst een foto van mezelf toen ik vijf was. Zo bedremmeld, zo geremd, zo aangepast glimlachend. Zo glimlach ik soms nog. Het deed pijn, toen, maar nu niet meer. Omdat ik op zoek ben en langzaam aan vind...........

Femmy, er is alleen ruzie of strijd als je die aangaat. jij niet, jij hebt even nodig dat iemand tegen je zegt dat je die wijn helemaal niet nodig hebt. er is prima te leven zonder, hoor. al dat wat je er in dacht te vinden zit net zo goed in thee en al die andere suggesties van BB. er zit geen troost, geen gezelschap, geen energie, geen opkikker, geen goede sfeer, geen moed in de fles. dat leek misschien even zo maar wat een bedrog. rustige avond, fijn weekend. vrede zit in iedereen die ernaar zoekt.

quote: Originally posted by: joann ik kan toch vandaag niet weer een liter slagroomijs gaan kopen, huh wat zouden ze wel niet denken daar in die supermarkt....:$ Liefs Joann Nou, zeg je toch gewoon dat het voor mij is? of ga je naar een andere supermarkt of: ws het mooiste: TREK JE NIETS AAN VAN WAT ZE DENKEN, schat! probeer maar eens, het werkt bovendien onthoudt niemand ooit iets, is mijn ervaring weet je wat werkt, moedertje? om het hardst meegillen, moet je kijken hoe ze schrikken.........(werkte altijd, kregen ze bij mij de slappe lach van)

Lieve forummers, even een woordje van mij, als pleitbezorger van een constructieve en heldere sfeer. ik ben niet emotioneel over wat er gebeurt, ik kijk van een afstandje hoe dingen lopen. het is triest, dat op zijn minst, dat mensen die zich afhankelijk voelen van de onderlinge steun en contacten zich angstig voelen, dat is wel het tegenovergestelde van waar het om gaat hier. ik heb besloten om onrustverwerkkers te negeren als ik niet overtuigd ben dat het anderen helpt. scherp en analytisch zijn kan helpen, een schop onder iemands kont geven omdat hij of zij heel veel zelf kan keren en veranderen, ook. maar het moet wel behoedzaam en to the point zijn. zachte heelmeesters maken soms stinkende wonden. maar onbarmhartig van zich af snijdende heelmeesters maken onnodige wonden. ik ga niet in op cynisme en niemand moet zich laten wegsturen je moet hier weg gaan als je zeker weet dat je er niets meer te halen of te brengen hebt.

OK, nog 1 aanvulling, en dan stop ik met mijn poging om de bedoeling van dit forum uit te leggen voor wie het lezen wil: het hoeft geen warm bad te zijn het moet steunend voor wie steun nodig heeft en confronterend voor wie dat meer kan gebruiken mijmeringen, persoonlijke ervaringen, kan allemaal humor, graag ja wat lichte kost tussen de drankwalmen, of mooi geschreven stukjes recht voor zijn raap alles van dat en nog meer maar ten dienste van de bestrijding van het alcomonster gaarne TOCH? mijn heer Tactus?

Lieve allemaal, mij lijkt het een goed idee om het gekissebis te staken. laten we het over drank en alles daaromheen hebben niet over elkaar daarmee wil ik niet zeggen dat er geen plaats is voor persoonlijke dingen maar dames en heren dit is geen gezelligheidskransje het gaat er toch om dat we elkaar steunen en spiegelen en genadig op het nummer zetten over ALCOHOL? mag het daar dan over gaan, please....................

Tjonge, dit is een FORUM, hier gelden geen afdwingbare regels. sommigen voelen zich kwetsbaar en anderen onbegrepen. daar is echt helemaal niets aan te doen helaas. ik kan de stukjes van gisteravond niet volgen snap wel de moeite die mensen hebben met de toon van Katrina ik heb makkelijk praten, lees er langs want ik voel me niet afhankelijk maar voor anderen is het sfeerbepalend en daardoor onveilig (inclusief Katrina zelf). iedereen brengt en haalt hier iets laten we dat zo proberen te houden en niet afhaken, als je nog niet klaar bent gewoon langsroetsjen met die muis overslaan wat niet prettig is en pakken wat je wel wilt en aanstaat dat is de virtuele vrijheid, die een groot goed is. de laatste dagen komen er veel relevante dingen langs jammer als we dat moeten missen. aanhaken en doormuizen, lieve allemaal.................

enne Catootje, dat smoesje met Refusal overslaan, goed dat je er niet naar geluisterd hebt heel goed en kijk nu eens terug! zie eens wat je niet hebt gemist............ je hebt de draad weer vast, nu niet loslaten hoor.

Gelukkig! Ik dacht al dat ik de enige was die niet rond liep te zingen het leven helemaal weer zag zitten door het uitbannen van de drank het Walhalla (let op al die -a-tjes) van de AA ik loop niet zoeer aan tegen de redenen waarom ik (regelmatig) ben gaan drinken want er zijn al een hoop dingen anders dan toen ik hield mezelf onder de duim met alcohol als ik me totaal uitgewoond voelde na een werkdag de volgende serie werkjes thuis op me wachtte zorgden die 2 glaasjes wijn ervoor dat ik voort kon mijn vermoeidheid niet voelde mijn onechte vertoning niet werd ontmaskerd mijn onwaarachtige ik de overhand bleef houden en de touwtjes in handen na gedane arbeid thuis was het weer goed drinken ook dát mocht dan toch wel nu ben ik moe, uitgewoond, uitgeput en op al maanden lang terwijl ik nu wel slaap (nou, wat er voor doorgaat, farmaceutische slaap) er zou toch iets voor in de plaats moeten komen zo langzamerhand de verantwoordelijkheden van destijds ombuigen naar nieuwe uitdagingen ik durf niet zo goed, merk ik bang voor te veel hooi op de vork zoals ik gewend was en niemand zegt dat het wel zoetjes aan tijd wordt......................

Robbie, voor jou telt nu eerst dat je je went aan het niet-drinken in alle omstandigheden. verder hoef je nog niet te kijken, alleen per dag besluiten dat nog meer schade niet is wat je wilt. als ik jou was zou ik iemand in vertrouwen nemen om je bij de les te houden bijv. iemand met wie je werkt. onderschat niet dat anderen ook heus wel zien dat drank jou geen goed doet, verbroken relaties etc gaan meestal niet onopgemerkt. en als je dat te eng vindt zou je inderdaad lotgenoten moeten zoeken. het lijkt mij erg moeilijk om drank te vermijden als je er letterlijk je brood mee verdient succes en sterkte.

Het blijft toch opmerkelijk om te zien dat het leven van sommigen zo juichend opklaart van nuchter zijn en het leven van een ander zich ongenaakbaar scherp presenteert ik kan niet loven over de geweldenaar vol positieve energie die ik zou zijn geworden door niet te drinken misschien doe ik wel iets verkeerd ik heb geen spijt van mijn beslissing kom er niet op terug ook ik hoor geen stemmetjes die me aanzetten tot maar weer drinken maar ik zou wel weg willen uit die grauwe, uitzichtloze tunnel die ik nu zo trouw volg. geduld en doorzettingsvermogen heb ik nu de vruchten ervan nog ik wacht af

Lieverds, ik ga mijn kind halen, redden uit oma's klauwen en mezelf opvouwen het was een waar maar melig genoegen met jullie mijn dip lijkt wat uitgezinderd te zijn mag ook wel na 3 dagen, tjemig Zen, hè? werkt wel hoor, bij mij. Mick, meis, laat ons nog eens wat horen uit je zakZentje? niet instorten na je moeilijke dag. Trusten, allen

Anna! ik denk dat ik dat laatste niet heb gelezen! teddyberenhuwelijken zijn heilig hoor! daar komt geen vals konijntje tussen stoken met van die grote onschuldige ogen, jaja!

Ok dan, alles beter dan wansmakelijke RTL-programmatuur dan kun je nog beter in mijn armen liggen, Teddykoh ik leun even tegen je aan dan veeg je traantje af en al die stoute meisjes, ontrouw als altijd komen je morgen wel weer knuffelen als ze niets anders te doen hebben zo zijn meisjes nou eenmaal en beertjes begrijpen zoiets

Domme Kohtje een teddybeer moet altijd gedragen worden kan niet weglopen ligt daar maar afgedankt op het bedje als de meisjes weer een ander spelletje met elkaar hebben bedacht arme teddykoh......... ik zie een traan glinsteren in de bruine kraaloog

Doen we dat? Kohtje gebruiken als teddybeer? Ik ben bang dat hij bewzijkt onder al dat geleun en gesteun......... Vaak helpt het mij al om even die leegte te voelen en zeker te weten dat het onzin is dat het niet leeg is maar hartstikke warm en echt ik heb er alleen (dagen?) onvoldoende aandacht aan besteed bij mij helpt mediteren, omdat je al die dwangmatige gedachten uitzet dan blijft er ruimte over voor je kern, voor je zachte, lieve inwendige teddybeer. net als wat BamBam zegt: jezelf eruit trekken wat zijn wij toch een dappere strijders, we kunnen onszelf recht in de ogen kijken hoor! Fijne avond, met potten thee potten koffie rivella teddyberen en andere hulpstukken

OK, Cato, kom maar op, wedstrijdje chagrijn janken. ik voel me ongeveer wel zoals jij beschrijft boos op mezelf omdat ik met de boosheid naar anderen niets doe zo is het cirkeltje weer rond bij het beschrijven van het "gat" in ons, dat steeds maar gevuld moet worden omdat we diep daar beneden niets hebben om het te vullen gingen wel een paar bellen rinkelen bij mij altijd de ontbrekende zekerheid dat het "goed" is dat we fouten maken maar goed blijven wat we ook onhandig doen, het geeft niet, het is goed genoeg fluisterende koestering : kom maar, blijf maar, je bent goed je moet het tegen jezelf zeggen maar van een ander te horen is zo heerlijk Toch?

Ziza, meningen zijn meningen en blijven dat, volgens mij gaat het in het door mensen misbruikte Christendom uit de Bijbel veel meer om de angst voor het Ego, zoals jij het omschrijft: als het ego komt bovendrijven, owee, owee, onheil op de weg! in het Boedhisme is er geen angst, niet voor je eigen ego, niet voor andermans ego. het mag, nee moet je drijfveer zijn. maar wat jij ook beschrijft: altijd maar van buiten gevuld moeten worden, wat nooit genoeg is, daar zit het pijnpunt. als je niet ervaart dat wat IN je zit, werkelijk in de kern goed en goddelijk is dan kun je om je heen zoeken wat je wilt maar je vindt niets, in elk geval niet jezelf. als je jezelf zonder angst, maar met liefde leert beschouwen heb je uiteindelijk genoeg, voor jezelf voor anderen. maar eerst jezelf zoals het kind ook eerst alleen maar egocentrisch weet heeft van zichzelf en dan leert dat er (als het goed is!!!!!) liefhebbende anderen om hem heen zijn. en ook niet zo liefhebbende anderen, waartegen je je kunt beschermen. misschien bedoelen we wel meer allebei hetzelfde dan we denken................

Ziza, wat ik al zei, het principe van de AA werkt voor sommigen heel goed en daarom heeft het een functie en een terechte plek. maar als je het wilt weten leg ik je uit wat IK erop tegen heb: het opereert vanuit de sfeer van "wij met zijn allen tegen de LEVENSLANGE VIJAND waar je geen verweer tegen hebt. jij bent het niet die drinkt, het is een ziekte, iets buiten je. En alleen met kracht BUITEN je kun je je daar tegen verweren. dat is gewoon strijdig met wat ik menselijk en waardig vind. je hebt niet iets dat buiten je staat, een ziekte en allergie, daarmee leg je de verantwoordelijkheid niet waar die ligt, nl bij jezelf. 'je bent en blijft een afhankelijke' en dat soort gedachten maakt onvrij. je bent zelf de persoon die beslist over drinken of niet-drinken, te allen tijde. en het is net wat Katrina al zei: je dienstbaar maken aan anderen door jezelf weg te zetten lijkt me erg strijdig met gewone principes van menselijke waardigheid. dan verlies je jezelf. jij zegt dat je altijd erg egocentrisch bent geweest, dat is een eerlijke constatering, maar wie niet? elk kind wordt egocentrisch geboren en dat is maar goed ook. volwassen worden, rijp worden hangt samen met grenzen afbakenen, waar laat je in jezelf de belangen van een ander meespreken? ik kan van mezelf zeggen dat ik veel rekening heb gehouden met significante anderen, teveel misschien en dat ik wel eens beter op mezelf mag passen. Groepen met regels hebben bij mij vaak een eenzaammakende uitwerking, daarom moet ik ze mijden. Maken dat ik niet meer een afwijkende mening durf te hebben, uit angst 'eruit' te liggen. En ik lees dat ook bij jou, bijna kritiekloos overnemen wat die regels zijn, dat is voor mij veel te gevaarlijk. Dat wil ik niet meer. Ik ben een grote meid met een goed stel hersenen, ik maak voor mezelf wel uit wat goed voor me is. 3 Regels van de AA zouden bv voor mij werken, dan pak ik die 3 regels, maar geen 12. En ik heb geen schouderklopje elke week nodig. Ik drink niet, met of zonder groep, forum of wat dan ook. Maar als het voor jou en voor anderen werkt: prima hoor. Als je die fles maar laat staan. Vele wegen die naar Rome leiden. (waar trouwens erg veel terrasjes zijn met erg veel drinkmomenten, een frisje voor mij graag!)

Tja met gemak zou ik weer ten strijde trekken tegen de AA-indoctrinatie, maar weet je, als het voor sommigen werkt dan moet het ook wel weer goed zijn, toch? ik had een heleboel bedacht over onaanzienlijkheid, vergankelijkheid, verleden, toekomst en heden, allemaal zo wijs over accepteren wat je niet kunt veranderen, over het nut van helemaal vastzitten en andere aforismen. over dat tijd alle wonden heelt (en nu de mijne nog) verwachtingen van moeders, hoe egoïstisch is dan die zogenaamde liefde? Iteke Weeda citeerde ooit een collega: romantische liefde is de ander willen, echt liefde is het beste voor de ander willen wat een opgave................