Anna

Niet drinken kan een tijdelijk gevoel van onrust veroorzaken, resulterend in een eveneens tijdelijk onvermogen tot lezen als gevolg van concentratieverlies, maar zal uiteindelijk leiden tot het vermogen tot betere concentratie ergo verbetering van het vermogen tot lezen.

Hoi Corinne, ik hoop dat je morgen beter gezelschap bent, met name voor jezelf. Het is heel vervelend zo met jezelf in de knoop te zitten, en dat gun ik je niet na alle moeite die je al gedaan hebt en nog doet. Deze ellende verdien je niet, maar ja, wat je niet verdient krijg je meestal gratis en voor niets! Rudy, gefeliciteerd met je vrouw, en verder iedereen die iets te vieren heeft ook gefeliciteerd. Dit is voor het eerst vandaag dat ik tijd heb voor het forum. Het spijt me te lezen dat er zoveel mensen zijn die het moeilijk hebben, op wat voor manier dan ook. Des te knapper vind ik het dat iedereen zo enorm zijn best doet zich niet meer door de drank te laten regeren. Mensen, ik heb vanalles gelezen waarop ik graag nog wilde reageren, maar nu ik dit zit te typen ben ik gewoon moe, en weet ik het niet meer. Dus ik ga mezelf opbergen. Morgen weer een nieuwe dag. Welterusten!

Ik zal voor je duimen Houtje! Lastige keuze, blokkeren of niet. Visje, tof dat je zo goed gaat! Ik weet dat het niet meevalt, en kan me voorstellen dat je moe bent. Geef er maar gewoon een beetje aan toe.

quote: Originally posted by: Vie Als je je eigen domheid beseft, de jaren die je hebt verspild, de mensen en dieren en jezelf die je tekort hebt gedaan en dat je met al dat falen verder moet, nuchter en wel. Hoe verantwoord je dat dan tegenover jezelf? Als je je niet meer kan verschuilen achter de dagelijkse bezigheden maar als het keihard op je afkomt: deze leeftijd heb ik en dit heb ik gedaan en bereikt. Hier zit ik dan, met al mijn ervaringen. Met drie vragen worstel ik ook Vie, en de ene dag kan ik er beter mee omgaan dan de andere. Wat mij helpt is me realiseren dat het geen zin heeft stil te blijven staan bij wat er geweest is, of bij de vraag "wat als..." Ik heb in mijn leven keuzes gemaakt, en sommige daarvan waren achteraf bezien niet juist. De keuze om alcoholist te worden heb ik niet gemaakt, in ieder geval niet bewust. Ik heb ook - binnen de omstandigheden - dingen goed gedaan, zelfs in de periode dat ik dronk. Ik zou kunnen zeggen dat ik een deel van mijn mogelijkheden niet benut heb, dat ik niet ben wat ik geweest had kunnen zijn, en het zou waar zijn. Maar wie help ik met die gedachten? Ik kan ook zeggen dat ik met vallen en opstaan door het leven hobbel, en dat niet altijd gemakkelijk vind. Ik heb een verkeerde weg bewandeld, maar heb mijn vergissing ontdekt en er iets aan gedaan. Als ik morgen een ongeluk krijg, en er niet meer ben, dan zal ik niet herinnerd worden als iemand die in haar fouten bleef hangen, maar als iemand die van haar fouten leerde en niet opgaf. Ik denk dat dat voldoende is.

Hoi allemaal, Blij dat het forum het weer doet! Van Soothe had ik wel de link naar het alternatieve forum gekregen, en ik heb daar ook even zitten lezen (was ik dan één van de gasten?) maar had me nog niet aangemeld. De afgelopen dagen zonder forum waren voor mij ook leerzaam, want daardoor heb ik gemerkt wat het forum voor mij betekent. Zoals jullie weten heb ik er al tijden niet veel tijd voor, en ik heb ook niet meer het gevoel dat het mij zonder forum niet lukt om niet te drinken. Toch is er iedere dag wel de behoefte even te lezen, te zien hoe het met iedereen gaat. Ik merk dat ik me nog steeds erg verbonden voel met 'lotgenoten', en dat jullie wel en wee met ter harte gaat. Kortom, ik miste mijn korte bijleessessies, en zelfs mijn ergernis over het feit dat het me niet lukt alles bij te lezen. Het forum betekent ook nog steeds een enorme hoop herkenning in het wel en wee van het dagelijks leven van iedereen. Het klinkt misschien gek, maar het lezen van jullie sores maakt die van mij wat hanteerbaarder, omdat ik me realiseer dat het bij niemand echt gemakkelijk gaat. Wij hebben een heerlijke vakantie gehad aan de waddenzee: rust, stilte en niets wat persé moest. Tussen Soothe en mij gaat het goed, ook als we een week op elkaar aangewezen zijn, en dat is fijn om te weten. De terugkeer naar de dagelijkse routine valt dan wel tegen, en alsof we er met de neus opgedrukt moesten worden dat het vakantiesprookje nu écht voorbij is, ging er prompt weer vanalles mis. Een zoon heeft al zolang als ik terug ben een rothumeur, en zijn omgeving mag dat ontgelden. En zie, prompt lees ik hier over de problemen van andere forummers met hun kinderen. Helpt toch het een beetje te relativeren! Panne aan de auto, hij trilt en maakt inmiddels een zéér onheilspellend geluid. Morgen met angst en beven naar de garage, en maar afwachten wat nu weer de schade zal zijn. Mijn rechter enkel is stijf en twee keer zo dik als mijn linker, het gevolg van een simpele muggenbeet (waar ik allergisch voor ben). Mijn vrije dag is meteen al helemaal volgepland, en ik weet nog niet hoe ik dat vervoerstechnisch allemaal georganiseerd moet krijgen. Ook Soothe was niet gevrijwaard van allerlei grote en kleine problemen, maar hij is niet zo'n zeurkous als ik dus praat hij er liever niet over. Sorry hoor Soothe! :heart: Ik ben nu eenmaal een van-me-af-prater. Lieve mensen, het is fijn jullie weer te lezen. Tapas, geweldig idee om een alternatief forum op te starten!

Goedenavond allemaal, Het is al laat, maar ik zag daarnet dat Kohtje en Spud vandaag jarig zijn, en wil een felicitatie niet achterwege laten. Ik hoop dat jullie een fijne dag hebben gehad! Soothe en ik zijn vandaag terug gekomen van vakantie. We hebben werkelijk een heerlijke week gehad, zonder ook maar een moment gedachten over jww te hebben! De vakantieweek vanavond in stijl afgesloten met een theatervoorstelling, waarvoor ik de kaartjes eerder voor mijn verjaardag had gekregen. Na zo'n fijne week, en mooie avond zit ik een beetje te overpeinzen hoeveel beter mijn leven er in de afgelopen 21 maanden op is geworden. Want toevallig zag ik net op de eerste pagina van het draadje de felicitaties (waarvoor mijn dank), in de drukte was ik die zelf vergeten. Het heeft er zeker de eerste maanden niet op geleken, maar terugkijkend kan ik zeggen dat de kwaliteit van mijn leven enorm verbeterd is door te stoppen met drinken. Ondanks dat het nog steeds niet altijd gemakkelijk is. Mensen, behalve de eerste bladzijde heb ik nog niets bijgelezen, en ik ben er eerlijk gezegd ook te moe voor nu. Maar ik hoop dat het met iedereen goed gaat, en ik wil iedereen die het moeilijk heeft, en keihard moet vechten, op het hart drukken toch vooral door te zetten. Het is het waard!

Ben je betoeterd Stien, om te denken dat je het niet verdient?

Sterkte met de verjaardag Houtje, je komt er vast goed doorheen. Ik sluit me ook bij dat pact aan, en drink vandaag niet. Het is hier heerlijk weer. Vanmorgen hebben we een lange wandeling met de honden gemaakt, Soothe heeft onderweg een heleboel mooie foto's geschoten, mijn labrador lekker gezwommen, en we zitten al de hele middag in de tuin met een glaasje fris. Een záááááálige rustige dag, ik geniet, ware het niet dat ik toch alweer hoofdpijn heb. Hopeloos zeg! Vie, praat net zoveel over het verleden als je wil. Volgens mij doen we dat hier bij tijd en wijle allemaal. Heeft niet ons verleden ons tot de mensen gemaakt die we nu zijn? Mij stoort het helemaal niet, integendeel, ik vind er juist veel herkenning in. Druppeltje, lekker gelopen om de gaasplas? Leuk dat ik weet waar dat is. Over zonen gesproken: die van mij is gisteravond (zeg maar vannacht) uit geweest. Toen ik om 14.00 uur zachtjes een rustig muziekje opzette kreeg ik het verzoek het wat zachter te zetten, meneer was er namelijk wakker van geworden! En dan moet je de reactie meemaken als ik vraag zijn gebonk wat zachter te zetten, omdat ik hoofdpijn heb! Ik duik de zon weer in. Latersss!

Pippi, mijn ervaring is dat het vergeefse moeite is te proberen iemand te worden die je niet bent, om er maar bij te horen en je vriend een plezier te doen. Ik heb het een groot deel van mijn leven geprobeerd, en het is me nooit gelukt, zelfs niet met enorme hoeveelheden JWW op al dacht ik dan het wel te redden. Ik begrijp hoe moeilijk het is, maar ik denk dat je beter je energie kunt steken in het proberen je vriend uit te leggen dat je veel om hem geeft, maar nu eenmaal niet een van de dorpsvrouwen bent en dat waarschijnlijk ook nooit zult worden. Als hij begrijpt dat jij je ongemakkelijk voelt in hun gebruiken, zal hij je toch niet dwingen hoop ik? Tenslotte is hij verliefd geworden op de Pippi die je nu bent! Charlie, ja, het is helemaal fantastisch!

BamBam en Tapas, bedankt voor jullie sterkende woorden. Ik zit me hier al twee dagen op te laden voor een noodzakelijk telefoontje aan mijn moeder. Het is de hoogste tijd weer eens iets van me te laten horen, en ik zal haar (en ook mijn zus) uit moeten leggen dat ik deze week niet op een verjaardag kom omdat ik met mijn lief op vakantie ga. Kan me nu al levendige voorstellingen maken bij het commentaar van mijn moeder over het feit dat ik mijn kinderen (van 19 en 22!) een HELE WEEK alleen thuis laat. Pffoeh! Inderdaad, je spreuk is en blijft enorm waar BamBam, en dat van die wijsheid is nog het moeilijkste deel. Maak er een fijne dag van!

Lees net pas je berichtje Charlie. Hou alsjeblieft vol! Ik weet hoe het is om onverdiende en onterechte kritiek te krijgen, heb ik ook nogal mijn deel van gehad. Maar mijn verdriet en pijn wegdrinken heeft nooit iets opgelost. Je kunt het!

Zo, hondje is uitgeweest, heeft zich grondig droog geschuurd tegen mijn spijkerbroek en ligt nu in zijn mandje, en ik sta op het punt mezelf ook in te pakken. Kon het niet laten toch nog even te reageren. Ja Marion, ik ben nog steeds zéér gelukkig met ... Het samenzijn van twee enigszins niet geheel complicatieloze mensen levert zo af en toe hilarische toestanden op, om niet te spreken van dubbele onzekerheid, maar tot nu toe komen we daar geheel tot tevredenheid uit. Houtje, inderdaad, ik had twee jaar geleden nooit kunnen denken waar ik nu zou zijn. Al heb ik (net als jij, als ik me niet vergis) wel gehoopt dat niet drinken op de iets langere duur zou leiden tot een depressieloos en probleemloos leven. Onzin natuurlijk, om zoiets te verwachten. Als het leven één groot feest zou zijn waren we er allemaal waarschijnlijk nooit aan begonnen. Toch merk ik nog steeds dat het enorm helpt af en toe hier te lezen, en dan te zien dat ik niet de enige ben die er zo tegenaan kijkt. Dat het hier barst van de mensen die allemaal hun eigen problemen, moeilijkheden en eigenaardigheden hebben, en die allemaal keihard vechten om te leren daar zonder drank mee om te gaan. Klasse vind ik dat! Ik begrijp dat jouw dag ook helemaal fantáááááááááástischschschhhh was, en dat je er weer zonder kleerscheuren doorheen gerold bent. Geweldig toch! Alvast gefeliciteerd met je dochter morgen. Maak er een knaldag van, en geniet met volle teugen van het moment dat het allemaal achter de rug is! Charlie, ik ben blij dat je vandaag de draad weer gewoon hebt opgepakt. Je bent dan even gestruikeld gisteren, maar meteen weer op beide voeten verder gegaan. Je bent enorm gegroeid in de afgelopen maanden, chapeau! Vie, niet helemaal een schim worden hoor! Ik merk dat ik je kritische noot zo af en toe toch ben gaan waarderen. En nu is het mijn hoogste tijd! Welterusten allemaal.

Hoi Marion, blij je weer hier te zien. Ik vroeg me al een tijdje af hoe het met je is. Nog steeds stress met een grote "S" dus, op meerdere gebieden. Des te knapper dat je na het vallen altijd weer blijft opstaan. Veel sterkte morgen met het Hoger Beroep, en laten we hopen dat het dan echt allemaal voorbij is. Deze dingen zijn zo verschrikkelijk slopend dat je uiteindelijk altijd verliest, zelfs als je zou winnen. Corinne Blij dat jij de moed ook niet opgeeft. Har, gefeliciteerd met drie maanden! Het lukt me niet om overal op te reageren, dus wens ik iedereen veel kracht en nog een fijne avond. Ik doe vandaag weer een poging er op tijd in te liggen, zodat ik er morgen misschien een keer fit tegenaan kan.

Goedemorgen! Ook ik hang hier weinig meer rond, te veel bezigheden en chronisch tijdgebrek, en bovendien weinig nieuws te melden op het moment. Maar ik wil toch even melden dat ik er nog ben, en me nog steeds betrokken voel. Heb nog steeds last van voorjaarsdip, hondsmoe en er wandelen weer hele colonnes beren over mijn weg Gelukkig mag ik straks weer naar mijn psycholoog, daar kom ik toch altijd iets beter vandaan dan ik er naartoe ga. Tja, het is een lange en moeilijke weg, leren leven met mezelf, maar ik geef de moed nog niet op. Moeten jullie vooral ook niet doen. Oké, ik ga hollen, want anders haal ik het allemaal niet. Maak er een fijne dag van, geniet van de zon en het voorjaar, en laat vooral die eerste staan. Dat doe ik ook!

In ieder geval niet dat goede boek Dani.

Koninginnedag in Amsterdam Dani? Ik peins er niet over! Geef mij maar een lekker zonnetje in een rustige tuin, en een goed boek.

Sterkte Gem, met je schouder en met je sollicitatie! Ik zal voor je duimen! En sorry voor het gezeur daarnet, moest er even uit denk ik.

Kaia, gefeliciteerd met je overwinning! Ik ben blij dat jij en Soothe nog steeds samen op gaan, een echt team! Karinneke, je moet doen waar jij je het beste bij voelt. Ik heb vorige week niet op je gereageerd omdat ik nogal afwezig was, en ook het meeste niet gelezen heb. Je bent echt de enige niet die niet zo vaak achter de computer kan en wil zitten hoor. Ik wil alleen graag dat je weet, dat je hier altijd terecht kunt als je het moeilijk hebt. En ook als je een goede dag hebt. Corinne, klinkt goed die therapie. Het is inderdaad soms bijna een dagtaak, maar het is het waard vind ik. Ik lees dat er hier meer mensen zijn met schouderproblemen. Bij mij is het ook weer goed mis, en bovendien is de pijn in mijn kaak ook weer terug. Pfff, en dat na al die weken therapie waarvan ik een groot deel zelf mocht betalen in verband met mijn eigen bijdrage! Vanmiddag kon ik mijn ogen bijna niet open houden op mijn werk. Ik had veel zin in het eerste het beste bed te duiken en een stevige middagdut te doen. De laatste weken heb ik steeds vaker van dit soort dagen, dat ik eigenlijk te moe ben om mijn werk goed te doen. Ik wijt het na 20 bijna 21 maanden niet meer aan stoppen met drinken, dus moet ik de oorzaken meer in mijn eigen levensstijl zoeken. Ben ik toch weer bezig over mijn grenzen te gaan? Ik weet het niet zeker. In ieder geval heb ik met ingang van koninginnedag een week vrij, en daar kijk ik erg naar uit. Even niets, en uitrusten (als ik mezelf zover kan krijgen).

Toevallig lees ik net jullie opmerkingen over het spoken op het forum. Vanmorgen plaatste ik mijn berichtje maar zag het tot mijn verbazing niet onder aan het draadje verschijnen. Ik heb ingelogd, uitgelogd, het forum afgesloten en weer opgestart, maar zeker een half uur: niets. Spooky! Blij te lezen dat ik niet de enige ben met die ervaring. Corinne, ik las net welk huiswerk je voor je therapeut moet doen. Heel zinvol, ik doe ook zoiets. Maar ik wil je eigenlijk ook graag het advies meegeven dat ik ook van mijn therapeute heb gehad, en dat ze me onlangs opnieuw adviseerde op te volgen. Ik heb opdracht iedere avond 3 positieve dingen van die dag op te schrijven. Dat mogen heel kleine dingen zijn, bijvoorbeeld als ik geboeid was door een mooie boom, of genoten heb van de lammetjes in de wei, maar ook als ik iets goed gedaan heb, tevreden was met mezelf, of een complimentje heb gekregen. Die opdracht heb ik gekregen omdat ik sterk de neiging heb in rampscenario's te denken en alleen te zien wat mis gaat. Positieve dingen zíen helpt om positiever te gaan denken, en dus moet ik bewust zoeken naar positieve ervaringen. Ik kan je vertellen dat dat soms heel moeilijk is. Er zijn dagen dat ik enorm moet zoeken naar die drie positieve dingen, en alleen de ene na de andere negatieve ervaring van die dag in me opkomt. Maar toch helpt het wel! Het is zomaar een idee, maar misschien kan het jou ook helpen je negatieve spiraal wat te doorbreken. Houtje, volgens mij zijn zere schouders besmettelijk, want die van mij doet ook flink zeer op het moment. Ik heb net naar mijn fysio oefeningen lopen zoeken, maar ik vrees met grote vreze dat een zeldzame vlaag van opruimwoede van mijn zoon ze voortijdig bij het oud papier heeft doen belanden. Mensen, ik ga mijn eigen bed weer opzoeken. Het was een fijn weekend, maar wat vloog het snel voorbij! Welterusten.

Goedemorgen, of bijna-middag allemaal! Bedankt voor de felicitaties. Het is nog niet helemaal, maar wel bijna een half jaar geleden dat Soothe en ik elkaar in levende lijve ontmoet hebben. Daarvoor hadden we al intensief mail- en telefooncontact, dus je kunt wel spreken over een half jaar. Als ik het draadje van vandaag zo doorlees concludeer ik dat er gisteren heel veel geschreven is dat ik dus gemist heb. Ik weet niet of ik het allemaal nog bij kan lezen, ik heb er altijd wat moeite mee een oud en lang draadje nog helemaal door te nemen. En als ik dat dan gedaan heb weet ik meestal niet meer waar ik allemaal op wilde reageren. Erg hè, dat geheugen van mij. Corinne, het spijt me enorm voor je dat je het zo moeilijk hebt. Ik hoop echt dat je er met de therapie uit kunt komen. Ik kan me nog heel goed herinneren dat je, toen je nog maar kort op het forum was, altijd schreef dat je helemaal geen problemen hebt, afgezien van het alcoholgebruik. Ik had toen altijd grote moeite dat te geloven, omdat ik in mijn tijd op het forum inmiddels al lang ervaren had dat verreweg de meeste mensen hier wel onderliggende problemen hebben, die ze met alcohol verdrongen hebben. Ik was daarop geen uitzondering. Jij dus ook niet, lijkt me zo. Fijn dat je zo´n goede vriendin hebt, die je op kan vangen als dat nodig is. Soms is virtueel contact nu eenmaal niet voldoende. Gem, succes met solliciteren. Het gaat je vast lukken iets te vinden dat beter bij je past! Har, dank je voor je openhartigheid. Wat je schrijft is heel herkenbaar, ook ik ben honderden keren op dezelfde manier de fout in gegaan, voordat het besef door begon te dringen dat er geen enkele reden is te verwachten dat hetzelfde doen dit keer tot een ander resultaat zal leiden. En ik ben nog dagelijks blij met dat besef, en de mogelijkheid het anders te doen. Wij hebben gisteravond een mooie avond gehad. Prachtig concert, en de eerste keer echt samen een avond uit! Na afloop nog in een eivolle binnenstad een glaasje fris gedronken, en dat was goed. Heerlijk om zo nuchter en helder weer thuiswaarts te gaan, na een geslaagde avond, in het besef hoe ellendig die avond en deze ochtend had kunnen worden als we dat eerste glas wel hadden genomen. Today life is good! Maak er allemaal een fijne dan van.

Dank je, Albertina.

Ziza, heftige week. Wat fijn voor je dat je er simpelweg voor je partner kon zijn, ik kan me bij haar gevoelens wel iets voorstellen. Fijne dag met je kids! Floortje, na 20 maanden droog staan kan ik bevestigen dat acceptatie voor mij inderdaad de sleutel was en is. Acceptatie dat ik niet met mate kan drinken, en daarom dat eerste glas niet moet nemen. Jarenlang ben ik bezig geweest met minderen, met proberen mijn gebruik onder controle te krijgen, en omdat dat soms een beperkte tijd ook lukte bleef ik maar denken en hopen dat het ooit definitief zou lukken. Wat een vergissing! De dagen en soms weken dat ik matig dronk waren pure zelfkwelling, die uiteindelijk altijd uitmondde in totaal controleverlies. Ik vind pas rust in de wetenschap dat ik de eerste gewoon niet moet nemen: geen experimenten, geen gesjoemel, geen goede voornemens die ik niet kan houden en het bijbehorende schuldgevoel. Ik hoef alleen maar die eerste te laten staan. Maar acceptatie van het leven, zoals me dat overkomt is even belangrijk, zelfs essentieel om die eerste te laten staan. En denk niet dat dat gemakkelijk is, omdat er een of andere knop om is. Accepteren is hard werken, en daar voortdurend mee bezig blijven. Ik ervaar het leven meestal niet als extreem gemakkelijk of aangenaam of leuk, en mijn herinneringen ook niet, en zonder drank is het de kunst daar niet in te blijven hangen. De vluchtneiging is echt nog wel regelmatig aanwezig, alleen weet ik inmiddels dat vluchten in een roes niets, maar dan ook helemaal niets oplost. En dat ik nuchter in ieder geval beter in staat ben datgene te veranderen wat in mijn vermogen ligt, waardoor ik ook weer iets beter kan accepteren wat ik niet kan veranderen. Iets, want het blijft moeilijk!

Môgge!

Zo, hondje is uit geweest, ik heb een zaklamp meegenomen om niet over rondslingerende takken en wortelstompen te struikelen. Corinne, je vroeg of ik mijn drinkgedrag zo goed kon verbergen. Eerlijk gezegd weet ik dat niet zeker. Ik denk dat er wel mensen waren die door hadden dat ik wel eens wat dronk, maar veel mensen toch niet. Ik dronk ook nooit op bedrijfsuitjes of feestjes, omdat ik dan vrijwel altijd zelf naar huis moest rijden. En ik ging graag vroeg weg, uiteraard om thuis nog even flink bij te kunnen tanken, maar dat wist men niet. Op mijn werk kreeg ik pas kritiek op mijn functioneren NADAT ik gestopt was met drinken. Ik deed mijn werk te goed, was te precies, waardoor mijn collega's zich niet prettig voelden. Dus toen ik dagelijks tot twaalf uur met een duf hoofd zat bij te trekken was het wel goed! Gelukkig heb ik nu werk waarin ik net zo pietluttig en precies mag zijn als ik wil, en men vindt het nog prettig ook! Ik denk dat mijn zus ook niet wist dat ik veel te veel dronk, want bij haar deed ik dat niet. Weinig kans trouwens ook! En als zij bij mij op bezoek was dronk ik gezellig met haar een glaasje mee, en had ik ergens in de keuken nog een glas staan om tussendoor aan te drinken. En hemel, wat moest ik vaak naar de keuken voor het een of ander! Dat extra glas had ik ook wel 'nodig' om door zo'n dag heen te komen. Zo'n bezoekpartij is een echte beproeving voor mij, nu nog, ik kan erg slecht tegen al die drukte om me heen. Pippi, ik kan je angst begrijpen. Ik was op de eerste meeting, en ik heb tot op het laatste moment getwijfeld of ik wel durfde. Zit ook het liefste thuis. Ik heb, zoals mijn therapeut het noemt, een sociale angststoornis, en niet in lichte mate. Ergens kost het me moeite te erkennen dat ik echt iets heb, maar aan de andere kant voel ik me nu opgelucht dat ik weet wat er met me aan de hand is. Dat ik begrijp waar die paniekaanvallen vandaan komen die ik al mijn hele leven heb, waarom ik de drank zo nodig had om met mensen om te kunnen gaan, en waarom ik zoveel niet kan, ondanks dat ik intelligent genoeg ben en me op papier goed kan verwoorden. Ik weet nu ook dat het beter kan worden, met therapie en oefening, al zal ik er nooit helemaal vanaf komen. Ik ben erg blij dat ik naar die eerste meeting ben geweest. Wij vormen hier geen kliekje hoor, maar ik heb wel een heel warm gevoel voor de mensen die ik toen ontmoet heb. Daarom zou ik nog wel een keer naar een meeting willen gaan, al vind ik het opnieuw en nog steeds doodeng. Een heel weekend is ook wel wat hoog gegrepen voor mij, maar het lijkt me leuk oude bekenden opnieuw te zien, en weer nieuwe mensen te ontmoeten die allemaal met hetzelfde bezig zijn: alcohol de baas worden. Nu ga ik naar bed, het is de hoogste tijd. Welterusten!

Sorry, nog steeds niet bijgelezen. Mijn zoon vroeg even mijn aandacht, en we hebben een goed gesprek gehad dat van de familie kwam op toekomstplannen e.d.. Heerlijk dat ik tegenwoordig zo'n gesprek kan hebben met een van mijn kinderen! Op zo'n moment beaam ik Ziza's statement: life is good. Corinne, ik dacht dat het na 20 maanden toch wel opgevallen moest zijn dat ik nooit meer een glas wijn drink als ik bij mijn zus op bezoek ben, maar kennelijk heeft men nog steeds niet door dat ik echt niet drink. Dus zal ik dat inderdaad een keer moeten melden. Ik heb het er bewust nooit over gehad, omdat niemand wist dat ik een alcoholprobleem heb, ik ze dat ook nooit verteld heb, en ook niet dat ik gestopt ben dus. De enige die volgens mij wel eens iets vermoed heeft is mijn vader, omdat hij me een keer verteld heeft dat hij in het verleden ook eens bijna voor de verleiding van dagelijks drinken bezweken is. Eigenlijk vind ik het wel leuk om ook weer een keer naar een meeting te komen, maar kamperen zie ik ook helemaal niet zitten. En een dikke beurs met geld heb ik ook niet. Een heel weekend vind ik wel erg 'eng'. Ik ben de laatste anderhalf jaar wel erg gegroeid, maar dat wil niet zeggen dat al mijn angsten volledig verdwenen zijn. Goed, het idee is geopperd, en we gaan erover nadenken. Mijn pogingen om de hele dagdraad bij te lezen geef ik maar op. Het is tijd voor mijn rondje, alweer in het stikkedonker want een storing in de straatverlichting wordt natuurlijk in het weekend niet verholpen. Gelukkig ben ik nuchter! Fijne avond nog nog allemaal, en welterusten voor straks. Droom maar lekker van je kleinkind Trees!