Anna

Hoi Remi, Nogmaals welkom. Prima dat je zelf ziet dat je teveel drinkt, en dat je er iets aan wil doen. Je kunt hier op het forum genoeg steun krijgen. Ik kan je ook de internetbehandeling van Tactus aanbevelen. Helaas is er wel een wachtlijst, maar je kunt gewoon regelmatig proberen je aan te melden. En ook als je niet de behandeling volgt ben je hier op het forum welkom. Anna

Goedenavond allemaal, Marieke, blij om te horen dat je zo lekker slaapt. Je klinkt alsof je ook weer veel meer energie hebt, en dat kun je wel gebruiken natuurlijk. En zo te horen gaat het met je huis ook lekker. Leuk dat je zoon zo goed meehelpt. Is hij al wat beter aan het idee gewend? In ieder geval wordt het zo ook echt zijn huis. Tapas, bedankt voor het weerbericht, ik heb dat erg gemisd. Waar zou Twan toch zijn? Heb je alweer een hoekje op orde? En kom je al tot rust bij koffie verkeerd? Ferry, fijn dat je zo goed gaat. Ik zit nu in de vijfde week en voel me op dit moment ook best goed. Ik heb tot mijn verbazing zelfs geen trek, en vind mijn IceTea erg lekker (en goedkoop, want ik heb gewoon die grote pakken van Clinton's). Wil, gezellig dat je er weer bent, en fijn dat je keuken af is. Is je huis nu klaar of moet er nog meer gebeuren? Ik hoop het eerste, als je het zo druk hebt op je werk. Heb je in zo'n periode nog moeite om van de A af te blijven, of ben jij daar vanaf? Ik vraag het omdat ik daar eigenlijk wel benieuwd naar ben. Ik vermoed dat zo'n periode voor mij weer een hele testcase zou zijn. Alle anderen, met jullie alles goed? Groetjes, Anna

Hallo allemaal, Had me voorgenomen om het niet te doen, maar toch maar gauw even een berichtje tussendoor op mijn werk. Mijn zoon is thuis aan het proberen de computer weer te fiksen, maar dat vlot nog niet helemaal, zodat ik niet zo vaak kan inloggen. Dave, gefeliciteerd met je vijf weken. Goed hoor. Je loopt vijf dagen op me voor. Petra, vervelend dat je zo mistroostig bent. Hebben de maan en de hormonen daar ook nog invloed op bij jou? Ik zag gisteravond dat het bijna volle maan is, prachtig. Omdat we vorige maand een discussie hebben gehad over de eventuele invloed van (volle) maan op ons bevinden ben ik er eens op gaan letten. Voor mezelf kom ik tot de conclusie dat ik me kennelijk het rotst voel als er helemaal geen maan is. Gisteravond vond ik het prachtig, die vrijwel volle maan. Ik wordt er wel wat melancholiek van, maar voel ook een gevoel van sereniteit en rust. Ja, ik heb wel iets met volle maan. Maar voor een ander kan het weer funest zijn. Misschien was een verre voorouder wel heks, wie weet? Petra, wat betreft de financiën, ik weet het. Ik moet ook woekeren, en ik verlang ook heel vaak naar al de dingen die ik niet kan. En woest wordt ik als ik de een of andere minister met voldoende poen weer hoor vertellen dat alles opgelost is als we maar allemaal werken. Ik werk toch? Ik ben bang dat geldgebrek nu eenmaal het onvermijdelijke lot is van alleenstaande vrouwen met kinderen. Ik red het min of meer, doordat ik een overzicht heb van alle inkomsten en vaste lasten per maand. Het verschil is voor de boodschappen. In mijn geval is dat meestal ook te weinig, maar als je iedere week dat richtbedrag in het achterhoofd houdt, kun je in ieder geval voorkomen dat het tekort de pan uit rijst. Ieder extraatje, zoals vakantiegeld, wordt bij mij gebruikt om de rekening aan te zuiveren. En ik heb alle 'extra' uitgaven geschrapt, zoals abonnementen, sport, uitgaan, etentjes, vakantie. Niet leuk nee, maar zo hou ik tenminste het hoofd boven water, en dat is voor mij belangrijk. Probeer het eens, zo'n budgetplan. Succes! Kohtje, ik woon niet bij jou in de buurt, want het regent hier niet, maar zo mooi als beloofd is het beslist ook niet. Een fijne dag verder allemaal. Anna

Hallo allemaal, Eindelijk thuis, na een hele dag werken, en even een heleboel berichtjes bijlezen. Ziba, wat verdrietig van je hond. Heel veel sterkte met het missen van je trouwe vriendje. En Kohtje, die schouderklop mag best hoor, maar dat had je van anderen al gehoord. Het is een beetje moeilijk om na een hele dag overal op in te haken. Wat mij opviel in de berichtjes van vandaag waren de opmerkingen over het verlangen om dronken te zijn. De een heeft dit (nog) heel sterk, de ander niet (meer). Ik heb eigenlijk nooit een verlangen gehad om dronken te zijn. Als ik voelde dat ik teveel ophad (dronken was dus) baalde ik er altijd van dat het weer zover gekomen was. Bij mij is het meer het verlangen naar dat lichte roesje. Maar als ik dat lichte roesje eenmaal heb, kan ik niet meer stoppen en aheb ik dus de neiging door te gaan tot ik wél dronken ben, weer van mezelf baal, de volgende dag een kater heb etc.. Ik begin nu wel het gevoel te krijgen dat ik rustiger wordt, helderder. Dat voelt heel prettig. Kennelijk zit er dus nog steeds vooruitgang in hoe ik me voel zonder te drinken, en dat werkt toch wel motiverend. Vannacht ook redelijk geslapen. Dus de vier weken zitten erop, en ik ga door voor vijf. Rufus, jij ook alvast gefeliciteerd. Lola, hou vol meisje. Het lijkt me heel verdrietig om een goede vriendin zo ziek te zien, en je dan ook nog zo machteloos te voelen. Maar het lijkt me voor haar wel het beste om opgenomen te worden. Zo kunnen ze tenminste in de gaten houden dat ze haar medicijnen krijgt, en ik denk niet dat ze dat zelf doet zoals ze nu is. Een half jaar, duurt zo'n psychotische periode zo lang? Wat vreselijk, vooral ook voor haarzelf. En ach, dat je nog behoefte hebt aan een sigaret. Je kunt ook niet overal tegelijk mee stoppen. Daarom eet ik ook nog steeds dropjes, maar ik probeer wel wat te minderen om geen hoge bloeddruk te krijgen. Petra, ik zou toch eens gaan praten over medicatie voor die depressieve gevoelens. Er moeten toch ook lichte middelen zijn, waarbij je niet meteen bang hoeft te zijn daaraan verslaafd te raken. Succes ermee, en allemaal een mooie, droge, zonnige week. Groetjes, Anna

Hoi Birgit, Ik ben het met Kohtje eens. Als jij die wijntjes niet aanneemt, en zegt dat je ze voorlopig ook niet meer wil, heeft je partner geen legitieme reden om wijn te kopen, en moet hij ervoor uitkomen dat hij de wijn en de duveltjes voor zichzelf koopt. Je partner moet leren erkennen dat hij een probleem heeft, en ik proef een beetje uit je verhaal, dat hij zover nog niet is. Hij zit volgens mij nog volop in de ontkenningsfase, en ja, dat kan heel veel ruzie opleveren weet ik uit ervaring. Ik kan me levendig voorstellen dat je niet steeds zin hebt in ruzie. Misschien zou je hem wat literatuur over alcoholgebruik kunnen laten lezen? Op de site van Tactus staan ook wat goede stukjes over hoeveel teveel is, wanneer ben je verslaafd e.d.. Die zou je uit kunnen printen. Hij zal in eerste instantie misschien ontkennen dat hij ook tot de groep hoort die een probleem heeft, maar misschien zet het hem toch een beetje aan het denken. En je kunt, zonder er verder op door te gaan zodat je weer ruzie krijgt, hem wel af en toe erop wijzen dat jij moeite hebt met zijn drinken. Heel veel sterke! Anna

He Rufus, je bent er nog. Kan natuurlijk gebeuren, een drukke week. Je hebt je goed door je Tapas-avond heengeslagen vind ik. Ja, irritant is dat hè, dat je zogenaamd ongezellig bent als je niet meedrinkt. Is toch jouw zaak, of niet soms. En ik begin langzaamaan te merken dat ik toch ook wel gezellig kan zijn zonder alcohol in mijn lijf. Ben je er al uit, al die erfeniskwesties? Petra, ik herken wel iets in je verhaal. Ik heb de alcohol ook jarenlang gebruikt als middel tegen mijn vermoeidheid, depressiviteit en niet verwerkte herinneringen. En ik zit nu ook midden in een proces dat ik daar kennelijk alsnog doorheen moet. Tot nu toe kan ik gelukkig wel nog gewoon functioneren. Maar ik moet in het weekend heel veel bijslapen. En ik heb me er maar bij neergelegd dat sommige klusjes dan maar wat langer blijven liggen. Kennelijk heb ik op dit moment heel veel behoefte aan rust en ontspanning, dus geef ik daar in mijn vrije tijd maar aan toe. Klamp je maar goed aan je baantje vast hoor. Het is op het moment moeilijk genoeg iets nieuws te vinden. En als het even niet gaat, tja, dan moet je je nu eenmaal ziek melden. Ennuh....ik leen NOOIT administratie van een ander. Ik heb namelijk meer dan genoeg aan die van mezelf. Eens even kijken of het op dit moment droog is, dan kan ik even met de hond eruit. Sneeuwwitje, hoe gaat het met Scooby en Bommel? Groetjes, Anna

Een goede zondag allemaal! Anjo, fijn dat je weer een beetje in het ritme begint te komen. Het is heel begrijpelijk dat je geneigd bent weer in oude gewoontes te hervallen. Je moet even weer een nieuwe start maken. Ik denk idd dat het over een paar weken nog beter gaat. En niet meer doen dan je aankunt hoor, al zegt die herkeuringsarts dat je helemaal niets mankeert. Dat voel je zelf het beste. Goed idee om eerst wat te gaan opruimen Tapas. Dan krijg je ook een beter idee van hoe het er uiteindelijk allemaal uit gaat zien. Ik voel me helemaal schuldig bij al die klusactiviteit, want ik heb nog een paar klusjes die ik in mijn vakantie niet meer gedaan heb gekregen, en nu heb ik er geen zin meer in. Ik heb in de vakantie een paar planken opgehangen en mappen gekocht, en nu wil ik een hele berg administratie gaan ordenen en in mappen doen, zodat ik het gemakkelijker terug kan vinden (is ieder jaar bij de belastingaangifte een hele klus). Niet echt mijn lievelingswerkje, maar misschien dat ik er vanmiddag toch maar aan begin. En dan moet ik ook nog een keer een paar kasten uitmesten. Misschien moet ik maar een keer een werkplan maken, want ik blijf het allemaal voor me uit schuiven. Petra, jij moet maandag ook opnieuw gaan werken na drie maanden begrijp ik? Veel sterkte dan, zal ook voor jou wel weer even wennen zijn. Ben je ziek geweest, of had het met het stoppen te maken? En inderdaad, waar zijn alle anderen? Wil, is je keuken al klaar? Twan en Fran, we missen jullie. Badgast, hoe gaat het met je? Rufus, nog steeds achter me aan? En Mick, hou je sterk dit weekend hè. Groetjes, Anna

Hoi Kohtje, Ik zou een heel klein beetje alcohol nog geen terugval willen noemen. Hoewel bij iedere slok het risico van een terugval er wel in zit, volgens mij. Bijvoorbeeld: ik heb vrijdag enkele slokken gedronken van een glas wijn dat voor mijn neus werd gezet. Achteraf vind ik wel dat ik meteen had moeten zeggen dat ik het niet wilde. Dat heb ik niet gedaan, omdat ik een beetje beduusd was, en misschien ook wel omdat ik niets uit wilde leggen. Toch vind ik niet dat ik nu terug gevallen ben, ik heb het immers niet opgedronken. Maar ik ben bang, dat als ik wél het hele glas had leeggedronken, ik 's avonds ook weer trek in wijn gehad zou hebben. En het misschien ook wel genomen had. In experimenten geloof ik niet. Bij iedereen die een alcoholprobleem heeft gehad ligt een terugval op de loer. Dus zodra je een keer iets gedronken hebt, al is het maar 1 glas, moet je jezelf meteen weer bij de les roepen, en het niet nog een keer doen. Vandaar ook dat je meteen dat formulier moet invullen denk ik. Tja, en waar leg je dan de grens? Ik weet het niet zeker. Ik denk dat ik voor mezelf van een terugval zou spreken als ik meteen weer zoveel zou drinken dat ik aangeschoten of dronken ben. En ook, als ik bijvoorbeeld een of twee glazen zou drinken, en dan binnen dezelfde week nog een keer, want dat zou voor mij betekenen dat ik de smaak weer te pakken heb. Maar misschien is dat voor anderen weer anders. Anna

Hoi Helder, Alles goed met jou? Ik vind het wel een goed idee, een draadje over geld. Al is het alleen maar omdat ik zelf ook nog wel wat besparingstips kan gebruiken. Fijn dat 2 uur extra activiteit per dag jou 70 euro op kan leveren. Over die luxe beschik ik helaas niet. Mijn inkomen staat vast en mijn 'vrije tijd' gaat grotendeels op aan het huishouden, dus ik hou eigenlijk niet echt tijd voor extra verdiensten over. Daarbij komt dat ik eventuele extra inkomsten in het volgende kalenderjaar meteen weer kwijt ben door verlies van huurtoeslag, zorgtoeslag en verhoging van het maandelijkse bedrag dat ik terug moet betalen aan de IB-groep omdat ik nog een oude studieschuld heb. Besparen dus. Ik heb inmiddels gemerkt dat het niet drinken me inderdaad een besparing op de wekelijkse boodschappen oplevert. Geen gigantisch bedrag, want al die frisdrankjes en drop die ik nu meer koop, kosten ook geld, maar toch. Ik werk al enkele jaren met een Excel-bestandje, waarin ik alle inkomsten (salaris, voorlopige teruggave belasting, kinderbijslag) afzet tegen alle vaste uitgaven (huur, energie, water, verzekeringen, terugbetaling studieschuld/lening, geschatte kosten benzine/APK/beurt auto, een bedrag voor verjaardagen etc.). Ik bereken alles door naar het bedrag per maand. Het verschil is dan het bedrag dat ik te besteden heb aan de dagelijkse boodschappen. Op deze manier heb ik een richtlijn wat ik iedere week uit mag geven. En als ik daar overheen ga, weet ik dat ik de volgende week zuiniger aan moet doen. Dit systeem kan ik iedereen die net als ik moet woekeren met geld aanbevelen. Wat ik nog wel zou kunnen gebruiken is een gratis adviseur voor mijn belastingaangifte, want ik vraag me ieder jaar af of er geen dingen zijn die ik óók af kan trekken, waar ik stomweg niet van op de hoogte ben. Want ondanks de reclameslogan, vind ik het níet gemakkelijker geworden. In ieder geval is het niet gemakkelijk uit te vinden welke kosten je nog van de belasting af kunt trekken. Iemand nog verdere tips? Groetjes, Anna

Hoi Mar, Voor mij klinkt dat volkomen herkenbaar, behoefte hebben aan alcohol tijdens het koken. Dat was voor mij ook altijd het tijdstip waarop ik mijn eerste wijntje nam. En omdat je alleen in de keuken loopt te rommelen, kun je het ook nog stiekum doen. Misschien helpt het als je er met je man over praat? Natuurlijk zal het moeilijk zijn er open voor uit te komen, maar als hij het eenmaal weet kan hij er mee op letten dat je niet gaat drinken. En hoef je ook niet zo'n hekel aan jezelf te hebben. En probeer je nog voor je begint met koken voor te nemen níet aan de trek toe te geven. Zo doe ik het ook. Je bent in ieder geval al op de goede weg, omdat je er iets aan wil doen. Succes! Anna

Een fijne avond allemaal, Jippieee, het is weekend! Ik heb vanmiddag op mijn werk een half glas wijn op. Het was al voor mijn neus gezet voordat ik ja of nee had kunnen zetten, en ik heb er dus van gedronken. Gek genoeg vond ik het niet eens lekker, maar ik weet niet wat er gebeurd zou zijn als ik het helemaal leeg had gedronken. Maar mijn zoon belde over het eten, en ik heb toen gezegd dat ik snel naar huis moest, en het halve glas laten staan. Ik ben zo blij dat ik het niet opgedronken heb, maar toch had ik eigenlijk moeten zeggen dat ik het helemaal niet wilde. Marieke, val je huisarts niet te hard af. Het is meestal erg moeilijk om op vrijdag nog een afspraak te maken, omdat heel veel mensen nog gauw even voor het weekend willen. Dus kunnen alleen de heel erg urgente gevallen en dan nog bij geplaatst worden. Natuurlijk ben jij ook urgent, maar meestal gaan patiënten met concrete lichamelijke klachten, hoge koorts e.d. dan toch voor. Je hebt in ieder geval medicijnen gekregen, en omdat het eindigt op -pam denk ik dat je er wel een stuk rustiger van wordt, en beter slaapt. Uit je berichtjes van de laatste paar dagen krijg ik het gevoel dat je helemaal in de stress raakt, omdat je bang bent het huis niet binnen 1 maand af te krijgen. Probeer die zenuwen van je af te zetten, en laat het over je heen komen. Je hóeft niet persé alles gedaan te hebben. Begin met de grove dingen, die je alleen kunt doen als er nog geen meubels staan. Dus vloerbedekking, plafonds en wanden kalken en behangen. Daarna komt pas het schilderen van deuren e.d. (zonodig). Maar als het niet af komt kun je ook nog een deur schilderen als je al verhuisd bent. Hetzelfde geldt voor gordijnen. Het is misschien niet leuk, maar je kunt best een weekje iets ouds voor je raam hangen als ze nog niet af zijn. Er is niemand in die straat die dat niet begrijpt. Stel je gewoon in op het standpunt dat het belangrijkste gedaan is als de plafonds, muren en vloer maar af zijn. Alles wat je meer gedaan krijgt is meegenomen. Dan voel je je rustiger, en als je zelf kalm bent, krijg je ook veel meer gedaan en valt het uiteindelijk allemaal mee. Ik heb het zelf 9 jaar geleden ook op die manier gedaan, en geloof me, zodra je eenmaal accepteert dat je misschien niet álles af krijgt valt er een stuk stress van je af. (Ik moest in 5 dagen verhuizen.) Anjo, gaat het inmiddels weer wat beter met je? Begin je al een klein beetje te wennen op school. Wat voor bloedtest moest je precies doen, ik snap het niet helemaal. Was dit nog voor die herkeuring? Tapas, jammer van de port. Ik herken het wel. Nog maar een paar weken geleden zat ik op vrijdag en zaterdag stevig door te drinken, omdat ik het op die dagen mócht van mezelf. Ik pakte telkens een nieuw glas, terwijl ik soms helemaal nog niet het gevoel had dat ik dat persé wilde. Probeer je het wel bij donderdag te laten? Lieve vechters, allemaal heel veel succes dit weekend. Liefs, Anna

Goedemorgen allemaal, Het begint bijna een gewoonte te worden om een dagdraadje te starten. Mick, fijn dat je besluit om toch maar mee te blijven schrijven. We staan aan het begin van het weekend, dus zet je maar alvast schrap. Of heb je besloten dat je toch wel wat mag gebruiken dit weekend? Doe maar liever niet, na je ervaring van afgelopen weekend. Marieke, veel succes bij de huisarts. Doen hoor! Misschien kan de huisarts iets regelen zodat je eerder bij verslavingszorg of zo terecht kunt? Verder voor iedereen een mooie dag. De temperatuur komt vandaag zelfs boven de 22 graden uit voorspellen ze! Ik ga (raad eens) weer hondje uitlaten en aan het werk. Sneeuwwitje, veel succes met je 2 honden. Bijt Bommel ook alles stuk? (Deed mijn labrador wel als pup.) Anna:rose:

Marieke, Helemaal terug naar af ben je niet hoor meisje. Je voelt je immers rot en schuldig, en je wilt er vanaf. Bij de huisartsenpost doen ze idd niets voor je denk ik. Gewoon morgen naar je eigen huisarts. Slaap lekker, en morgen als eerste bellen om een afspraak te maken. :sun:Anna

Beste Petra en Betje, In de begintijd na onze scheiding heb ik wel veel geprobeerd met mijn kinderen te praten, hen te laten vertellen. Dat was vaak moeilijk. Ik heb twee jongens, dat zijn geen echte praters, zeker niet over emotionele dingen. Toen ze nog wel in de weekends bij hun vader kwamen ging dat ook al niet te best. Hij had helaas erg weinig oog voor wat de kinderen graag wilden, of hoe ze zich voelden. Als het bezoek dan niet prettig verliep kreeg ik daar vaak de schuld van. Gelukkig vertelden ze mij wel voor het slapen gaan hoe het bezoek geweest was, wat er niet fijn was geweest (zelfs tegen zijn verbod in op een gegeven moment), en ook als het wél leuk was geweest. Betje, mijn ex heeft bij mijn weten in zijn jeugd geen groot verlies doorgemaakt. Zijn ouders leven beide nog. We zijn geleidelijk uit elkaar gegroeid, het ouderwetse verhaal eigenlijk. Van ons ideaal om beiden parttime te werken en de kinderen gezamenlijk op te voeden kwam niets terecht. Op een gegeven moment moet er geld binnenkomen, dus hij ging fulltime werken, ik parttime. Hij maakte carrière, ik moest er noodgedwongen zijn voor de kinderen en het huishouden, dus mijn carrière ging de ijskast in (het was de tijd dat een kind pas met 1 jaar naar het kinderdagverblijf kon, en van naschoolse opvang had men nog nauwelijks gehoord). Daar kwamen nog enkele lichamelijke klachten van mij bij. En op een gegeven moment was ik niet boeiend genoeg meer voor. En huisje, boompje, beestje viel eigenlijk ook wel tegen. Hij kwam niet aan zijn 'zelfontplooiing' toe (hoe dat bij mij zat was niet van belang). Zijn frustratie werd op mij botgevierd, ik kon op een gegeven moment niets meer goed doen. Toen hij dit gedrag ook tegenover de kinderen steeds vaker begon te vertonen, begon ik me pas te verzetten. Zelf verdroeg ik iedere kleinering en iedere vernedering, maar niemand mag aan mijn kinderen komen, want dan verander ik in een leeuwin. We kregen steeds vaker ruzies over zijn buitensporige straffen, het slaan van onze oudste zoon (de jongste was toen nog te klein), over vanalles. En uiteindelijk besloot hij het huis uit te gaan. Anderhalf jaar kwamen de kinderen nog om het weekend bij hem, maar die bezoeken verliepen steeds vervelender. Hij hield zich niet aan afspraken over tijdstippen van brengen en halen. Als hij de jongens vervelend vond zette hij ze voor de deur weer af (zelfs zonder te informeren of ik wel thuis was), hij liet hun zijn beschimmelde vaat van 2 weken doen. Dus de jongens wilden liever niet dan wel naar hem toe, en daar gaf hij mij dan weer de schuld van. Nooit vroeg hij zich af of hij zelf niets verkeerd deed. Op een gegeven moment had hij een nieuwe vriendin, en daar is hij halsoverkop mee getrouwd. Ik had het daar moeilijk mee, en de kinderen ook, want het ging allemaal zo snel. Ook dat begreep hij niet. Toen hij eenmaal getrouwd was heeft hij nooit meer iets van zich laten horen. Op een gegeven moment is hij verhuisd, en we hebben geen adreswijziging gehad. We hebben jarenlang niet geweten waar hij woonde, daar kwamen we pas achter toen hij de eerste rechtszaak aanspande. Iets dergelijks heeft hij zelf thuis nooit meegemaakt. Zijn vader is weliswaar een erg strenge man, maar hij staat altijd klaar voor zijn kinderen. En zijn moeder is een heel erg grote schat. Zijn ouders (waarmee hij ook jarenlang geen contact heeft gehad) begrepen het ook niet. Tijdens de laatste rechtszaak gaf hij als verklaring tegenover de rechter dat ik de kinderen tegen hem opzette, omdat ik het moeilijk had met zijn nieuwe relatie, en dat hij ze toen maar opgegeven heeft omdat hij niet om hun wilde touwtrekken. Ik was zo perplex dat ik niet eens een weerwoord had (je krijgt trouwens ook niet zomaar het woord in een rechtbank). Daar heb ik nu nog steeds moeite mee, dat ik me niet eens tegen die beschuldiging heb kunnen verweren. Het pijnlijkste is nog dat hij nu geadopteerde kinderen heeft, uit een ander land. Als jij het snapt mag je het uitleggen, maar mij gaat het boven mijn pet. Anna

Hallo allemaal, Daar ben ik weer. Sneeuwwitje, GEWELDIG dat je het gisteren gered hebt. Een hele bos voor jou. Als je over dag 9 heen kunt komen, kun je ook verder, vind je niet. Ik ben heel blij. Wat leuk, een pup. Ik heb zelf een labrador maar weet niet precies wat een appenzenner is. Hoe ziet die eruit? Dan kan ik me een beetje een voorstelling maken. Tja, en nu je een pup moet opvoeden kun je zeker niet drinken, want dat beestje snapt daar natuurlijk niks van. Marieke, wat erg dat het zo slecht gaat met je. Ik zou de huisarts niet alleen bellen, maar erheen gaan. Het klinkt mij een beetje eng zoals je je nu voelt, dus je moet echt hulp zoeken hoor. Als je het zelf te moeilijk vindt, laat het dan Ferry maar regelen. Volgens mij is hij goed in dat soort dingen. Misschien is de stress van de verhuizing je wat teveel, maar het wordt er zeker niet beter van als je 's nachts op stap gaat. Tapas, zou je niet een rustdagje of zo inlassen? Laat al het werk je niet boven je hoofd uitgroeien hè. Kohtje en Ferry, voorzover ik weet heb ik geen voorouders die veel dronken (of het moet erg ver terug zijn). Wel heeft mijn vader me wel eens verteld dat hij een periode gehad heeft dat hij iedere avond (hij was jarenlang van maandag tot donderdag in het buitenland, en sliep dan in hotels) een glas cognac kreeg aangeboden in het hotel waar hij vaste klant was. Geleidelijk aan groeide dat uit naar 2 of 3 glazen, tot hij begon te merken dat hij thuis ook steeds zin had in cognac, en het eigenlijk dagelijks begon te drinken. Hij is er toen ineens mee gestopt. Maar ook hij was er dus vatbaar voor. Kohtje, als je iemand niet kunt vinden bij wie is wie, moet je eens bij het archief gaan kijken. Daar vind je de mensen die al langer op het forum zitten. En als je wat langer meeschrijft, leer je iedereen vanzelf wel uit elkaar houden. Het is ook erg verwarrend, vooral ook doordat veel mensen hetzelfde icoontje hebben, vind ik. Ik gooi ook wel eens wat door elkaar, maar ja, dat vergeven we elkaar dan maar weer. Ik was trouwens zo vroeg omdat ik moest werken vandaag. Als ik vrij ben, ben ik vééél later. Ferry, ik weet dat meerdere mensen hier afgevallen zijn na het stoppen met drinken, en vaak ook gezonder zijn gaan eten. Maar dat hoeft niet persé een gebrek aan eetlust in te houden. Kan het niet te maken hebben met de obstipatie waar veel stoppers last van hebben? Als je darmen zich niet goed legen, krijg je ook minder trek. Probeer het eens een poos met veel fruit en rauwkost, en vezelrijk voedsel. Is nog gezond ook. Voor mij heeft het stoppen in ieder geval niet het effect dat ik geen honger heb, want ik snoep me nog steeds suf aan de drop, helaas. Ik ben hard op weg om een dropverslaving te ontwikkelen. Petra, veel mensen slapen inderdaad slecht de eerste tijd na het stoppen, en het is heel verschillend hoe lang dat duurt. Het kan natuurlijk zijn dat slecht slapen ook een beetje in je gestel zit. En weet je, als je een hele nacht onder zeil bent omdat je van pampus ligt door de drank, is dat ook niet echt slapen. Je rust er ook niet goed van uit. Romanski, ik ken je nog niet. Ben jij van de oude garde, zoals het hier wel eens genoemd wordt? Uit je summiere berichtjes proef ik een beetje dat het niet helemaal goed gaat op dit moment. Kom je daarom terug? Dan welkom. Vertel wat meer, misschien kunnen we elkaar helpen. Anjo en Lola, lieverds, hoe gaat het met jullie? Laat het even weten. En Twan, ben je echt verdwaald? Liefs, Anna

Hoi Mismaff, Ik denk dat Boerboel je berichtje wel leest, maar als je wil lezen wie ze is of je rechtstreeks tot haar richten zou ik even bij Wie is Wie kijken. Daar heeft ze zich voorgesteld. Ze woont in Zwitserland. Groetjes, Anna

Hoi Mick, Was al een nieuw dagdraadje begonnen toen ik je berichtje hier zag. Nee joh, niet stoppen met schrijven. Gewoon meelezen, meeschrijven en proberen ervan af te blijven. Als ik je berichtjes zo lees heb ik het idee dat je eigenlijk echt wel helemaal wil stoppen, maar soms vind je het gewoon nog iets te moeilijk volgens mij, en heb je weer zin. Maar dat hebben we hier allemaal. Het is een knop die om moet, en jij staat er nog mee in je hand. Succes! Anna

Goedemóóóórgen allemaal, Wat is het rustig op het forum, of verbeeld ik me dat maar? Ik ben eigenlijk gewend dat er al een draadje is als ik inlog. Weet iemand wannier Twan terugkomt van vakantie? Ik dacht eigenlijk dat hij maar een week weg was, maar blijkbaar zijn het er twee. Nog even een reactie op gisteravond. Kohtje, dat van die tiqs wist ik wel, alleen vraag ik me toch vaak af of sommige mensen niet vatbaarder zijn voor het afhankelijk worden van alcohol dan anderen. Ik ken zelf een aantal mensen die behoorlijk wat wegstouwen in een week, maar zich absoluut niet afhankelijk voelen, en ook zo drie dagen ervan af kunnen blijven. Nu kun je natuurlijk een discussie beginnen over of ze idd wel of niet afhankelijk zijn, maar ik weet wel dat het bij mij wéken heeft geduurd voor het me lukte 1 dag niet te drinken. Het was gewoon te moeilijk. En bij mij was het eigenlijk ook zo dat toen ik als tiener mijn 1e biertje proefde, het al gelijk naar meer smaakte. Hoewel het daarna nog jaren geduurd heeft voor ik echt een probleem had, maar toch. Ik kan me niet onttrekken aan de indruk dat er een bepaalde aanleg meespeelt, en waar die vandaan komt weet ik niet. Petra, ik vind 2 of 3 flessen wijn in de week nog meevallen, maar alleen omdat ik meer dronk. Op zich is het toch aardig wat, en als jij je afhankelijk voelde, is het zeker teveel. Misschien dat je er wel gemakkelijker vanaf komt omdat je niet extreem dronk. Ik heb namelijk nog steeds heel vaak trek, en heb er ook nog steeds moeite mee, hoewel het geleidelijk wel wat afneemt. Sneeuwwitje, hoe is het gisteravond gegaan? Ik heb vaak aan je gedacht. Tapas, kijk je een beetje uit dat je je niet overwerkt? Rustig aan, dan hou je het gemakkelijker droog. Grappig dat jij geen zin heb in alco als je moe bent. Ik heb het dan juist héél erg. Lola, en Anjo, hoe is het met jullie op het moment? Allemaal een fijne en droge dag gewenst. Ik moet weer hondje uitlaten en werken, dus ik hoop tot vanavond. Liefs, Anna

Hoi Mismaff, Ik las toevallig dit berichtje, omdat het draadje weer bovenaan stond. Heel veel sterkte hoor, het moet wel moeilijk zijn geweest je vriendin weer bij de wereld te krijgen nadat ze weer gedronken had. Goed van je dat je langs de winkel gereden bent. Ga vanavond maar wat leuks doen, zodat je weer wat rustiger wordt. Hou vol, je doet het net zo goed. Liefs, Anna

Ai Lola, wat jammer dat het gisteren mis is gegaan. Je hebt gelijk hoor, je moet gewoon proberen naar nul te komen. En van wat je vriend allemaal tegen je zei moet je je niets aantrekken. Hij drinkt notabene zelf, en maakt het jou daar heel moeilijk mee! Laat hem maar een keer mans genoeg zijn om jou te steunen, en niet voor je neus te gaan zitten drinken als jij het moeilijk hebt, of je vragen mee te gaan naar een feest waar heel veel gedronken wordt. Kohtje, ik vind dat je gelijk hebt hoor. Maar Petra heeft ook wel een beetje gelijk, want er zijn inderdaad heel veel mensen die gewoon met mate af en toe kunnen drinken. Alleen ben ik bang dat wij allemaal niet tot die kategorie mensen behoren. En waarom dat zo is? Ik weet het niet. Sneeuwwitje, niet opgeven hoor! Keihard doorgaan naar dag 10. Moet je eens kijken hoe geweldig je je morgen voelt, als je eindelijk over die rottige 9 heen bent. Een om je te steunen. Allemaal veel sterkte! Anna

Hoi Mick, Ik snap je gevoel heel goed. Gewoon, met anderen een paar glazen drinken en meer niet, dat is wat ik ook zou willen. Maar ik kan het niet, als ik iets drink wil ik meer. En de volgende dag weer. En ook ik wordt er doodmoe van dat ik vrijwel altijd met dat gevoel bezig ben. Altijd aan drank moet denken. Gelukkig was ik nooit een dagdrinker, dus het begint bij mij pas rond vijf uur 's middags. Ik heb nu pas een enkele keer meegemaakt dat ik 's avonds dacht: hè, ik heb vanavond eigenlijk nauwelijks aan drank gedacht. Koekie schreef in haar berichtje over 10 maanden alcoholvrij, dat bij haar het gevoel nu begon te zakken, dat zij niet meer dagelijks aan alcohol denkt (maar dus wel nog steeds regelmatig!). Dus kennelijk is er hoop, en wordt het minder, maar het duurt wel heel lang. En of we ooit "sociaal" of "matig" kunnen drinken? Leg je er maar bij neer, dat doe ik ook. Dan hoef je daar tenminste geen energie meer in te steken. Een troost is dat de trek wel steeds minder wordt, en dat je er ook steeds minder aan gaat denken. Dat zegt althans iedereen die al langer gestopt is. En komen dus feestjes, en borrelavonden met collega's, dat je niet de hele tijd met wel/niet drinken bezig bent. Doorzetten dus. Anna

Hallo Ben, Het moet heel zwaar geweest zijn voor jou en jullie kinderen, dat jullie huwelijk door het alcoholgebruik van je vrouw stuk liep. Veel sterkte daarmee. Wat mij betreft kun je op dit forum meelezen en meeschrijven, misschien dat het je helpt iets meer te begrijpen van waar je vrouw mee worstelde. Maar ik weet niet of dit forum voor jou de juiste plek is, want de mensen die hier komen hebben allemaal zelf een alcoholprobleem, en doen heel erg hun best daar vanaf te komen. Er zijn ook sites voor familieleden van alcoholisten. Eerlijk gezegd vraag ik me ook een beetje af wat er gebeurd is, en wat er in je ex-vrouw omgaat, waardoor ze zoveel is gaan drinken. Want als er één ding is dat ik in de weken dat ik hier op het forum meeschrijf heb geleerd, dan is het wel dat iedereen hier redenen heeft waardoor hij/zij is gaan drinken: ervaringen in het verleden, psychische problemen, noem het maar op. Begrijp me goed, ik wil het drinken daar niet mee goedpraten. Maar als je de achtergronden een beetje weet, begrijp je wel waarom het bij veel mensen zover is gekomen. Niemand gaat "zomaar" teveel drinken. Als je zozeer overmand wordt door ellende, angst, paniekaanvallen of wat dan ook, dat je eigenlijk niet meer normaal kunt functioneren, en je ontdekt dan (vaak bij toeval) dat je je door een paar glaasjes alcoholhoudende drank veel prettiger voelt, dan is de drempel heel klein om steeds meer te gaan drinken. En als je in de gaten krijgt dat het teveel is, dan is het al te laat, dan heb je al een gewoonte gevormd, waar je heel moeilijk vanaf komt. Dus ik heb ook met je ex-vrouw te doen, ook zij moet door een hel gaan. Ik hoop dat ze hulp vindt, en dat ze niet hierdoor nog meer gaat drinken. Heel veel sterkte voor jullie allen, Anna

Hallo allemaal, Bijna 10.00 uur en nog geen nieuw dagdraadje? Nou ja, dan open ik er maar een. Ik zag gisteravond dat er een aantal nieuwe mensen zijn. Ik hoop dat jullie ook allemaal mee gaan schrijven op de dagdraad, nogmaals welkom! Mick, jou gevoel herken ik heel goed. Iedereen hier denk ik. Soms lukt het om maar een paar drankjes te drinken, en dan denk je dat daar eigenlijk ook niets mis mee is. Maar mij lukt het ook niet om dat vol te houden. Binnen de kortste keren zit ik weer flink door te drinken. Dus voor mij is de conclusie: hoe graag ik ook "sociaal" zou willen drinken, toch maar liever voorlopig even helemaal niet. En misschien kan ik het wel nooit. Ik denk dat dat voor jou ook geldt, dus niet doen. Niet bezorgd zijn hoor Sneeuwwitje, ik heb een heel pak IceTea op, maar ook alleen dat. Ik denk dat je inderdaad moet proberen iets minder vocht te drinken, want 11 liter is wel heel erg veel. Ik heb ook wel eens van watervergiftiging gehoord, en dat is inderdaad gevaarlijk. Door die gigantische hoeveelheid water die jij drinkt daalt het gehalte van mineralen en zo in je lichaam, dus ook de pH waarde. Daar kun je in extreme gevallen (vooral als de overgang vrij snel is, zoals in je voorbeeld van 4 liter drinken na sporten) inderdaad aan dood gaan. Dus luister toch maar goed naar je psycholoog, en dwing jezelf minder te drinken. Doordat ik geen wijn drink ben ik ook veel meer water en frisdrank gaan drinken. Nu is 2 à 3 liter per dag drinken gezond, dus het zal zo'n vaart niet lopen, maar het gevolg is wel dat ik 's nachts 2x eruit moet om naar de wc te gaan. Bij mij functioneert het drinken toch ook als vervanging voor een glas wijn. Iedere keer als ik erge trek heb, neem ik een glas fris. Nou ja, toen ik wijn dronk moest ik er 's nachts ook altijd uit, en dan had ik vaak nog barstende hoofdpijn ook, dus het is er toch beter op geworden. Het is vandaag mijn vrije dag. Ik ga gauw even de hond uitlaten, want ik geloof dat het eindelijk even droog is. Moet vandaag naar de arbo-arts i.v.m. mijn tenniselleboog. Ik ben benieuwd wat die zegt. Allemaal een fijne dag! Anna

Betje, en Francesca, Ik zit met een brok in mijn keel bij jullie bericht. Het is zo waar wat jullie zeggen. Ik heb zelf als kind geen ouder verloren, dus kan me niet geheel verplaatsen in jullie gevoel. Ik had wel jarenlang een vader die het grootste deel van de week niet thuis was vanwege zijn werk, en een moeder die er wel was, maar die zelf erg veel moeite had met het tonen van affectie. Ik ben gescheiden, en de vader van mijn kinderen wil hen al 9 jaar niet zien. Hij heeft zelfs 3 rechtszaken aangespannen om geen alimentatie meer te hoeven betalen, wat hem uiteindelijk ook gelukt is. Hoewel mijn kinderen weten dat ik zielsveel van hen hou, en alles voor hun overheb, hebben zij ook ervaren waar jullie het over hebben. Ze zijn in de steek gelaten, niet door een ouder die overleed (en daar dus niets aan kan doen), maar door een ouder die zelf bewust die keuze heeft gemaakt, zonder daar ooit enige vorm van uitleg over te geven. Kunnen jullie je voorstellen hoe bezorgd ik ben? Dat ik mij vaak afvraag hoezeer zij beschadigd zijn, en hoe ik hen kan helpen? Als jullie tips voor mij hebben: graag! Heel veel sterkte met alles. Anna

Hoi Ferry, Ik vond het ineens zo zielig staan, die 0 reacties bij jouw herplaatsing, hoewel we je nu inmiddels natuurlijk allemaal kennen. Dus nu staat er een 1-tje. Groetjes, Anna