Anna

Na jaren van afwezigheid weer even rondkijkend op het forum zie ik tot mijn verrassing het onzinhoekje. Wat fijn! Ik heb het oude onzindraadje nog gekend en meegelezen. Niet dat ik er veel geschreven heb. Ik had nooit zoveel onzin te melden, tikje serieuze inborst soms. Hoewel geiten mij ooit ook niet helemaal vreemd was. Mijn gedachten over zin en onzin zijn de laatste jaren wel wat veranderd. Een kwestie van voortschrijdend inzicht, maatschappelijke ontwikkelingen en persoonlijke groei (of stomweg ouder worden?) Wat ooit onzin was, blijkt te kunnen transformeren in realiteit. En zin kan volledige onzin worden. Zo’n 20 jaar geleden leek het idee dat Rusland nog een bedreiging voor Europa zou vormen totaal onzinnig, evenals een nieuwe wapenwedloop. En zie! Dat een pandemie bijna de hele wereld zou kunnen platleggen leek enkele jaren geleden ook onzin. Een dictator met onzinnige ideeën kan een gevaar vormen voor de wereldvrede, twee daarvan al helemaal, net als een onzinnige presidentskandidaat. En ondertussen zitten we in ons eigen kleine wereldje te kneuteren over onzinnigheden. Het belang van onzin kan dus niet onderschat worden. Een open oog voor onzinnigheid is vilgens mij cruciaal voor het het scherpen van de geest. Verder kan ik melden dat ik al jaren volstrekt badeendjesloos ben. Daarentegen ken ik een kleine spruit die er met genoegen in bad mee speelt. Ook onderschrijf ik de opvatting dat het in een maaltijd nuttigen van zowel kip als ei overdone is. En ben ik van mening dat drinken volstrekt onzinnig is! Je schiet er niets mee op. Dus ga goed allen. Anna

@Adam, gefeliciteerd!

Goedenavond frummers, Bob stuurde me een berichtje om me te informeren dat ik samen met Ferry naar de eerste plaats van het jaarpact gepromoveerd ben. Een hele eer, maar met een droeve reden. Helaas is Rudy ons ontvallen. Net als voor velen was hij voor mij een enorme steun in de eerste paar jaar nadat ik gestopt was met drinken. Altijd zachtaardig, steunend en invoelend. Hoewel we al een tijd geen contact meer hadden zal ik hem missen. Je hoeft niet altijd direct contact te hebben om iemands aanwezigheid en steun op de achtergrond te voelen. Te weten dat hij er is, als het nodig is. Zo iemand was Rudy. Lieve Rudy, je leeft voort in mijn herinnering. En iemand die herinnerd wordt is nooit helemaal weg. Gaat allen stille voort! Delen is helen Liefs van Anna

Hoi allen, Hierbij meld ik me af voor alweer een jaar adb. De tijd vliegt! Ik wens iedereen de wijsheid, kracht en het geluk om ook de eerste niet te nemen. Wijsheid en kracht, omdat je die de eerste tijd beslist nodig hebt. Geluk omdat je zult merken dat het heerlijk is om niet meer afhankelijk te zijn van drank. Je kunt het leven zoveel beter aan. En dat wordt alsmaar beter! Ferry ook gefeliciteerd met 17 jaar. Ik ga ervan uit (en hoop) dat jij ook nog steeds van de partij bent. Het beste allemaal! Anna

Hoi allen, Zoals ieder jaar heeft Bob me op 7 augustus keurig herinnerd aan mij jubileum. En heb ik een reactie laten versloffen. Niettemin, ik drink nu net als Ferry 16 jaar niet, en ben van plan dat zo te houden. Het is geen issue meer, en daarom ben ik ook los van het forum. Een goed teken volgens mij! Voor iedereen die een dag, week, maand, jaar of jaren niet gedronken heeft: fantastisch! Ga vooral zo door want een leven zonder drank is vele malen beter dan met. Ik kan dat bevestigen. Groetjes, Anna

Hoi allen, Ik werd er alweer enkele weken geleden aldoor Bob aan herinnerd dat ik al heel lang niets van me heb laten horen. Dat is zo, en dat komt omdat ik al 15 jaar niet drink en er ook niet meer mee bezig ben. 15 jaar geleden had ik nooit kunnen denken dat ik er los van zou komen. Maar het is gebeurd, en het kan dus. Misschien een stimulans voor twijfelaars en ploeteraars. Dus houd goede moed, en koppel iedere dag een dag aan de vorige. Liefs van Anna

Hoi forummers, Een paar dagen te laat, maar ik kom me toch even droog afmelden. Op 7 augustus heb ik de 14 jaar volgemaakt. Tot mijn vreugde kan ik jullie melden dat het geen enkele moeite meer kost, en dat ik ook geen moment het gevoel heb dat het leven leuker, fijner of mooier zou zijn als ik een glas wijn of andere spirituala zou nuttigen. Aangezien ik al maanden het overmatig bezoeken van supermarkten mijd, ben ik blij toe! Dus ik ben vrolijk jaar 15 gestart. Voor iedereen die nog twijfelt: het is echt te doen, en je leven wordt er een stuk rijker door! Groetjes van Anna

Hoi allen, Ik werd er door Bob heel attent aan herinnerd dat er alweer een jaar verstreken is. Gisteren was ik 13 jaar adb. Hoewel ik eigenlijk niet bijgelovig ben voelt het toch niet als een prettig getal, die 13 Mogelijk is het dit jaar dus zaak op te blijven letten. in ieder geval gaat het goed met mij. Ik drink nog steeds niet, en daar ben ik erg blij mee. Drank is geen issue meer. Ik kan het iedereen aanraden! Groetjes, Anna

Hoi forummers, Vandaag sta ik inderdaad 12 jaar droog. Reden om me hier maar weer eens te melden. Ik merk dat ik er toch aan hecht op deze lijst te blijven staan, en daarvoor is het nodig me hier jaarlijks droog te melden. Natuurlijk wil ik ook graag mijn maatje Ferry feliciteren. Fantastisch kerel, dat je nog steeds mee doet! En ook NickyL80 gefeliciteerd! Het 1e jaar is veel moeilijker dan het 12e jaar, dus een fantastische prestatie! Net als Ferry ben ik nog steeds blij met de beslissing die ik 12 jaar geleden genomen heb. Toen was ik eigenlijk continu bang dat ik het niet zou redden, zo moeilijk vond ik stoppen met drinken. Wat ben ik blij dat ik desondanks heb doorgezet. Tegen iedereen hier op het forum zou ik willen zeggen: “ Ga ervoor, hou vol en zet door! Het kan!” Gemakkelijk is het niet, zeker dat eerste jaar, maar je krijgt er steeds meer voor terug. En het wordt steeds gemakkelijker. Succes allemaal!

Bedankt allen voor de felicitaties Vanmorgen werd ik door een forumgenoot aan mijn jubileum herinnerd, zelf had ik het nog niet in de gaten. Ook Ferry natuurlijk van harte gefeliciteerd, tenslotte hebben we het voor een deel samen gedaan. Helaas al lange tijd niets meer van Rufus vernomen, maar ergens heb ik het gevoel dat hij in stilte nog steeds meegaat. Hij had goede redenen destijds om te stoppen, en ook om niet meer te beginnen. Tja, wie niet? Drinken maakt meer kapot dan je denkt, doe oude SIRE slogan gaat nog steeds op. Zoals Ferry zegt, het leven wordt zonder drank niet gemakkelijker, maar wel beter. En waardevoller. Ik ben nog steeds blij dat ik niet drink, en ik wil er ook niet meer mee beginnen. Jarenlang dacht ik dat ik het leven niet aankon zonder drank. In werkelijkheid kon ik het mét drank zeker niet aan. Ik was hard op weg op een glijdende route richting mijn eigen ondergang. Blij dat ik dat, mede met hulp van het forum, heb kunnen stoppen, en de weg naar een beter leven heb gevonden. Dit wens ik iedereen hier toe: erachter komen dat een leven zonder alcohol niet alleen mogelijk is, maar ook beter, mooier, echter en oprechter. Rest mij me aan te melden voor het volgende jaar! Groet, Anna

Nadat ik me hier gisteren weer gemeld heb, merk ik dat ik weer in mijn oude valkuil val: de discussie hier en de scherpe opmerkingen soms slepen me mee. Ik voel me betrokken, en het doet me pijn. In Erik lees ik een grote frustratie en pijn, omdat veel mensen op dit draadje vinden dat hij na gedronken te hebben zijn datum zou moeten bijstellen. Dat kan ik begrijpen, ik zou daar ook heel veel moeite mee hebben. Als ik vorige week in het restaurant dat glaasje ouzo gedronken zou hebben dat voor mijn neus gezet werd, dan zou ik me genoodzaakt gevoeld hebben mijn datum bij te stellen, en dat zou ik heel moeilijk gevonden hebben. Misschien zou ik mijn naam wel helemaal van de lijst afgehaald hebben, en wie weet waar dat toe zou leiden? Ik moet er niet aan denken. Iets anders vind ik het als die pijn afgereageerd wordt op de mensen die de oorspronkelijke intentie van het jaarpact, namelijk een jaar niet drinken, willen handhaven. Dit door hun woorden te verdraaien zodat van 'anderen een boost geven' een 'egoboost' gemaakt wordt, het jaarpact vergeleken wordt met een wedstrijd voor alcoholisten en een verzoek verwijderd te worden als de oorspronkelijke bedoeling losgelaten wordt een dreigement genoemd wordt. Erik was volkomen transparant in zijn melding dat hij iets gedronken had, in dat opzicht geen 'gesjoemel'. Als je ondanks dat je positie in het jaarpact toch wil handhaven - en Erik gaf aan dat te willen - dan vind ik dat persoonlijk wel gesjoemel. Over een half jaar weet niemand meer dat je bekent hebt iets gedronken te hebben, en dat je plaats in de lijst dus eigenlijk niet klopt. Voor de transparantie is het gewoon wel zo eerlijk die dan ook aan te passen. En dat dat pijn doet, ja, dat is logisch. Iedereen die met serieuze intenties om een jaar niet te drinken op het jaarpact zit wéét dat er altijd situaties zijn waarin dat even moeilijk is. Ook als je al jarenlang niet drinkt. Dat etentje waar dat ene glaasje toch echt een beetje bij lijkt te horen, dat uitje waarbij vrienden aandringen toch gezellig even mee te doen, dat bedrijfsfeestje waar je je de ongemakkelijke outsider voelt. Ik weet er alles van. Het is mogelijk dat dat ene glaasje na langere tijd ook best weer kan, en dat die maanden of jaren niet voor niets geweest zijn. Dat zijn ze sowieso nooit. Maar ik wil de mensen de kost niet geven die ik langs heb ik zien komen, voor wie dat ene glaasje in die speciale situatie uiteindelijk toch de opmaat was voor meer. Daarvoor is dit jaarpact bedoeld. Om elkaar te steunen een jaar echt niet te drinken. En na dat jaar eventueel weer een nieuw jaar te starten. Het is zeker geen wedstrijd, want dat kan niet eens. Uit de aard der zaak kan ik iemand die langer droog staat dan ik nooit inhalen, tenzij die persoon een glas neemt. Wat ik niet hoop, en hem zeker ook niet toewens. Er was ooit een tijdje waarin Kohtje geruime tijd op mij voorliep. Ik twijfelde er toen aan of ik zijn mijlpalen wel ooit zou bereiken. Was ik blij toen ik hem inhaalde? Nee, zeker niet. Het deed me veel verdriet, en ik was de eerste om te steunen de draad weer op te pakken. Ik zou willen zeggen: wees blij dat dit jaarpact er is, en wees blij dat hier mensen zijn met de ondubbelzinnige intentie een jaar niet te drinken. Je kunt hier steun krijgen als je twijfelt, en als je het moeilijk hebt. Een jaar is lang. Tegen Erik zou ik willen zeggen: kop op! Je hebt niet voor niets twee jaar hard gewerkt. Je bent gegroeid, je hebt een slechte gewoonte omgezet in een gezonde gewoonte, en je hebt hiervan geleerd dat je eigenlijk liever niet wil drinken. Des te sterker sta je erin als je nu weer de dagen, weken en maanden aan elkaar rijgt. En over twee jaar zeg je: "Ik heb nu twee jaar niet gedronken, en daarvóór had ik ook al eens twee jaar niet gedronken." Voor mij is 7 augustus ook niet mijn eerste stopdatum, maar ik hoop wel mijn laatste. Liefs, Anna

Hoi allen, Vandaag drink ik precies 10 jaar en 8 maanden niet. Meestal is weer een maand erbij geen reden om me hier te melden. Over het algemeen gaat de 7e van de maand onopgemerkt voorbij, en denk ik hooguit op een andere willekeurige dan van de maand "o ja, weer een maand". Maar na alle discussie deze week op dit draadje sta ik er toevallig weer wel bij stil. De reden dat ik mij ooit op dit jaarpact aanmeldde is onder meer dat ik in ieder geval niet ieder jaar dat ik niet drink onopgemerkt voorbij wil laten gaan. Want dat vind ik, rekening houdend met mijn voorgeschiedenis, toch nog steeds bijzonder. Het forum heeft daarin een heel belangrijke rol gespeeld, en die lotsverbondenheid wil ik graag delen op dit draadje, waar ooit degenen die ermee begonnen zijn elkaar beloofden een jaar niet meer te drinken. Geen drup. In de tijd dat ik nog dagelijks op het forum schreef was het heel gewoon dat mensen een dagpact afsloten, of een week- of maandpact. Al naar gelang de fase waarin iemand zich bevindt met betrekking tot niet drinken. Ik was een moeilijke stopper, dus voor mij was heel lang het bereiken van bedtijd zonder drank al een fantastische prestatie. Het weekpact een overwinning! Al volhoudend regen de dagen en weken zich aaneen tot maanden, en uiteindelijk zelfs tot jaren. Me aansluiten bij een dag- of weekpact voelde zinloos, ik schreef op een gegeven moment ook steeds minder, en hield ook de maanden niet meer bij. Maar ieder jaar dat ik er bij kan tellen telt toch echt nog mee voor mij. Net als heel veel ex-drinkers denk ik nog wel eens aan drank. Niet dagelijks gelukkig, en niet drinken kost ook geen moeite meer. Feitelijk bevalt het me uitstekend. Maar op een bedrijfsfeestje vind ik er vaak niet veel aan, en ben ik me terdege bewust van de steeds joliger stemming van sommige collega's. En bij een gezellig etentje denk is wel eens "Jammer!". Een gedachte die snel voorbijgaat, maar toch. Ook voor mij is niet drinken gewoonte geworden. Het is heel goed mogelijk dat ik vorige week, tijdens een etentje bij de Griek dat glaasje ouzo zonder probleem had kunnen drinken. Zonder trigger om door te gaan, zonder in mijn oude gewoonten te vervallen, en zonder dat die 10 jaar verloren zijn. Maar ik zou me wel van mij plek in dit draadje verwijderd hebben, want ik zou het niet eerlijk vinden naar de anderen toe. Omgekeerd zou mijn naam op de lijst voor mij geen functie meer hebben als ik zou weten dat andere mensen op die lijst wel eens iets drinken. Dat is mijn gevoel, daardoor hoeft niemand zich beledigd te voelen. Voor mij is het geen hoogmoedigheid om op het jaarpact te staan. Ik heb geen behoefte op mijn borst te slaan of "kijk mij eens" te zeggen. Ik doe niet meer en niet minder dan iedere dag het eerste glas niet nemen, en gelukkig hoef ik daar niet iedere dag meer bewust mee bezig te zijn. Ik gun iedereen die beschaafd of met mate kan drinken dat met harte, ook als het na een tijd droog staan is. Of ik het kan weet ik niet, en ik ga het ook niet uitproberen. Het risico dat het mis gaat is mij te groot. Ik wil gewoon graag ergens bij horen, namelijk bij een groep mensen die zich heeft voorgenomen een jaar lang niet te drinken. En ik stel het op prijs als dat hier kan. Verder mogen er van mij hier legio draadjes zijn met pacten die betrekking hebben op niet drinken, matig drinken, adb zijn en wat al niet meer. Liefs van Anna Droogstoppel

Hoi, Ik schrijf hier niet vaak meer, maar het bericht van Spud triggerde mij om toch weer eens te reageren. Ik herken de vraag: "Ben ik eigenlijk wel een alcoholist?" Ik heb me dat in het verleden vaak afgevraagd, als ik verhalen las van forumleden die nog veel meer dronken dan ik destijds, of sterke drank. Ik was ook geen liefhebber van gedistilleerd, en dat dronk ik dus bij voorkeur niet. Ik hield het vooral bij wijn, liefst een goede. Toen ik op het forum kwam vond ik mezelf ook geen alcoholist, wel een probleemdrinker. Want ik dronk - in tegenstelling tot velen - dagelijks, een min of meer vaste hoeveelheid. Als ik dat niet deed sliep ik niet goed, en voelde ik teveel stress. De drank was in de loop der tijd wel een probleem geworden, op veel terreinen. De relatie met mijn kinderen leed eronder, ik ging vaak te laat naar bed, mijn werk werd steeds moeilijker vol te houden, ik had lichamelijke klachten waarvan ik nú weet dat ze door de drank veroorzaakt werden, en financieel was het ook een probleem. Mijn doel toen ik op forum kwam was minderen. Sociaal een glas kunnen drinken, zonder dat het teveel werd. Naarmate ik langer schreef en las op het forum begon het me steeds duidelijker te worden dat ik helemaal niet 'normaal' kan drinken. Een dag niet drinken was een probleem omdat ik verschrikkelijke last van craving kreeg. Want dat was het, al had ik allerlei 'redenen' waarom juist die dag niet geschikt was om niet te drinken. En als ik eenmaal een glas op had kon ik niet stoppen totdat ik aan mijn tax zat. Ik ging weliswaar niet dagelijks straalbezopen naar bed, ik stond iedere dag op tijd op om naar mijn werk te gaan, ik ontbeet en ik kookte, maar ik moest wel dagelijks drinken. Het deed er niet toe of ik nu probleemdrinker of alcoholiste was, of anderen nu meer of minder of sterkere drank dronken dan ik. Ik dronk teveel, en het was een probleem. Dat volstond. Nu ben ik nog steeds blij dat ik destijds gestopt ben. Ik denk nog steeds dat ik niet normaal kan drinken, dus ga ik gewoon door met de eerste niet te nemen. Zo lang ik dat niet doe is er geen probleem. Tellen doe ik al lang niet meer. Gewoon iedere dag doorgaan met wat ik nu al 10 en een half jaar doe, en gelukkig kost me dat geen moeite meer. Ik gun het iedereen. Dus Spud, maak je vooral niet druk over wat je wel of niet bent! Rijg de dagen zonder alcohol aan elkaar, want echt, op de lange termijn voel je je daar een stuk beter bij. Groetjes van Anna

Het gevecht is nooit echt voorbij Lars, maar het wordt wel steeds beter hanteerbaar. Ik heb ook nog mijn momenten van waakzaamheid. Soms is er een duiveltje dat in mijn oor fluistert dat een glaasje inmiddels wel weer kan, maar die mep ik keihard van mijn schouder af. Eén glaasje, de eerste, kan het begin van een zee van ellende zijn. Ik kan namelijk niet drinken, ik heb geen remmen. Jowan, mooi en heel herkenbaar. Ik ben blij voor je dat ook jij niet meer hoeft te vechten.

Hoi Ferry, jij ook van harte hoor! Je zegt het heel mooi, die vrijheid! Dat is inderdaad het mooiste geschenk. Ieder moment in de auto kunnen stappen, geen schaamte, geen smoezen. Heerlijk! Rufus is hier al heel lang niet meer, maar ik zou toch wel graag weten hoe het met hem gaat. Kohtje, we doen ergens iets goed, maar waar ? Ik houd het op de eerste niet nemen, dan gaat alles goed. Jij gaat ook goed toch?